Lesbók Morgunblaðsins - 26.05.1968, Blaðsíða 7

SIÐASTA BYGGING
LE CORBUSIERS
•»t a8 nota Tíl jákvæðari verka en
að brenna og eyðileggja. Það er lika
vonin að Bandaríkin flýti sér að finsnia
jákvæða iausn á vandanum í Vieit Nam
Þeim ætti að vera löngu ljóst, að styrj -
öld er ©nigin lausn og þeim til smánar,
sem ekki heifur vit á að hætta í tímia.
Bandarikjamenn eru mikil þjóð og
igóð og það er leitt, að þeir skyldu raita
í þessa raun. Svo er það aftur annað
mál, hvað skeður í hinni miklu púðarr-
tunniu, þegar athyglin beinist ekki
framar að Viet-Nam. Eitt er víst, að
orkan, sem þar er óbeizluð, fer í ei-tt-
hvað. Það er fuil ástæða til að láta
Mao njóta hininiar gömiu bænar:„Yfir-
völdunum veittu lið“. Nú miun nóg kom-
ið og mál að hætta. Rigning er í dag,
og skruggur voru í gær. Eldingar leiftr-
uðu, og Ökuþór brunaði um skýjaleið-
ir á vagningum sínum dreginn af höfr-
umum tveim. Það skrölti óþyrmilega í
hjólunum. Ég held hann ætti að fá sér
alimeinnillieig dekk og aka e'kki svona á
tómum felgunum! Úti við sjóndeildar
hring, þar sem hvítir tindar lýsa, held
ég að sé að birta. Kannske verður sól-
skin á morgun. Það vildi ég að Guð
gæfi.
hagalagcfar
Ingvarsdætur.
Um dætur þeirra Ingvars Magnússon-
ar og Ingibjargar Eiríksdóttir á Skarði
á Landi kvað sr. Guðmundur Torfason:
Ingvarsdætur fimm ég fann
frægri sá ég valla
Oddný, Guðrún vegsemd vann
Vilborg, Kristín Halla.
(Staðarbræður og Skarðssystur)
Á fyrsta ári, sumarið 1845, endur-
reisti hann (Jón Hailldórsson á Rúrfelli)
kirkjuna. Fékk hann til þess verks orð-
lagðan þjóðhagasmið, er Bjarni hét,
Jónsson. Hafði hann dvalizt í Reykja-
vík og lært sitt handverk og var jafn-
an nefndur Bjarni snikkari. “ Um hag
leik Bjarna er það sagt, að þegar hann
heflaði innþiljur í hús og lagði tvær
saman, þá væru þær svo sléttar og mis-
fellulausar, að sú neðri loddi við þá
efri, líkt og þegar rúðugler er lagt sam-
an. Það loftaði hvergi á milli. Ótrúlegt
er að þessá saga sé sönn, en hún sýnir
hvert álit samtíðin hefur haft á hag-
leik Bjarna smiðs.
(Skúli Helgason)
Adam var ekki Icngi í PARADlS
Þóra, kona mín, hefir getið hans (sr.
Árna Halidórssonar á Auðbrekku) við
mig, því að hann var seinna hennar
sóknarprestur þegar hún ólst upp á
Möðruvöllum hjá foreldrum sínum.
Hann var að búa eina af systruum henn
ar — það mun hafa verið Jórunn—
undir konfirmation, fór yfir lærdómsbók
bókina — (Balli) með henni og lagði
fyrir hana ýmsar spurningar, og ein
var þessi: „Kan du sige mig min pige „
hvor længe var Adam i Paradis?“ Barn
ið vissi það eigi, en prestur leysti sjálf
ur úr og sagði: „Man antagaer ontrent
en halv Time.“
(Páll Melsteð)
Hreinleikur hjartans —
mikilleikur gáfnanna.
Eftir því sem ég kynntist löndum
mínum við háskólann, fann ég það, að
mér féll bezt við Brynjólf Pétursson
og Gísla Hjálmarsson. Mér varð vel
við þá, mér fannst ég batna af náveru
þeirra og tali, og ég fann glöggt, að
mig skorti á við þessa tvo menn bæði
hreinleik hjartans og mikilleik gáfn-
anna. Gísla þekkti ég enn betur en
Brynjólf, og hefi minnzt hans lítið eitt,
sem lesa má í ævisögu Gísla efir Sig-
urð prófast Gunnarsson. Brynjólfi var
ég miður kunnugur, en þó þekkti ég
hann svo, að ég hefði helzt kosið a’ð
vera sem hann.
(Páll MelsteS)
Svo sem flestum mun raunar kunn-
ugt, er Le Corbusier talinn með stór-
snillingum allra tíma í húsgerðarlist.
Hann var þar á ýmsan hátt brautryðj-
andi og byggingar hans hafa þróttmik-
ið yfirbragð, sem oft er í œtt við skúlp
túr, enda var Corbusier mjög liðtœkur
myndlistarmaður. Hann fékkst við mál
araV.st að staðaldri og stíll hans var
abstrakt, enda þótt hann notaði oft
fígúrur og andlit sem myndhluta. Að
sumu leyti minntu myndir hans á
Picasso eins og hann málaði um tíma,
enda ekki ólíklegt, að um einhver
áhrif hafi verið að rœða.
Le Corbusier, sem raunar hét
Jeameret, fœddist í Sviss og einmitt í
Zurich í Sviss hefur risið síðasta verk
hans, Maison d’homme. Þarna er nú
komið minjasafn fyrir meistarann, t.d.
eru það bœði málverk og skúlptúr eftir
hann en stórkostlegasta minnismerkið
um frumle:Jc Le Corbusiers er þó sjálft
húsið og gerð þess.. Eins og nœrri má
geta, hefur komið út fjöldi bóka um
verk Corbusiers og þarna eru þœr allar
saman komnar svo og fjöldi af teikn-
ingum hans og skissum. í CONTRE
LE CORBUSIER eiga að fara fram fyr
irlestrar ýmisskonar, sem stuðla að því
að bæta sambúð manna og sjálft um-
hverfið. Þetta á ekki að verða dautt
safn, segir forstöðukonan, Heidi
Weber, heldur lifandi stofnun í anda
Le Corbusiers. Hvað sjálfa bygginguna
snertir, hefur gerð þaksins einkum
vakið athygli, enda kemur fram í því
sú reisn, sem oft einkennir verk Le
Corbusiers. Þakið er í rauninni sjálf-
stœð bygging, en húsið er gjört af
járnprófílum og fjöldaframleiddum ein
ingum samkvœmt sérstöku einkaleyfi
arkitektsins. Ætlun hans var að
nokkru leyti að sýna, að þesskonar
fjöldaframleiddar einingar þyrftu ekki
að koma í veg fyrir, að bygging yrði
fögur.
Teikningar og skúlptúr eftir Le Cor
busier prýða húsið
26. MAÍ 1968
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7