Lesbók Morgunblaðsins - 20.09.1970, Blaðsíða 12
as p
i[| É/ • ÍTÖR OUÍL- IECk
UR.
i7 ’ 1 • 0 0-7 R. FUK- uaiMW
TVe mz eiNi
itcilíl- scruR.
5K>Z- Ifl^ Tp/rtcl FÆR1 KiflPie
ir- IÐ ÍMIO’. KoHM*i
eiu\y NVflíl ue. £ND- Yfítr- ufl.
irtfL- fneirr ÍKöí.1 CxBfiB M *l M
ií-'flT ZiLV- R ST
ST- ]UlfJ A'ÐUR. IÞi _
uua- \I\Ð- i © FUÍtU HiM- i=i R
É k*.- PPT5 ruens m e (t
vé'R- u r* IO
H BiT- UP. 'veápfl Vondiifl £> 1 &
eFT\& ITfí*. 1 ÉIHS Pern RF
AViT- U/?MAK
/{LVfí íi<í t>Ð - M R. > » Ffiur'J FtlolT- 1 Ð
vdáT UÖLV' «y/etJ- {TtJ
KflPP PiM/ífl
JKlR. LK. R- •D 1
» Uif- IÐ Kr/£I> í€> FUUl. ■ HMS- fl€>»
IW ál
K<2' nToKK’- Uft A f!ÍT\ Kv/gM-
rfieíK Ifn'it- IflMDI f V H6Y
V Hota
l þJ rJ H M'IF- flíoT
Tíó M Uéot
L ' {$ m
■i >
Lausn á síðustu krossgátu
UMk T <3^ \ 2?. Hi? -P % >\y 1 ll'. .('TíWg.'r ,[VS. i>
■2. ~z. 7> CA “Í — < 3 þ - 7» rr\ z 7> P > *n »cr Ix ' LJ £2>
33 \ 3> 73 3> 5 1« L Cs ■Z x> -n xT rO ■r Z P - 3>C7 71?
•n ■n m cA 2 fí ■z. 33 ÍN m r r x> -n *»> 70 3> -» 37 71 c: ■ i
ZD r o w’ -o ** ■z. Zb ö r 1 -» - 7* -1 r- - 70 - 2 3 • Tl.
74 3> ■tl 7> 3> §ll 71 <í> c- 3» 7 JC 7* •n r. r- W > 2; /0 0' 4 Z 70 X Ip 0 >+t- *>?•- % í*t ^ 70 2 r
§u !L*£. •2. - rr» s I 3 C■ Z. — 7> cn < 3> H < 3> 7T 7> 2; Va
z 71 m <• 33 1 n H* 7) T> 2; r > 2; - r fti o 7> 3> r O. -o %
70 iti ÍU 3 C- ÍN O -» 71 — m r n\ O H r - < l'll -- ö 33 -i 3> J3 =D Ö £
3P 70 "n E £ | 3 z: 7) ZD r> § ? 70 c ■Z > JC^ > 3 33 ac í| -O . CT'
z 33 r * '>cr i 33 2. c ip Z — 70 < o> 7) jfl H J ■Z — 1t> C' O •z. 3> =i £ ».
V\ 3 O' ~\ 33 Z. rv 33 C —- r* l 3 — *j 3 Z 71 — tí/ — VA , •c 3> -» f*|
70 33 7° 33 H — M H?. — r r 01 •II •* 31 o_ ■Z 33 5? 4'f 3> r JT* tT ^ S S>-
•2: 2> r ÍA — * \ 33 ■Z 33 -z =s :*£ ■í; 33 70 tb as> 2 í?í 33 r 33 gf
Hjákátlegt getur þaö virzt að
jylgjast með langdregnum stælum
öfgasinna til 'hægri og vinstri um
það, í hvorra röðum frelsið sé meira
fótumtroðið. Þessar stœlur endur-
óma stundum í íslenzkum blöðum,
öllu sœmilega heilbrigðu fólki til
leiðinda. Að sjálfsögðu er það for-
dœmanlegt, að andkommúnisk út-
lend blöð skuli ekki fást í blað-
söluturnum í Tékkóslóvakíu og
þeim eintökum af Le Monde skuli
kippt af markaði, sem flytja gagn-
rýni á stjórnmálaástandið þar í
landi. Þeir, sem fordæma þetta
ástand, vilja gjarna fyrir það eitt
, telja sig réttkjörna málsvara and-
legs frelsis. Sumir eru það, aðrir
ekki. í þessu sambandi er rétt að
minnast þess, að þegar Vesturlanda
1 blöðin, sem að jafnaði berast til
Spánar, flytja gagnrýni á þarlend
stjórnvöld, komast þau eintök ekki
inn í landið. Hér hallar ekkert á.
Harðsvíraðir kommúnistar geta því
ekki talizt málsvarar frelsisins,
enda þótt þeir fordœmi andlega
kúgun fasista og á sama veg geta
fasistar ekki talizt málsvarar frels-
. is, hversu mjög sem þeir gagnrýna
andlegt ófrelsi í kommúnistaríkj-
unum.
Um þessar mundir hafa öfga-
sinnar til vinstri sig mjög í frammi
víða vm lönd. Þeirrar hreyfingar
hefur einnig gætt hér á landi sem
kunnugt er. Athyglisvert er, hvern-
ig sama svipmótið fylgir þessari
hreyfingu hvar sem hennar verður
vart, sömu slagorðin glymja í eyr-
um og reynt er að viðhafa sömu
baráttuaðferðir hvar sem því verð-
ur við komið.
En það sem er þó ef til vill alvar-
legast við þessa víðtœku hreyfingu
ungra vinstri öfgamanna er, að þeir
virðast ekki kæra sig um vitsmuna-
leg rök og kjósa fremur að láta
hendur skipta en vinna menn á sitt
band með málflutningi. Ingemar
Hedenius, prófessor í heimspeki við
liáskólann í Uppsölum, lýsir í blaða
viðtali í sumar samskiptum sínum
við vinstri öfgamenn þar í háskól-
anum. Hann segir:
hnfði seminarœfingar um
Marxisma í heimspekideildinni nú í
vor. Þar gekk mikið á. Vanþekk-
ingin á heímspeki Maxx og Engels
var jafnmikil hjá sumum nemend-
unum og ofstœkið í sannfœringu
þeirra, að þessi heimspeki vœri hin
eina sanna.
Bökrœðumor voru á undralágu
plani. Svofelld orð voru látin falla:
„Það er fráleitt að rökrœða kenn-
ingar, sem eru naufísynlegar til að
frelsa múginn“.“
Síðar í samtalinu segir Hedenius:
„Ég tel það svik, og það fráleit-
asta, sem menntamaður getur leyjt
sér, að hafna skynsemdarrökum og
taka t.d. Rauða kver Maós í þeirra
stað. Vinstri öfgamennirnir, sem ég
hef kynnzt, hafa ekki áhuga á að
rökræða. Þeir prédika
Þessi orð hins kunna heimspek-
ings eru þess verö að þeim sé gaum
ur gefinn. Hér á landí munu þau k
eiga við engu síður en í Uppsölum. í
Eini munurinn er sá, að vinstri öfga ;
mönnum hér á landi hefur ekki enn i
verið gefinn kostur á að rœða
kénningar Marx og Engels á sem-
inari í Háskólanum.
Enda þótt baráttuaðferðir, sem
hafna skynsemdarrökum, séu for-
dœmdar, skal hinu ekki mótmœlt,
að himinhrópandi misrétti viðgengst
víða um lönd. Þarf ekki að jara
ýkja langt suður á bóginn til að
finna dæmi um slíkt, sem tslend-
ingum þykja óhœfa. Undirritaður
átti þess kost fyrir nokkrum dög-
iim að aka milli hótela á Mallorca,
þar sem þægindi og íburður var
eitis og bezt varð á kosið. En í hlið-
arstrœti, íbúðarhverji innfœddra
örskammt frá ströndinni, blasti við
önnur mynd. 1 hrörlegri sambygg-
ingu var húsnúmerum 3—11 hrúg-
að svo þétt saman, að svaraði til
hálfs annars stigahúss í reykvískri
blokk. Og allt virtist þar krökkt af
fólki.
Jón Hnefill Aðalsteinsson.
12 LESBÓK MOBGUNBLAÐSINS
20. sept. 1970