Lesbók Morgunblaðsins - 26.09.1971, Blaðsíða 3

Christy Brown hefur fengið sér rafmagnsritvél. Hann hefur efn
á J>ví núna og ])að er minna þreytandi að skrifa á rafmagnsrit
vél, lílta fyrir þá, sem nota tærnar í stað fingranna. Það er Bryan
litii, systursonur lians, sem Jiarna er með honum á niyndinni.
að atvinnu og; hatar Enskinn,
eins og; reyndar landar hans
allmargir fram á Jiciinan dag.
Húsakynnin eru langtum of
þröng fyrir ])essa stóru fjöl-
skyldu, kona hans elur honunt
tiittug'ii og tvö hörn um dag-
ana, af þeim lifa ellefu.
Krakkaskarinn lifir þarna og
hrærist alian daginn innanum
gufnna af eilífum þvottuniim
og te-uppáhellingimum. All-
BÖKMENNTIR
OG LISTIR
ir biða ]>ess í ofvæni, er fað-
irinn kemiir heim, því þá heyr-
ist ]uið, á því einu, hvernig
hann snýr lyklinum í skránni,
hvort hann er drukkinn eða
bara þéttkenndur. Og þá er að
vita, hvort hann tekur af sér
þunga leðurbeltið og hvort
hann notar það til þess að
hýða einhvern nærstaddan, og
]>á hvern.
Christy er utanveltu við
þetta allt saman. Hann telst
ekki með. Hann bara er þarna,
settur niður berrassaður á kalt
gólfið, eins og böggiill, sem
fleygt er frá sér. Hann er bara
einn munnurinn enn að metta,
ekkert annað. Og ekki á hann
eftir að slíta skótauinu,
drengurinn sá, það er hverj-
um manni ljóst. Læknirinn seg-
ir móður hans, sem var nær
dauða en iífi er hún átti hann,
að barnið hafi legið illa og
skort súrefni í fæðingunni og
þess vegna hal'i allar hreyfi-
taugastöðvar í heiia hans lam-
azt, utan ein, á stærð við snrá-
ber, sem stjórnar stóru tánni
og hinum tveimur næstu á
vinstra fætinum. Nei, Christy
telst ekki með.
Kétt lijá honum sitiir ein
systir lians og krítar á töflu,
með tunguna úti í öðru munn-
vikinu af einbeitni og
áreynslu og tosar í sífeliu aft-
ur upp um herðar sér sjalinu,
sem aldrei vill tolla á grönn-
um öxlunum. Það er kalt
Framhald á bls. 13.
svona húsum án þess að geta
skýrt það á rökrænan hátt.
Hefur það numið hjar.sl'átt
hinnar gömlu borgar í nýju
stefi? Fundið samneínara hins
gamla og nýja í samræmdum
takti sögu og kynslóða? Eða
er þetta fólk bara snobbarar?
Hver sem ástæðan er, þá hef-
ur þessum Lundúnabúuim tek-
izt á þennan hátt að skapa ný,t
líf og nýja sögu í hinuim gömlu
borgarhlutum, sem án efa mun
bjarga merkuim þætti af arf-
leifð borgarinnar frá glötun.
Mér tókst ekki að fá upplýs-
ingar urn hvort einhver kúlt-
úrspámaður hefði komið þess-
ari þróun af stað. Mér er nær að
halda, að hér sé um að ræða
eins konar ósjáifrátt endurmat
og afturhvart til hins lifandi
arfls, sem liðnar kynslóðir
skildiu eftir sig, arfs, seim var í
dauðateygj'unum og famn svar
á síðus.u stundu hjá hinni nýju
kynslóð, þeirri kynslóð, sem
sökuð hefur verið um niðurrifs
starfsemi, óskapnað og flótta.
Hesthúsin i Kensington og víð-
ar eins og þau eru í dag, bera
h.ins vegar einlægum tilgangi
og samræmi vitni og svipmót
þeirra er sem hannað af hönd-
um þeirra, seim leitað hafa —
og fundið.
Já, það er margt sem fyrir
augu ók'unnugs ber í þeirri
heimsþorg; Gömul hús og ný í
alls kyns ás.a.ndi, skreytt áletr
unum og nöfinum, sem eru svo
undarlega persónuleg, að þau
verða skoðandanuim viðkom-
andi á einhvern óskiljanlegan
hátt — ef til viil á sama hátt
og fólkið, seim þyrpist um göt-
urnar í stórum hópum án þess
að vera hjörð, þvi látbragð og
fas hvers einstaklings neitar
að lúta lögmáii hjarðarinnar.
Merkileg staðreynd í miiljóna
borg og hugsanlega hábrezkt
fyrirbæri.
Og í einu ibúðarhverfinu
blakti gul karlmannas'kyrta i
hlýrri suimargoLunni ú;i á
snúru. Ung kona — auðisýni-
lega húsmóðirin — klædd nýj-
ustu gerð af stuttbuxum
kvenna (hot pants), hverfur
inn í anddyri hússins i ein.u
löngu, fjaðurmögnuðu skrefi.
Skyrtan er ennþá hálflblaut og
litur hennar magnast svo mjög
í sólskininu, að hún stingur í
stúf við daufrautt og grátt um-
hverfið. Sólarljósið endurkaist-
ast af þessuim iðandi gula fleti
og sker i auguin. Klukkan sex
kemur húsbóndinn heim úr
Vinnunni og skyrtan bíður
hans hrein og strokin, og bros-
andi stikar hann með stutt-
klæddu konuna sína á bjór-
stoflu í nágrenninu — bjórstof-
una sína — og kvöldinu er
ey.t í bj'órdrykkju og umræður
um verðlag á matvörum og
knaittspyrnu, rneðan látlausir
framtíðardraumar búa um sig í
hugskoti þeirra. Og þegar vin-
ur okkar á gulu skyrtunni er
búinn að fá skammtinn sinn af
bjórnum halda þau hjónakorn
in heim i húsið sit:, seim einu
sinni var hreysi fyrir neðan
allar hellur húsnæðisvelsæmis.
Kristmann Guðmundsson
Suður-
strönd
Snæfells-
ness
Fagnandi lít ég fornar slóðir;
— fögur er Ströndin blá —
fjarðaröldunnar suð við sandinn
er söngur um vorsins þrá,
og mófuglar kliða í fangi fjallsins
um fegurð sem hjartað á.
Hrísmýraflákar með fífugeirum;
— fögur er Ströndin blá ■—
silfraða fossa í blómabrekkum
ber yfir holtin grá,
og svartgljúfruð fjöll, er til himins hefja
hugans ráðvilltu þrá.
Loftvegu fannhvítir fljúga svanir;
— fögur er Ströndin blá —
laxar spretta í ljóstærum elfum,
er liðast um engjaflá,
en útsærinn gælir við gulhvíta fjöru
og gnauðar í hamrakrá.
Umvafið sagnanna feikn og furðum
— fögur er Ströndin blá —
gnæfir jökulmusterið mikla,
meitlað úr hvítum snjá,
bjart eins og guðanna glæstu hallir.
gerðar af hjartans þrá.
í speglum tjarnanna festingin flýtur;
— fögur er Ströndin blá —
heiðlóa og stelkur syngja mér söngva
um sumur, er liðu hjá,
með blárjóðar nætur og draumsæla daga,
dýrð, sem mitt hjarta á.
26. september 1971
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 3