Lesbók Morgunblaðsins - 06.07.1975, Blaðsíða 13

afli og getu viðvíkur, samsvar-
ar Lancia hinsvegar talsvert
dýrari bilum, en yfirhöfuð
verða fundnir i dýrari milli-
flokki — og þar er átt við
Volvo-klassann svonefnda. Vél-
in í gerð 1800, sem hér um
ræðir, er 120 hestöfl SAE og
það hlýtur að teljast riflegt I
bíl, sem er þó aðeins 1095 kg.
Enda fer ekki milli mála, að
Lancia er gæðingur; viðbragðið
f 100 km hraða er eins og hjá
átta gata tryllitækjum, 10,5
sek. Sé þessi frábæra vél þeytt
uppf 6.500 snúninga f fimmta
gír, verður hámarkshraðinn
175 kmáklst.
Vélin er þverstæð að framan,
fjögurra strokka og drif er á
framhjólum. Hún er hljóðlát og
hraðgeng og verulega skemmti-
legt að finna afl licnnar, til
dæmis á 5000 snúningum, bæði
í þriðja og fjórða gfr. Þá er
hægt að gefa svo f, að maður
klessist aftur I sætið, jafnvel f
talsverðri brekku. Fyrir þann
sem ánægju hefur af því að
finna tök í góðum bfl er vissu-
lega freistandi að lofa Lancia
Beta að njóta sfn og ég get vel
fmyndað mér að sá sem ekur
Lancia, hljóti fyrst og fremst
að verða að hafa hemil á sinni
eigin ökugleði.
Um aksturshæfnina er það að
segja, að Lancia Beta dregur
dám af öðrum framhjóladrifn-
um bfium. Hann er aðeins und-
irstýrður en minna en sumir
aðrir framhjóladrifnir bflar.
Stýrið er svo frábært á malbiki,
að þvf verður helzt jafnað við
stýrið f Citroen. En á holóttum
malarvegi verður nokkuð
annað uppi á teningnum. Þar
fær maður holurnar einum
um of upp í hendurnar; einnig
vildi koma fyrir, að hann
hrykki úr gfr, einkum þeim
þriðja, þegar honum var ekið
greitt á hörðum og holóttum
vegi. Þó má vera, að of mikill
þrýstingur hafi verið f
dekkjum.
Að aka Lancia Beta á steypt-
um vegi eða malbiki er framúr-
skarandi í öllu tilliti: Hann
liggur vel, er stöðugur f rás-
inni, fjöðrunin normal, hemlar
frábærir, útsýni allgott. Sömu-
leiðis liggja stjórntæki vel við,
gírstöngin hleypur alltaf greið-
lega milli gfra, þótt kassinn sé
frammí og álestur á mæla er
auðveldur.
Form og útfærsla á mæla-
borði er smekkatriði, en hingað
til hafa Italir þótt nokkuð sleip-
ir f þesskonar verkefnum. Sæt-
in eru framúrskarandi vel
formuð, stillanleg á alla kanta
og fáanleg með gallon, ullar-
áklæði eða leðri. Að innan er
Lancia bjartur og mjög rúm-
góður, ekki sfzt f aftursæti. Frá-
gangur á hurðum, sætum og
Lancia Beta. Itölsk teikning, en notagildiS ræður ferSinni.
mælaborði er kannski ekki eins
og bezt gerist hjá þýzkum, en
óaðfinnanlegur f fljótu bragði.
Það sem einkennir útlitið
framar öðru, er hvað farþega-
rýmið er stórt á móti heildar-
lengd bflsins. Vegna þessa
verður vélarlokið tiltölulega
stutt að framan og sýnist
sumum að útlitið frá hlið verði
ei lítið snubbótt. Ég get fallizt
á, að Lancia Beta væri renni-
legri og eitthvað fallegri, ef
nefið skagaði svo sem feti
lengra fram. En hér eru mála-
miðlanir eins og svo oft f bfla-
iðnaðinum. Hvað vinnst með
slfkri Iengd? Svo sem ckki neitt
raunhæft. Það verður aðeins
erfiðara að leggja honum.
Lancia Beta er eins og góður
kvenskór, sem er lítill að utan
en stór að innan. Að aftan er
hann halaklipptur samkvæint
nýjustu tízku, en annars mjög
laus við allt ómerkilegt
pfrumpár.
Umboð fyrir Lancia hefur
Davíð Sigurðsson h/f og verðið
er kr. 1.600. Rými,
þægindi, viðbragð og hámarks-
hraði er sambærilegt við bfla,
sem kosta vel yfir 2 milljónir.
Og ekki skaðar að eyðslan er
fremur f hófi, eða 11—15 lftrar
á hundraðið samkvæmt
svissnesku bflabókinni, Revue
Automobile. g

Einkunn
miðaö við verð:
Kr. 1600 þús.
Útlit ................... 8.0
frðgangur ............... 8.0
sæti .................... 9.0
fjöðrun ................. 8.0
ökuhæfni ................ 9.0
vól ................... 9,5
eyðsla .................. 8.5
stýri ................... 8.5
rými .................... 9.0
hemlar .................. 9.5
útsýni .................. 8,5
Meðaleinkunn: 8.68
Um margra áratuga skeið
hefur mikil virðing staðið um
nafnið Lancia meðal þeirra
sem til þekkja f bílaiðnaðinum.
Lengi hafa hinir ftölsku
Lancia-bflar verið sigursælir f
rallíum, enda f senn kraftmikl-
ir, fremur léttbyggðir og þar að
auki með framhjóladrifi. Eitt-
hvað gekk þó í brösum með
f járhaginn og árið 1969 fór svo,
að Fiat-verksmiðjurnar eignuð-
ust Lancia með gögnum og gæð-
um. Samt var haldið áfram að
framleiða hinar ýmsu gerðir
Lancia, en nýrri bætt við:
Lancia Beta — og um þann bfl
verður fjallað hér.
Sé reynt að draga Lancia
Beta í einhvern dilk, þá vand-
ast málið Lengd hans er ekki
nema 4,29 eða nálægt því að
samsvara lengdinni á Toyota
Mark II eða Mazda 929, sem
mest hefur selzt hér að undan-
förnu. En það segir ekki söguna
alla; Lancia Beta er miklu rúm-
meiri að innan en þeir báðir og
samsvarar fremur Volvo, Saab
99 eðaOpel Rekord.Hvað vélar-
I
1
l
I
i
I
:
Hversdags-
maður
Framhald af bls. 3
ing ólafs fyrir svikin og tvöfeldn-
ina. stóð ekki einmitt I biblfunni
(eða voru það passíusálmarnir?)
sjá hér hve illan endi/ótryggð og
svikin fá? hann hefði aldrei átt að
segja drengnum þetta ungum og
óhörðnuðum. hann hefði aldrei
átt að lifa þessu tvöfalda Iffi.
hann hefði aldrei...
en hér trufluðust hugrcnningar
hans og sjálfásakanir því sigur-
bergur tók til máls með fljúgandi
mælsku scm faðir hans hefði
aldrei komist nálægt hversu
mikið sem hann þó kynni að
reyna það. ólafur starði enn og
fylgdist varla með, hvað var
drengurinn að segja?
sigurbergur talaði. hann sagði
ólafi að hann sigurbergur hefði
sattaðsegja alltaf hálfskaminast
sín fyrir kariinn. að hann hefði
óskað sér að faðir hans væri Ift-
rfkari persónuleiki en ekki svona
„helvítis gufa“. en nú hefðu augu
sfn opnast — ólafur hafði aðeins
gott hjarta. hann hefði útávið
sýnt sig sem ábyrgan og hæglátan
mann til að gleðja guðríði konu
sína og móður sigurbergs en innst
inni hefði hann alltaf hlegið að
þeim og fyrirlitið þetta lff. og í
stað þess að skilja við konu og
börn hefði hann farið og lifað
eigin lífi án þess að það gæti
skaðað þau. hann var góðmenni
sagði sigurbergur og þar sem hon-
um minni menn hefðu brugðist
hafði ólafur sigrað.
ólafur reyndi að mótmæla reyndi
að segja sýni sfnum að lvann væri
einmitt hinn litlausi hversdags-
maður sem sigurbergur liafði
talið hann. en hugsanir hans voru
á reiki og hann gat engu orði
stunið upp. sigurbergur hélt
ótrauður áfram.
nú áttu þeir feðgarnir að fara útí
bisniss sagði hann. kaupa sér bfla
kannski sendiferðabfla hann
hefði ekki hugsað það svo grannt
mála bílana svarta og eitthvert
„flott merki“ á hliðarnar. og ein-
kennisbúninga og húfur með
sama merki og guilhnöppum —
það væri hægt að byrja með
venjulegum jakkafötum fyrst og
láta „kellfnguna" breyta þeim.
seinna yrðu þau (fötin) auðvitað
skraddarasaumuð. svo áttu þeir
að auglýsa „nógu andskoti mikið“
virðulegar auglýsingar voru
,.sagen“. þar var leyndardómur-
inn falinn. „og svo cr bara að vera
alltaf upptekinn segja — þvf mið-
ur, en kannski á fimmtudaginn"
cn troða fólki inn eftir vinnu sem
persónulegum greiða og taka tvö-
falda borgun. þannig átti að reka
bisness sagði sigurbergur enn-
fremur.
og þegar ölafur gat loks stunið
upp spurningunni „hvað er það
þá sem við erum að gera?“ stóð
ekki á svari.
„nú við flytjum eitthvað fyrir
fólk — einhver verðmæti sem það
treystir engum fyrir. skjöl eða
Framhald á bls. 16