Lesbók Morgunblaðsins - 29.05.1976, Blaðsíða 15

mAlari
OG MÖTULL
Framhald af bls. 11
Rangæinga, sem hann kom næstum
á höfuðiðsem kaupfélagsstjóri. Þá
skipaði vinur hans, Jónas frá Hriflu,
hann í forstjórastól Áfengisverzlunar
ríkisins, sem Jónas kvað ekki hægt að
koma á hausinn. Mér ætlaði bókstaf-
lega að vera um megn að festa
manninn á striga svo spriklaði hann
dansaði og trallaði. Sá hjartahlýi
maður Guðbrandur flaug eins og
ölvaður söngfugl, spóieða hrossa-
gaukur um alla vinnustofuna, þó að
ekki væri pennadropi áfengis i
honum. Stundum þeyttist hann upp i
rjáfrið eða upp á þriggja metra háar
innsvalir og söng án afláts alltaf sama
lagið bara yfir gleðinni að vera til og
vera málaður. Verkið fór fyrst að
ganga þegar mér hugkvæmdist að
byrja að syngja með Brandi söngolíu-
laus. En lagið var alltaf það sama,
eldfjörugur, gamall ungmennafélags-
og framsóknarsöngur.
Við göngum svo léttir í lundu
þvi lifsgleðin brosir oss við.
Við lifum á líðandi stundu
við lokkandi söngvanna klið.
Tralalla, la, la, la,
la, la, la,
trallla, la, la, la,
la, la o.s.f. með tilheyrandi trill-
um, slaufum og skottum og í tónum,
fúgum og rokum.
Ég lét Guðbrandi eftir að slá taktinn
með öllum skönkum svo að dirrigent-
inn flaug margfalda hæð sína á tralla,
la, la, la-inu á hæstu tónum meðan
ég söng striga-bassa og sveittist við
að festa þennan mjög svo fljúgandi
forstjóra á léreftið. Það var eins og
að skjóta hviandi rakettu á flugi. Þá
kom karikatúræfingin fyrir norðan í
gamla daga í góðar þarfir. Þá teiknaði
ég mikið skopmyndir bæði i Carmínu
og skólablaðið. Meira að segja mynd-
prentaði ég heila Carmínu M.A. 1 940
á gamlan fjölritunarlaup með tækni-
legri aðstoð bekkjarbróður míns og
sambæings, Haralds Kröyers, sem
við gáfum út saman. Það var sann-
kallað námskeið i þolinmæði. Eftir þá
raun og reynslu og hæfni í prent-
himnu-skurði hélt ég, að Haralduryrði
heilaskurðlæknir en ekki sendiherra.
Við skárum teikningar mínar með
einskonar hjólgriffli, sem líktist fin-
gerðum glerskera inn á svonefnda
stensla, sem voru eins og vaxbornar
himnur,. einna likastar viðkomu við-
l tm fandi: ll.f. Vrvakur. Ht vkja\fk
Framk\.stj.: IlaralriurSicinsson
Rilstjórar: Matthias Johannrssen
St\ rmir (íunnarsson
Ritstj.fltr.: (ilsli Siuurðsson
AuKlvsinuar: Arni (iarðar Kristinsson
Rilsljórn: Aðalslræti H. Slmi 10100
GALLVASKI!
í útlendingahersveitinni
''ÞE&AR. £&6Etd
" H0LL0&&0P\E& /ÐKA ÞÓ J\
Hk<YF)N& O&ÆFINö) EtNKUM 6ÚLF
L/NÞHt ÓLYMPÍu - J íþRÓTT/NA ? J
v lAIKANA/
'A SJÓMILNA ,
skómaustura
■^INNMÖRK^'
ENPETTA Ef? FYR-
J IRSKIPUN HJAMÉR,
SEMALURVERÐA að
HLÝÐA: HV/LUM OKK-J
V UB > Æ, &ER/i>ÞAÐNU A'
RYR/R MI&!
ÞETTA ERNUúRÐh
DRJUGUR GPÓLUR.EG
ER ORDINN LUINM 06 ,
. L UMP/NN. KÖSTUM NU
K. MÆÐ/NN/... >
HL ÝÐ/ 0 A 1- L ECrÍÚN. 2. BÁfc
UR, 5KAFLI, /2. ÞA TTUR,
ÍS.MALS&REIN, H. SETAUN&,
n.ú&Ð. I.ATb/Æ&l:
stoNsum og
Hvhunom

N/NIR VÓSKU DATAR I 3.
BINPt, I2KAFLA, BLS.
AD ÓFAN, GAN&A UTÚR
UND/R ÖRU6GR! STJÓRN
ÞET7A ERSA ALVERSTh lO
\hllimannalýdur,sem y*-
á& HEFKúMlST i KYNNJIJ/DJ
ÞEIR VIRDASTOSTÓDV- y
ANO/ AFÖARATTtí
&votta tiaa htihutjxh
nállÚTuíæ$v.in<iatt-'
Xmiwt ainfer^jsegii
EG ER V/5S UM,AD \ VESAUN&E L/TLA ' i /
SMAFRIÐUR V£RI ) SMÁFR/ÐUR! V/& W/ | / ,
EKK/ HR/F/N, EFV/GLME&UMEKKI TEFJA'APó J X v
TEFJUM 'AMIDRI J -------'«lf M
_ LEtÐ! ^ '
/ \ I
! . \... ' /
^EN&INNTIMI
T/L ÞESS. HúlD
UNl HELDUR
AFRAM.
VERDUM VJD
EKK! FUOTIRAÐ
HÆlÞIÐ,
T/nna hann /bARNA / BG
GUNNR/K? yrnisiw.
5AGOI STANSA
00 HVÍLA ,
ÞAMEéuMy. OKKUR!
TEFJA ! J ' '//
kvæmri slimhúð eða óspjölluðu
meyjarskauti. Þegarvið
bárum tilbúinn útskorinn
stensilinn frá vinnuborði yfir á svart-
farfaða valsa fjölritarans átti skænan
til með að rifna í höndum okkar líkt
og lifrin i Jónasi Hallgrimssyni, sem
rann eins og grautur í höndum krufn-
ingarmeistarans danska, þegar hann
lyfti henni upp úr kviðarholinu og
kjúkur likskerans stóðu upp úr
gegnsósa og útjöskuðu liffæri lista-
skáldsins góða, að því er hressimenn-
ið, Jónas heitinn Sveinsson læknir,
tjáði mér fyrir löngu.
Ég er orðinn latur og leiður á starf-
anum sem portretmálari þegar loks-
ins hillir undir mannsæmandi borg-
un, latur eins og langþreyttur likskeri.
Og langar til oð friska upp á sjálfan
mig og snúa mér að nýjum og frjálsari
viðfangsefnum i malerkúnst og list-
heimum. Kannski fæ ég mér trommu-
sett. Fyrst fæddist rythminn og siðan
músíkin. Mérfinnst líka, aðallur
góður ritstíll eigi að vera rythmiskur.
Kannski á ég eftir að berja fyrir ykkur
bumbur og leika villta sóló þegar
Mogginn verður gefinn út á hljóð- og
myndsegulbandi? Við vitum aldrei
hvað framtiðin ber i skauti sér. Gleði-
legt sumar og sólskin!
Örlygur Sigurðsson.