Lesbók Morgunblaðsins - 08.08.1976, Síða 5

Myndin er tekin snemma i júli um miðnæturskeið. Bærinn í Fagranesi stendur þarna i hallanum niður að sjónum
maður um þriggja áratuga skeið.
Þeir völdu góðan stað og allt gekk
vel.
Jón: „Ég var mjög spenntur og
fannst þetta æsandi og skemmti-
legt. En svo fór það smám saman
af og fór að verða hversdagslegt.
Við vorum þrír strákar, sem byrj-
uðum að siga í einu. Hinir voru
Sigurfinnur Jónsson og Sigmund-
ur bróðir minn. Maron var með
okkur og lagði til heilræðin. Hann
brýndi til dæmis fyrir okkur að
róla ekki meðfram berginu, ef
kaðallinn lá upp við það, — og
alltaf skyldum við líta upp áður
en við létum hala til þess að. sjá,
hvort kaðallinn lægi við nibbu,
sem gæti kannski verið laus og
hrapað.
„Varstu lofthræddur?"
„Ekki beint. Nei, ég get ekki
sagt að ég hafi fundið til loft-
hræðslu á sama hátt og maður
gerir á brún hengiflugs. En ég var
eins og við kölluðum það, dálítið
lifhræddur. En það er nokkuð
önnur tilfinning að vera i kaðli;
þá hverfur lofthræðslan. Ég veit
samt vel hvað lofthræðsla er og
geri lítið af þvi að hætta mér fram
á brúnir að óþörfu.
„Ætli maður verði ekki að vera
veiðimaður í eðli sinu til þess að
hætta sér i bjargsig?"
„Það held ég ekki, — ég get
ekki sagt, að maður komist i
neinn veiðiham i bjargsigi. Fyrst
og fremst er það erfiði og vinna.
En ekki þessi veiðifiðringur, sem
fer um mann við að veiöa fisk.
— 0 —
Stundum komust þeir í hann
krappan. Jón minnir að það hafi
verið annað árið, sem hann fór
fram, að skyndilega gerði blind-
hríð á norðan, enda þótt komið
væri langt fram í maí. Það var á
þvi tímabili, þegar menn veiddu í
snörur. Þeir höfðu verið í fugli
við eyna og tjölduðu og höfðu
aðsetur i fjörunni. Aðrir voru í
eggjatöku upp á eynni.
Jón var aó leggja upp heimleið-
is á bátnum, þegar hann skall á og
á leiðinni sá ekki út úr augum.
Fjórir menn urðu eftir í Drang-
eyjarfjöru og áttu illa vist. Þeir
rennblotnuðu, enda rifnaði tjald-
ið og eyðilagðist. Þeim tókst samt
að koma upp einhverskonar skýli
eða tjaldi til bráðabirgða og hýrð-
ust þar. Þessir menn voru Friðvin
Jónsson frá Steini, Hermann
Ragnarsson á Ingveldarstöðum,
Bragi Vilhjálmsson sama bæ og
Bragi Jóhannsson frá Daðastöð-
um. Þeirn tókst að hafa samband
við þá sem uppi voru á eyjunni,
en þeir gátu hamið tjald sitt og
komust af vandræðalaust.
Jón komst við illan leik heim til
sín að Fagranesi og undir eins og
veðrinu slotaði eftir rúman sólar-
hring, var haldið fram á nýjan
leik að vitja mannanna. Þeir voru
þá all þrekaðir, enda tveir þeirra
á unglingsaldri. Enginn hafði þó
varanlegan skaða af þessu harð-
ræði.
Framhald á bls. 16
Allt er klárt fyrir
bjargsigið — og Jón
Eiríksson rennir sér
fram af brúninni.
Myndirnar eru tekn-
ar ísavorið 1965 og
má sjá hafísjakana
allt i kringum eyna.