Lesbók Morgunblaðsins - 22.08.1976, Blaðsíða 14

SNEMMA ( vor var haldin hér ráðstefna að
tilhlutan Félags skólabókasafnsvarða og Félags
bókasafnsfræðinga. Ráðstefnan var haldin í
Norræna húsinu og fjallaði um börn og fjöl-
miðla. Þar voru mættir fulltrúar frá hinum
ýmsu fjölmiðlum ásamt áhugafólki um þessi
mál og erindi voru flutt um þjónustu fjölmiðl-
anna við börn, þ.e. bókaútgefenda, dagblaða,
leikhúsa, kvikmyndahúsa, útvarps og
sjónvarps. Á eftir voru frjálsar umræður.
Erindin voru fróðleg og margt kom þar at-
hyglisvert fram, enda verið að fjalla þarna um
málefni, sem ekki hefur verið gefinn gaumur
fyrr sem skyldi og því síður nokkur úttekt á
þeim gerð.
En það segir ef til vill sína sögu um afstöðu
fjölmiðla til barna, að hvorki blöð né sjónvarp
eða útvarp minntust á ráðstefnuna að henni
lokinni né kynntu niðurstöður hennar.
Það kom fram ( umræðunum að hér er gefið
út allmikið úrval barnabóka á ári hverju og
segja má, að meira sé vandað til þeirra nú en
áður var. Ef til vill hafa verðlaunaveitingar fyrir
góðar barnabækur verið holl hvatning. Barna-
bækurnar eru þó flestar þýddar og má þvi segja
að skortur sé á góðum barnabókum úr islenzku
umhverfi og eftir íslenzka höfunda.
Dagblöð sinna litið ungum lesendum sérstak-
lega. Morgunblaðið birtir að visu fastan dálk
fyrir börn á hverjum degi, sum hinna dagblað-
anna eina siðu í viku hverri — en öll birta þau
myndasögur, sem eru vægast sagt afar misjafn-
ar að gæðum. Þar með upp talið.
Leikhúsin hér í Reykjavik sýna að jafnaði eitt
leikrit á ári, sem ætlað er börnum og láta það
nægja. Leikhúsin eru þvi tæpast virkur þáttur i
lifi barna. Manni dettur i hug að betra væri að
hafa þau fleiri, fjölbreyttari og iburðarminni.
Útvarpið hefur löngum haft fasta dagskrárliði
fyrir börn, 3—4 á viku, að minnsta kosti yfir
vetrarmánuðina og má segja að útvarpið standi
nokkuð vel að þjónustu við þennan þjóðfélags-
hóp.
HVERJUM
ERVERIÐ
AÐ ÞJÖNA?
Kvikmyndahús sækja menn meira hérlendis
en t.d. hjá nágrannaþjóðunum og sama gildir
sjálfsagt um börnin. „Þrjú"-sýningarnar i kvik-
myndahúsunum á sunnudögum eru sérstak-
lega ætlaðar börnum. Þvi miður virðist vers
mikill skortur á góðum kvikmyndum fyrir börn
úti í hinum stóra heimi. Að minnsta kosti ber
ekki mikið á þeim hér. Að visu er börnum
heimilt að sjá allar kvikmyndasýningar, sem
ekki eru bannaðar börnum og sýndar eru á
öðrum tíma, en þróunum í kvikmyndaiðnaðin-
um hefur af einhverjum annarlegum orsökum
orðið sú, að mikill meirihluti kvikmynda, sem
framleiddar eru, eru taldar skaðlegar börnum.
Og þá er komið að sjónvarpinu. Þar eru fastir
liðir ætlaðir börnum — ein klukkustund tvisvar
í viku. (Hér skal tækifæri notað til að harma
hversu slysalega tókst til um vinsælustu per-
sónuna i í barnaþættinum, sem send var í sveit
og óvíst er hvort komi aftur)
Nú hafa börn mismundandi aðstöðu til að
notfæra sér þjónustu fjölmiðla og þurfa i sum-
um tilvikum að sækja til þeirra fullorðnu, t.d.
um bókakaup, miðakaup i leikhús og bíó, en
hinir fjölmiðlarnir, dagblöð, útvarp og sjónvarp,
eru hvort eð er á langflestum heimilum. Börn-
um er því oftast ( lófa lagið að nálgast það sem
þar er á boðstólum.
En fjölmiðlar hafa ekki allir jafn greiðan
aðgang að börnum. Sá þeirra sem hefur vafa-
laust greiðastan aðgang að börnum á ungu
skeiði og þá um leið sterk áhrif, er sjónvarpið.
Þvi verður ekki neitað, að ung börn horfa á
miklu fleiri þætti ( sjónvarpi en þeim eru
ætlaðir sérstaklega, þar með á allan fjöldann af
glæpa og ofbeldismyndum sem sýndar eru i
viku hverri. Og manni verður á að hugsa: Er
nokkur þörf á þvi að senda þetta efni inn á
heimilin? Hverjum er verið að þjóna? Hefur
farið fram einhver könnun á þvi, hvort fólk
kærir sig um þetta? Einhver segir ef til vill, að
þessar kvikmyndir séu hvort eð er sýndar (
kvikmyndahúsunum, en rekstrargrundvöllur
kvikmyndahúsa er annar en sjónvarps. Sjón-
varpið er ríkisstofnun, ábyrgð forráðamanna
þess þvi meiri og mikils um vert að efnið, sem
valið er til flutnings sé ekki beinlínis skaðlegt
neinum þegnanna. Ekki heldur þeim smæstu.
Hulda Valtýsdóttir
Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu

yf-LM ■ ■ . f ■ v. if ' ' >r‘l > BiM ■■ /K MfiM ILI
■iV1 grí 5 Á L R. W- m E R K U. R
íf" O A fí’U' ■ Pfi T © K A R £/,«» 'A L fl
i. í K fi M í- 6. R fl s ft 5 N / L N
f 'o P ö K K 1 R 1 T A L o h N
K' s 'A T U R r * « -fMN o 2 0-V. A Æ L l R
14« * Ú»K!: <• K ft A F A L D R A- t> A A AJ 'f> S
kc ftf t A F L F T Æ R l f U 1 i> / N ífíHD K
K i HBoSi S T o í> . ( i. F R A Ð 'o A
4 ’A F A S T i '■R ;eA Aó/iv u R T A (R
A £> A L kvfF A R o M i R TU- R N L-if fAÍ’l
U L D c U A 5FtA U I £> —^ r Ö N N
£ K 1 M A F R Æ D A S, 9 1 Aí Ý
V A R N '0 R 5 'o R A e N cP n R
K ■ M A. { V r* A S L A BVíif’ rJfJw R E ! S T f A
ffu G Í9 9):1 Jr r 4 P V \ZC\K Mc(x u« w A/öxTöK OÍT KV- ■ æmi FÆð- IR 1 1 X- Áf- ÖXT- U R. ZiUttT- Rsr yp/R.
1 VJ.Ljt V.' LÍFF l PflRN' l-Ð
I M w 1 í 1 ! UfKU VFiR- HÖFM
HdLU
IL’ BL ITkk l
FrtT/í- AfiUO.- 1 N aflw' U*PI ðét-T- i £>

t,KT- HTL - ASr Ko(?M KVA© PF- ’T 0 TftF- NR
1 Hfl- L- OR. c/e lu.- HftFN VÆTí-íR
k £ - £RT CF Zf/N5
FUUL- ANA f/ílUM ófifF'fr
PHR- £ib)KQP. /Kl Pf/fil H IÐUR. fUPdTJ ■rétVL
VýtR~ 1 N n ir
EMD- 1 hSL pýsiti KfVf?//?
5"/9Aí- HC-T- fÍFL
ÚX\L - OM-A H uT. f>P- fllAT
UAr PiWMAP.
VtW an 1 Ll- 1
ir- aaiMM dP eit*-, tvsíflFiH.
& & u RKl'