Lesbók Morgunblaðsins - 27.11.1977, Blaðsíða 9

;jan af dvöl á Ibiza er eins og annarsstaðar meðal
rs fðlgin I að kynnast þjóðlegum réttum og ævagöml-
natarkúltúr. Um það eru flestir sammála nema lslend-
r, sem reiða með sér saltfisk að borða í sumarlcyfinu.
.ndinni sést þjóðlegt sætabrauð, notað sem eftirréttur
za og hcimat ilbúið vín drukkið með.
A.STAÐUR
Eftir
Gísla Sigurðsson
nugrein, sem flestir Iifa á þarna.
skilja, að þeir sem vilja snúa við
sólarhringnum og ástunda nætur-
glaum og skálaglam, geti ekki fundið
neitt við sitt hæfi og má i því sam-
hengi minna á, að Ibiza er einmitt
eftirlætisstaður hippa úr nærliggjandi
löndum.
Vissulega minnir Ibiza mest á Mall-
orca. Þó er þar allt með öðrum brag
og flest kemur sem betur fer spánskt
fyrir sjónir. Sé komið i þorpin vítt og
breitt um eyjuna, sem flest heita eftir
kaþólskum dýrlingum, blasir við
hvernig alþýða manna lifir og hefur
búið til þessa dags. Þar eru engin
hótel og hvorki túristar né það hvim-
leiða sjoppufargan með samskonar
drasli, sem fylgir ferðamannastöðum
á sólarströndum.
Húsin eru yfirleitt hvítkölkuð uppá
spánskan máta og kerlingarnar svart-
klæddar að vanda og skorpnar í fram-
an eins og gamalt bókfell. Þegar
betur er að gáð má sjá, að æði
margar bera mislitar slauffur, sem
kunngerir félagslega stöðu þeirra. Ég
man nú ekki litina nákvæmlega leng-
ur, en ekkja í sorg eftir mann sinn ber
svarta slaufu, en setur svo upp
slauffu í ákveðnum lit, þegar hún er í
þvi standi að vilja giftast aftur. Það
eru óneitanlega gagnlegar upplýsing-
ar fyrir lysthafendur. Aftur á móti
skyldu menn forðast að fara á fjörur
við þær konur. sem bera bláa slauffu;
þær eru nefnilega giftar og meira að
segja hamingjusamar í hjónaband-
inu.
Varla er það þorpskrýli til, að ekki
sé þar vínstofa og alltaf er svo að sjá,
að menn hafi góðan tima til að sitja
þar langtímum yfir glasi af San Migu-
el eða lager. Þessir staðir eru i raun-
inni félagsheimili, þar sem fólkið hitt-
ist daglega og blandar geði. Aftur á
móti er minna um sjoppur samkvæmt
islenzku formúlunni, þarsem hávaða-
samir unglingar hamast við að reykja
i laumi og troða sem mestu í sig af
kóki og prinspóló.
í þjóðbraut
í 3000 ár
Sögulegar staðreyndir verða að
mestu látnar liggja milli hluta í þessu
greinarkorni, enda hefur mér virzt, að
hinir hefðbundnu fróðleiksmolar far-
arstjóranna fari svona yfirleitt inn um
annað og út um hitt, þegar blessuð
söguþjóðin er komin þangað suðrúr
að slappa af. Þetta sker á sina sögu
eins og önnur sker, en ekki veit
nokkur lifandi sála um upphaf byggð-
ar þar og ekki uppvaktist þar neinn
Ari fróði á liðnum öldum að skrá
fróðleik um landnám.
I örstuttu máli: Það er í skrásetn-
ingu Diodoros nokkurs Siculos, að
eyjarinnar er fyrst getið: Það búa þá
..barbarar", sem þýddi nokkurnveg-
inn það sama og útlendingar á máli
Rómverjans, og þar er borg, kölluð
Ebusos og er það nýlenda frá Karþa-
gó, segir hann.
Aðrar heimildir nefna, að Karþagó-
menn hafi reist Ibizaborg árið 654
fyrir Krist og höfðu þeir einkum og
sér í lagi ágirnd á salti, sem var og er
auðtekið við strendur eyjarinnar. Sigl-
ingagarpar þeir úr Miðjarðarhafsbotn-
um, sem nefndir voru Fönikíumenn,
Sjá ncestu I
síðu /A
Efst: Glæsilegasti dvalarstaóurinn á Ibiza er Penta Club; hðtelfbúðir f einstökum
húsum eins og sjást á myndinni. Næstefst: Úlfar Jakobsson, sem sumarlangt stendur
fyrir ferðum um fslenzka hálendið, tyllir sér á kirkjugarðsvegginn f þorpinu Jesús.
Næstneðst: Golfvöllurinn f Roca Llisa er f fallegu dalverpi skammt frá Ibizaborg.
Neðst: Aldraðir hippar með söluvarning sinn í gamla borgarhlutanum.
©