Lesbók Morgunblaðsins - 10.03.1979, Blaðsíða 12

CHRYSLER HORIZON
vísar veginn til þess er koma skal
Vegna sífelldra hækkana á eldsneyti,
stefnir próun bílsins nú um stundir
óðfluga til minni fyrirferöar, aukins
léttleika og sparneytni. Á pessum
síöustu tímum er sparneytni lykilorö í
bílaiðnaðinum og sýnist skynsamleg
stefna, — ekki einungis vegna pverrandi
olíulinda, — en einníg sem átak í pá
veru aö draga úr bruðli og sóun á
náttúruauölindum jarðarinnar yfirleitt.
Vitaskuld er ekki nokkur glóra í pví, aö
einn vegfarandi sé meö allt aö tvö tonn
af járni í kringum sig, hvert sem hann
fer — og komi fyrir kattarnef 10—30
lítrum af pessum dýrmæta bensínvökva
á degi hverjum.
Uppgangur smábílsins er sigur skyn-
seminnar og um leiö hefur smábíllinn
verið próaöur svo, aö nú er innra rými í
bíl eins og Chrysler Horizon hreint ekki
minna en tíðkaðist í stóru amerísku
drekunum, hér fyrr meir, par sem bæöi
var lágt undir loft, takmarkað rými aftur
í og jafnvel bagalega lítiö og illa hannað
farangursrými.
Ameríski bílaiðnaðurinn hefur verið
furöu seinn á sér aö unga út athyglis-
veröum smábílum og látiö Japönum og
Evrópumönnum pað eftir. „The Big Car“
er ennpá partur af ameríska draumnum,
en nú er pingiö búið aö setja bíla-
iðnaðinum stólinn fyrir dyrnar og á 9.
tugnum verður ekki leyfilegt aö fram-
leiða bíla, sem eyöa meiru en 10 lítrum á
hundraöi, — eöa svipaö og Japani eða
Evrópubíll af millistærð.
Þó alltaf sé viðsjárvert að slá ein-
hverju slíku föstu, er freistandi niöur-
staða, aö amerísk-evrópski smábíllinn
Crysler/Símca Horizon, sé bezt
heppnaöi ameríski smábíllinn. Margt
ber til pess og nægir að benda á til að
auka líkurnar á pessari niðurstööu, aö
Horizon hefur verið kjörinn bíll ársins,
bæöi vestan Atlantshafsins og austan. í
Vesturheimi heitir hann raunar annað-
hvort Dodge Omni eða Plymouth Hori-
zon.
Helzt tromp pessa bíls er sparneytni
og alhlíða notagildi. Er fróölegt aö bera
petta barn sinnar tíöar saman viö
amerísku bílana eins og peir voru fyrir
sléttum 20 árum, áriö 1959. Það ár náðu
hámarki vængir, uggar, spjót og annað
pessháttar glingur. Nú er allt slétt og
fellt eins og framast má veröa, — en
„rétt“ hannaður hlutur verður aldrei
Ijótur, eöa svo hefur verið sagt. For-
múlan er oröin vel pekkt í pessum
stærðarflokki: Framhjóladrif, hurð á
afturenda og hægt að flytja með sér
miklu meiri farangur en nokkru sinni var
hægt meö stóru drekunum. En Horizon
hefur pað aftur á móti framyfir marga
keppinauta sína, aö hann er fjögurra
dyra, a.m.k. í Evrópu.
Lengdin er ekki nema tæpir 4 metrar,
en á móti pví kemur, að Horizon er
tiltölulega breiður, eða 1,68 m. í akstri
BILAR
viröist hann einhvernveginn stærri en
hann er og gæti breiddin átti sinn pátt í
pví. Að framan eru aðskildir stólar,
úrvalssæti og hæfilega mjúk á franska
vísu og par að auki fáanleg með ullar-
áklæði. Aftursætiö er sæmilega útfært,
en fótarými er par mjög af skornum
skammti, ef ökumaður og framsætisfar-
pegi eiga að geta rétt pokkalega úr sér.
Með pessari stærð lendir Horizon á milli
gömlu gerðarinnar, Simca 1100 og hins
nýlega Simca 13-1508. Heita má, aö
hann sé nákvæmlega jafn stór og Honda
Accord, sem selst hefur geipilega vel í
Bandaríkjunum og má vera aö miö hafi
verið tekið af pví.
í akstri hefur tekizt að halda í sumt af
pví sem einkennt hefur Simca 1100, —
til dæmis fádæma stööugleika á vegi og
algerlega pottpétt stýri. Því fylgir aö
vísu sá vankantur, að Horizon er dálítið
pungur í snúningum á lítilli ferð. En pað
er meira en tilvinnandi. Þar viö bætist
prýðileg fjöörun, sem tekur bæði
pvottabretti og hclur á pann hátt, aö
varla er hægt aö búast við meiru í 4
3. 4. 6. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12.13. 14. 13. 16. 12. 18. 19.
metra löngum bíl með venjulegri fjöðr-
un. Hægt er aö velja um prjár vélar-
stærðir: Horizon Ls meö 55 hestafla vél,
gerðin GL með 59 ha. og sá sem hér var
reyndur: GLS með 1294cc, 69 hestafla
vél. (Allt miðað við DIN). Þar að auki
fæst gerðin Horizon SX með sjálfskipt-
ingu og tölvubúnaði, sem m.a. sér um að
halda bílnum á ákveðnum feröahraða, sé
pess óskað.
Þessi 69 hestafla vél er lífleg, en 1. gír
er ekki geröur fyrir neinar spyrnur, en sé
vélinni haldið í ríflegum snúningshraða,
er prýðileg vinnsla í 2. og 3. gír og
verulega sportlegt að halda honum í
80—100 km hraða í 3. gír á upp og niður
malarvegi. Bendir allt til pess aö parna
sé góður rallýbíll. Hann liggur svo vel, að
lítiö parf að slá af í beygjum en með
pesskonar akstri er hætt við að eyðslu-
talan sem upp er gefin veröi allfjærri
lagi. í bæklingum er talað um 7 lítra á
100 km og vera má að paö standist viö
hagstæöustu skilyrði, par sem fyrst og
fremst er ekiö með pað í huga að bíllinn
eyði sem minnstu. Ekki var eyðslar.
mæld nákvæmlega og skal pví ekki
slegiö neinu föstu um hana. Hún er pó
allavega fremur lítil.
Chrysler Horizon er sérlega vel búinn
bíll og öllu er par fyrir komiö af mun
meiri smekkvísi en tíðkast í amerískum
bílum. Fyrst er pá að geta um sjálft
mælaborðið, sem er ríkulega búiö
mælum og vel fyrir komið. Hér vantar
aðeins snúningshraðamæli, til pess að
bíllinn sé „með öllu“. Þar að auki eru
viðvörunarljós og hægt að ganga úr
skugga um ástand á hemlakerfi með pví
aö ýta á takka. Hemlar teljast í meðallagi
og gírskipting er tiitölulega lipur pegar
pess er gætt, að gírkassinn er framí,
sambyggður vélinni. Hægt er aö stilla
hliðarspegil innan frá og hönnun og
frágangur á handföngum og öðru, sem
heyrir til hurðum, er í bezta lagi.
Mergurinn málsins er sá, aö maður
rekur ekki augun í neina augljósa galla
og finnur pá ekki heldur í akstri. Horizon
er líka langt í frá aö vera fátæklegur,
pótt smár sé á ameríska vísu. Á Evrópu-
mælikvarða lendir hann nánast í milli-
flokki, p.e. minni en bílar eins og Volvo,
Audi, Peugeot, Citroen og Benz, — en
stærri en Fiat 127 og Fiat 128, Volkswag-
en golf, og smærri japönsku bílarnir.
Stæröin höfðar til margra nú á tímum,
sem líta fremur á bíl sem brúkunarhlut
en einskonar lystisnekkju á hjólum.
Ekki fer milli mála, að Horizon er mun
meira eftir evrópskum forskriftum í
bílaiönaöi en hefðbundnum amerískum.
Hann er pó framleiddur báðum megin
Atlantshafsins. Gerðin, sem hingaö
flytzt er frá Simca-verksmiðjunum í
Frakklandi og ævinlega fjögurra dyra
20.21. 22.23.24.25.26. 27.
eins og sagt er samkvæmt rótgróinni,
íslenzkri málvenju og trúlegt er að
haldist, pótt einn af spekingum okkar í
meöferð móðurmálsins vilji fremur hafa
pað „fjögurra hurða“.
Allir bílar, sem kosta um og undir 4
milljónir, teljast ódýrir nú orðiö. Og
veröið á Horizon er hagstætt: Ódýrasta
gerðin kostar 3,7 milljónir, en GLS, sem
hér um ræðir, kostar um 4,1 milljón.
Þannig var veröið 20. febrúar og upp-
lýsingarnar voru fengnar hjá Vökli h.f.
sem hefur umboð fyrir Chrysler á
ístandi.
Heimilisfaðir
og fyrirvinna
Eftir Alfreð Böðvar
ísaksson
Einn er sá meölimur fjölskyldu minnar
sem ég hef ekki enn nefnt. Satt aö segja,
hefði ég helst kosið aö sleppa því alveg
aö nefna hana, en hún knúði dyra á
heimilinu um daginn, nýkomin frá
kóngsins Kaupinhöfn, og þrúgaöi okkur,
kvaldi og píndi í 10 daga. Og þar sem mér
er umhugaö um, aö lesendur mínir fái
sem gleggsta mynd af fjölskyldulífi mínu,
konunnar og barnanna, kemst ég ekki
undan því aö greina frá áöurnefndum
gesti.
Gesturinn er Tóta frænka.
Tóta frænka býr í Kaupmannahöfn, en
kemur einu sinni á ári upp til íslands til
þess aö láta okkur vita hvaö hún hafi þaö
gott og hvaö Danmörk sé mun betra land
en ísland. Ennfremur notar hún tækifærið
og gefur börnunum einhvers konar spil í
því skyni aö þau fjarlægist foreldra sína.
Það finnst mér ekki fallega gert af Tótu
frænku. Já, og svona til að forðast allan
misskilning: Tóta frænka er frænka
konunnar.
En Tóta frænka þrammaöi sumsé inn í
friðsælt heimilislíf okkar með útbúnaö,
farangur og pinkla sem nægt heföi
mæörahjálpinni til aö hjálpa öllum mæör-
um landsins og smáfuglunum í þokkabót.
Og hún hóf upp skræka og hvella raust
sína, sem er ekki beint neitt kliðmjúkt
eyrnayndi.
— Alfreð Böövar, hrópaöi hún. Þú hefur
ekkert breyst! Alltaf sami geðillskupúkinn.
Reyndu nú aö koma þér í gott skap! Tóta
fraenka er komin í bæinn, Ha, ha!
Áskorunin varð marklaus vegna
staðhæfingarnnar sem á eftir fylgdi, og ég
komst því ekki í gott skap, þó ég reyndi al
öllum mætti.
En Tóta frænka hugleiðir ekki slíka
smámuni. Hún hélt áfram aö þjösnast á
áöur friösælu heimilislífinu.
— Ég verö bara í tíu daga, finnst ykkur
þaö ekki gaman, ha, ha, hal Ég skal bara
segja ykkur, aö ég var alveg dauöhrædd
um aö bússinn frá flugvellinum fyki af
veginum. Konan, sem sat viö hliðina á
mér, sagði, aö nú fyki rútan áreiöanlega!
Þetta er voöaveöur hér á íslandi. Það er
miklu betra veður í gode, gamle Dan-
mark!
Ég skaut því aö, þaö hlyti aö vera
leiðinlegt aö feröast meö svona óáreiöan-
legu fólki eins og þessari konu í rútunni,
en Tóta frænka tók ekki eftir sneiöinni.
— Og vitiöi, hvaö ég kom meö handa
ykkur, krakkar, hrópaöi hún upp yfir sig,
sló saman höndunum og var eins og
gamlar og leiðinlegar frænkur eru í
barnabókunum.
Gat nú skeö, hugsaði ég. Enn eitt spilið.
Ég ákvaö meö sjálfum mér, aö nú skyldi
henni ekki takast eins og undanfarin ár,
aö teyma mig og konuna í eitthvert
skrípaspiliö enn. Nei, nú er nóg komið,
hugsaöi ég.
Og Tóta frænka dró upp eitthvert
tengingaspil, sem hún sagöi vera í tísku i
Danmörku og leikið þar ytra allt frá
samkomuhúsum í Kaupmannahöfn til
lítilla bóndabæja utanviö Esbjerg á
Jótlandi. Þetta skríperí færöi hún síðan
börnunum og skaut því aö — eins og
alltaf — aö ef til vill gætum viö öll fimm
spilað þetta eftir matinn.
Yfir matboröinu hugsaöi ég mér gott til
glóöarinnar, aö geta hrópaö NEI framan í
Tótu frænku og teningaspilið hennar.
Aldrei skyldi ég taka þátt í þessu afsið-
andi teningaspili! Ónei!
Þegar fimm spil voru búin vildi ég fara
aö hætta, en Tóta frænka tók þaö ekki í
mál, og konan leit aö mér sýndist biöjandi
1