Lesbók Morgunblaðsins - 09.02.1980, Blaðsíða 10

Myndin sem öllu kom af stað: Clare Crawford frá timaritinu People ræðir við
Brzezinski.
Stórmál í Washington:
BUXNAKLAUF
BRZEZINSKIS
Rannsóknarblaöamennskan á sina
bjortu daga ok döpru stundir; jafnvel þar
sem hún hefur verið stunduð með nafn-
toKuðum árantfri eins ok t.d. á Washing-
ton Post, scm mestan þátt átti á sinum
tíma í að leiða Watergate-innbrotiö i ljós
ok valda þarmeð því, hvcrnig fór fyrir
Nixon. Á þessum siðustu ok viðsjárverðu
tímum, þegar kalda stríðið majjnast á
nýjan leik, er innrás Rússa í Afghanist-
an. oiiuverðið og þróunin i íran ckki það,
scm mest er talað um í Washington.
bar hefur verið annað nærtækara
frcttaefni; nefnilega það, hvort Zbigniew
Brzezinski, ráðgjafi Carters i öryggis-
málum, hafi verið að renna niður renni-
lásnum og opna buxnaklaufina á ákveð-
inni ljósmynd. Eftir mikið jaml og japi
og fuður kom i ljós, að buxnaklauf
Brzezinskis var fullkomlega forsvaran-
Sally Quinn,
blaðamaður
á Washington
post, gaf sér-
frjálsar hendur
í rannsóknar-
blaða
mennskunni.
leg, en Washington Post stóð eftir með
allt niðrum sig, — og mikið áfall var það
fyrir rannsóknarblaðamennskuna.
Kona er nefnd Sally Quinn. Hún er
blaðamaður á Washington Post og um leið
vill svo til, að hún er eiginkona aðalrit-
stjórans. Sally þessi hefur að undanförnu
skrifað greinar um framámenn í Post og
þykir tannhvöss og allt að því eiturpenni.
Enda þótt Brezezinski þyki fyrirmyndar
eiginmaður og faðir, er hann kunnur fyrir
kvensemi og þykir úr hófi fram gefinn
fyrir daður. Sally Quinn hafði hug á að
eiga samtal við öryggisráðgjafann fyrir
Post, en segir að hann hafi svarað sér sem
svo; „You’ll just have to come out here and
live with me,“ sem er tvírætt og getur
bæði þýtt, að hún verði þá að koma og búa
með honum, eða lifa með honum. „Aðeins
þannig stend ég að þessu,“ hefur hún eftir
honum.
Kannski var það þessvegna, að Sally
gugnaði á samtalinu, en réðist þess í stað í
að koma saman grein um Brzezinski, — og
byggði hana á viðraeðum við vinnufélaga
hans og kunningja. í greininni er honum
lýst sem auglýsingasjúkum manni, sem sé
haldinn þeirri grillu að verða einhvern-
tíma utanríkisráðherra og kannski eitt-
hvað meira. „Hann talar um sig sem
kyntákn," segir Sally og þar er lýst
kvennaveiðum hans á diskóteki í New
York, þar sem hann hafi elt smápíur og
verið hlægilegur.
Ekkert hefði þó borið til tíðinda, ef Sally
hefði ekki greint frá samtali sem Clare
Crawford, fréttaritari hjá tímaritinu
People, hafði átt við Brzezinski. Um fund
þeirra sagði Sally:
„Þegar fréttaritarinn var að fara, byrj-
aði Brzezinski að fíflast og daðra viö hana.
Allt í einu renndi hann niður rennilásnum
og opnaði buxnaklaufina."
Hvað hafði Sally fyrir sér? Myndina,
sem sjá má hér að ofan og var tekin meðan
á samtali þeirra stóð. Á eftir sendi
Brzezinski myndina áritaða til Clare
Crawford. Á skrifstofunni hjá henni sá
Sally myndina og lagði bara saman tvo og
tvo: Brzezinski Jieldur höndunum sísona,
— hann hlýtur að hafa verið að opna
buxnaklaufina. Clare Crawford varð alveg
gáttuð, þegar hún las þetta í Washington
Post og lét hafa eftir sér, að aldrei hafi
Brzezinski gert neitt né sagt, sem talizt
gat óviðurkvæmilegt. Sjálfur varð Brze-
zinski sárreiður þessum prjónaskap rit-
stjórafrúarinnar á Washington Post og fór
ásamt blaðafulltrúa Hvíta hússins, Jody
Powell til að ræða málið við forsetann.
Carter varð öskuvondur og það var ákveðið
að láta ekki kyrrt liggja.
í fyrsta lagi var Clare Crawford boðuð í
Hvíta húsið til viðræðna við Powell,
Brzezinski og fleiri. Frá Washington Post
mætti einn ritstjóranna á fundinn og hafði
lögfræðing sér til fulltingis. Niðurstaðan
varð sú, að næsta dag birti Washington
Post svohljóðandi leiðréttingu:
„í grein blaðsins um Zbigniew Brze-
zinski í gær var staðhæft, — í gríni — að
við lok samtals við fréttaritara frá tíma-
riti, hefði Brzezinski orðið á
óviðurkvæmilegur verknaður, og að ljós-
myndari hafi tekið mynd „af þessum
óvenjulega leikaraskap". Brzezinski gerði
ekki neitt slíkt og það er engin mynd af
honum við þann verknað."
Brzezinski hefur verið að íhuga málsókn
á hendur blaðinu. Samband þess við Hvíta
húsið hafði um hríð verið í svalara lagi, en
menn Carters litu á úrslitin sem verulegan
sigur. Einn þeirra sagði: „Þetta er nú
blaðið, sem búið er að gera stóreflis
kvikmynd um (All the Presidents Men).
Hún fjallar um, að þeir höfðu sex
heimildir fyrir öllu og hvað þeir tóku
nærri sér að birta það sem þeir birtu um
Watergate. Líklega hafa þeir meiri
áhyggjur af framkomu sinni við glæpa-
menn en saklaust fólk.“
Aslaug Ólafsdóttir
DIMMT ER í
SVEFNSÖLUM
Dimmt er í svefnsölum
sveimar hugurinn
svíða sár.
Dimmt er í svefnsölum
af syrgjenda hvörmum
seitla tár.
Dimmt er í svefnsölum
hver sekúnta misseri,
stund heilt ár.
Löng er þeim biðin
sem bíða og vart
bæra lió né legg.
Löng er þeim biðin
þá brjóstiö nístir
hin bitra egg.
Löng er þeim biöin
er bíða og stara
á bláan vegg.
HJOLIÐ
Eg er föst í hjólinu
og geng í hring
dag eftir dag.
Stundum finnst mér þó
að ég sé að losna.
Eg get ekki sofnað
meö allar þessar þöddur
skríðandi á mér.
Fjöldi fólks stendur úti
og glápir.
Ekki horfa út um gluggann,
það gæti séö mig.
Ég er föst í hjólinu
og geng í hring
dag eftir dag,
kannski losna ég einhverntíma.
\