Lesbók Morgunblaðsins - 21.02.1987, Blaðsíða 9

Himinhvolf/hyldýpi. Málverk frá 1984, sýnt það ár í Nýlistasafninu og árið eftir
á Sveaborg. Akrýl á segldúk.
Myndlist
Ævaforn
taug og þó
alveg ný
alldór Ásgeirsson er einn hinna framsæknu
ungu myndlistarmanna, sem láta nú að sér
kveða í íslensku myndlistarlífi. Sem og all-
flestir aðrir af hinni yngri kynslóð málara
hefur Halldór víða leitað fanga í sinn reynslu-
heim, sem hans myndlist býr að. Útþráin
gerði snemma vart við sig og frá 13 ára
aldri fram að tvítugu stundaði hann sjó með
námi, lengst af á millilandaskipum. Það var
þá sem myndlistaráhuginn vaknaði, en áður
en af því varð að hann hæfi myndlistarnám
í París, lagði hann í ævintýri og fór í átta
mánaða ferðalag landleiðina um Tyrkland,
Iran, Afganistan og Pakistan, en dvaldi
lengst af á Indlandi og í Nepal. Þá dvaldi
Halldór Asgeirsson ásamt einu listaverka sinna, sem nú er til sýnis í Nýlistasafn
inu. Það er málaður stöpull og ofan á honum útskorinn rekaviður.
hann meðan á námsárunum í París stóð sex
mánuði meðal maja-indíána í Mexíkó. Hall-
dór stundaði myndlistarnám við Vincenn-
es-háskólann í París á árunum 1977 til
1986. Hann hefur getið sér gott orð fyrir
myndlist sína erlendis. Hann var valinn
annar tveggja fulltrúa íslands á sýningu
norrænna nýlistarmanna í Sveaborg í Hels-
inki 1984 og er fyrsti myndlistarmaðurinn,
sem fenginn er til að kynna verk sín og
myndskreyta forsíðu nýstofnaðs mjög vand-
aðs myndlistartímarits, Siksi, sem fjallar
um norræna myndlist og er gefið út af nor-
rænu listamiðstöðinni í Sveaborg. Halldór
hefur haldið allnokkrar myndlistarsýningar
hérlendis, en hann opnar einkasýningu í
Nýlistasafninu nú í bytjun febrúarmánaðar.
Myndverk Halldórs Ásgeirssonar, mál-
verk, reflar og skúlptúrar eru mjög persónu-
leg, um þau leikur ferskur andblær en um
leið er í þeim einhver ævaforn taug. Hann
leysir upp myndflötinn í táknmál í hreinum
tærum litum, sem minnir á í senn indíána-
list og norrænar hellaristur, en er þó eitt-
hvað alveg nýtt. Erfitt er að fella hana
undir þær klisjur, sem notaðar eru til þess
að draga myndlist yngri manna í dilka. En
hvemig hefur hann þróað með sér þetta
myndmál?
Frumform Og
Höfuðskepnur
„Eg byrjaði eiginlega á frumhugtökunum,
þ.e. hring og þríhyrning, síðan höfuðskepn-
unum Qórum, jörð, vatni, lofti og eldi. Eg
íhugaði mikið þessi frumtákn og mér fannst
ég þyrfti að skilja þau til þess að geta hald-
ið áfram mína eigin leið. Áður en ég fór til
Mexíkó veturinn ’82 var mín myndlist farin
að taka á sig þá mynd, sem ég hef verið
að þróa, eitthvað sjálfstætt bergmál af sjálf-
um mér, sem ég tel vera mína myndrænu
rithönd. Eg hafði áður verið mikið í gjörning-
um og slíku, svokallaðri tilraunamyndlist,
en kynslóðin á undan, t.d. Súmmararnir,
höfðu mikil áhrif og höfðu gert mjög stóra
hluti. Minn persónulegi stíll er þessi ósjálf-
ráða myndskrift. Eg teikna myndirnar
ómeðvitað á pappír, ég sest aldrei niður og
ákveð að teikna, það bara kemur. Síðan fæ
ég hugmynd að verki, sem ég hugsa síðan
mjög meðvitað, vinn úr teikningunum og
set saman í ýmis efni.“
En hafði hin sex mánaða langa dvöl í
Mexíkó áhrif á hinn unga íslenska myndlist-
armann og að hvaða leyti er myndlist
indíánanna frábrugðin okkar vestrænu
myndlist?
EFTIR ÞORVALD
FRIÐRIKSSON
Höfnin á ísafirði í nóvemberbyijun. Akrýl á segldúk.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 21. FEBRÚAR 1987 9