Lesbók Morgunblaðsins - 31.10.1987, Blaðsíða 9

Sigrún Ó. Einarsdóttir
Seren S. Larsen
Bergvík: Fjárhúsið sem varð gler-
listaverkstæði.
Hugmynd kemst tíl skila ef
efiii og handverk eru í lagi
ona nokkur hefur á borði sínu bréfapressu
úr gleri. Þetta er lítil kúla og inni í henni er
skringilegur hlutur eða litur sem á einhvem
dularfullan hátt hefur komist inn í kúluna.
Oft segist konan gleyma vinnu sinni og skyld-
um þegar hún handfjatli kúluna, því töfrar
hennar og fegurð gagntaki hana. Hún minni
hana til skiptis á horfinn heim, sem veki
hjá henni eftirsjá og trega, eða þá á nýja
veröld sem fylli hana von og eftirvæntingu.
Þessi umrædda kona er ekki ein um að
hafa heillast af glermunum Sigrúnar Ó.
Einarsdóttur og Sorens S. Larsen. En um
þessa helgi munu þau opna sýningu á gler-
munum sínum hjá íslenskum heimilisiðnaði
í Hafnarstræti, og er þetta afmælissýning,
þar sem fólki verður gefínn kostur á að sjá
þá þróun sem verður hjá glerverkstæði í
fímm ár. Nú eru einmitt fímm ár liðin síðan
þau hjónin Sigrún og Seren opnuðu gler-
munaverkstæði sitt í Bergvík á Kjalamesi,
en það mun vera hið eina sinnar tegundar
á landinu. Það var opnað í ágúst 1982 og
sama ár í október hófu þau að selja list-
muni sína, bæði nytjahluti og skrautmuni
hjá íslenskum heimilisiðnaði. A afmælissýn-
ingunni, sem jafnframt er sölusýning og
verður opin til 14. nóvember, munu þau
sýna fyrstu glösin sem þau gerðu, ýmsa
sérmuni, sem þau hafa gert fyrir félagssam-
tök og fyrirtæki, og svo nýja muni, hliðstæða
þeim sem nú eru á einkasýningu þeirra í
Þýskalandi.
Gler í Bergvík er 5 ára
um þessar mundir og er
þess minnst með sýningu
í íslenskum
heimilisiðnaði. Hjónin
Sigrún Ó. Einarsdóttir
og Soren S. Larsen hafa
ekki tekið sér marga
frídaga þessi ár. Þau
vinna jöfnum höndum
að gerð nytjahluta og
listmuna úr gleri, en
hvað sem unnið er við,
sitja listrænar kröfur
alltaf í fyrirrúmi.
Eftir KRISTÍNU MARJU
BALDURSDÓTTUR
ÞRÓUNÍ5ÁR
Litla bréfapressan varð auðvitað ekki til á
neinn dularfullan hátt, heldur býr sköpun að
baki hennar, hugvit og handlagni og ekki
síst þrotlaus vinna.
Margt hefur breyst í Bergvík á fímm árum.
Gamla fjárhúsið, sem gert var að glermuna-
verkstæði, stendur enn á sama stað í fangi
náttúrunnar, með hafíð framundan og hina
litríku Esju að baki. En verkstæðið sjálft er
að breytast og listamennimir sjálfír hafa
kannski breyst mest. Hafa þroskast sem lista-
menn og náð enn lengra í sköpun sinni.
En þau eru alltaf sömu vinnuþjarkamir.
„Ef við drepum okkur á vinnu þá er það
okkur sjálfum að kenna," segir Sigrún um
leið og við þræðum leiðina milli ofnanna á
verkstæðinu og að stiga sem liggur upp á
loftið þar sem þau eru með bjart og skemmti-
legt stúdíó. Þau hjónin kalla það himnaríki.
„Já, héma hugsum við,“ segir Seren og
danska kímnin læðist með orðum hans. Og
héma er vinnuborðið þar sem þau hanna list-
muni sína og meðfram öllum veggjum em
dýrindis listmunir, skúlptúrar og myndvasar.
Myndvasi: Vagg og velta. Úr seriu frá
stórri evrópskri glerlistasýningu og
samkeppni í Þýskalandi.
(Sigrún 1985, fékk viðurkenningu.)
Skúlptúr: Gerður fyrir starfsmenn
Ríkisútvarpsins, skilnaðargjöf til
Margrétar Indriðadóttur. Það skilyrði
varsettað klukkuna vatnaðiþrj&r mín-
útur ísjö.
(Sigrún ogSeren, 1987.)
Haustglös: Eru á sýningu í Japan.
(Sigrún og Soren, 1987.)
Skúlptúr: Á sýningu sem nú stendur yfir í Japan. (Saren, 1984)
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 31. OKTÓBER 1987 9