Lesbók Morgunblaðsins - 20.02.1988, Síða 2

Peter Eyvindson
- sögumaður af íslenzku bergi
heitir Kyle, og „Old Enough“ — sem báðar
hafa verið gefnar út af Pemmican-forlaginu
í Winnipeg. Peter Eyvindson brosir, þegar
hann segir frá því, að við kynningu á fyrstu
bók sinni (hin þriðja er að koma út), hafi
það komið blaðamönnum á óvart, að meðal
höfunda Pemmican Publications skyldi vera
bláeygur íslendingur.
Afi og amma Peters Eyvindson fluttu frá
íslandi og gerðust landnemar við Manitoba-
vatn. Faðir hans ólst upp sem innflytjandi,
en ákvað að böm sín skyldu verða Kanada-
menn.
„Faðir minn var ákveðinn í því, að við
yrðum Kanadamenn," segir Peter Eyvind-
son. „Og ég held, að margir afkomendur
íslenskra landnema hafi sömu sögu að
segja."
En snemma á þrítugsaldri ákvað Peter
að kanna uppruna sinn nánar. Hann starf-
aði fyrir íslenzkt flugfélag við móttöku
ferðamanna í níu mánuði og það nægði
honum til að komast niður í málinu, svo að
hann gat farið að skilja þjóðvísurnar sem
faðir hans hafði sungið fyrr á árum. Hann
hafði einnig uppi á ættingjum sínum.
„Ég fann meira að segja nokkrar gamlar
konur, sem höfðu þekkt afa minn og
ömmu," segir hann.
Þá var það hann, sem sat og hlustaði á
sögur af ættfólki sínu. En nú eru það skóla-
böm, sem hlusta hugfangin á Peter Eyvind-
son. Hann segir ekki aðeins sögur, heldur
leikur þær einnig með raddbrigðum og
ýmsum leikmunum eins og til dæmis dúkku,
sem áttræð móðir hans hefur búið til.
Hann sker sig úr fjöldanum í Clavet, en
.ekki lengur vegna nafnsins eins og í Car-
berry.
„Eg bý í litlu samfélagi, en ég er þekktur
þar,“ segir hann brosandi. „Einu sinni var
nýi presturinn okkar að fara á milli manna
og kynna sig fyrir hinum nýja söfnuði sínum.
Hann hitti lækna, lögfræðinga og kennara,
og svo kom hann til mín. Ég sagði honum,
að ég væri sögumaður að atvinnu, og þá
sagði hanp: „Ertu atvinnulaus?"
Það er svo að sjá, að hversu mjög sem
faðir Peters hafi reynt.til þess, þá hafi það
aldrei átt fyrir Peter Eyvindson að liggja
að hverfa í fjöldann.
Byggt á The lcelandic Oanadian.
Það sem þótti lengi vel
óvenjulegt við Peter Ey-
vindson í bænum Car-
berry í Manitoba, var að-
eins eftimafn hans. ís-
lenzkt ættemi skipti engu
máli í lífi hans að öðru
leyti en því, að heima hjá
honum var stundum borðaður harðfískur
og kannski hefur hann heyrt sungnar þjóð-
vísur á móðurmáli föður síns við einstök
tækifæri.
Nú fínnst mönnum Peter Eyvindson
óvenjulegur maður, en ekki vegna nafnsins,
heldur af því að hann er sögumaður að at-
vinnu og ferðast á milli skóla í Vestur-
Kanada, þar sem hann segir um það bil
40.000 bömum á ári sögur. Hann er nú 41
árs að aldri.
Fyrir fjórum árum sagði hann lausri stöðu
sinni sem kennari og bókavörður, kvaddi
konu sína og þijá syni heima í Clavet í
Saskatschewan og hélt leiðar sinnar til að
segja bömum sögur. Á þeim tíma, sem síðan
er liðinn, hefur hann einnig skrifað tvær
bækur — „Kyle’s Bath“, en einn sona hans
Peter Eyvindson í hópi ungra áheyr-
enda / barnaskóla í Winnipeg.
„Skínandi fyrirmynd þjóðarinnar“
Persónudýrkun á
Ceausescu í Rúmeníu fer
fremur vaxandi og vakti
athygli nýlega, að svo
mjög þurfti að óska
honum til hamingju, að
heillaóskaskeyti frá
Frakklandsforseta var
falsað. Pistillinn sem hér
birtist er dæmi um,
hvemig rúmenskir
æskulýðsfulltrúar tala til
hins mikla landsföður.
Ráðandi einvalahjón Rúmeníu: „Sam-
fellt blómaskeið hins sósíalíska föður-
lands."
Elskaði og virti félagi Nic-
olae Ceausescu! I nafni
milljóna Frumheija föður-
lands vors sem og allra
bama Rúmeníu viljum við,
þátttakendur á landsfundi
„Ungra frumheija", með
sérstakri virðingu og ein-
lægri aðdáun, tjá yður hinar hlýjustu tilfinn-
ingar innilegrar ástar og viðurkenningar frá
innstu hjartans rótum, sem æska lands vors
ber til yðar, kæri félagi Nicolae Ceausescu
— elskaði og virti leiðtogi þjóðar vorrar, hetja
meðal hetja þjóðarinnar, glöggskyggni
stjómandi, sem vísar Rúmeníu veginn til
nýrrar framtíðar.
Við þökkum fyrir hin dásamlegu lífskjör,
fyrir atvinnu og menntun, sem okkur er
tryggð, fyrir þá athygli og föðurlegu um-
hyggju, sem þér stöðugt sýnið uppeldi okk-
ar, svo að við megum ná sem vænstum
þroska og framförum og geta sem fullorðnir
rækt skyldur okkar eins og sönnum bylting-
arsinnuðum kommúnistum sæmir.
Öll böm þessa lands með rauða hálsklúta
og þrflita fánann beina samtímis huga sínum
með virðingu, ást og lotningu til yðar, félagi
Elena Ceausescu, doktor í verkfræði, meðlim-
ur í Akademíunni, meðlimur í hinni pólitísku
framkvæmdanefnd miðstjómar rúmenska
kommúnistaflokksins, fyrsti aðstoðarforsæt-
isráðherra, forseti vísinda- og menningarr-
áðsins, fyrirmynd kommúnistaflokksins og
þjóðarinnar, frábær stjómmála- og vísinda-
maður, sem helgar krafta sína af einstakri,
byltingarsinnaðri föðurlandsást og hæfni í
þágu vísinda, menntunar og hinnar rúmensku
menningar sem og samfellds blómaskeiðs
hins sósíalíska föðurlands vors.
Við, öll landsins böm, sem höfum fæðzt,
alizt upp og menntazt á dýrlegustu árum
sósíalismans í Rúmeníu, heitum yður því,
elskaði og virti félagi Nicolae Ceausescu,
föðurlegi leiðtogi æskunnar, skínandi fyrir-
mynd þjóðarinnar að ráðum, dáðum og at-
orku, að kosta kapps um að lifa í hinum
nýja anda kommúnismans, holl föðurlandi
og byltingu, svo að við tileinkum okkur hinar
göfugu dyggðir þjóðar vorrar: ást á landi og
þjóð, heiðarleika, iðjusemi, hugrekki, mannúð
og einlægan friðarvilja.
Að lokum viljum við enn á ný flytja yður,
elskaði félagi Nicolaé Ceausescu, kveðjur
aðdáunar og heilshugar þakklætis, virðingar
og viðurkenningar allra Frumheija lands
vora og sendum yður innilegar óskir, af allri
hlýju okkar hamingjusömu bemsku, um góða
heilsu og óskertan sköpunarmátt, um nýjan,
glæsilegan árangur þeirrar miklu athafna-
semi, sem þér sýnið, um heill og heiður þjöð-
arinnar allrar, um frið og bjarta framtíð
okkar kæra föðurlands, hins sósíalíska lýð-
veldis, Rúmeníu.
— svá þýddi