Lesbók Morgunblaðsins - 18.08.1990, Blaðsíða 5

Lamaðir unglingar á Al-Makassed sjúkrahúsinu eftir skotárásir ísraelskra hermanna.
fátæklegri staður eins og þú sérð,“ bætir
hann við, „og skattamir eru að drepa okk-
ur. Það er svona að vera Palestínumaður í
sínu eigin landi á þessum síðustu og verstu
dögum.“
Ég vakna við fuglskvak næsta morgun
snemma, hasúnífuglar syngja hér í sarún-
tijánum fyrir utan gluggann. Þetta er morg-
unn uppstigningardags (24. maí). Ég opna
alla glugga og læt ferskan morgunsvalann
leika um mig. Handan við Kidrondalinn
blasa múrar Jerúsalemborgar við augum,
gullna hliðið sem löngu hefur verið hlaðið
upp í, og handan gömlu múranna kirkjutum-
ar, mínarettur og hvolfþök á moskum
múslíma. Það sem augað nemur staðar við
er klettamoskan fræga með sínum gullna
kúpli, ein fegursta og elsta bygging þessar-
ar borgar frá lokum 7. aldar, og ein feg-
ursta bygging, sem ég hef augum litið. Lítið
eitt til vinstri séð er svo Al-Aksa-moskan,
og sem ég stend þama og gleymi mér við
þetta sjónarspil fara klukkur Getsemane-
kirkjunnar að hljóma og minna á helgan dag.
í slakkanum framundan hótelinu em
fomir grafreitir, þar liggja legsteinar á hlið-
inni hundmðum saman og mikið umrót á
stórri spildu þar sem hin ísraelsku yfirvöld
hafa fyrirhugað nýjar stórbyggingar, og er
nú ekki hugað að grafarró þeirra er hér
hvfla, fremur en í öðram stöðum Palestínu,
þar sem reist hafa verið nýtískuhótel í graf-
reitum múslíma, án þess að fjölmiðlar á
Vesturlöndum hafi rekið upp ramakvein út
af vanhelgun á gröfum framliðinna.
í kvöld munu leiðir okkar Sveins Rúnars
læknis skilja, hann heldur á vit palestínskra
kollega sinna og hyggur á ferð suður til
Gaza að fáum dögum liðnum, en ég hef
mælt mér mót við nokkra trúarleiðtoga,
bæði kristna og íslamska, og menn úr öðrum
stéttum hins palestínska samfélags.
Frá Al-Tur barnaheimilinu. „ Við gætum þegið ullarsokka á beríætt börn hér
á veturna ", sagði forstöðukonan. Þama gefur orðið kalt á vetrum.
Mótmælasvelti
í Jerúsalem
Við höfuðstöðvar Rauða krossins í Jerú-
salem eru 15 Palestínumenn í hungurverk-
falli til að mótmæla morðunum í Richon le
Zion sl. sunnudag og framgöngu lögreglu
og ísraelshers gagnvart því fólki, sem þátt
tók í friðsamlegum sorgargöngum af þessu
tilefni, en eftir árásir þeirra á göngumenn
liggja nú 1.500 særðir og lemstraðir á
sjúkrahúsum. - Það er liðið að hádegi þeg-
ar ég kem loks að húsum Rauða krossins,
en þar er mannfjöldi fyrir utan og baráttu-
söngvar kyijaðir. Með mér er Salman og
Sveinn Rúnar og ungur prestur frá MECC,
Jim Bamhart að nafni, en hann hefur starf-
að hér sl. 5 ár. Ég tek Khalil Mashi skóla-
meistara tali, hann er Palestínuarabi og
meðal virtustu skólamanna á Vesturbakkan-
um.
Ég byija á því að inna Khalil eftir stöðu
kvenna í palestínsku þjóðfélagi og í ljós
kemur að konur gegna fomstuhlutverki
víða, bæði í stjórnmálum og á öðrum svið-
um. Þetta á jafnt við um íslamskar konur
og kristnar. Frelsisbarátta Palestínumanna
hefur fengið konum hlutverk, sem þær ekki
höfðu áður, og staða þeirra verður aldrei
söm og fyrr þótt þeirri baráttu ljúki. Umræð-
an um hlutverk kvenna leiðir talið að þröng-
sýnum bókstafstrúarmönnum meðal
múslíma. Khalil segir kristna menn oft hafa
áhyggjur af íslömskum bókstafstrúarhóp-
um, sem vilji einangrast og ekki starfa með
öðmm, heimti að konur klæðist á íslamska
visu o.s.frv. En meirihluti múslíma hér er
ekki bókstafstmarfólk og meðal þeirra eru
konur í ýmsum áhrifastöðum.
Khalil telur bókstafstrúarhópa af öllum
trúfélögum, múslíma, kristna og gyðinga,
spilla fyrir friðarhorfum í landinu. Þeir vilja
enga málamiðlun, ekki deila neinu með öðr-
um. Múslímskir bókstafstrúarmenn heimta
landið allt og neita að viðurkenna ísrael,
bókstafstrúar gyðingar vilja færa út landa-
mæri Israels og hrekja alla araba brott. Og
kristnir bókstafstrúarmenn hafa stofnað það
sem þeir nefna „kristið sendiráð" (Christian
Embassy) í Vestur-Jerúsalem, sem styður
gyðinga í einu og öllu og er síður en svo
til þess fallið að stuðla að friðsamlegum
samskiptum. Baráttan hér stendur í raun
ekki milli múslíma og kristinna manna ann-
ars vegar og gyðinga hins vegar, heldur
milli manna af öllum þessum trúarbrögðum,
sem vilja frið og þeirra sem ekki vilja frið.
„Tengist þetta kristna sendiráð einhverri
einni kirkjudeild öðmm fremur?" spyr ég
Khalil.
„Nei, þetta em einkum meþódistar frá
Bandaríkjunum, en sumir líka frá Evrópu,
og sem kristnum araba gremst mér mjög
starfsemi þessa „kristna sendiráðs" sem
kallar sig svo. Þetta em einfaldlega síonist-
ar og fylgja ísraelsstjóm í blindni.
Sjálfur segist Khalil vera kaþólskur, róm-
versk kaþólskur, og starfa um þessar mund-
ir sem skólameistari við kvekaraskóla í
Rammallah. Trúarskoðanir móta líf manna,
andlegt líf þeirra, en ætti ekki að skipa
mönnum í pólitíska flokka. Stjórnmál hér
ákvarðast ekki af tfuarskoðunum. Þeir sem
hér em í hungurverkfalli em t.d. bæði
kristnir og múslímar. Þessi barátta hefur
fært okkur nær hver öðmm og við höfum
Sjá næstu síðu
Greinarhöfundurinn í Jerúsalem á leið til fundar við Múhamed Ghamal í AI■
Aksa moskunni frægu.
Örtröð í öngstrætum gamla borgarhlutans í Jerúsalem í mai 1990.
Ljósm. greinarhöf.

LESBÓK MORGtJNBLAÐSINS 18ÁGÚST1990 5