Lesbók Morgunblaðsins - 13.03.1993, Blaðsíða 12

Þaer sátu allar saman um þvera búðina. Höskuldur hyggur vand-
lega aö konunum. Hann sá aö kona sat út viö tjaldskörina. Sú var
illa klædd. Höskuldi fannst konan fríö sýnum ef nokkuð mátti á sjá.
Svo virðist mér, sem þú
munir þessa ambátt selja
heldur dýrt því aö þetta
er þriggja verö.
Vil ég nú fyrst vita hversu
mikiö silfur er í sjóöi þeim,
sem ég hef á belti mér. Tak þú
fram vogina Gilli, meöan ég
leita aö sjóönum.
Rétt segir þú að ég
met hana dýrar en
aðrar. Veldu þér nú
einhverja af þessum
ellefu og greiddu fyrir
það mörk silfurs en
þessi verður eftir í
minni eign. .
Hversu dýr skal sú
kona ef ég vil kaupa.
Þú skalt reiöa fyrir
hana þrjár merkur
silfurs.
Þetta mál skal fara
svikalaust af minni hendi því
aö á er Ijóöur mikill um hagi
konunnar. Vil ég aö þú vitir
þaö Höskuldur áöur viö
sláum kaupi þessu.
Gllll gerlr svo. Vigtaöi hann silfrlö og voru
þaö þrjár merkur vegnar.
Vigta þú silfrið og
sjáum svo hvaö
sjóöur sá vegur
er ég hef.
Sýnist mér svo hafa til tekist
aö þetta mun veröa kaup okkar.
Tak þú fé þetta til þín en ég mun
taka viö konunni. Finnst mér þú
hafir drengilega aö þessu máli
staöiö því aö þú vildir greinilega
ekki pretta mig.
Hvaö er
þaö??
Kona þessi er ómála.
Hef ég margreynt aö leita
mála viö hana og hef aldrei
fengiö orö af henni. Held ég
meö vissu að þessi kona
kunni ekki aö mæla.
Síðan gengur Höskuldur heim til búöar
sinnar. Þaö sama kveld rekkti Höskuldur
hjá henni.
En um morguninn eftir þegar menn fóru í klæöi sín. Þá
lauk Höskuldur upp kistu eina og tók upp góö kven-
mannsklæði og rétti ambátinni og mælt til hennar.
Var þaö svo allra manna mál aö hennl sæmdl góö klæöl.
Lítt sér stórlæti á þeim
klæðabúnaöi sem Gilli hinn
auðugi hefur þér fengiö. Er
þaö og satt aö honum var
meiri raun í aö klæöa tólf en
mér að klæða eina.
líl\ w
\LMl 1II m
Ær11

12