Lesbók Morgunblaðsins - 03.06.2000, Blaðsíða 16

MYNDLI$TIN VIRKJUP A
MARGVISLEGAN MATA
í ORKUSTÖÐVUM
List í orkustöðvum er
yfirskrift myndlistarsýn-
inga í Ljósafossvirkjun og
Laxárvirkjun, sem Félag
íslenskra myndlistar-
manna stendur að.
Sýningin að Ljósafossi
verður opnuð í dag kl.
14, en sýningin í Laxár-
stöð 16. júní. FRÍÐA
BJÖRKINGVARSDÓTTIR
ræddi við Guðbjörgu
Lind Jónsdóttur, formann
FIM, og þær Jóhönnu
Þórðardóttur og Grétu
Mjöll Bjarnadóttur um
þetta áhugaverða verk-
efni.
Morgunblaðið/Þorkelí
Hluti þeirra listamanna sem eiga verk é sýningunni „List í orkustöóvum" i Ljósafossvirkjun.
ELSTA myndlistarfélag lands-
ins, Félag íslenskra mynd-
listarmanna, stendur um þess-
ar mundir að viðamiklu
sýningarverkefni sem er
framlag þeirra til dagskrár-
innar Reykjavík - menningar-
borg Evrópu árið 2000. Um er
að ræða tvær tengdar sýningar í orkustöðv-
um Landsvirkjunar að Ljósafossi við Sogið
og Laxárstöð í Aðaldal.
1 samtali við blaðamann sagði Guðbjörg
Lind Jónsdóttir framkvæmdastjóri sýning-
arinnar og formaður félagsins að verkefnið
væri unnið í samráði við Landsvirkjun, en
það hefði einnig fengið mjög góðar undir-
tektir hjá þeim sem skipuleggja menningar-
árið.
Salir í stöðvarhúsi þjóna
nú nýju hlutverki
Sýningarrýmin í Ljósafossvirkjun eru
meðal annars í stöðvarhúsinu, en þar eru
tveir stórir salir sem áður hýstu rafspenna
og aflrofa og þjóna nú nýju hlutverki í þágu
myndlistarinnar. Einnig eru verk úti í nátt-
úrunni í kringum stöðina og í stífluvegg þar
sem myndast frekar hrá, en skemmtileg
rými sem þrír listamenn hafa unnið verk inn
í. Að sögn Guðbjargar var verkefnið undir-
búið þannig að það var auglýst til umsóknar
innan félagsins og síðan völdu þeir Aðal-
steinn Ingólfsson og Jón Proppé úr þeim
umsóknum sem bárust, en þær voru um
fjörutíu. Listamennimir heimsóttu síðan
stöðvarnar og völdu sér rými til að vinna
með, en sú vinna hefur staðið frá síðasta
hausti svo þetta hefur átt sér langan aðdrag-
anda. Rýmin fyrir norðan heiðar eru líka
mjög sérstök, en þau eru í orkustöð sem er
sprengd inn í gljúfurvegg í farvegi Laxár.
Þar eru höggnir klettaveggir í mjög sér-
kennilegu rými sem ekki var nýtt undir véla-
samstæður þegar horfið var frá því að fylla
Morgunblaðið/Þorkell
Verkið „(T)aflstöðvar“, eftir Onnu Jóu,
Laxárdalinn af vatni.
Öll verkin standa því í raun í salarkynnum
eða á stöðum sem áttu að þjóna öðrum til-
gangi en þeim að hýsa list, þó vel hafi tekist
að samhæfa listina og þetta óvenjulega um-
hverfi. Sem dæmi um bein tengsl umhverfis-
ins og verks bendir Guðbjörg á verk
Kristínar Jónsdóttur frá
Munkaþverá sem unnið
er inn í þann stað sem
vélasamstæðunni
var áður ætlaður í
Laxárstöð, en
verkið byggist á
örnefnum er tengjast vatni, svo
sem lækjum, fossum, vötnum og
laugum.
Samræða á milli mann-
virkjanna og listarinnar
Þar sem þema menningarborgarinnar er
„menning og náttúra" var ekki úr vegi að
færa sýningarnar út fyrir borgarmörkin, en
Guðbjörg segir tilganginn með vinnu lista-
mannanna kannski fyrst og fremst þann að
skapa áhugaverða samræðu á milli
mannvirkjanna og listarinnar.
Aðspurð um þá hugmyndafræði sem iiggi
að baki verkunum og hvort beinlínis sé verið
að vinna með samspil orkugjafanna og um-
hverfisins, segir Guðbjörg listamennina hafa
fundið sér mjög ólíkar leiðir til að nálgast
efnið. Sumir vinna beint með rafmagn og
nota ljósleiðara eins og Ilmur María Stefáns-
dóttir; aðrir eins og Eyjólfur Einarsson nota
hefðbundari efnivið málverksins, þar sem
hringekja verður tákn hreyfilsins í orkuvinn-
slunni; verk Guðrúnar Gunnarsdóttur er
unnið úr vírum sem bæði vísa til hæðarlína í
landi og minna á spennu; og Gunnar Örn
myndgerir orkuna í huglægum skilningi í
verki sínu „Andlegt ferðalag" þar sem her-
bergi eru færð í ákveðinn lit sem andlegar
orkustöðvar, svo einhver dæmi séu nefnd.
1 6 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/USTIR 3. JÚNÍ 2000