Lesbók Morgunblaðsins - 07.10.2000, Síða 16

Lesbók Morgunblaðsins - 07.10.2000, Síða 16
' u,u » itr /i***‘y <v r '1 V^^r' 4 j iít titAty 'irr* «* '*’*“■ J*. ! <- i!v«ví -r r. -• í«4tl j* . £■ ‘mit* 1 STÍrrt.. ,-Wr CAÍC^ /***•«- ^ ^ Sr-"'£,L •wsaM—* /i j5oX »» 4l.,i i)t, twy 4 •r**Ac. uai** *A>~1 . B K H1F Atí i SLEHIfl SLEHIfl /U3 Atí HUiVIRI HAUKTI SI.EHIÖ SLEHIfl Atí Atí VHTHI VllRI KKÉFAtí 1 VhVtíliVN Morgunblaðið/Kristínn Morgunblaðið/Einar Falur Vinnulýsing sem Weiner sendi arkitektunum er höfðu umsjón með uppsetningu verksins. Verk Lawrence Weiner, „Skrifað í sandinn...M, sem afhent var Háskólanum á Akureyri í sumar. ÞAÐ SEM ER HINUM MEGIN LIST snýst ef til vill helst um það að búa til einhverja útgáfu af skynj- anlegum veruleika. Með tímanum getur hann orðið hluti af því hversdagslega og víkkað þannig sjóndeildarhring okkar sem oft á tíðum er ærið þröngur. Allt frá því að Duchamp steig fram á sjón- arsviðið á fyrstu áratugum síðust aldar hafa framsæknir listamenn ósjaldan staðið frammi fyrir því að þröngva nýrri sýn upp á tortryggna áhorfendur. Hið sama má segja um ólíkar stefnur í listum tuttugustu aldar, en þeir listamenn sem tilheyrðu þessum stefnum sköpuðu oft listaverk sem áhorfend- ur ýmist kærðu sig ekki um eða komu þeim í opna skjöldu. Þrátt fyrir slíka andstöðu hef- ur samfélagið orðið að taka þessi verk til greina því þau vörpuðu fram mikilsverðum spurningum um samband mannsins við um- hverfi sitt sem ekki var hægt að líta framhjá. Lawrence Weiner er einn þeirra lista- manna sem ögruðu samtímanum á sínum yngri árum, en nýtur nú virðingar sem einn helsti framvörður undanfarinna áratuga á sviði hugmyndalistar. Þótt Weiner hafi kom- ið víða við og meðal annars sent frá sér bæk- ur, kvikmyndir og hljómplötur, þá vinnur hann ætíð fyrst og fremst með orð, eða öllu heldur þær hugmyndir sem orðin geta tjáð. Verk Lawrence Weiner birtast því í formi tungumálsins - ýmist sjónrænt eða munn- lega. í verkum sínum höfðar hann til þátt- töku áhorfandans og gerir kröfur til vits- muna hans og tilfinningalífs. Þessi textatengdu verk Weiners eru ekki sist at- hyglisverð vegna tengsla þeirra við áhorf- -fendann sem getur borið þau með sér um sinn, velt þeim fyrir sér og brotið til mergjar. Höfðingleg leið til að miðla sýn sinni á íslandi En list snýst ekki einungis um að skapa sýn, heldur einnig um að miðla þeirri sýn til annarra. Weiner hefur alla tíð verið mjög Bandaríski listamaðurinn Lawrence Weiner tilheyrir kynslóð listamanna og hugsuða sem vísuðu hippun- um veginn snemma á sjöunda áratugnum. Ennþá er hann ákveðinn í því að fara ekki troðnar slóðir í viðhorfum sínum til lífsins og listarinnar, er óhræddur við að tjá sig um tilveruna. Weiner heimsótti ísland snemma sumars, tók þátt í samsýningu í Ásmundarsal og var viðstaddur afhendingu á verki sínu „Skrifað í sandinn../7 á bókasafni Háskólans á Akureyri. FRÍÐA BJÖRKINGVARSDÓTTIR fékk hann til að segja svolítið af sjálfum sér og ástæðunum fyrir því að hann skilur eftir sig verk á íslandi. umhugað um að koma list sinni á framfæri við almenning, oft með því að færa listina út í hversdagsumhverfið, út úr sínu hefðbundna umhverfi í listasafninu eða galleríinu. Með verkinu „Skrifað í sandinn...“, sem afhent var bókasafni Háskólans á Akureyri til eignar 23. maí síðastliðinn, hefur Lawrence Weiner ratað á höfðinglega leið til að miðla sinni sýn til okkar hér á landi. Blaðamaður var svo lánsamur að fá að fylgjast með afhendingu verksins á Akur- eyri, en það var svo sannarlega tilfinninga- þrungin stund, því allir þeir sem unnið höfðu um lengri eða skemmri tíma að því að koma verkinu fyrir, hittust þar í fyrsta sinn. Talið barst því strax að þessu verkefni og hvernig því hefði verið komið á laggirnar. Weiner segir að það haii verið Pétur Ara- son kaupmaður og listaverkasafnari sem hafði milligöngu um að finna verkinu „Skrif- að í sandinn..." stað, en í samtali þeirra hafði sú hugmynd komið fram að gaman væri ef verki eftir Weiner yrði fundinn varanlegur samastaður einhvers staðar á íslandi. Pétur bar hugmyndina undir Jóhannes Þórðarson, arkitekt hjá Glámu Kími, en Gláma hefur umsjón með endurbyggingu og breytingum á húsnæði háskólans á Akureyri. Jóhannes sá strax að á bókasafninu var veggur þar sem verkinu, byggingunni og háskólanum yrði sómi sýndur. „Verkið nýtur sín mjög vel þarna, og hefur vonandi þýðingu fyrir þessa ungu mennta- stofnun sem er í svo örum vexti,“ segir Wein- er. „Annars hef ég stundum velt því fyrir mér hvort íslendingar hafi ef til vill enga þörf fyrir að kynnast samtímalist. Þess vegna finnst mér mikið til þess koma að Þor- steinn Gunnarsson, rektor HA, skuli hafa tekið verkinu með slíkum velvilja og verið svona framsýnn. Hver veit nema þetta hafi verið hans fyrstu kynni af samtímalist." Þegar Weiner er spurður að því hvort hann hafi verið ákveðinn í að gefa verk til ís- lands, fer hann að brosa. „Ja, mig langaði vissulega til að gefa eitt- hvað. En svo kom í Ijós að líklega yrði eina leiðin til þess sú að ég léti eitthvað af hendi rakna. Annars var aldrei rætt um peninga í öllu þessu ferli, því mér virtist ljóst að verkið yrði ekki hluti af háskólanum ef farið væri að bíða eftir fjármögnun frá einhverjum aðilum, svo allir sem tóku þátt í þessu ákváðu að láta slag standa, jafnt arkitektar, háskólinn og ég sjálfur. Þar að auki hef ég sérstakar tilfinn- ingar til bókasafna og menntastofnana, því þær veita fólki mikilvæg tækifæri í lífinu. Og sem betur fer gat ég hagrætt hlutum þannig að ég hefði efni á þessu og hér á íslandi lögð- ust allir á eitt til þess að þetta mætti verða.“ ísland er ekki einstakt „Mitt vandamál er að ég er hrifinn af Is- landi,“ segir Weiner, þar sem hann er búinn að koma sér fyrir með stóran kaffibolla og vefur sér sígarettu. „En mér finnst það samt ekkert einstakt. Það eru svo margir staðir í heiminum sem ég hrífst af, ef satt skal segja. Það má kannski telja mig skrítinn en það er mjög sjaldgæft að ég geri hluti af þessu tagi í löndum á borð við ísland. ísland er ríkt land og hefur efni á að rækta sína menningu sjálft. Ég gef stundum verkin mín, eða legg vinnu í að færa fátækum þjóðum eitthvað til að efla anda þeirra, því þar er yfirleitt ekkert fyrir hendi til að veita fólki innblástur. Núna er ég til dæmis að vinna að bók fyrir Palest- 1 6 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/USTIR 7. OKTÓBER 2000

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.