Tíminn - 06.01.1967, Síða 13
FÖSTUDAGUR 6. janút« 1967
13
wm
Míkíl slysahætta 1 Laugar-
dalshöllfnni vegna lekans
Eiga íþróttafélögin ekki heimtingu á afslætti þegar æfingatímar koma ekki að notum?
Hvað eftir annað skeði það,
í Laugardalshöllinni í fyrra-
kvöld, að keppendur í fslands-
mótinu í handkmattleik, runnu
illilega á blautu salargólfinu og
skullu í gólfið. Það var vissu-
Iega ekki arkitektum íþrótta-
hallarinnar að þakka, að ekki
urðu slys á mönnum, en hve
lengi forsjónin heldur hlifðar-
skildi yfir íþróttamönnum, sem
er gert að leika undir þessum
kringumstæðum, er óvíst. Sann
Ieikurinn er sá, að mikil slysa-
hætta er. fyrir hendi
óhreyttu ástandi.
Sá ,sem þessar línur skrifar
hafði með höndum æfingatíma
í knattspyrau hjá ungum pilt-
um í Laugardalshpllinni í fyrra
dag, og satt að segja var ill-
framkvæmanlegt að halda æf-
ingunni gangandi, því að ekki
hafði ég mann á launum við
að þurrka upp bleytuna, sem
safnaðist á gólfinu. Og afleið-
ingin varð sú, að piltarnir voru
sídettandi, sumir meiddust, en
sem betur fer lítillega, og æf-
ingin fór að miklu leyti út
um þúfur. Og það skal tekið
fram, að þetta er ekki í fyrsta
skipti, sem slíkt skeður.
Fyrir nokkrum vikum voru
gerðar fáeinar fyrirspurnir hér
á íþóttasíðunni vegna lekans í
íþróttahöllinni, og viðkomandi
aðilar krafðir skýringar, enda
kostar þetta manrwirki tugi
milljóna og fjári hart að búa
við leka í svo dýru húsi. Þess-
um fyrirspurnum hefur ekki
verið svarað, og dettur manni
í hug, fyrst ábyrgðar-
menn íþróttahallarinnar sjá
ekki ástæðu til að svara, að
lekinn eigi einfaldlega að vera.
Ég hygg þó, að íþróttafólk,
iðnaðarmenn og borgaryfirvöld
hafi ekki búizt við þessum kaup
bæti, og satt að segja finnst
mér það vera galli við íþrótta-
höllina, að það skuli vera leki
í henni, sérstaklega vegna slysa
hættunnar. Nú er höllin leigð
út til íbróttafélaga og íþrótta-
samtaka fyrir stórfé. Eiga þess-
ir aðilar ekki heimtingu á af-
slætti, þegar tímarnir verða
ónothæfir vegna lekans?
Sem útsvarsgreiðandi í
Reykjavík tel ég mig vera einn
af eigendum íþróttahallarinn-
ar (aðili að 51% eign borgar-
innar) og legg til, að íþrótta
félögin fái afslátt af gölluðum
æfingatímum. Og í öðru lagi
vill ég láta borgaryfirvöldin
rannsaka möguleika á því,
Laugardalshöllin — hvenær verður komizt fyrir lekann í höllinni?
hvort að við — eigendurnir
getum ekki fengið smáafslátt
af verki, sem greinilega er mis-
hcppna|f.
Og að lokum, hvenær verður
reynt að komast fyrir lekann?
-alf.
Aðalfundur Skotfélags Reykja
víkur fyrir áiið 1966 var að þessu
sinni haldinn hinn 20. nóv. sl.
f húsi Slysavamarfélags fslands.
Fundarstjóri var Bjarni R. Jóns-
son, forstjóri, en ritari frú Edda
Thorlacíus. f skýrslu félagsstjórn-
ar kom fram að starfsemi félags-
ins hefur verið fjölbreyttari og
meíri en nokkru sinni fyrr enda
hefur meðlimatala félagsmanna
nær tvöfaldast á árinu.
Félagið hélt uppi reglubur.dn-
um æfingum innan húss að vetr-
arlagi eins og að undanförnu. en
þar sem þær æfingar voru orðnar
svo fjölsóttar að til vandræða
horfði var ákveðið að fjölga æf-
ingatímum um helming og æfa
tvisvar i viku. Eru nú reglulegar
æfingar öll miðvikudagskvöid inn
á Hálogalandi en auk þass æí-
ingar á sunnudagsmorgnum frá
kl. 9—12.
Tvær innanhúss keppmr foru
fram sl. vetur á undan hmum
reglulegu vormótum félagsins.
Hinn 23. febr. var keppt um
styttu sem Axel Sölvason gaf fé-
laginu til þess að keppa um í
standandi stellingu. Sigurvegari_ í
þessari keppni var Ásmundur Ól-
afsson og hlaut hann 314 stig af
400 mögulegum. í marz .var keppt
um verðlaunabikar sem Leo
Sahmidt, formaður félagsms gaf
til þess að keppa um i hnestell-
ingu. Þá keppni vann óvænt eir.n
af yngstu meðlimum félagsins
Björgvin Samúelsson og hlaut
hann. 91 stig af 100 mögulegurn.
Hans C'hristensen-mótið íor
fram að venju í marz. Voru þátt-
takendur 15 að þessu sinni. Sig-
urvegari var hinn þrautreyndi
skotsnillingur Valdimar Magnús
son. Vormótið fór fram hinn
fjórða maí, að loknum vetraræf-
ingum og var að venju keppt í
öllum flokkum. Þátttakenaur voru
að þessu sinni 15. í meistaraflokki
vann Ásmundur Ólafsson, i 1. fl.
sigraði Egill Jónasson Stardal, en
í 2. flokki Aðalsteinn Magaússon.
Æfingar á útisvæði félagsins í
Leirdal hófust sl. vor iaínskjótt
og tíðin leyfði. Var haldið uppi
reglubundnum æfingum með
haglabytssum á leirdúfur <531 mið-
vikudagskvöld fram í sept. Voru
þessar æfingar yfirleitt vel sóttar.
Æfingar með rifflum hófust ejnn-
ig í vorbyrjun 0g 25. júní var
háð 50 metra mótið með kal. 22
rifflum. Þátttakendur voru með
færra móti eða ekki nema 8. Sig-
urvegari mótsins varð Axel Sólva-
son. Annan júlí var haldið mót
aftur og keppt með stórum veiði-
rifflum kal. 243 og stærri. Var
með því móti brotið blað í söguj
félagsins því slík keppni hefur
ekki farið fram fyrr í sögu þess.t
Gunnar Sigurgeirsson, kaupmað!
ur og eigandi Sportvöruhúss!
Reykjavíkur gaf félaginu vandað-j
an grip til þessarar keppni. Var'
það byssuhylki af dýrustu gerð
að verðmæti 3—4 þúsund krónur.
Þátttakendur í þessari keppnL
voru 8 og sigraði Þröstur óiafsson ;
og hlaut hinn góða grip til eignar.
Félagið hélt tvö mót í Leirdúfu
skotkeppni. Þessi íþrótt er litt
kunn hér á landi, en er mjög
vinsæl erlendis. Nefnist hún
skeet á ensku, en orðið tnun Kom-
ið úr skandinaviskum málum og er
afbökun úr orðinu að skjóta
(skyde). Er hún fólgin í því að
Frá æfingu Skotfélagsins á svæSi félagsins viS Leirvog. Fremst á myndinnl sést Eglll Stardal.
hæfa moð haglabyssu ieirkrínglu
sem varpað er úr tveim turnum
á víxl í veg fyrir skotmann. Kást-
vélarnar í turnunum varpa þess-
um „leirdúfum“ á ýmsa vegu fyr-
ir skyttuna eftir því hvar nann
er staddur á skotbrautinni. Kepp-
endur voru óheppnjr með veður
á báðum þessum mótum því a)í-
mikill vindur var og mismikill, en j
nvassviðri veldur því að skífurnar ■
fljúga óreglulega og misjafnt. Fé-
lagið á tvo verðlaunagripi til
keppni í þessari íþrótt, er annar
þeirra skotmannsstytta, gefin af
Niels Jörgensen verzlunarstjóra í
Goðaborg, en hinn er mynda-
stytta af íslenzkum fálka seni Guð
mundur Einarsson frá Miðdal gaf
félaginu á sín-um tírna, en Guð-
mundur var einn af hvataraönn-
um þess að félagsmenn Skotfé-
lagsins hæfu æfingar í þessari
íþrótt. í fyrra var keppt í fyrsta
sinn um fálkastyttuna og vann
Karl ísleifsson hana þá en nú var
keppt einnig og í fyVsta sinni um
styttu þá sem Niels gaf, sem er
umferðastytta er ekki verður unn
in til eignar. Sigurvegari á þessum
mótum í ár varð Egill Jónasson
Stardal.
í reikningsyfirliti gjaldkera fé-
lagsins^kom fram að þó hagur
félagsins væri góður fyrir þetta
ár þa færu útgjöid félagsins si-
fellt vaxandi bæði .ve-gna aukinn-
ar dýrti&ar og vax-andi starfsemi.
Sagði gjaldkeri það naúðsynlegt.
að hækka árgjöld til. félagsinsj
verulega eða innbeimta'ké’rstök æf '
ingagjöld. Var ákvéðið af fundar-
mönnum að hækka árgjaldið upp
í kr. 400.
Nokkuð hefur að vanda borið
á, spellvirkjum á útiæfingasvæði
félagsins í Leirdal, og hafa þar
Yerið að verki menn sem svala
skemmdarfýsn sinni með skot-
vopri í höndum. Þess vegna hefur
, Framhald a bls. 15.
r
Kærubréfið barst á
milli jóla og nýárs
Helgi V. Jónsson, formaður
dónislóls Handknattleiksráðs
Reykjavíkur hringdi til blaðs-
ins og kvað það ekki rétt með
farið, að kærumál Keflvíkinga
hefði legið í margar vikur hjá
dómstólinum. Keflvíkingar
hefðu, skömmu eftir leikinn
gegn KR, fyrst í desember, til-
kynnt HKRR með símskeyti,
að þeir inyndu kæra leikinn.
Kærubréf væri á leiðinni. Nokk
ur dráttur varð á, að bréfið
bærist til Reykjavíkur, og kvað
Helgi sig ekki hafa fengið bréf-
ið fyrr en milli jóla og nýárs.
Loks gat Helgi um það, að mál-
ið yrði tekið fyrir öðru hvoru
megin við næstu helgi.
Íþróttasíðunni þykir leitt að
hafa haft dómstól HKRR fyrir
rangri sök, en sökin á þessuni
drætti virðist liggja hjá Kefl-
víkingum, sem voru lengi að
koma kærubréfinu frá sér.
-alf.