Alþýðublaðið - 01.05.1984, Blaðsíða 2

2
Þriðjudagur 1. maí 1984
■RITSTJÓRNARGREIN.......... . .......
Sameinaðir stöndum vér,
sundraðir föllum vér
Það hefurmikið vatn runnið til sjávarfráþví ís-
lenskir launamenn héldu 1. mai hátiðlegan fyr-
ir réttu ári. Vafalaust hefur fáa grunað þá, hvað
f vændum var fyrir íslenskan verkalýð. í maf-
mánuði f fyrrastóöu stjórnarmyndunarviðræð-
ur sem hæst og ekkert lá fyrir um niðurstöður
þeirra, né heldur hver stef na nýrrar stjórnar yrði
f launa- og kjaramálum. En það leið ekki nema
mánuöur frá þvf að fslenskir launamenn höfðu
undirstrikað hóflegar kröfur sínar þann 1. maí
1983, að ný ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og
Framsóknarflokks, svipti verkalýðshreyfing-
una grundvallarrétti sínum með einu penna-
striki; ríkisstjórn Steingríms Hermannssonar
gaf út bráðabirgðalög, þar sem verkalýðshreyf-
ingunni var bannað að semja um kaup og kjör.
í ofanálag afnam stjómin verðbótakerfi á laun
um tveggja ára skeið. Á nokkrum mánuðum s.l.
sumar voru kjör fólksins í landinu skert gífur-
lega með aðgerðum rfkisstjórnarinnar. Önnur
eins árás á Iffskjör í landinu hafði vart þekkst.
Launin voru skorin niður á stuttum tfma um
heil 30%.
Sjaldan fyrr hafði íslensk verkalýðshreyfing
orðið fyrir jafn hatrammri og heiftarlegri árás
frá stjórnvöldum. í einni svipan var samnings-
réttinum kippt af og kjör launafólks skorin nið-
ur við trog. Þessar aðgerðir rfkisstjórnarinnar
svipaði mjög til „pólsku aðferðarinnar“; ís-
lensk launþegahreyfing var ekki lengur frjáls,
heldur bandingi Ihaldsstjórnar framsóknar og
sjálfstæðismanna.
w
Islenskt launafólk hefurátt fvökaðverjastsíð-
ustu misseri. Láglaunastefna stjórnvalda hef-
ur orðið til þess að þúsundir íslendinga hafa
ekki neina möguleika á þvi að lifa mannsæm-
andi Iffi af launum sfnum.
íslensk launþegahreyfing hefureinnig stað-
ið f ströngu. Ekki aðeins vegna þess að harka-
lega hafi verið gengið á kjör félagsmanna,
heldur hafa einnig vaknað áleitnar spurningar
um starfsskilyrði og grundvöll frjálsrarog sjálf-
stæðrar verkalýðshreyfingar.
í þeim kjarasamningum sem gerðirvoru fyrir
nokkrum mánuðum tókst að stöðvaenn frekari
kjaraskerðingu. Á hinn bóginn skiiuðu þeir
samningarengu því til baka, sem frá launafólki
hafði verið tekið. Sú barátta er enn f gangi.
w
Islenskt verkafólk kemur saman til 1. maí há-
tfðahalda eftir langan og strangan vetur. Það
hefur verið traðkað á grundvallarréttindum
þess, gengið á kjör þess. Langlundargeð fólks
hefur verið mikiö. En á sama tíma og launa-
mönnum hefurverið gert að færafórnir, þáhef-
ur sukk og sóun haldið áfram að viðgangast á
öðrum sviðum þjóðlffs. Stjórnvöld hafa hvergi
sparað né dregið saman, nema þegar launaum-
slög fólks hafa verið annars vegar. Þaðan hafa
langir fingur ríkisvaldsins hrifsað til sín stórar
fjárfúlgur.
Hægri öflin hér á landi hafa reynt að drepa
aðalatriðum kjaramálanna á dreif með því að
blása upp ímyndaðan klofning í ísienskri verka-
lýðshreyfingu. Vfst eru skiptar skoðanir innan
verkalýðshreyfingarinnar. Þannig er það og
þannig á það að vera í lýðræðislegri hreyfingu.
Aiþýðublaöið hins vegar trúir því og treystir
að samstaðaog einhugur.rfki meðal talsmanna
verkalýðshreyfingarinnar, svo og meðal allra
félagsmanna hennar, um þau grundvallaratriði
sem máli skipta. Og aðalatriðin eru ekki hver
heldur ræðu hvar þann 1. maf, heldur hitt að
styrkur launþega og samtaka þeirra megi auk-
ast og styrkjast, þannig að frekari kraftur fær-
ist í verkalýöshreyfinguna í baráttunni fyrir
bættum kjörum launafólks og lýðréttindum
þess.
Samstaðan hefur margan múrinn mölvað.
Verkalýðshreyfingin hefur mátt sinn og megin
frá fólkinu sem I hreyfingunni er. Sameiginlegt
átak fjöldans hefur velt þungum hlössum, þvi
sameinaðir stöndum vér, en sundraðir föllum
vér.
Með þeim orðum flytur Alþýðublaðið ís-
lensku verkafólki baráttukveðjur þann 1. maí
1984. - GÁS
KAUPFÉLAG
REYKIAVÍKUR
OG NÁGRENNIS
Sendlr félagsmönnum sínum og allri alþýöu tll lands
og sjávar bestu árnaöaróskir í tilefni dagsins.