Alþýðublaðið - 27.06.1987, Blaðsíða 11

Laugardagur 27. júní 1987
11
Á miðvikudagsmorg- Texti og myndtr:
Utl 24. júní héldu örn Bjarnason
sœnsku konungshjónin til
Vestmannaeyja í blíð-
skaparveðri ásamt forseta
íslands, frú Vigdísi Finn-
bogadóttur, utanríkisráð-
herra og fleiri embœttis-
mönnum utanríkisráðu-
neytisins. Eins og fyrri
daginn léku veðurguðirn-
ir við hina tignu gesti og
veður til útsýnis og skoð-
unar eins og best varð á
kosið.
Sænsku konungshjónin í Vestmannaeyjum:
EINSTAKLEGA
ÁNÆGJULEG FERÐ
Veðurguðirnir léku enn við hina tignu gesti.
í Vestmannaeyjum tóku á móti
sænsku konungshjónunum m.a.
Arnaldur Bjarnason bæjarstjóri,
Kristján Torfason bæjarfógeti,
Ragnar Óskarsson forseti bæjar-
stjórnar og Páll Zophoníasson ræð-
ismaður Svía í Vestmannaeyjum.
Leiðsögumaður hinna tignu gesta
um eyjarnar var Páll Zophonías-
son, en Páll Helgason annaðist leið-
sögn fyrir fréttamenn. Munu þeir
nafnarnir báðir hafa staðið sig með
miklum ágætum og síst þurftu
fréttamenn að kvarta yfir leiðsögn
Páls Helgasonar sem reitti af sér
gamansögur allan tímann sem út-
sýnisferðin um Eyjarnar tók. Upp-
lýsti Páll m.a. að klerkur staðarins
hefði orðið að játa á viðkvæmri
stundu að kirkja hans væri hituð
upp með hitanum frá hrauninu sem
rann í eldgosinu mikla árið 1973 og
væri því að öllum líkindum fengin
beinustu leið frá sjálfu Helvíti!
Skoðunarferðin um Heimaey
hófst með rútuferð um nýja hraun-
ið umhverfis Eldfellið og höfðu
konungshjónin þar hönd á rjúk-
andi steinum, sem þau tóku síðan
með sér heim. Hitaveita þeirra vest-
mannaeyinga, trúlega sú eina sinn-
ar tegundar í heiminum, vakti einn-
ig mikla athygli konungshjónanna.
Frá hitaveitunni var síðan farið að
Nýja Skans.þar sem útskýrt var fyr-
ir kóngafólkinu hvernig hafnar-
mynnið hafði breyst til batnaðar
eftir gosið 1973. Einnig var horft
yfir Laxeldisstöðina í hafnarmynn-
inu. Þá var komið í íshúsið og það
skoðað. Konungshjónin og gest-
gjafar þeirra gengu um vinnslusal-
ina og vakti sú skrúðganga óskipta
athygli vinnslufólksins.
Frá íshúsinu var síðan haldið inn
í Herjólfsdal, en í leiðinni var þó
gerður nokkur stans og horft á
unga Eyjapeyja spranga af ótrúlegu
listfengi og við mikla aðdáun kon-
ungshjónanna. er óhætt að segja að
ungmennin hafi verið Vestmanna-
eyjunum sínum til mikils sóma,
enda fengu þau að launum þétt
handtök konungshjónanna svo og
forseta fslands.
Eftir rútuferð um Herjólfsdal var
haldið að barnaheimilinu Kirkju-
gerði, þar sem börnin fögnuðu kon-
ungshjónunum með sænskum og
íslenskum fánum. Ríkti mikil
spenna á meðal barnanna, sem ját-
uðu þó að þau hefðu átt von á að
kóngurinn væri öðru vísi klæddur,
— borðalagður og helst með kór-
ónu! Allir virtust þó ánægðir áður
en yfir lauk.
Að aflokinni skoðunarferð um
eyjarnar snæddu konungshjónin
og gestgjafar hádegisverð í Akóges-
húsinu, en því næst var haldið til
Reykjavíkur á ný með Fokkerflug-
vél Landhelgisgæslunnar.
Víst er að ferð þessi tókst í alla
staði mjög vel. Einn skugga bar þó
á. Frekja og yfirgangur sænsku
ljósmyndaranna var með slíkum fá-
dæmum að við fátt verður jafnað.
Voru íslenskir fréttamenn sammála
um að þeir hefðu aldrei upplifað
annað eins.
Sænsku konungshjónin og forseti íslands við komuna til Vestmannaeyja.
Mikil eftirvænting ríkti ú barnaheimilinu þegar hina tignu gesti bar þar að garði. Veifuöu börnin sænskum og
Islenskum fánum til heiöurs gestum sinum.
Konungshjónin njóta hins fagra útsýnis yfir Eyjarnar.
Eyjapeyjar létu ekki sitt eftir liggja og sprönguðu til heiðurs sænsku kon-
ungshjónunum.
Konungur var I tryggri fylgd lögreglumanna hvert sem hann fór.