Tíminn - 01.10.1967, Blaðsíða 5

SBNICTJDA.GUR 1. október 1967
TfMINN
j
Aliþingi íslendinga kemur
saman til fundar^ að nýiu
eftir rrána viku. Óhjá'kvæmi-
lega mun þetta alþingi taka
ákvarðanir, sem snerta mjög
mikiS kjör launþega í iand-
íbu. Þegar þetta er ritað, hef-
ur ekki komið í ljós, hvaða
ráðstafanir núiverandi ríkis-
stjórn hyggst gera í haust
nema hvað Jóhann Hafstein
ácyrði fná þvi í Iðnþingrtæðu
sem ýmissa hluta vegna verð-
ur væntanlega landsfræg, að
rffikisstjórnin myndi reyna að
halda áfnam „verðstöðvun" í
edtt ár í viðbót.
Stöðvar ekkert
nema kaupgjaldið
Það er kunnara en frá þurfi
að segja, að hin svonefnda
„verðstöðvun" hefur stöðvað
Iítíð annað en kaupgjaldið —
en það hefur verið óbneytt í
eitt til eitt og hálft ár. Mun
áfirairrhaldandi „verðstöðvun"
því væntanlega þýða, að rík-
isstjórnin og Vin-nuveitenda-
samhandið hyggjast halda
katrpgjaldi í bezta falli ó-
hreyttu í eitt ár í viðtoót.
Flest annað mun væntanlega
fá að hækka. Á pappírnum
verður vísitölunni síðan hald-
ið óbreyttri, m.a. með aukn-
um niðurgreiðslum. Ef það
á ánnars að verða framtíðar-
stefnan, þá væri fróðlegt að
fá að vita, hvar taka á pen-
ingana í niðurgreiðslurnar.
Þessi stefna — hið sama
áfram — er svo sem nógu
siæm fyrir launþega, því að
með slíkri sýndarmennsku
minnkar rauniverulegur kaup-
máttur launa — hvað svo sem
Efnahagstofnuninni tekst að
reikna út. Við þetta bætist
sífellt minnkandi atvinna. Get
ur sú þróun, ef hún leiðir
ekki til beins ativinnuileysis,
neytt fjölda launþega til að
lifa af dagvinnutekjum ein-
um saman. Þeir launþegar,
sem þegar hafa orðið að reyna
það um nokkurt skeið nú und-
anfarið, geta vissulega borið
þess vitni, að af þeim tekjum
er meðalfjölskyildunni ekki
tryggð „lífvænleg afkoma og
mannsæmandi lífskjör," eins
og það er orðað.
Annað og verra í vændum-
En þó að það, sem að ofan
er nefnt, sé hin mesta raun
fyrir launþega, þá hef ég
grun um, að ríkisstjórnin hafi
eitthvað annað og meira i
pokahorninu fyrir okkur laun
þega en áframhaldandi papp-
írsverðstöðvun. Leiðarar Morg
uroblaðsins hafa undanfarið
lagt mikla áherzlu á, að kjör
almennings hljóti að versna.
Hið sanna í málinu mun vænt
amlega koma í ljós bráðlega.
HÍváð gerá launþegár?
Það hefur nú verið ljóst
um nokkíurn mna, að átvinn-
an fer minnkandi o'g samtím-
is tekjur margra lauuþega, og
að ástandið fer verznandi.
Það er því yon, að spurt er:
hvað hafa launþegasamtökin,
eða réttara sagt forystumenn
þeirra, gert til þess að halda
hlut launþeganna og bæta
bæði kjör og atvinnu-
öryggi — en til þess eru þeir
jú kosnir.
Því miður verður það að
segjiast, að launþegasamtökin
eru á engan hátt búin undir
sameiginlegt átak til að
tryggja betri kjör eða jafn-
vel sömu kjör og nú — né
bætt atvinnuöryggi fyrir fé- :
lagsmenn sína.
Alþýðusamibandið hefur þeg
ar þetta er ritað, ekki
komið saman til stjórnarfund-
ar um þessi mál, hvað þá
að til séu áætlanir um hvern
ig bezt skuli hagað barátt-
unni. Ekki er vitað til þess,
að önnur launþegasamtök hafi
heldur rætt málið ítarlega né
reynt að komast niður á beztu
leiðirnar í þessu efni.
Riíkisstjórnin mun því vænt-
amlega eiga fyrsta útspilið í
þessu máli og þá er að sjá til,
hvort launþegasamtökin eru
þess megnu'g að ’móta sameig-
iniega og ákveðna afstöðu til
málanna, og standa saman um
þau markmið, og þær leiðir,
sem heppilegastar eru til að
ná fram réttlætismálum laun-
þega.
Starfsgrundvöllur FjórS-
ungssambanda
Eftir því, sem líða tekur
á haustið, mun vafalaust mik-
i? og ítarlega rætt urn skipu.
lagsmál Alþýðusambands fs-
lands. Ég ætla ekki að fara
náið út í þau mál hér, en mun
væmtanlega gera það síðar. Aft
ur á móti finnst mér viðeig-
andi aö minnast aðeins á starf
semi Fjórðungasambanda. Og
þar sem Alþýðusamband Vest-
fjarða — þ.e. fjórðumgasam-
bandið á Vestfjörðum — varð
fertugt á þessu ári, þykir mér
ekki úr vegi að minnast aðeins
á starfsemi þess.
Þetta samband hefur mikl-
um störfum að gegna. Allt frá
því árið 1949 hefur ASV haft
með höndum alla samninga
um kaup og kjör landverka-
fólks á Vestfjörðum, og hlið-
stæða samnlnga um kaup-
gjaldsmál háseta, matsveina
og vélstjóra á vestfirzka vél-
bátaflotanum síðan árið 1952.
Samningar fyrir sjómenn-
ina eru gerðir við Utvegs-
mannafélag Vestfjarða, en fyr-
ir landverkafólk við Vinnu-
veitendafélag Vestfjarða.
Auk þess hefur samibandið
opnað skrifstofu á ísafirði, en
hún annast ýmis konar fyrir-
greiðslu fyrir aðildarfélög-
in. Þá heldur ASV einnig af
og til fundi með fulltrúum
víðsvegar að úr Vestfjarða-
kjördæmi um ýmis hagsmuna
mál.
Ljóst er af þessu, að fjórð-
ungssambandið hefur þýðing-
anniklu hlutverki að gegna. Ef
öllum aðildarfélögum ASÍ á
landinu verður þrýst inn i
landssambönd éins os sumir
viija, —■ sarhtoönd sem vænt-
anlega tækju þá að sér gerð
kjarasamninga og fyrirgreifislu
við aðildarfélögin — þá er
bætt við að félögin á Vest-
fjörðum myndu klofna i mörg
samtoönd. Stjórn kjaramála
vestfirzkra launþega myndu þé
auðvitað að mestu færast á
hendur stjórna vifikomandi
landssambanda hér i Reykja-
\ vík. Og ef samstaða innan laun
þégasamibandanna yrði svip-
uð, og hún hefur verið undan-
farið, þá er einnig hætt vifi afi
hluti vestfirzkra launþega
stæðu í kjaraibaráttu einn dag-
inn og annar Muti þann naesta.
Lítið myndi því verða úr sam-
stöðu launþega í fjórðungun-
um, og einnig um sjálfsstjórn
þeirra í kjaramáluniuim.
Þetta myndi að sjálfsögðu
einníg eiga sér stað annars
staðar, þar sem fjórfiungasam
bond eru.
-Ég tel tvimælalaust, afi hags
munum vestfirzkra launþega
sé mun betur borgifi mefi
sterku fiórðungssambandi
heldur én í aðskildum lands-
samböndum. Reynslan sem af
samstöðu innan fjórfiungs-
sambandsins á Vestfjörðum —
og víðar — hefur fengizt á
undanförnum árum í kjaramál
um mun líka að verulegu leyti
hafa ráðið tillögugerð minni-
hluta Laga- og skipulagsnefnd
ar Aiþýðusambandsins — en i
drögum hans er gert ráð fyr-
ir, að fjórðungasambönd —
eða héraðasambönd — verði
sterk og nokkur slik stofnuð.
Tel ég vafalítið, að reynslan á
Vestfjörðum, og einnig á Norð
urlandi, geti sýnt launþegum i
öðrum lándshlutum hvemig
bezt verði hagað skiipiu'lagn-
ingu launþegasamtakanna eink
um utan Reykjavfbur og né*
grennis.
Elías Jónsson.
GARÐAHREPPUR
LÖGTAKSÚRSKURÐUR
Að beiðni sveitarstjóra Garðahrepps úrskurðast
hér með lögtök fyrir ógreiddum útsvörum og
öðrum gjaldföllnum ógreiddum gjöldum til sveitar
sjóðs Garðahrepps álögðum 1967 ásamt dráttar-
vöxtum og kostnaði- Lögtökin fara fram að liðn-
um 8 dögum frá birtingu þessa úrskurðar.
Garðahreppi 29. 9. 1967,
Sýslumaður Gullbringu- og Kjósarsýslu.
Skúli Thorarensen fulltrúi.
SLÁTURSALA
Slátursalan er opin sem hér segir:
Þriðjudaga — föstudaga kl. 10 — 5.
laugardaga kl. 8 11. ,
Lokað á mánudögum-
AFURDASALA
JOHNS-MANVILLE
Glerullareinangrunin
Fleiri og fleiri nota Jotons-
Manville glerullareinangrunina
mef álpappírnujn.
Enda eitt beztkl'einangrunar-
eanið og tafnframt það
langódýrasta.
Þér greiðiB álíka fyrir 4”
J-M glerull og 2y4” frauð-
olasteinangrun, og fáið auk
þess álpappír með!
Hagkvæmir greiðsluskilmálar.
Sendum un) iand allt —
Jafnve) flugfragt borgar sig.
Jón loftsson hf.
drtngbrau' 121. Simi 10600.
Akureyri: Glerárgötu 26.
Sími 21344.
ÓTTARYNGVASON
héraðsdómslögmaður
MÁLFLUTNINGSSKRIFSTOFA
BLÖNDUHLÍÐ 1 • SÍMI 21296
BIKARKEPPNIN
Melavöllur:
í dag, sunudag 1. október kl. 3 leika:
KR. — Keflavík
Mótanefnd.
UNGUR
VERZLUNARSTJÓRI
Óskast í sérverzlun i nagrenm Eeykjavíkur nú
þegar. Tilboð sendist blaðmu merkt „Verzlunar-
stjóri.”
Frá ULJUKÖRNUM
Liljukórinn ós'kar að baeta við sig söngfólki.
Upplýsingar í símum 15275 og 39807. Milli kl. 7
og 8 næstu kvöld-