Tíminn - 02.11.1967, Blaðsíða 5

Þiarni Þóroddsson hefur sent
mer eftirfarandi grein og nefnir
hana;
Æsingaskrifin um Bjarg
Ég get efcki stilit mdig um það,
að biðja ritetijóm Tímans fyrir
nokkrar línur í sambamdi við æs-
ingasbrif þau, sem birzt hafa í
Þjóðviljanum undamfarna daga, í
sambandi við skóia og björgunar-
heiimáli Hjiálpræðiis'herskis að
Bjargd á Seltjiarnarnesi, fyrir af-
vegaileiddar stólikur innan 16
ára aldurs.
Mig furðar svo mjög á tóninum
i þessum skrifum, að ég get ekki
annað en spurt sjálLfan mig, get-
ur það ekki verið að anniað liggi
þiama á bak við heidur en mann
íkærleiiki ag sannleiksást?
Ég'get ekki huigsað mér neina
manneskju, ólíklegri til slíkra at-
hafma sem hún er ásökuð um í
fyrmefndum skrdfum, heldur en
fonstöðukonu __ hedmiliisins á
Bjargi, majór Önnu Onu Hansen.
Ég hefi lengi þekkt hana þar sem
ég hefi verið meðlimur í sama
félagsskap og hún, og ég þekki
einnig hinar tvær, sem eru henni
til aðstoðar.
Þiað f ólk, sem bredðir út og trú-
ir ósönnuðum og ósenniiilegum sög
um um eiitt mesta ldiknarfélag í
heimi, sem hefir bjangað þúsund
um og aftur þúsundum af drykkju
mönnum, afvegaleiddum stúikum
og fuliiorðnum konum, atviunuleiys
inigjum, glæpamönnum, heimilis-
'iausum, og svona mætti lengi
telja, þetta fólk veit ekki hva’ð það
er ao gjöra, því að þó að ráðizt
sé á einstaka stofnun þessa fé-
lagsskapar, eða einstaka starfs
menn hans, þá lendiir þetta auð
vi‘að á starfseminni í heild.
Og það væri ákaflega leitt og
óskemmtiilegt aifspurnar, ef Hjálp
ræðisherinn mundi ekki sjá sér
fært að reka Bjarg eftir þetta. Ég
vil biðja menn, sem vilja kynna
sér slarfsemi þá, sem rekin er
þar, að fara vestur eftir, ef heim
ilið skyldi taka til starifa á ný,
og kynna sér al-lan aðbúnað þarna
því niáttúrilegia er það bezta aug-
lýsingdn að fólik fái sjálft að sijá
ag heyra, hverndig umhorfis er þar,
sem felenzka þjóðin st-yrkir með
því að borga skatta sína til rdkis
ins.
Stóilkur sem þeissar eiga heimt
ingu á því, að hugsað sé um
velferð þeirra eins og annarra
þjáféiagsþegna, en þá verða þær
Mka að láta sér skilij ast það, að
það er verið að hugsa um að
bjarga þeim úr því áfremdará-
standi, sem þær hafa búiið við,
semygetur hafa verið margs kon-
ar.
Meðal nágrannaþjóða okkar er
Hjiálipræðisheri,nn ákafiegia mik-
ils metinn fyrir líknarstarfsemi
sína. enda verðskuldar hann fyiili
lega það álit og virðingu sem
menin hafa sýnt hionum.
William Booth stofnandi Hjóíp
næðishersins hefir skráð nafn
sitt með gu'ltnu letni á spjöld
sögu . sem einn mesti mannúð
ar frömuður ag kristndboði sem
uppi hefur verið á síðari aldum,
og það er ævintýri líkast hve
stanfisemi Hjálpræðisihersins
breyddist ört út, ag þa® er ekki
til sú grein af mannlegu böli, and
legu oig líkamlegu. sem Hjáilpræð
isherirn reynir ekki að bæta úr,
m.eð samkamuhiaildi sínu, líknar
Nýtt garnf
Gróft handprjönagarn úr
Sameinar eiginleika beggja, hlýleika ullarinnar
dralon. Mjög auðvelt i þvotti og öllum
Mölvarið * Hla
stofnunum og alls konar félass
S'kap innan Hersins, en allt slíkt
stafnir að einu og sama mark-
miði, sem er aðalstefnuskrá Hjálp
ræðisihersins að ávinna mennina
Kristi til handa, ag fara að boði
hans, þar sem hann segir: Farið
út um allan heim og gjörið aillar
þjóðiir að mínium lærisveinum. Því
mdður getur Herinm ekki sinnt.
ölilu því, sem hann óskar hér á
landi vegna mannfæðar, en ásk-
andi væri a® hann gæti sfcarfað
að miinnsta kosti í fleiri af stærri
kaupstöðum landsinis en hann gjör
ir nú, t. d. hafa sunnudagaskólar
hans ómetanlega þýðinigu fyrir
börn þau er þá sækja, þrví
snemma beygist krókurinn tii
þess sem verða vill. Læt ég svo
útrætt um Bjarg málið að sinnd.
Bjarni Þóroddsson,
póstafgreiðslumaður
M er hér stutt bréf urn
Hægri- vinstri- handar-
akstur
Ég er orðimn gamiall og hefi
ekið bíl í um það bil 50 ár. Ég
hefi haft bíila með stýrinu bæði
fcitl hægri og vinstri. Ég hefi eng
an mun funddð á að aka þeirn.
Hefd oft farið úr „hægri“ í
„vinstri“ án þess aö finma til ó-
þægindia. Ég held því að deilan'
um hægri og vinstri sé vifcleyisa
ein. Nlákvæmlegia sama hvoru meg
in stýrið er, ef menn kunna að
aka bíl. — Aðalatriðið að k-unna
að aka bíl. En það lærdr enginn
að gagnd á fáeinum kluikkufcímum.
Álít rétt að umgMngar, sem fá
ökuleyfi 17 ára, mæti árlega fcil
prófs hjá bídaeftirlifciinu þangað
til þeir eru 21 árs a. m. k.
TRULOFUNARHRINGAR
afgreiddir
samdægurs.
Sendum um allt land.
H A L L D Ó R
Skólavörðustig 2.
TIL SÖLU
LoftpressubíU Ford Frad-
er, árg 1963-
Vörubílar:
M. Benz 322, 1966
Volvo 1961—”66
Trader 1963—‘67
Bedíord 1961—‘66
Rútubílar:
M Senz 27 m. 1967
M. 8enz 38 m 1961
Volvo 28 m 1957
M Benz 17 m. 1964
Jappar:
Scoul 1967
i<and Rover 1961—‘66
Gipsy 1961—’64.
Fólksbílar allar gerðir.
Bíla- og
búvéðasalan
v/Miklatorg. Sími 23136.
__________5
„Afailið"
Stjórnarblöðin ræða mjög
um „áfallið“ sem þau kalla
svo eða verðlækkun og minni
afla, sern þan segja að valdi
nú öllum vKsadræðum í íslenzk
um atviitsai- og efnahagsmál-
um. Lýsingarnar á ástandinu
enj femfjálgar en oftast ekki
©flitaðar, þótt ástæðurnar til
„áfallsins“ séu ekki ætíð rétt
tíundaðar:
Alþýðublaðið segir t. d. í
gær:
„En áfallið hefur þegar dun-
ið á útflutnmgsatvinnuvegun-
um og þeim, sem standa næst
útflutningsframleiðslunni. Þar
hafa ekki aðeins fyrirtækin,
heldur og verkafólkið sjálft,
fundið fyrir áfallinu.
Tökum til dæmis þær byggð
ir umliverfis allt land, sem lifa
á einu eða tveim frystihúsum
og bátum, er leggja þar upp
afla sinn. Undanfarnar vikur
hefur frystihúsið fengið mun
minna fyrir aflann og greiðsl
urnar berast seint. Yfirleitt
skuldar húsið verkafólkinu
laun fyrir margar vikur, ef
vinna hefur þá verið nokkur.
Svo skuldar það útvegsmönn
um og sjómönnum. Þetta leiðir
til þess, að útvegsmenn, sjó
menn og verkafólk frystihússins
getur ekki greitt verzlun, iðnað
armönnum eða öðrum þeim,
sem það hefur þurft á að halda.
Og beir aðilar geta ekki greitt
sínar skuldir. Þannig fara
vandræðin eins og bergmál um
alla byggðina — enginn kemst
undan.“
Já þannig fara vandræðin
nú eins og bergmál um alla
byggðina. En mætti minna A1
þýðublaðið -á það, að sjávarút
vegurinn hafi þegar leitað til
ríkisins um hjálp og fengið
nokkra aðstoð, þegar fyrir
rúmu ári, eða áður en verð
fall og minnkandi afli fór að
hafa áhrif á afkomu hans- Og
þetta var nauðsynlegt þegar a
eftir nokkurra ára aflauppgrip
um og síhækkandi verðlagi ár
eftir ár á erlendum markaði.
„Áfallið" var sem sé komið áð-
ur en verðfall og aflabrestur
komu til. Það „áfall“ hefur feng
ið nafnið viðreisn.
Það mætti ef til vill einnig
minna Alþýðublaðið á það, að
fjölmörg félagasamtök, sem
nú álykta um efnahagsmál, t.
d. heildarsamtök verkamanna á
Norðurlandi, segja það hiklaust,
að aflabrestur og verðfall sé
ekki meira en það, að allt
hefði átt að geta bjargazt sæmi
lega, ef sæmilega hefði verið
stjórnað. En vegna óstjórnar á
mörgum góðum árum er nú
ekki borð fyrir báru á þjóðar
skútunni.
Gfaldeyrisinneign
Stjórnarblöðin taka sér í
letur ærið oft langt og hátíð
legt orð — gjaldeyrisva-’^ióð-
urinn — sem sagður var hinn
mikti KHrs’ ••' • ««0 er bó
máia sannast, að þetta er eng-
inn sioður, heldur aðeins inn-
eign á hlauparcikningi gjald-
eyrisbanka erlendis og sýnir
ekki einu' sinni rétta gjaldeyris
eign Djóðarinnar hverju sinni,
nema frá séu dreguar með trú-
vcrðugum hætti lausaskuldir
erlendis og stutt lán verzlunar-
innar, én sú tala er ætíð legíó
og reynist ætíð ógerlegt að fá
hreina vitneskju um, hver hún
er. Gjaldeyrisvarasjóðurinn eða
gjaldeyriseignin er þvi einn
ig spurningarmerH.
/