Tíminn - 02.11.1967, Side 14

14
FIMMÍ'UDAGUR 2. nóvember 1967
V
TÍMINN
LAUS STÖRF
Fyrirhugað er að ráða 2—4 starfsmenn við Sund-
laug Kópavogs, konur og karla.
Umsóknir ásamt upplýsingum um fyrri störf
sendist undirrituðum fyrir 15. nóv. n.k.
1- nóvember 1967
Bæjarstjórinn í Kópavogi
BÆJARSTARFS-
MENN SEMJA
EJ-Reykjaivík, miðvikudað.
í nótt var gemgi® frá nýjum
kijar,asamningum við bæjanstartfs
menn í nokknum bæjum, m. a.
Kópaivogi, Kefiavik, Akranesi og
Viestmannaeyjum. Einnig hefur
verið sarnið við bæjarstarifsmenn
í Reykjiavík og gildir sá samning
ur í 2 ár. Eru samningarnir undir
ritaðir með fyrirvara um sam-
þyikki félagsfunda.
Samningar þessir, sem gilda
frá 1. desember 1967 fela í sér
litlar sem engar breytingar. í
Reykjavik voru nokkrir starfs
hópar fluttir uþp um einn fioikk,
þ. e. hjúikrunarkonur, strætis-
vagnab'ílstj'órar og nokkrir fleiri
aðilar, samtals um 260 manns.
Svipaðar breytingar voru gerðar
hjá bæjarstgrfsmönnum-, í öðrum
bæjum.
BRUNI
Framhald af bls. 16
hægt að ráðast að eldinum frá
öHum hliðum. Náérliggjandi
hús voru þvi aldrei -í mikilli
hættu, og það sem vkrnaði því
að eldurinn ógnaði Aðalstræti
7 hættulega, var að góður
brandveggur er á norðurgafli
hússins númer 9. ^
Aðalstræti 9 er mjög stórt'
timburihús, en það stendur sjálf
stætt og er því ekki eins hættu
legt í bruna og mörg önnur
timburhús í horginni.
Rúnar Bjamason slökkviliðs
stjóri og Gunnar Sigurðsson
, varaslökkviliðsstjóri sögðu í
dag að það hefði bjargað miklu
hve húsið var mikið hólfað í
sundur, og að allar dyr og
giuggar vorit lokaðir. Þeir
sögðu að um klukkutíma eftir
að slökkvistarfið hófst, hefðu
slöjtkviliðsmenn verið búnir að
ná tökum á eldinum, og útséð
var þá um að eldurinn myndi
ekki breiðast út í næstu hús.
Samkvæmt bókum Slökkviliðs
ins hefði nokkrum sinnum áð-
ur kviknað í húsinu, eða 1937,
194" og 1966, en þ ávar kallað
á slökkviliðið vegna reyks frá
tæki í Gildaskáhanum. Þá
kviknaði í húsinu 9 b árið 1938
og 1964, en búið er að rífa það
núna.
Mestu skemmdir urðu núna
á húsakynnum Gildaskálans, en
auk þess hjá verzlunarfyrirtækj
um í húsinu og á málflutnings
skrifstofunum sem þarna voru.
Varðandi það hvort eitthvað
hafi verið athugavert við Gilda
skálann frá brunavarnasjónar
miði, sögðu slökkviliðsstjórarn
ir að svo hefði «kki verið, síð
ast hefði farið fram eldvarnar
eftirlit á húsakynnum Gilda-
skálans í júní á þessu ári, og
þá hefði allt verið í lagi, góð
umgengni og handslökkvitæki
og asbestteppi við hendina.
Ragnar Þórðarson (í Mark
aðnum) er talinn eigandi húss
ins Aðalstræti 9, en hann mun
dveljast erlendis um þessar
mundir.
~3jÓdu,
ÞAKKARÁVÖRP'
Okkar innilegustu hjartans þakkir til allra þeirra,
sem glöddu okkur með heimsöknum, gjöfum og skeyt
um, og á margan annan nátt, i tilefni 50 og 60 ára
afmæla, og silfurbrúðkaups okkar. — Sá dagur verður
okkur ógleymanlegur. Það er ykkur að þakka-
Guð blessi ykkur öll.
Hulda Svafa Elíasdóttir
Jón M. Bjarnason frá Skarði.
DÓTTURFYRIRTÆKI FJÖL-
IÐJUNNARSTOFNAÐÁHELLU
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og jarðarför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu
Halldóru Guðrúnar Ívarsdóttur,
Skálagerði 3.
' ívar Níelsson, Guðrún Sigfúsdóttir,
Maria Níelsdóttir, Sigurður Gunnarsson,
Ingibiörg Níelsdóttir, Gísli Gíslason,
Ingunn Níelsdóttir, Hlynur Júlíusson,
Helga Níelsdóttir, Sigurður Krlstinsson,
Elsa Níeisdóttir, Hermann Ól. Guðnason,
Rósa JNíeisdóttir, )
barna. og barnabarnabörn.
Gi-Rcykjavík, föistudag.
Um nokkurra ára skeið hefur
fyrirtæki verið starfræ’.t, á ísa-
firði, er Fjöiiðjan nefnist, og fram
leiðir það einkum einangrunargler
til núsbygginga. Þrát fyrir harða
samkeppni erlendra framleiðenda
og umiboðsmanna þeirra hérlend-
is, hefur starfsemi Fjöliðjunnar
bióm'gast og eftirspurnin eftir
vöru þeirra hefur vaxið svo, að
nú eru breytingar fyrirhugaðar á
rekstrinum; það er framieiðsla ör-
yggisglers fyrir bifreiðar o.fl. svo
og stofnun dótturfyrirtækis á
Heiiu á RangárvöHum.
Forstjóri Fjöliðjunnar h.f.,
Ingvar Ingvarsson, ræddi við
fréltamenn í dag af þessu tilefni,
og sagði meðal annars:
„Fjöliðjan h.f. var stofnuð á
ísafirði árið 1961, með það fyrir
augum að framleiða einangrunar-
gler. tvöfalt eða margfallt. Fyrstf
í stað fiamleiddinm við aðeins 1/10
á við það sem nú er, en fram-
leiðslan óx brátt óðfluga, svo og
eftivspurnin og þar kom að iokum
að • verksmiðjan á ísafirði hafði
alls ekkj undan. os tókum við
þá það ráð að stpfna nýja verk-
smiðju og völdum henni stað að
Hellu a RangárvöHum Ýmsum
kann að hafa komið það á Rvart,
að við reistum verksmiðjuna þar,
en ekki í Reykjavík eða á öðrum
þélt.býluim svæðum, þar sem mark
aður okkar er þó mestur. En að
þv' liggja rnargar ástæður. þó
fyi si og fremst sú. að með þessu
viljura við stjórnendtir Fiöliðjunn
ar reyna að sporna við þeirri ó-
hetuaþróun sem orðið hefur hin
síðari ár. að allur iðnaður safn-
ist saman á þröngan þéttbýlis-
kjarna. og atvinnuvegir verði æ
fábreytilegri úti á landsbyggðinni.
Amk be®c k.oma hér tio'-V"-'—i=-
sjonarmið til, því að okkar
reynsla et sú. að þrátt fyrir þann
aukna flutriingskostnað seirn fylg
ir atvinnurekstri úti á landi, er
hiann að öðrn leyti ódýrari en
gerist í^borgum.
Hemlaviðgerðir
itf'oi'tum bremsuskálar —
s'jpum bremsudælur — llm
um á bremsuborða. og
&ðrar almennar viðgerðir
Homiastilling h. f.
Súðarvogi 14. Simi 30135.
Skói&vörðustlg 3 A n. hæð. ;
sölusimi 22911.
tít'SElGENDCJR
ijalið okkui annast sölu á fast- i
élgnuim yðar Áherzlá Lögð a
goða fyrirgreiðslu Vtnsamleg
asi haíið samtoand við skril
stofu vora eí Oér ætLið að
selja eða kaupa fasteignli sem
ávailt en’ fyrú hendi l miklt;
árvali hjá okkur
JÓN ARASON bdl.
Sölumaður fasteigna:
rorfi Ásgeirsson.
Landrými er vitanlega ódýrara
og auðfengnara úti á landsbyggð-
inni, en annar kostur er einnig
við þao, sem vert er að gefa gaum
að, og það er að vinnuafl er ódýr-
ara og stöðugra, já, jafnvel oft
á liðum vandvirkara“.
,En svo að við víkjum aftur
að fyrirhuguðum breytimgum á
rekstrinum, þá er það helzt, að
næsta vor verður hafin frámleiðsla
á öryggisgleri, sem nota á til dæm
is f bifreiðarúður, eld'húsinnrétt-
ingar og gleranddyri. Við nýju
verksmiðj-una á Hellu munu starfa
um 20, en á ísafirði um 40 manns.
Ég álít Fjöliðjuna h.f. vera táikn
þess sem íslenzkur iðnaður - fær
áorkað. sé rétt á haldið, og hann
getar sannarlega staðizt sam-
keppni við erienda stóriðju. S^m
dæmi má nefna, að tvöfalt ein-
angrunargler er ódýrara hér á ís-
landi, er í nokkru Evrópulandi
öðru, og þetta er, að mínu áliti,
fyrst og fremst hinni hörðu sam-
keppni innlendia fyrirtækja við
þau erlendu, að þakka“.
Nýja verksmiðjan á Hellu gr
sjáifstætt fyrirtæki, en hún mun
þó einnig nefnast Fjöliðjan h.f.
Stjornarformaður hennar er Sigur
lai’lig M. Jónsdóttir, en meðstjórn
endur eru þeir Ingvar S. Ingvars-
son o& Eyjólfur Bjarnason. Verk-
smiðjan tekur til starfa eftir rúma
viku.
VESTUR-ÞÝZKUR NÁMSSTYRKUR
Ríkisstjórn Sambandslýðveldis-
ins Þýzkalands býður fram allt að
þrjá styrki handa íslenzkum náms
mönnum til háskólanáms þar í
landi háskólaárið 1968—69. Styrk
irnir nema 400 þýzkum mörkum
á mánuði, hið Iægsta, en auk þess
eru styricþegar undanþegnir skóla
gjöldum og fá ferðakostnað
greiddan að nokkru. Styrktímabil
ið er 10 mánuðir frá 1. október
1968 að telja.
Umsækjendur skulu eigi vera
eldri en 30 ára. Þeir skulu hafa
lokið a.m.k. tveggja ára háskóla
námi. Umsækjendur um styrk til
ntfims við tækniháskóla skulu hafa
lokið sex mánaða verklegu námi.
Góð þýzkukunnátta er nauðsynleg,
en styrkþegum, sem áfátt er í
því efni, geíst kostur á að sækja
namskeið : Þýzkalandi áður en há-
skólaárið hefst.
Styrkir þessir eru, eins og að
framan greinir, ætlaðir til náms
við þýzka háskóla, þ.á.m. listahá-
skóla.
Sérstök umsóknareyðublöð fást
í menntamálaráðuneytinu, Stjórn
arráðshúsinu við Lækjartorg. Um
sóknir, ásamt tilskildum fylgigögn
um, skuiu hafa borizt ráðuneytinu
fyrir 20. nóvember n. k.
RH-Skógum, miánudag.
Laugardaginn 28. þ.m. komu
þeir Jón Oddgeir Jónsson, Guð-
miundur Pétursson og Baldur
Jónsson austur und-ir Eyjafjöll
fyrir atbeina kvenfélaga fjalla-
hreppanna. Héldu þeir niámskeið
í hjálp í viðlögum í Seljalands-
skóla og í Skógaskóla og sýndu
fi-æðslukvikmyndir um eldvam-
ir, skaösemi sígarettureyikin'ga oig
fleira. Voni mámiskeiðin fjölsótt
o,g hin fróðleguistu í alla staði.
Hollendingur yfírheyrður
vegna genever-smyglsins
OÓ-Reykjavík, miðvikudag.
Rannsókn smyglmálsins held
ur enn áfram og eru starfsað
ferðir smyglaranna að skýrast
þótt ekki séu öll kurl k*omin til
grafar. Fulltrúi Blankenheym
verksmiðjunnar í Hollandi
kom hingað til lands sam-
kvæmt óskum sakadómara og
Áfengisverzlunarinnar. Mætti
hann fyrir dómnum s. 1. mánu
dag og var heldur óhress yfir
því hvaða viðskiptahæltir eru
viðhafðir með framleiðslu fyrir
tækis hans.
Jón A. Ólafsson, fulltrúi saka
dómara, sem hefur rannsókn
málsins með höndum, sagði
Tímanuim í dag, að ekki væri
búið að rekja slóð smyglvarn
ingsins endanlega frá verk-
smiðjunni og um borð í Ás-
mund GK-30 í Ostendehöfn, en
er fulltrúi verksmiðjanna var
yfirheyrður kom í ljós að til-
tekið fyrirtæki í Amsterdam
hafði keypt 1000 kassa af gene
ver og fengið pöntunina af-
greidda við verksmiðuvegg og
voru áfengiskassarnir innsiglað
ir og sendir þannig til Ant-
werpen í Belgíu. Blankenheym
verksmiðjurnar hafa ekki áð-
ur skipt við fyrirtækið sem
keypti þessa 1000 kassa, en
hafði haldið uppi spurnum um
það og taldi ekkert óeðlilegt
að selja því þetta áfengi, og
kemur magnið heim og saman
við það sem skipverjar á Ás-
mundi telja sig hafa keypt.
Hins vegar er óvíst um hvort
fyrirtækið sem keypti í Hol-
landi 'hafi selt áfengið um borð
í Ásmund, allt eins má vera
að það hafi verið belgískir að-
ilar sem þar önnuðust miUi
göngu. Og í rauninni hefur
ekkert komið fram sem bendir
til að um ólögleg viðskipti sé
að ræða hvað snertir erlenda
aðila. En verksmiðjan í Hol-
landi mun láta rannsaka það
mál nánar, og verður íslenzk
um yfirvöidum send skýrsla
um með hvaða hætti íslending
arnir fengu 1000 kassa af
genever í sínar hendur.
Við yfirheyrslur hafa sumir
skipverja á Ásmundi gefið upp
pkveðið fyrirtæki í Hollandi
sem þeir keyptu áfengið af, en
nafn þess fyrirtækis er ekki
það sama og á fyrirtækinu
sem keypti af verksmiðjunni.
Skipverjarnir telja sig sjálfa
hafa lagt fram fé til kaupa á
genevernum, og fengið að láni
sem vantaði upp á, án þess
að iáta uppi tilganginn með
lántökunni.