Tíminn - 30.12.1967, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
LAUGAttDAGUR 30. desember 1967.
Árni Ólafsson
frá Strandseljum
F. 1. september 1907
D. 22. desember 1967.
Býlið Strandisei í Ögunforeppi við
ísatfjarðardjúp var lengi hjá-
leiga frá Ögri, en hefur nú um
notekra áratugi verið ríkiseign.
Á þessum bæ hófu búskap árið
1899 ung hjón, Guðríður Hafliða
dóttir og Ólafur Þórðarson- Þau
tóbu þar við búi af hjónunum Hall
dóru Sigurðardóttur og Baldvini
Jónssyni, sem bjuggu þar nokkur
ár á undan þeim. Þær Halldóra
oig Guðríður voru náskyldar.
Þau Haldóra og Baldvin voru
foreldrar Jóns Baldvinssonar. Hall
dóra sagði við Guðriði, frændkonu
sína, þegar hún bjó sig til brott
flutnings frá Strandseljum: „Það
vona ég, Guðríður mín, að þinn
búskapur hér verði ekki eins lang
ur og minn“. Svo fór þó, að Guð-
ríður bjó þar í 45 ár samfleytt.
Þau hjón á Strandseljum, Guð-
ríður og Ólafur, eignuðust sjö
börn, sem upp fcomust: Guðrúnu
(f. 1897), Haf'liða (f. 1900), Þórð
(f. 1902), Sólveigu (f. 1904), Árna
(f. 1907), Kjartan (f. 1913) og
Friðfinn (f. 1917).
Árni var fæddur að Strandselj
um 1. september 1907. Hann vand
ist snemma allri algengri vinnu til
lands og sjávar, en faðir hans var
meðal hinna fyrstu bænda við
Djúp, sem eignaðist mótorbát og
gerði hann út- Á þeim árum, þegar
Árni óx úr grasi, var haldið uppi
farskóla í sveitinni, en meðal far
kennara í Ögurhreppi var Harald-
ur Guðmundsson, síðar sendi-
herr a (1912—1914). Veturinn
1917—1918 féil farkennsla niður,
en Hafliði, eldri bróðir Árna, tók
að sór kennsluna á heimilinu. Eft-
ir það var Árni tvo vetur í barna
skóla í Bolungarvík, og þar með
lauk setu hans á skólabekk. Hann
var eftir það heima á Strandselj
um. Með dugnaði og atfylgi tókst
þeim feðgum að stækka búið
smám saman þar til bú þeinra taldi
á fimmta hundrað fjár á seinni
helming þriðja áratugsin6, og
mun það hafa verið stærsta fjár-
bú í Ögurhreppi um þær mundir.
Ólafur, faðir Árna, andaðist
1933. Árið 1935 réðst hann ásamt
með Kjartani bróður sinum í að
byggja myndarlegt íbúðarhús úr
steini. á. Strándseljúm:, en íram að
þgipi tíma hafði þar verið torfbær
frá því nokkru fyrir aldamót. Ár-
in 1935—37 bjuggu þeir bræðurn
ir, Árni og Kjartan, félagsbúi að
Strandseljum, en eftir það bjó
Árni einn með móður sinni, Guð-
ríði til ársins 1944. Systursonur
Áma, Matthías Helgason, (f. 1933)
var þar til heimilis hjá þeim og
ólst upp hjá þeim, allt þar til
hann fór að heiman. Árin 1944—
46 bjó Árni á ísafirði og stund
aði þar verkamannavinnu. Hann
undi þar ekki og fluttist árið 1946
til Reykjavíkur og átti þar heima
síðan. Hann vann þar alla tíð sem
hafnarverkamaður, aðallega hjá
Eimskipafélagi íslands.
Þan.n 12. júní 1948 kvæntist hann
eftirníandi konu sinni, Guðnýju
Guðjónsdóttur, Ijðsmóður, sem
komin er af austfirzkum bænda
ættum. Þau hafa alið upp fóstur
son, Hlyn, f. 10.7. 1951. Guðný
og Árni komu sér upp íbúð að
Framnesvegi 55 í Reykjavík og
bjuggu þar allan sinn búskap. Guð
ríður, móðir Áraa, átti einlægt
sitt athvarf hjá þeim, þar til hún
lézt árið 1958.
Ég hef fáum mönnum kynnzt,
sem aldrei máttu svo vamm sitt
vita í neinu, sem Árni Ólafsson.
Þegar hann þurfti að vinna eitt-
hvert verk, spurði hann aldrei,
hVersu torvelt það var, heldur
hvon það væri.nauðsynlegt, og sið
an var það gert. Þegar hann bjó
á Strandseljum hafði hann ætáð
um 200 fjár og heyjaði fyrir því
einsamall að mestu. Hann hafði
aldrei aðkeypt kaupafólk, heldur
liðléttinga eina. Heyfengur af
heimatúninu var aldrei nægur fyr
ir féð, þótt hann stækkaði túnið
verulega, og var því ætíð heyjað
SAMTÍÐIN
hið Wnsæla heimilisblað allrar f jölskyldunnar
flytur sögur, greinar, skopsögur, stjörnuspár, —
kvennaþætti, skák- og bridgegreinar o.m.fl.
10 hefti á ári fyrir aðeins 120 kr.
Nýir áskrifendur fá þrjá árganga fyrír 250 kr., sem
er alveg einstætt kostaboð-
Póstsendiö í dag eftirfarandi pöntunarseöil:
Ég undirrit........cska að gerast áskrifandi að
SAMTÍÐINNI og sendi hér með 250 kr. fyrir ár-
gangana 1965, 1966 og 1967 Vinsamlegast sendið
þetta í ábyrgðarbréfi eða postávísun.
NAFN .......................................
HEIMILI .....................................
Utanáskrift okkar er SAMTÍÐIN. Pósthólf 472,
Reykjavík.
BARNAVINAFÉLAGIÐ
SUMARGJÖF
2. janúar 1968 og þar næstu daga, verða innrituð
börn í leikskóla við Safamýri. Forstöðukonan
verður til viðtals á staðnum. Einnig verður inn-
ritað í 6 ára deild, sem verður starfrækt þar.
Sími 82488.
STJÓRN SUMARGAFAR
Siglfirðingar!
Siglfirðingar í Reykjavik og nágrenni- Jólafagnað-
ur fyrir börn verður haldinn fimmtudaginn 4. jan.
á Hótel Rorg kl- 15,30.
Miðar seldir í Tösku- og Hanskabúðinni. Sími
15814, þriðjudag og rmðvikudag.
Verð aðgöngumiða er kr. 100,00 fyrir börn og
kr. 25,00 fyrir fullorðna.
NEFNDIN
AUGLÝSIÐ í TÍMANUM
MINNING
Hafdís Haraldsdóttir
Til moldar oss vígði hið mikla vald
hvert mannlíf sem jörðin elur.
E.B.
Hversu oft erum við ekki minnt
á sannleik þessara orða höfuð-
skálds okkar tuttugustu aldar
manna. Og hvernig sem tækninni
fleygir fram til betra og bjartara
mannlífs, þá standa þau alltaf stöð
ugt fyrii sínu og minna á falivalt
leika lífsins.
Þann 13. þessa mánaðar var éS
staddur fjarri heimili mínu og
kom heim um kvöldið, dóttir mín
kom út á móti mér og sagði,
pabbi, ég segi sorgarfrétt, hún
Hadda ei dám. Ég áttaði mig
tæplega strax, hún hafði jú verið
veik og dvalið á sjúkrahúsi eitt-
hvað undanfarið, það vissi ég, en
að tii siíkra tíiðnda dragi svo
fljót.t því átti ég ekki von á.
Þetta var þó staðreynd, enn ein
staöfesting þess að jafnvel við
sem eram þó svo ung, verðum að
hlýða þessu mikla valdi sem til
moldar oss vígði, aðeins mis-
sne.nma.
Hadda, en svo kölluðu hana
alltaf vinir og vandamenn, var
fædd i Reykjavík 16. febrúar 1926,
dótíir h.iónanna Haraldar Guðjóns
sonar stýrimanns og konu hans
Óiafiu Samúelsdóttur. Hún ólst
að mestu leyti upp með foreldrum
sínum, dvaldi þó oft langtímum
saman hjá móðursystur sinni Svan
bviti og manni hennar Gústaf
Loftssym í Skollagróf í Hruna-
mannahreppi og taldi þau jafnan
sína aðra foreldra.
IJng að árum mátti hún þola
heLsuieysi og dvaldi þá m.a. á
Vifilsstaðahæli í hálft annað ár.
Féxfc þar bót meina sinna og gat
unnið fyrir sér. Föður sinn missti
hún árið 1942 er togarinn Jón
Óiafsson fórst af völdum strfðs-
ins á heimleið frá Englandi.
Ái'ið 1948 verða heillavænleg
þáUaskil er hún giftist eftirlifandi
eiginmarmi sínum, Magnúsi Tómas
syni, bóndasyni frá Helludal í
Birkupstungum, traustum og ágæt
um dreng Þau eignuðust þrjár
dætui, sem lifa, eru tvær þeirra
rúmicga fermdar, en sú yngsta
9 ái a. Er nú þungur harmur þeirra
s>vo ungia, er svo skjótt hefur
sól brugðið sumri.
Hadda var léttlind í eðli sínu,
greind og átti hægt með að halda
uppi samræðum, var þá gjarnan
taiað i léttuim dúr.
Vinmörg var bún og vinsæl,
hún kunni einnig mikið af vísum
og ijóðum. Einnig var hún traust-
á en.gjum, og stóð hann þá oft
dögum saman við slátt í rökum
mýrum og dró ekki af sér. Hann
var fjárglöggur með afbrigðum
og þekkti allar sínar ær með
nafni. Aldrei var slakað á neinum
kröfum um alúð og reglusemi við
búskapinn, og aidrei varð honum
heys vant að vori, frekar að hann
ætti einhverjar fyrningar-
Það var af illtri nauðsyn, að hann
brá búi árið 1944. Mun meðal
annars hafa komið til, að hann
'kenndi þá þegar illkynjaðs gigtar
sjúkdóms, sem átti eftir að þjá
hann alla ævi. Seinni árin þjáð
ist hann af hjartasjúkdómi, og
heyrðist ,þó aldrei æðruorð af hans
munni, né heldur að hann fengist
til að fara fram á að fá að vinna
styttri vinnudag en aðrir, eh vinnu
sútti hann ailt fram á síðasta ævi-
ár.
Þeir eru margir, sem þegið hafa
greiða á heimili Árna Ólafssonar,
bæði fyrr og síðar. Ég var til
dæmis hjá honum öllum sumrum
frá því ég komst á legig og þar
til hann hætti búskap. Löngu síð-
ar átti ég athvarf hjó þeim Árna
og Guðnýju á námsárum mínum.
Árni ætlaðist aldrei til neins end
urgjalds fyrir það- Þar sem hann
gat hjálpað þar hjálpaði hann,
án þess um það þyrfti nokkur orð.
Ungur hreifst hann af hugsjón
Framsóknarflokksins og Jónasar
Jónssonar. í þeim stjórnmálaflokki
starfaði hann ætíð, ekki sízt eftir
að hann fluttist til Reykjavikur.
Velferðarmál bænda og verka-
manna voru stærstu áhugamál hans
og með þeim fylgdist hann náið
alla sína ævi. Hann taldi Fram
sóknarfllokkinn ekki aðeins hags
munasamtök bænda heldur og
verkamanna eigi síður. Hann starf
aði í Framsóknarfélagi Reykjavík
ur og launþegasamtökum Fram-
sóknarmanna og vildi þeirra veg
sem mestan.
Árni Ólafsson var fágætur dreng
skaparmaður og fornar dyggðir
voru runnar honum í merg og
bein. Slikir menn era sómi sinnar
stétiar — og sinnar þjóðar.
Arnór Hannibalsson.
ur málsvari þeirra sem minna
máttu sín og vel gæti ég trúað
að það yrði henni nú haldgott
veganesti.
Iladda mín, þú lýkur nú göngu
þinn undir skammdegissól og
jóiaijósm breiða geisla sína yfir
gröfina þína sem hylst nú hvít-
um snjó. Ég vil trúa því að það
sé táknrænt um þá birtu sem
umlykur þig í þdnu nýja um-
hivoríi.
Ég þakka þér fyrir kynnin, bæði
persónulega og fyrk hönd fjöl-
skyldu minnar.
Ég votta evo ástvinum þínum
öllum, eiginmanni og dætrum,
mína dýpstu samúð. Megi drottinn
bicssa þeim minningu þína og
gefé þeim friðsæl og gleðileg jól.
K. Ó.