Tíminn - 30.12.1967, Blaðsíða 5

Tíminn - 30.12.1967, Blaðsíða 5
LAUGARDAGUR 30. desember 1967. TfMINN Minkafrumvarp Einu siuni enn hefir frumvarp ið um minkaraakt verið borið fram á Afþingi, en eins og kunnugt er 'hefir samsfconar frumv. tvisvar verið lagt fram áður, á þingun ■ um 1964 og 1965, en eikki náð nægi ' legu þingfylgi. Saga minkarasiktar hérlendis er flestum kunn og að öllu leyti svo hörmuieg að seint eða aldrei varð 'Ur úr bætt — Það ætti því að vera útilokað að léð yrði máls á 1 því að stofna hér á ný til minka- 'eldis, nema með því ófnávíkjan- ' lega skilíyrði að mínbabáin verði aðeins leyfð á þeim stöðum sem 1 engin hætta getur skapazt þótt , dýr sletppi úr haldi. Þeir staðir eru að vísu ekki margir, aðeins þær eyjar sem eru fjærst landinu ’ og þær ættu að nægja fyrir þau minkaibú sem hér væri æskilegt að hafa. í minkafrumvarpinu er gert ráð fyrir að fyrst um sinn verði þau aðeins fimm og þar af eitt í Viestmankaeyjum. Þetta er skyn samleg takmörlkiun, en í fljótu bragði mætti virðast að í Vest- mannaeyjum gætu þau verið fleiri t. d. 2—3 því að fáir staðir virðast heppilegri þegar á allt er litið- Grímsey er þó sá staður sem allra ákjósanlegastur er vegna legu sinnar og veðurfars og virð ist alveg sjálfsagt að í Grímsey verði ko'mið upp einu eða fleirum minkastöðvum ef frumvarpið verð ur að lögum Grímseyingar eru vel að þvi komnir, að eitthvað sé gert sem aukið geti á fjöllbreytni í atvmnulífi þeirra og um arðsemi minkaræktar í Grímsey þarf varla að efast. Papey ætti einnig að vera heppi leg til loðdýraræktar og gæti orðið til nokkurrar tilbreytni í því lífi sem þar er lifað. Það er of mi'kill einstren,gings skapur og ekki gáfulegt að banna með öllu loðdýrarækt á landd hér og koma þannig í veg fyrir að menn geti notið þeirað arðgefni sem þessi atvinnugrein getur skap að. í greinargerð með „minkafrum varpinu“ er nokkuð að þessu vikið, og á hóflegan hátt. Þar segir m.a.: „Framleiðsla og notkun minka skinna fer sífellt vaxandi, og t. d. á Norðurlöndum er um umstals- verða atvinnugrein að ræða- — Við flm. hötfum trú á, að íslend ingar geti bætt hag sdnn með minka-eldi. Það hvílir ekki æfin- týrablær yfir þeim hugmyndum heldur íullkomið raunsæd. Þess vegna er lagt til að viðhafa fulla gætni, er vdð hefjum minfcaeldið að nýju, þannig að víxlspor v-erði sem fæst og sem traustastur grunn ur lagður að framtíð þessarar verð mætaöflunar íslendinga“. — Við þetta þarf litlu að bæta. Það er öllum vitanlegt að skilyrði til minkaræktar hérlendis eru ákjós andeg og miklum mun betri en sumstaðar annarsstaðar t-d. í Dan mörku og er þó talið að þar hafi minkaræktin gefið góða raun. Hitt er annað mál að þær var- úðarráðstafanir sem gera þarf, um leið og minkaeldi er leytft að nýju, þurfa að vera alveg öruggar og það ættu þær að geta orðið ef minkahald yrði aðeins leyft á þeim stöðum, sem hér hefir verið ben.t til. — Annars ekki. Gráhári. Herdís Guðmundsdóttir Sonakveðja Hver sem á móður þá mótstreymi er sem mjúklega um vangana strýkur í faðminum hennar þá fórnar hún sér finnur að þá er hann ríkur. Eilífðin spyr ei um óskir né þrá því öllu til jarðar er snúið. Þó lífið sé fjarað og lokiuð brá er lengi við minningar búið. Eitt er þó fremur sem öðru hæst ber já, aðeins í raun veitist kraftur. Að þegar úr heiminum h-éðan ég fer á himnum við finnumst þó aftur. HnlL L llk HaraSdur Hjálmarsson forstöðumaður Hafnarbúða Nú þegar Haraldur Hjálmarsson forsíöðumaður Hafnarbúða, er all ur, aðeins 58 ára að aldri, kom-a upp í huga okkar er bezt hann þekktu, mynd af dagfarsgóðum dreng e. hvers manns vanda vildi leyst eílir getu og þörfum. Ilaraldux var maður félagslynd ur bvo aí bar. — Ungur að árum réðist hann ti-1 sjós sem matsveinn, og mun hann hafa stundað mat- sveinsstörf á sjó í um þrjá ára- tugi við vaxandi vinsældir jafnt yfirboðara sinna sem annarra samstarfsmanna. Eins og nér að framan er sagt, var nann félagslyndur maður, það kom emna bezt fram þegar hann árið 1948 kom til annars okkar undirritaðs, þess okkar er þá var formaðux Matsveina- og veitinga- þjónaíélags íslands, var hann þá að ræða um möguleika á að stofn uð yrði sérdeild fyrir matsveina á fiskiskipum innan MVFÍ, en þá voru þessir menn dreifðir í fé- lögum með hásetum og smyrjuxum ,en honum sem og öðrum stéttafélögum hans fannst að siíku mikið óhagræði, fyrst og fremst vegna fjölmennis þeirra er : siomannafélögunum voru. Frá þessari stundu hélt hann ætíð þessu áhugamáli matsveina vak- andi þar til stofnuð var sérdeild fynr þessa menn innan Sambands matrciðsm- og framreiðslumanna 19 febrúar 1952. Árið 1953 var Haraldúr kosin varaíormaðui deildarinnar, og var upp frá því jafnan þar í stjórn. — Sambandsdeild þessi vaið síðar sérstakur félagsskapur þessara manna, sem seinna gerðist stornaðin Sjómannasambands fs- lands. Fyrir þessi samtök mat- sveina á fiskiskipum vann Harald ur ætíð allt er hann gat þeim í hag, hann skoraðist aldrei undan störium fyrir félagið þegar til hans var leitað, hann var t.d. í mörg ár fulltrúi félagsins innan Sjómannadagsráðs, og hið sama er að segja, að málefni Sjómanna dagsins og dvalanheimilis aldraðra sjómanna, Hrafnista, átti fcauk í horm þar sem Haraldur var. Árin 1934—195' átti Haraldur sæti í skólaneínd Matsveina- og veitinga þjónaskólans. Vann sú nefnd, er sat lunrætt tímabil, að öllum und irfcúningi að stofnun Matsveina- og •eitingaþjónaskólans, og var skolmn vigður á þeim árum, nánar tiltekið 1. nóv. 1955, einnig þar vann hann af sama áhuga, til að koma þeim málum í örugga höfn. Haraldui var einn af stofnend- um Kiwanis-klúbbsins Heldu 9. nóv. 1963. þar gegndi hann ýms- um írúnaðarstörfum ,og var síð- ustu árin í stjórn þess félags- skapar, og naut klútoburinn sörnu fóiiifýsi hans eins og önnur fé- lög sem hann starfaði fyrir. f stjórnmálum fylgdi Haraldur Sjáilfstæðisflokknum að málum. Innan þess flok-ks var honum sýnd ur mikiií trúnaður, og vináttu andstæðinga sinna í stjórnmálum eignaðist hann. Áiið 1953 hættir Haraldur stönf um til s.ios, og fer að vinna í landi. Va.in hann hjá Sameinuðum verk tökum í Keflávíkurflugvelli til ársíns 1958. en þá tekur Haraldur víð forsTöðu Verkamannaskýlisins við höfnma í Reykjavík. og rekur það þar tii hann tekur við rekstri Haínarbúða. sem var eins og kunnugl er arftaki verkamanna- skýlisins en Hafnarbúðir voru opnaður árið 1962, og veitti hann þemi forstöðu allt til dauðadags. Ilafnarbúðir voru jafnframt sjó mannaheimili, þar sem margir sjó mtjnn, innlendir jafnt sem erlend ir attu öruggt athvarf, þar eru gisiirúm f Hafnarbúðum er einn ig biðstoia verkamanna sem voru í atvinnuleit. — Féli það otft í hlut Haraldar að aðstoða þessa menn á ymsan hátt, m.a. að hafa milli- göngu um útvegun atvinnu, sem og aðra aðstoð. Það eru margir erlendir og inn lendir sjómenn, sem og íslenzkir verKamenn, sem nutu alveg sér- stakrar greiðvikni Haraldar, greiða semi sem náði oft á tíðum langt fram yfir eðlileg takmörk, þann- ig að oft mátti telja að vinsemd hans o° greiðasemi við þetta fólk sæti i fyriiTÚmi fyrir ölu öðru. Okkur er kunnugt um að á milli Verkamannafélagsins Dagsbrún og Haraids sem forstöðumanns Hafn- arbuða. var ætíð góð samvinna og ríkur skilningur, enda gerði Haraidur sér æfinlega far um að svo væri. Haraldur Hjálmarsson andaðistj 18. dcs. s.l. Hafði hann um skeið j legió á sjúkrafcúsi, en var kom- inn heim er hann féll frá. —j Útför hans fór fram frá Dómkirkj j unni á Þorláksmessudag. Var kirkian béttskipuð fólki er vildi kvaðja bennan sæmdarmann. en vi*að er að fleiri voru fjarverandi en kosið hefðu að vera viðstaddir þes*a kveðjustund, er það m.a. margir félagar hans og vinir sem þann da^ voru við störf sín á h-ifipu. Haraiour Hjálmarsson fæddist í fteykjavík 18. ágúst 1914 For- eidíai nans voru Margr \ Egils- dót.tii er lézt er Haraldui var 10 ára og maður hennar Hjálmar Þorstetnsson húsgagnasmíðameist • ari. Haraidur kvæntist árið 1935 eftiriifandi konu sinni Jónu Ólafs dótlur. Eignuðust þau þrjá syni, sem ailir eru uppkomnir og kvænt ir, þeir eru Ólafur, fæddur 1933, Gretar fæddur 1938 og Haraldur fædour 1944 Við, sem þessar línur ritum, höfi.m h liðnum tveimur til þrem ur aratugum haft mikil og góð samskipti við hinn látna félaga okkar. Okkur er ljúft, sem og skyir að minnast hans mikla áhuga og ósérfciifni er hann ætíð sýndi í störfum sínum. Bezt þekkjum við störí hans að félagsmálum, þar sem hanr. aldrei brást. Hann var ætíð heill og hollur því sem hann vissi til heilla stétt sinni. Honn lagðí sig þar a-llan fram, og var virtui jafnt af samherjum sínam sem öðrum. Að endingu þetta: Stéttarfélag- ar binir og vinir kveðja þig, Har- aldur, og þakka þér fyrir allt. er þé aaðn þig fram fyrir stétt þina og samstarfsmenn. Við minn umsi aura hinna ljúfu samveru- stihua er þt áttir meða) okkar. Eft.ulirandj kon-u þinni og sonum færum vi? okkar alúðarfyllstu samúðarKveð.ii' við fráfali þitt, di-e jgskaparmaður. Hvíl : friði Böðvar Steinþórsson. Magnús Guðmundsson. Á VÍÐAVANGI Viíhjálmur Þ. kveður Vilhjálmur Þ. Gíslason læt- ur al starfi útvarpsstjóra um áramótin fyrir aldurs sakir og heíui nýr útvarpsstjóri verið *kipaður. Þetta embætti er mjög mikilsvert í nútúna þjóð- telagr þar sem því fylgir yfir- stjórr áhrifamesta fjölmiðlun- artæki nútímans, tæki, sem á ’ meirí þátt í því en nokkur ann ar aðili í landinu að móta skoð-, anir og viðhorf fólksins til manna og málefna og getur orðið öflug Iyftistöng til fram. fara . menningar- og mennta. ltíi landsins, ef rétt er á mál- um haldið Vilhjálmur Þ. Gísla son hefur verið farsæll í starfi jíitu sem útvarpsstjóri og á gamlarskvöld mun hann kveðja hiustendur með annáli ársins, sem hann hefur flutt með sín- um persónulega stíl og mál- fari og án efa margir munu sakna. Nýi útvarpsstjórinn Anares Björnsson lektor hef ur verið skipaður útvarpsstjóri. ’ Hér hefur vel tekizt um val a manni í þetta mikilsverða embætti. Andrés Björnsson er að allra dómi, sem honum hafa kynnzi, sérdeilis heiðarlegur «g samvizkusamur maður. Efast enginn um að hann vUl láta sanngirni ráða og mun sá eðlis kostur hans gott veganesti í embæítr þar sem stundum get. ur verið vandasamt að rata h.nn gullna meðalveg. Andrés Björnsson er vel undir starf sitt búinn. Hann hefur verið mn Iangt skeið starfsmaður út varpsins, dagskrárstjóri þess uir, árabil og hann hefur jafn- framt verið einn vinsælasti útvarpsmaður landsinsog tala • fáir fegurra og betra mál í út- varp en hann. Andrés hefur kynn> sér starfsemi útvarps og ’ sjnnvarps erlendis og aflað sér þekkingar við erlendan háskóla am þau efni. Af því, sem hér hefur verið greint, er ljóst, að vei hefur tekizt til um val í þett? embætti. Tíminn vill árna Andrési Björnssyni vel- farnaðar i embætti útvarps- stjór? um leið og hann þakkar Vilhjálmi Þ. Gíslasyni fyrir ágæt embættisstörf. Skattalögreglan Samkvæmt upplýsingum frá skattaiögreglunni hefur hún tekið tii rannsóknar 359 skatt. 'iamtöi og eru 60 þeirra enn < -annsokn Aðeins 64 af þeim, sem ti> rannsóknar voru tekin gáfn ekki tilefni til frekari aðgerða. í ágústiok 1967 hafði v'kisskattanefnr afgreitt 184 mái ,i) 233 sero skattalögregian nafð' til hennar vísað. Upp ar krafsins hefur hafizt 42,2 milljónir króna i hækkuðum skötturr og útsvörum og sekt- am. Fimm menn hafa starfað við sKattarannsóknardeildina og hafa þeir því unnið fyrir Kaupinu sínu. En er ekki rétt að snvrja. Gefur þessi niður- stað? og þæi tölur, sem hafa vcríð nefndar. ekki fullt tilefni til a? herða enn starfsemi skattalögreglunnar, gera eftir- titið strangara og láta rannsókn skattframtala fara fram sam- kvæm útdrætti, svo enginn geti verið óhultur?

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.