Tíminn - 16.01.1968, Page 2

ÞRIÐJUDAGUR 16. janúar 1968.
2
TÍMINN
Hlustið þér á hljóð-
sjónvarpstíma?
Auður Auðuns
Hjördís Einarsdóttir
Viihjálmur Þ. Gíslason
Thor Vilhjálmsson
\
varp á
íslemzkt sjónvarp hefur nú
starfað á annað ár. Margir þeir,
sem sjónvarpstæki eiga, hafa á-
reiðanlega horft drjúgan á dag
skrá sjónvarpsins á þessu byrjun
arskeiði þess. En nú ætti mesta
nýjabrumið að vera farið af. og
því álítum við tímabært að reyna
að grennslast eftir hvernig okkar
góða og gamla útvarpi eða
hljóðvarpi eins og það heitir víst
nú til dags, vegnaði í samkeppn-
inni við þennan nýja keppinaut.
Hlustar fólk mun minna á hljóð-
varp nú en áður? Er miög mikið
horft á sjónvarpið? Ótal slíkar
spurningar vakna, þegar hugsað
er um þessi mál. Við bárum eina
slíka spurningu upp við fólk á
sjónvarpssvæðinu. Vonandi verða
lesendur eitthvað fróðari um þessi
mál af að lesa svör þess.
Auður Auðuns, alþingismaður.
Ég sit hvorki mikið við ?jón-
varp né útvarp. Og ekki get ég
sagt að sjónvarpið glepji mig frfi
útvarpshlustun. Ég hlusta á frétt-
ir. Einnig fylgist ég með einstök
um þáttum, sem vekja áhuga minn
hvort sem þeir eru í sjónvarpi
eða útvarpi, ekki sízt ef fjalláð
er um innanlandsmál.
Hjördís Einarsdóttir, skriíslofu-
stúlka.
Já, ég hlusta á hljóðvarp, ef
íþað er eitthvað í því, sem mig
langar til að hlusta á.
Ég hlusta allaf á laugardags
leikritin, en sjónvairpsdagskráin á
laugardagskvöldum finnst mér
ekkert sérstök. Einnig kanin ég
vel að meta þætti um stjórnmál,
stjórnm'álaumræður, þættina Við-
sjá, Efst á baugi og Daginn og
veginn, framhaldsleikrit o. fl.
Þó hef ég sjónvarp og horfi
talsvert á það, en ég hlust.a ekk
ert miinna á hljóðvarpið síðan sjón
varpið kom til en áður.
Vilhjálmur Þ. Gíslason,
fyrrverandi útvarpsstjóri.
Á mínu heimili hlustum við
alloft á hljóðvarp á sjónvarps-
tima og erum svona smátt og
smátt að venj.ast við að velja
iþað úr báðum dagskránum, sem
við helzt höfum hug á.
Thor Vilhjálmsosn, rithöfundur.
Ja, það fer allt eftir efninu,
sem er í framboði á hvorum staðn
um. Það er gott að geta valið á
milli.
í fyrra var Shakespeare í sjón
varpinu, og þá lét maður ekki
glepja sig fra því. Ég sakna þess
að ekkert slíkt skuli bjóðast í
vetur. Mér þykir efnið í sjónvavp
inu ekki nógu merkilegt í vet.ur.
Ég sækist eftir að horfa á frétta
þætti, en vil fá meira af mvnd
um af því, sem er að gerast,
i stsð þe>- h«"f“ lor ' 'i
á þuli romsa, þótt þeir séu
vænstu memn, — og viðtalsþætti.
ef þeir væru ekki oft svo and
skoti dauflegir.
Gunnar Schram er fyrirmynd
ar stjórnandi, háttvís og hófsam
ur. Ég þakka suma fræðsluþætt
ina, og mikið var gaman að sjá
og heyra Blöndal Bengtson. Þurfa
kvimyindirnar að vera svona mik
,ið léttmeti eins og mér virðisf í
vetur vera?
Úr sænska sjónvarpinu man
ég eftir mjöa skpmmtileeum hatt
um, sem voru kynningar á höf-
undum. Þeir voru sýndir í sínu
umhverfi, rætt við þá, og þeir
lásu úr verkum sínum. Skálda
tími í sjóravarpinu okkar hefði
getað orðið góður, en mér sýnist
þetta vera farið að nálgast rusla-
kistu, stundum.
Útvarpið, — mér finnst það
ai* onors ev’
skap og ótta við hressilegt tal, ég
held að almenningur kunmi að
meta hispursleysi.
Árni Guðmundsson, skólastjóri
íþróttaskólans að Laugarvatni.
Við lesum dagskrána bæði fyr
ir hljóðvarp og útvarp og veljum
það úr, sem okkur laingar til að
heyra og sjá. Við, ég og fjölskylda
mín, lokum mjög oft fyrir sjón-
varpið eða öfugt.
Við fengum sjónvarp á heimil
ið rétt fyrir jól og eru ánægð
með marga þætti, sem þar eru
birtir, en óánægð með aðra eins
og gengur. Ekki veit ég tii að
sjónvarp sé komið í skólann hér
á Laugarvatni nema Húsmæðra-
skólann.
Sigurður A. Magnússon, ristjóri.
Ekki að jafnaði, nema eitthvað
sérstakt sé í hljóðvarpinu, sem
ég hef áhuga á að heyra. Ein ég
hlusta á hljóðvarp fyrri hluta
kvölds þar til sjónvarpið byrjar.
Guðmundur Hermannsson, aðstoð-
aryfirlögregluþjónn.
Það fer eftir efninu bæði í sjón
varpi og hljóðvarpi. Ég hlusta á
fréttir bæði í hljóðvarpi og sjón-
varpi. Að öðru jöfnu þyikir mér
meira gaman að, sjónvarpinu. Þó
fylgist ég alltaf með . hvað hljóð-
varpið hefur að bjóða og hlusta
á ýmislegt. En á mínu heimili er
í heild rneira horft á sjónvarp en
hlustað á hljóðvarp. En við höfum
hvort tveggja. Einnig sóst Kefla-
víkursjónvarpið hjá okkur. Það
er ég ánægður með, vil geta val
ið og hafnað.
Þórður Pálmason, kaupfélags-
stjóri í Borgarnesi.
Það er mjög lítið gert af því
á mínu heimili. Við hlustum á
fréttir og ýmsa þætti í sjónvarp
inu. Það kemur að vísu fyrir að
Iþað eru erindi í útvarpinu, sem
við hlustum á og lokum þá fyrir
sjónvarpið. En ég tel að almennt
dragi sjónvarpið mikið úr því
að folk hlusti á hljóðvarp, sú
er reyndin á mínu heimili. og höf-
um við þó haft sjónvarp í 2 eða
3 ár. Einn gamall maður hér í
bænum kvartaði yfir því við mig
á dögunum, að sjónvarpið tefði
sig frá að hlusta á útvarpið. Sum
ir grípa til þess ráðs að láta hvort
tveggja ganga í einu og úr því
verður 'hreint öngþveiti.
Þykist kunna ráð við öllum vandá,
en skortir þekkingu og raunsæi
Um áramótaræðu forsætisráðherra
Dr. Bjarni Benediktsison var
fyrstur vaidamanna hérlendis, er
ték hátíðisdagana í þjónustu áróð
ttrsins, og brá fcann ekki venju
f ríkisútvarpinu 31. des. s.l. Mun
staldrað við nokkur atriði í ræðu
h^ns.
LANDSFAÐIR
Ráðherrann hefur unun af því
að tala tiil þjóðarinnar í föður-
legum tón og miðla henni af
lífsspeki sinni. Hafa lesendur
Morgunblaðsirts fengið að kynn-!
ast ærnu slíku i svonefndium
Reykjavíkurbréfum. Flestir henda
gaman að þessum þankagangi
og hugleiðingum, sem eru þó
merkilegar fyrir þá sök, að þær
líkjast oft eintali sálarinnar. Birt
ast gjarnan innstu óskir hans og
skoðanir. M.a. flutu þessi orð af
vörum hans í áramótaræðunni:
,.Sumir eru sannfærðir um. að
efnislegar framfarir geti orðið
meiri og lífskjör batnað örar undir
einræði en lýðræði“. Er ekki vand
séð, hvað undir býr hjá ráðherran I
um. Eftir dvöl með þúbræðrum
í Þýzkalandi nazismans, sem hann
hefur sjálfur lýst á minnisstæð-
an hátt, getur hann ekki leynt
hrifningu sinni á “inræðinu. Þar
á hann sinn ,,ho rómantískrar
hugsæishyggju“. sem hann vék að
í ræðunni.
STJÓRNINNI BEÐIÐ
GRIÐA
Ósjaldan hefur verið meiri reisn
yfir ráðherranum. Mátti glögglega
I sjá og heyra, að hann finnur sig
valtan í sessi vegna hinnar al-
mennu óánægju landsmanna. Vildi
hann í örvæntingu sinni reyna að
bægja hættunni frá með fortölum.
Verða þessi orð hans ekki skilin
öðruvísi en svo. að hann biðji
stjórn sinni griða: .,En jafnvel
þótt harðar vinnudeilur hefjist, —
og í lýðfrjálsu landi hafa menn
rétt til að velja hinn verri kost,
ef þeir sjálfir vilja, — þá er þar
við ærinn vanda að etja, þó að
hann verði ekki aukinn með P#í
að gera þær að átökum, hverjir
eigi að fara með stjórn í landinu“.
Viil hann þannig, að kjarabarátt-
an verði aðgreind frá stjórnmál-
unum, svo að hann megi halda
velli. Margur mun þó telja. að
þetta tvennt, kjarabarátta og
stjórnmál. sé eitt og hið sama.
HÓTANIR AÐ ÖÐRUM
KOSTI
Ek'ki var samt alur móður úr
Árni Guðmundsson
Sigurður A. Magnússon
Guðmundur Hermannsson
Þórður Pálmason
karli, og sýndi hann vígtennurn-
ar, er hann mæliti: „Misnotkun
hinna miklu almannasamtaka
(ASÍ), myndi bjóða margvísleg-
um hættum heim, enda yrði þá
eftirleikur óvandaðri, jafnvel þó
að tilræðið tækist i fyrstu lotu,
sém að sjálfsögðu yrði ekki bar-
áttulaust“. Er hann þarna vænt-
anlega að boða á ný ,.harða stjórn
arandstöðu". ef hann hrökklaðist
frá völdum, eins og hann gerði
í tíð vinstra samstarfsins. Er mönn
um í fersku minni, hvílíkan ber-
serksgang hann gekk bá á siðum
Morgunblaðisns í þvi skyni að æsa
til verkfalla.
Má af þessu marka sálarástand
ráðherrans, er hann hótar nú and
stæðingunum sömu aðferðum og
hann biður um, að sér veiði hlíft
við.
Framhald _á bls. 15.