Tíminn - 23.02.1968, Síða 5

FÖSTUDAGUR 23. febrúar 1968
TÍMINN
I SPEGLITÍMANS

Danir hialda Jwd frain um
þessar mumdir, að viosæHdir
Hilimars Biautisgaardis nái langt
út fyrir Danmiödkiu. Fyrir
niofldkru barist oiklkur þessi myind
oig Danir scgrj a, að afrílkansfloi
liistamaðurinn frá Tanzaníu,
siem beifur gerit þessa tréslkurð-
★
Benedikta prinsessa oig Ric-
hard eiginmaður hennar eru
nú í brúðloaufpsferð á Jamaiira,
þar sem þau nj'óta sólar og sum
ars. Lengi vel hivíldi leynd yifir
staðnum sem þau höfðu wailið
til þesis að eyða hjveitiþrauðs-
d'öguim sínurn á. Hér sjáum við
þau Richard oig Benedifetu á-
samt hirðmey Benedifetu.
arimynd, hiljlóti að- -hafa þekkt
Baunsigaard, þeg-ar han-n gerði
han*r. Myndin hefur verið í eigu
daosiks próifessons í iamgan
tímia.
Sír Laurence Oiiver er nú
farinin að leifloa aifltur í tovik-
myndum eftir mangra ára veifey
imdii. Hann er nú að leifeia í
feiviilkimiynd með Anthony Quiinn.
Mjyndin nefnist Thc Slhoes of
a Hiisíhenmiain og fjiafll'ar um
rússnesfean feandínálla, sem var
miöng ár í famgelisi, en var síð-
aini sleippt úr haldi, flóir til Róm-
'ar oig viarð páifi.
Hledy Lamarr er ein af þeim
konum, sem mega muna sinn
fílfiiil fegrL Árið 1936 varð hún
fræig flyrir lleilk sinn í kviiikmiynd
inni Ekstase og varð síðan ein
af aðaillkyniþaktoadisum Hiollly-
wood-borgiar og vann sér inn
ólheimju fé. Nú býr leilklkionan
í Ntew Yorlk í alllítillli fbúð, sivo
lítiMi, að nú neyðist hún till
þess að flara a® seflja fjlöldann
afcm af persónuflieguim munum
siinum, ailQít flrá haxsgöginum til
nærfata. Er þar á meðal fjölld-
inm allllur af peflsum og kjóflum
og það fyflg'ir sögunni, að Hedy
Lamiarr notar sfeó núimler fjlönu-
tiu oig kjiófla númer fijlönutííu.
Ava Gardmer, sem lengi hief-
uir vierið búsett á Spáni og látið
fara heildur lítið fyrir sér fara,
er niú afltur floomm' fram í sviðs-
Ijósið. Um þessar mumddr er
hún að lieiflca Elisalbetu fceisar-a
drottininigu Austuiríkiis í kvilk-
mynd, sem telkin er í París.
Þegar því er lokið, hyggst hún
setjast að í Lundiúnum.
Ava er fjörutóu oig fimm ára
gömulL og í kvifcmyndinui leik-
ur Omar Slharitflf, sem er þrjá-
tóu og flimim ára gamaílll, son
hienmar. Þegar Ava var spurð,
hivernig henni féfllli þetta, svar-
aði hún því tifl, að það gerði
ekki moiklkurn skapaðan hiut tffl,
þar sem Mn hefði flyrir löngu
ákveðið að'gera sér efcki neiraa
relu út af aldri sínum.
Siiðast liðinin laugiairdag vor-u
þrír Spánverjlar — þar af tvær
fconur — hiandtefeniir á flug-
vefll'inum í Ohicago í Banda-
nílfcjiunium, þeigar ensk þotia fná
BOAC-fluigifelagimu llentó þar.
Á þeitm og í farangri þeirra
fammist eiturflyfdið heroin að
werðmætí um sex hundruð
mi'ffljiómdir íslenzkra króna.
OhiioagD-lögregilan tófllkynintó á
efltir, að þeitta væri mesta eit-
urfliyfjiaismygl í sögu Bandanílkj-
anmia.
Jufliie. Ohjffld, sem taldn er
beztó fcofcfcur í Bandarífcjunucn
og heflur mcðal annans þátt í
bandarfisika sjönwappinu til þess
að neyna að bæta matanmen'a-
imiguna þar í landi, liefur í lang
an tíma haflt milkinm álhuga á
hinum fnægu fnönsfeu brauðum,
en þóitt húin eigi hús í .Suður^
Enaklkfliaindi, þar sem hún býr
marga miánuði, heíur henmi
eikkd tefloizt að fá hjá nágramea-
toonum sinium vitmesfcju um
það, hyernig eigi að búa til
þesisi víðflreegu frönsflou brauð,
eins og þau gemast bezt. Nú
hefur Juiie gert tfflraumir til
þess að balka þe&si brauð og
efltir fimm mámaða tillraúnir og
efitir að bafa eytt hundrað
tultitugu og fimrn fcfflóum af
mjölii hiöfiur henni lolksi'ns
heippnazt það, að því er hún
sjálf segir. Og hún ætfliar efclki
að li'gigja á uppsfcriifltinni eins
eg onnaur á 'gúlffld og 'ininam
sfloamms geffur hún uipipskrilfltin'a
út í kolkflralbófe handa banidaríísfe
uim Msmæðrum.
★
'Nýjlasti fcvölltílkiliæðimaðurinn,
sem tíztoufflrömuðuirfinm Pierre
Oardin hefur gert fyrir kiomur,
er kjióffl, sem afflur er settur
örsmáum lömpum, sem Ijös
loigar á. Etf kjlófflmn svo bifl'ar,
er víst liítið annað að gera en
að fana tóil . raflvirtoja í stað
Ikfliæðslfceira.
★
Franiooiise Saigan var fynir
niofldkru í London ásamt fyrr-
verandi eigimipiainmi sínum Biolb
Westhotf. Vonu þau að gena
samning um það, að gerður
yrði söngleilfcur efftir bók henrn
ar La Ohamade. Bob og
Franiooise Ma enn sarnan, þóitt
þau séu sfcilin og befiur hann
þýtt síðustu bófc hennar á
enisbu. Auk þess sáu þau um
það í sameininigu að ifcoma
henni á marlk’aðinn samtímis í
París, Lomdion og New Yorflo.
Jean Paul Beilmondo mium
ininan skammis flana að ieffloa í
kviikmyinid, sem gieriist í vdlfflte
vestrinu. Mymdin meflnást
Luioky Luifce og meðal annama
lieitoemdia í myndimmi eru þeir
Amthomy Quiinn og sem leilk-
ur lögnagliuisitjióra oig Jean Ga-
Ibin sam lieilkur dómiaira.

n

Á VÍÐAVANGI
„Forsetaefni kemur
heim".
Alþýðublaðið birtir í gær
tíðindi undir þessari fyrirsögn
bæði á forsíðu og þriðju síðu
í gær. Fréttagreinin hefst svo:
„Gerið þér ráð fyrir að verða
næsti forseti fslands? Frétta-
maður Alþýðublaðsins spurði
Gunnar Thoroddsen ambassa-
dor í Kaupmannahöfn, þessar-
ar spumingar, er hann kom til
landsins í gær. Gunnar svar-
aði: Þetta kemur í ljós, áður
en framboðsfrestur er úti“.
ASrar áhyggjur.
Annað blað hefur látið í ljós
; aðrar áhyggjur um þetta mál
fyrir nokkrum dögum. Suður-
land birti rammagrein með fyr
irsögninni: „Verður Gunnar
Thoroddsen sjálfkjörinn í for-
setaembættið?“ Áhyggjurnar,
sem þar koma fram, eru þess-
ar:
1 „Þar sem enn liefur ekki ver
ið auglýst eftir framboðum til
forsetakjörs er ekki fullvíst,
hvort Gunnar Thoroddsen gef-
ur kost á sér, en ólíklegt má
telja, að hann verði ekki við
þeirri mjög almennu og ein-
dregnu ósk, sem hvarvetna hef
ur komið fram, um að hann
verði næsti forseti fslands".
Að sjálfsögðu er ósérhlífni
einn þeirra kosta, sem góður
forseti verður að hafa.
Klaufaleg röksemda-
færsla.
Suðurland, hlað Sjálfstæðis-
flokksins á Suðurlandi, vill
vera með í stórpólitíkinni og
skrifar um „viðreisnina“ eins
og sá, sem vald og vit hefur.
Forystugrein þar á dögunum
hét:
„ÞJÓÐIN NÝTUR NÚ
TRAUSTS ERLENDIS OG
GETUR FENGIÐ ERLENT
FJÁRMAGN.“
Síðan hefst greinin:
„Stjórnarstefna síðustu ára
hefur tryggt þjóðinni láns-
traust erlendis og því ættu að
vera möguleikar til að fá er-
lent fjármagn til uppbygging-
ar í landinu. Þannig var það
ekki, þegar núverandi stjórn
tók við eftir fall vinstri stjórn
arinnar. Þá vildi engin erlend
lánastofnun lána peninga til
fslands.“
Ja, ekki er lýsingin falleg.
En litlu síðar gleymir blaðið,
að samkvæmni er afar nauð-
synleg, einkum ef menn ganga
götuna meðfram sannleikanum
og segir: \
„Stjómarandsitæðingar voru
einnig á móti stárvirkjun í
Þjórsá, sem var möguleg vegna
þess, að álbræðslan kaupir
orku frá þeirri virkjun“.
Fyrst segir blaðið, að nú hafi
þjóðinni verið tryggt lánstraust
en síðan segir það, að Þjórsár-
virkjunin hafi aðeins fengizt
með skilyrðum um erlendu ál-
bræðsluna.
Sogsvirkjunin var á sínum
tíma miklu meira átak miðað
við framkvæmdafé ríkisins og
þjóðarauð en Þjórsárvirkjun
nú. Þó fókkst erlent lán til
hennar án allra skilyrða un»
að erlend stóriðja fylgdi. Einn-
ig fengust lán til margra síð-
ari virkjana, Áburðarverk-
smiðju, Sementsverksmiðju o.
fl., alveg án annarlegra skffl-
yrða. Og þetta gerðist aUt fyrir
tíma „viðreisnar“-stjórnarinnar
Eramhafld a bls. 12.