Alþýðublaðið - 28.02.1990, Blaðsíða 2

2
Miðvikudagur 28. febr. 1990
MÞBUBLM9
Ármúli 36 Sími 681866
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Fréttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Dreifingarstjóri:
Setning og umbrot:
Prentun:
Blað hf.
hlákon Hákonarson
Ingólfur Margeirsson
Jón Birgir Pétursson
Hinrik Gunnar Hilmarsson
Sigurður Jónsson
Leturval, Ármúla 36
Blaðaprent hf.
Áskriffarsíminn er 681866
Áskriftargjald 1000 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 75 kr. eintakið.
FRETTAMAT
MORGUNBLAÐSINS
AFHJÚPAÐ
IVIorgunblaöið birti fyrir viku sérkennilegan leiðara um meinta
bresti í stjórnarsamstarfinu. í þessu sambandi vitnaði Morgun-
blaðið til fréttaskrifa í Alþýðublaðinu. Sjálfstæðismenn hafa
reynt í málefnasnauðri og aflvana stjórnarandstöðu sinni að leika
á álíka strengi; að ágreining og bresti sé að finna í samstarfi
stjórnarflokkanna. Að sjálfsögðu er að öllu jöfnu erfiðara að ná
breiðri samstöðu um málefni og einstakar ákvarðanir í ríkisstjórn
sem samanstenduraf fjórum stjórnmálaflokkum en í tveggja eða
jafnvel þriggja flokka ríkisstjórnum. Pess vegna er það ánægju-
efni hve vel Steingrími Hermannssyni forsætisráðherra hefur
tekist að leiða núverandi ríkisstjórn fjögurra flokka og hve sam-
stíga ríkisstjórnin hefur verið í öllum helstu málum. Ekki er á
neinn hátt hægt að jafna saman veiklulegri og óöruggri verk-
stjórn Þorsteins Pálssonar í síðustu ríkisstjórn saman við styrka
og örugga verkstjórn Steingríms Hermannssonar. Meðan flaust-
ursleg verkstjórn Þorsteins leiddi til uppgjafar og hruns í efna-
hagslífi og atvinnumálum þjóðarinnar, hefur farsæl stjórnun
Steingríms endurbyggt helstu atvinnuvegina og skapað aðstæð-
ur á skömmum tíma sem ruddu farveg fyrir merkasta kjarasamn-
ingi þessarar aldar. Við þlasa nýir tímar og ef forsendur samning-
anna halda, sem allt útlit er fyrir, stigfalla vextir, jafnvægi og friður
ríkir á vinnumarkaði og grunnur hefur verið lagður að nýju þjóð-
félagi. Við þessu grettistaki ríkisstjórnar Steingríms Hermanns-
sonar á Sjálfstæðisflokkurinn ekkert svar nema að söngla mjórri
röddu um ágreining innan ríkisstjórnarinnar. Og nú hefur Morg-
unblaðið Ijáð sinn mikla lúður undir þennan hjáróma söng.
Ein undarlegasta staðhæfing Morgunblaðsins í umræddum
leiðara er sú, að fréttir Alþýðublaðsins að undanförnu séu merki
um að Alþýðuflokkurinn sé að aðgreina sig frá hinum stjórnar-
flokkunum og að óttinn við kjósendur hafi gripið um sig í röðum
alþýðuflokksmanna. Þessu til sönnunar nefnir Morgunblaðið
frétt í Alþýðublaðinu um andstöðu Karvels Pálmasonar þing-
manns Alþýðuflokksins við nýju umhverfismálaráðuneyti. Enn-
fremur nefnir Morgunblaðið frétt Alþýðublaðsins um gagnrýni
Hreggviðs Jónssonar þingmanns Frjálslynda hægriflokksins á
forsætisráðherra vegna kaupa Landsbankans á Samvinnubank-
anum sem dæmi um hræðslu Alþýðuflokksins! Umræddar fréttir
Alþýðublaðsins segja ekkert um afstöðu Alþýðuflokksins til ríkis-
stjórnarinnar, samstarfsflokka sinna eða einhvers annars. Fréttir
Alþýðublaðsins eru einfaldlega bara fréttir. Það er fréttnæmt að
stjórnarliði, úr hvaða flokk sem hann er, sé á móti nýju ráðuneyti
ríkisstjórnarinnar. Það er fréttnæmt ef þingmaður stjórnarand-
stöðunnar deilir á forsætisráðherra með þeim hætti sem Hregg-
viður Jónsson gerði á Alþingi. Fréttir eru einfaldlega fréttir. Það
er allt og sumt.
Túlkun Morgunblaðsins á fréttum Alþýðublaðsins segir hins
vegar miklu meira um Morgunblaðið og fréttamat blaðsins en
um Alþýðublaðið. Ritstjórar sem lesa fréttaflutning annarra
blaða með pólitískum gleraugum af þessu tagi, hljóta að ritstýra
sínum eigin blöðum eftir sömu formúlu. Morgunblaðið hefur
með þessari leiðaragrein komið óvart upp um sinar eigin starfs-
aðferðir. Fréttir Morgunblaðsins stjórnast þarafleiðandi ekki að-
eins af hlutlausu fréttamati, heldur af pólitískum skilaboðum til
lesenda. Með öðrum orðum; pólitískum áróðri. Þetta er fróðlegt
að vita fyrir lesendur Morgunblaðsins sem að öllu jöfnu gefur sig
út fyrir að vera hlutlaust fréttablað.
ÖNNUR SJONARMIÐ
BJÖRN bóndi Pálsson á Löngumýri
skrifar hressilega grein í Tímann í
gær þar sem hann reifar landbúnaö-
armál. Björn er mjög ósáttur við nú-
verandi löggjöf um landbúnaðar-
mál og segir hana úrelta:
„Miklar breytingar hafa orðid
í landbúnaði okkar síðustu ára-
tugi. Landbúnaðarlöggjöf okkar
er því orðin úrelt og óskynsam-
leg. Það má nefna forðagæslu-
lögin, stóðhestaruglið, lög um
sauðfjárbaðanir, ekki má
gleyma búnaðarsamböndum,
ráðunautabákninu, gróðurfræð-
ingahópnum, dýralæknum,
rannsóknastofnun landbúnað-
arins og búnaðarskólum. Það er
önnur hver jörð komin í eyði í
mörgum sýslum og ötullega unn-
ið að því að koma fleiri jörðum í
eyði, en yfirbyggingin í landbún-
aðarmálum hefur frekar aukist.
Líklega væri best að af nema nær
allar landbúnaðarlöggjöfina, áð-
ur en það er gert þyrfti að vera
búið að semja frumdrög að nýrri
löggjöf sem væri ódýrari og hag-
nýtari en sú sem nú er.“
Það er ánægjulegt að bændur eru
farnir að taka undir gagnrýni þétt-
býlinga á endaleysuna í landbúnað-
inum.
JÓNAS ritstjóri Kristjánsson fær of-
anígjöf fyrir leiðaraskrif sín í DV um
landbúnaðarmál í grein Björns frá
Löngumýri. Frumlegasti punktur-
inn í þeirri ádeilu er eflaust sá, að ef
kindin hefði ekki verið til, hefði Jón-
as ekki verið til:
„Jónas ritstjóri hlýtur að vita
það að ef engin sauðkind hefði
verið til síðustu þrjár aldirnar,
Björn á Löngumyri: Landbúnaðarlög-
gjöfin úrelt.
þá væri hann ekki til. Forfeður
okkar hefðu þá dáið úr kulda og
hungri norður í Húnaþingi. Jón-
as ritstjóri hlýtur að vita það að
sauðkindin ber áburð og fræ út
um gróðurlitlar auðnir, saman-
ber Breiðamerkursand, Skaftár-
eldahraun, Kjalhraun o.s.frv.
Einstaka menn hafa þannig upp-
lag að þeir fjandskapast mest við
þær lífverur sem þeir eiga best
að launa. Sauðkindin vinnur já-
kvæðara starf í gróðurverndar-
málum en gróðurfræðingarnir
þegar þeir eru að skrökva því að
auðtrúa sakleysingjum að
65.000 ferkílómetrar af gróður-
lendi hafi eyðst hér á landi að
tveimur þriðju hlutum frá því að
landnám hófst. Fróðlegt væri að
fá það upplýst hvar þær auðnir
væru sem sauðkindin á að hafa
átt þátt í að mynda."
Kenning Björns er sem sagt þessi:
Án kindarinnar hefði landið verið í
auðn og blaðamannastéttin án Jón-
asar. Mikið eigum við Islendingar
kindinni að þakka.
Jónas: Á tilveru sina aö þakka kind-
inni
EINN MEÐ KAFFINU
Bóndinn við vin sinn: „Ef þú
getur giskað á hvað ég er með
margar hænur í pokanum, þá
máttu eiga þær báðar!"
DAGATAL
Lýörœdid er enn viöráöanlegt
t*á er framboðslisti íhaldsins í
Reykjavík búinn að sjá dagsins
Ijós. Það sem vekur athygli mína
er hve óbreyttur listinn er frá því
síðast. Sennilega hefur Davíð beð-
ið uppstillingarnefndina að taka
Ijósrit af gamla listanum og breytt
svo einstaka nöfnum með kúlu-
penna.
En upp rann fyrir mér Ijós þegar
ég las grein Jóns Magnússonar
lögmanns í DV í fyrradag þar sem
hann rakti hvernig listinn varð til.
Að þessu tilefni hringdi ég í vin
minn í Sjálfstæðisflokknum sem
þekkir innstu klíku mjög vel og
veit hvernig framboðslistar flokks-
ins í Reykjavík verða til.
Vinur minn hváði þegar ég bar
Jram spurninguna og bætti við
að hvert mannsbarn í Valhöll vissi
hvernig framboðslistar í Reykjavík
yrðu til.
— Davíð ákveður listann, sagði
kunningi minn.
— En ég hélt að uppstillingar-
nefnd undir forystu Jóns Steinars
Matlocks sæi um þá hlið, sagði ég.
Og Eimreiðarklíkan.
— Eimreiðarhópurinn, leiðrétti
vinur minn í Valhöll mig.
Ég bað hann að útskýra málið
frekar.
-Sko , sagði vinur minn, Davíð
hringir í Baldur Guðlaugs Eimreið-
armann og segir honum hvaða af-
stöðu Fulltrúaráð Sjálfstæðis-
flokksins á að taka. Afstaðan er
vitanlega sú að ekki verði viðhaft
prófkjör, heldur heyri framboðs-
listinn undir Fulltrúaráð. Þetta er
að sjálfsögðu samþykkt enda vita
allir að þetta er vilji borgarstjóra.
— Já? sagði ég.
— Svo er kosin kjörnefnd og
Davíð Eimreið ákveður ásamt
Baldri hverjir komast í kjörnefnd-
ina. Þeir falla sem eiga að falla og
hinir ná prófinu.
— Jahá? sagði ég.
— Síðan er valinn formaður
kjörnefndar og það er náttúrlega
umræddur Jón Steinar Matlock,
Eimreiðarmaður. Þá hefjast hrók-
eringar, sagði Valhallarmaöur-
inn.
>>
Eg spurði hvernig hrókeringar
færu fram.
— Þeir sem sýnt hafa borgar-
stjóra tillitssemi og skilning eru
færðir upp á listanum og hinir nið-
ur, sagði heimildarmaður minn.
Einnig eru Moggavinir færðir upp
og Moggaóvinir niður. Ættstórir
menn eru færðir upp en ættlitlir
menn færðir niður. Þetta lyftukerfi
er hannað af borgarstjóra og er til-
tölulega flókið. En um leið einfalt;
eins og borgarstjóri. Þannig er
Júlíus færður upp þrátt fyrir lóða-
brask og skólastýra Tjarnargötu-
skóla sett í heiðurssætið þrátt fyrir
að hafa neitað að láta blankan fyr-
irmyndarnemanda hafa prófskír-
teinið í Dómkirkjunni.
— Ég held að ég skilji, hvert þú
ert að fara, sagði ég.
— Þegar Davíð hefur lokið
mannaflutningum eins og honum
hentar, kallar hann á Jón Steinar
Matlock og afhendir honum list-
ann. Jón Steinar kynnir listann
fyrir kjörnefnd og hún segir amen,
enda vilji borgarstjóra.
— Já, já, sagði ég.
— Síðan eru birtar Ijósmyndir af
framboðslistanum í Morgunblað-
inu og haft viðtal við efsta mann
listans sem er að sjálfsögðu eng-
inn annar en okkar elskaði borg-
arstjóri.
— Og? spurði ég.
— Og ekki neitt, sagði heimild
mín í Valhöll. Lýðræðið og vilji
flokksmanna hefur enn einu sinni
ráðið ferðinni í Sjálfstæðisflokkn-
um.
— Og ekki meira um málið að
segja? sagði ég.
— Nei, ekki nema að Eimreiðar-
hópurinn fær sér í glas um kvöldið
og óskar sér til hamingju að lýð-
ræðið sé enn viöráðanlegt afl á Is-
landi, sagði minn maður í Valhöll
og kvaddi.