Alþýðublaðið - 28.04.1990, Side 17

Laugardagur 28. apríl 1990
17
Minning
Garðar
Svoinn
Árnason
Fœddur 8. júní 1943 — Dáinn 20. apríl 1990
Garðar Sveinn Árnason fæddist
á Neskaupstað 8. júní 1943. For-
eldrar hans voru Árni Einarsson
og Ásbjörg Kristjánsdóttir, en föð-
ur sinn missti Garðar á unga aldri.
Hann ólst upp fyrir austan, gekk í
Kennaraskólann, en varð að
hverfa frá námi vegna veikinda.
Garðar kenndi veturlangt á Aust-
urlandi, en ævistarf hans tengdist
fyrst og fremst rékstri og stjórnun.
Hann gerði út um tíma og rak fisk-
vinnslu, var sveitarstjóri á Hofsósi
í tvö ár og var framkvæmdastjóri
Alþýðuflokksins um árabil.
Jafnaðarmenn standa í mikilli
þakkarskuld við Garðar Svein.
Þegar mest á reyndi var hann æv-
inlega boðinn og búinn að leggja
sig allan fram. Alþýðuflokkurinn
hefur ekki getað gengið í digra
sjóði og oftar en einu sinni hefur
orðið að leita til stuðningsmanna
flokksins til að rétta við skútuna. Á
áttunda áratugnum réði Garðar
Sveinn löngum ferðinni. Árið
1977 fór hann t.d. um landið þvert
og endilagt og safnaði peningum
meðal jafnaðarmanna, og tókst
það sem engum öðrum hefði lán-
ast að koma Alþýðublaðinu og
flokknum á réttan kjöl.
Garðar Sveinn var hamhleypa
til verka og í starfi fyrir Alþýðu-
flokkinn. Hann naut þess að
þekkja persónulega mikinn fjölda
flokksmanna. Garðar Sveinn lét
sér nægja að sjá árangur erfiðisins
og þáði aldrei laun umfram algjöra
nauðsyn á þessum tíma. „Atak
77“ fleytti flokknum yfir erfiðan
hjalla, og jafnaðarmenn gátu fagn-
að stórkostlegum sigri í alþingis-
kosningum ári síðar. Fáir gera sér
nú grein fyrir því hve Garðar
Sveinn átti stóran hlut í þeim sigri.
Garðar Sveinn var eindreginn
stuðningsmaður nýrra leiða í
stjórnmálabaráttunni. Alþýðu-
flokkurinn varð fyrstur stjórn-
málaflokka að velja frambjóðend-
ur á framboðslista með að gefa al-
menningi kost á að velja sína
frambjóðendur með beinum hætti
í opnu prófkjöri. Á þessum árum
var mikið umrót í stjórnmálalífi og
gekk Garðar Sveinn ötullega fram
í fylkingu þeirra sem vildu breyta
starfsháttum og opna flokkana.
Garðar Sveinn var glaðsinna,
góður drengur og mikill húmor-
isti. Hann átti einfalt með að laða
fólk að sér. Hann var félagslyndur
rómantíker og hjartað sló með lít-
ilmagnanum. Störf hans í þágu
jafnaðarstefnunnar verða seint
þökkuð, en hvað sem hann tók sér
fyrir hendur fyigdi hugur máli.
Að leiðarlokum kveðjum við
mætan vin. Ég votta aðstandend-
um dýpstu samúð.
Jón Baldvin Hannibalsson
formaður Alþýðuflokksins
Garðar Sveinn Árnason, fyrr-
verandi framkvæmdastjóri Al-
þýðuflokksins, verður jarðsung-
inn frá Fríkirkjunni í Reykjavík
n.k. mánudag. Kynni okkar Garð-
ars Sveins hófust 1975, þegar ég
gekk til liðs við Alþýðuflokkinn,
þá var Garðar formaður Sam-
bands ungra jafnaðarmanna og
jafnframt framkvæmdastjóri
flokksins. Minningar þeirra ára úr
flokksstarfinu eru mjög tengdar
Garðari. í SUJ var þá margt brall-
að, tekist á um menn og málefni
enda miklir umbrotatímar í
flokknum sem og í þjóðfélaginu.
Við félagarnir úr SUJ frá þeim dög-
um söknum Garðars Sveins og
þökkum honum fyrir samfylgd-
ina.
Garðar Sveinn fæddist á Nes-
kaupstað 8. júnt 1943. Foreldrar
hans voru Árni Einarsson og Ás-
björg Kristjánsdóttir. Um 1970
flutti hann til Reykjavíkur og bjó
lengi hjá frænku sinni, Sigríði á
Þórsgötunni. Framkvæmdastjóri
Alþýðuflokksins var hann fram til
1980 er hann réðst sem sveitar-
stjóri á Hofsósi og síðar til þess að
stýra útgerðar- og fiskvinnslufyrir-
tæki á Sauðárkróki sem hann
gerði af dugnaði, samviskusemi
og fylgni allt til þess að heilsan
brást honum.
Garðar Sveinn var sérstakur um
margt, glettinn, hlýr og hlátur-
mildur í daglegri umgengni. Hann
var fljótur að átta sig á viðfangs-
efnum og móta sér skoðun á
mönnum og málefnum. Á ein-
hverjum mestu erfiðleikatímum í
sögu Alþýðuflokksins var það að
Garðar Sveinn tók að sér að sjá um
rekstur flokksins. Mánuðum sam-
an var hann einn á skrifstofunni
og vann það sem varð að gera tii
að flokksstarfið lognaðist ekki
útaf. Svo vel þekkti Garðar til í
flokknum á þessum árum að hann
gat sagt til um atkvæðagreiðslur á
flokksþingi með ótrúlegri ná-
kvæmni. Samstarf okkar Garðars
var hnökralaust og gott en við
ásamt með Halldóru Jónsdóttur
unnum af hálfu skrifstofu flokks-
ins að því að skipuleggja og fram-
kvæma undirbúning kosninganna
1978 er flokkurinn vann sinn
stærsta sigur.
Minningarnar frá þeim árum
staðfesta að viljinn er allt sem
þarf.
Síðustu ár voru Garðari erfið,
veikindi mikil og ólæknandi. í því
stríði reyndust þau Rebekka og
Einar sannir vinir, en hjá þeim
dvaldi hann þær stundir sem hann
var hér syðra utan spítala.
Minningin um góðan dreng lifir
með okkur sem nutum samfylgd-
ar hans og i verkun hans um
ókomna tíð.
Bjarni P. Magnússon
Vinur okkar Garðar Sveinn er
látinn aðeins 46 ára gamall eftir
æðrulausa baráttu við erfiðan
sjúkdóm í hálft annað ár.
Foreldrar Garðars voru þau
hjónin Árni Einarsson verkamað-
ur og Ásbjörg Kristjánsdóttir, sem
bjuggu allan sinn búskap á Norð-
firði. Þar ólst hann upp og hlaut
skólagöngu. Síðar stundaði hann
um tíma nám í Kennaraskólanum
í Reykjavík.
Á Norðfirði vann Garðar Sveinn
við margvísleg störf til lands og
sjávar og kynntist af eigin raun
grundvallaratvinnugrein þjóðar-
innar. Árið 1969 fluttist hann alfar-
inn til Reykjavíkur og vann sem
sölumaður hjá Eiríki Ketilssyni og
Kristjáni G. Gíslasyni um tíma. Þá
tók við pólitískur vettvangur.
Hann gerðist starfsmaður og síðar
framkvæmdastjóri Alþýðuflokks-
ins 1974 og gegndi því starfi til
1981, þegar hann var ráðinn sveit-
arstjóri á Hofsósi. Ekki undi Garð-
ar Sveinn fjármálaráðslagi hrepps-
nefndarinnar og sagði upp sveitar-
stjórastarfinu eftir rúmlega hálft
annað ár. Þá tóku við bókhalds-
störf í Reykjavík en 1984 urðu
kaflaskil þegar hann fluttist á ný í
Skagafjörð og tók við fram-
kvæmdastjórn rækjuverksmiðj-
unnar Dögunar hf á Sauðárkróki,
sem þá átti í verulegum erfiðleik-
um. Hann tók skipulega á við-
fangsefninu og á örfáum árum
byggði hann upp eitt best rekna
fyrirtækið í landinu á þessu sviði.
Reyndar naut hann þar ætíð að-
stoðar úrvalssamstarfsfólk til sjós
og lands. Á meðan sambærilegur
rekstur á ýmsum öðrum stöðum
lenti í sviptivindum, styrkti hann
stöðugt fyrirtækið, sem honum
var trúað fyrir.
Enda þótt Garðar Sveinn væri
alla tíð einhleypur var hann fé-
lagslyndur í besta lagi. Á uppvaxt-
arárum sínum hafði hann gerst
einlægur jafnaðarmaður og var
ætíð virkur liðsmaður við að rétta
hag lítilmagnans og berjast gegn
ranglæti. Hann sat í stjórn SUJ í
mörg ár, þar sem við kynntumst
fyrst upp úr 1960. í flokksstjórn Al-
þýðuflokksins var Garðar í ára-
tugi. Hann var prýðilega máli far-
inn og skýr ræðumaður og ætíð
sanngjarn í málflutningi. En það
sem sérstaklega er minnisstætt er
einstakt næmi hans á menn og
málefni í pólitík. Ýmsum forystu-
manninum hefði vissulega farnast
betur með því að taka meira tillit
til góðra ráða Garðars Sveins, sem
oft voru þó vel metin.
Hann var höfðingi að upplagi.
Hvort sem hann var að sleppa
spottanum á bryggjunni í peysu og
stígvélum eða uppáklæddur með-
al innlendra eða erlendra ráða-
manna var hann meðal jafningja.
Hann var formaður Norðfirð-
ingafélagsins í nokkur ár og for-
maður í nýju Félagi rækjuvinnslu-
stöðva, sem stofnað var af tíu
rækjuverksmiðjum 1988 í þeim til-
gangi að koma í veg fyrir yfirgang
nokkurra annarra fyrirtækja í
greininni í gegnum „vinnslu-
kvóta" fyrirkomulag. Sú atlaga
gufaði upp. Þá sat hann í stjórn
Áburðarverksmiðjunnar í níu ár
samfleytt.
Með Garðari Sveini er genginn
traustur vinur, sem aldrei hefði
getað svikist að nokkrum manni.
Nú hljómar ekki lengur hinn hvelli
og innilegi hlátur, sem öllum vin-
um hans er minnisstæður.
Ég votta aðstandendum samúð.
Megi hann hvíla í friði.
Óttar Yngvason
Nú er Garðar Sveinn Árnason,
vinur minn, allur, aðeins 46 ára að
aldri. Hans er sárlega saknað af
vinum hans öllum. Glaðvær og
smitandi hlátur hans heyrist ei
framar, en hann var þeim fágætu
eiginleikum gæddur að geta kom-
ið öllum í gott skap, einungis með
því að gleðjast sjálfur.
Ég kynntist Garðari Sveini fyrir
tólf árum er hann var fram-
kvæmdastjóri Alþýðuflokksins.
Alþýðufiokkurinn var þá í mikilli
uppsveiflu og um hann fór bylgja
nýrrar hugsunar og vilja til breyt-
inga í þjóðlífinu. Vilmundur Gylfa-
son var sá forystumaður þessarar
hreyfingar sem mest gustaði af.
Um hann hafði safnast hópur
ungra manna, sem héldu líflega
málfundi og var gjarnan boðið til
fundarsetu einhverjum áberandi
gesti úr þjóðlifinu. Garðar Sveinn
hvatti mig óspart til að taka þátt í
þessum félagsskap, þar sem ég
komst bæði í kynni við skemmti-
legri þjóðfélagsumræðu en ég
hafði þekkt annars staðar og um
leið komst ég í kynni við áhuga-
verða unga menn, sem lögðu
áherzlu á frjálslyndi, réttlæti og
framfarir á þann hátt að pólitík
varð skemmtileg. í þessum félags-
skap kynntist ég Garðari jafnvel
enn betur en í Alþýðuflokknum
sjálfum.
Garðar Sveinn var jafnaðarmað-
ur af beztu gerð. Hann lagði sig all-
an fram, þegar málstaðurinn var
annars vegar. Hann vann hvert
verkefni af þeirri festu og ein-
lægni, sem honum var eiginleg.
Þeirri sögu geta einnig íbúar Hofs-
óss borið vitni frá því að hann
var sveitarstjóri þeirra og stjórn-
aði staðnum af lipurð og lagni og
þeirri sögu geta einnig borið vitni
aðstandendur rækjuverksmiðj-
unnar Dögunar á Sauðárkróki, en
Garðar Sveinn var framkvæmda-
stjóri þeirrar verksmiðju hin síð-
ustu ár, en þá starfsemi rak hann
af miklum dugnaði og útsjónar-
semi. Það má með sanni segja, að
hann hafi notið mikilla vinsælda
þess fólks sem hjá honum vann
eins og áhafna þeirra skipa, sem
lönduðu hjá honum rækjunni.
Garðar Sveinn var enginn já-
maður i pólitík eða i lífinu yfirleitt.
Hann sagði sínar skoðanir um-
búðalaust og hafði jafnvel lúmskt
gaman af, ef þær komu mönnum
örlítið í opna skjöldu. Okkur er þó
mest brugðið við það að þurfa nú
að horfa á eftir þessum góða
dreng. Það er vandfyllt það skarð
sem hann lætur eftir sig, því svo
fastan sess hafði hann skapað sér
í tilveru okkar hinna. Garðars
Sveins er saknað, en minningin lif-
ir, eftirminnileg og Ijúf.
Jón Sæmundur Sigurjónsson