Tíminn - 28.06.1968, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 28. júní 1968.
TIMINN
Meö
morgun
kaffihu
Kj arval var á árum áSur tíð
ur gestur veitmgalhúsa í mið-
bæ Reytkjavílkur og drakk hann
þar oft niónkaffi með vinum
sínum.
Einu sinni kom hann á Hótel
Borg í fyigd með rosknum
manni utan af landi. Þegar
þeir voru setztir segir Kjarval:
— Þú pantar, ég borga.
Maðurinn segist heizt vil'ja
kafifisopa og sér sé sanna hvaða
góðgæti fytgi. með þvá. Þeir
fenigu síðan kaffi og rjómaköku
og röbbuðu þeir saman um
stund.
Þegar þeir stððu upp kom
þjónninn að borðinu til þeirra.
Þá segir Kj'arvai: .
— Ég hef nú efcki penimga
til þess að borga með, en ég
get boðið yður dús — Er það
efcki nóg?
Dag noklkurn gerðist það í
Danmörku að maður einn kiom
inn í veitingáhús og pantaði
þar tvö giös af öli og tvö snaps
glös.
Barþjónninn fœrði honum
þetta og drafcfc maðurinn svo
tii skiptis úr glösunum fjórum.
Þjóninum þótti þetta kynlegt
atihæfi og innti hann gestinn
eftir þvá hvers vegna hann pant
aði efcki eitt glas af hvoru og
svo aftur í gdösin, þegar hann
vildi meira.
— Það er ekki hægt — saigði
maðurinn — ég og drykkjufé-
lagi minn ákváðum að þegar
við drykkjum sinn í hivoru lagi
skyldum við ævinlega panta f.vr
ir tivo til þess að minnast hvors
annars.
Maðurinn bom svo í sama
veitingaihúsið í marga mánuði
og allt fór á sömu leið. En
einn góðan veðurdag pantaði
hann eitt glas og snaps.
—■ Hvað hefiur nú fcomið fyr
ir — spurði þjónninn, um leið
og hann reiddi fram dryklkinn.
— Vinur yðar er þó efciki lát-
inn?
— Ónei, hann er enn við
hestaheilsu oig drekfcur sem
fyrr. — svaraði maðurinn —
en ég er feominn i bindindi.
Vinur: — Bn hvað þetta er
f,alieg háisfesti.
Hoiilywood fcvilfemiyndastjarna:
— Já, er hún ekiki dlásamieg?
Eingöngu gerð úr giftiingar
hrinigjunum mánum.
Þegar Alþingi tók þá átovörð
un að fela MenntamáJaráði út
Mutun fjár þess, sem veitit var
tii sbálda og listamanna, urðu
menn ekki á eitt sáttir uim þá
slkipan miála.
Kjairval hafðá sitt álit á
þessu:
„Ég er hæstánægður með,
að Jónas (ifrá Hriiflu) skuli fá
þessar ferónur. Hann á bara
ekfcert að vera að úthluta þeirn.
Það væri mitolu betra fyrir ofck
ur að fara heirn til hans og fá
hjá honum bita og sopa — nú
og svo stá hanm um 5- og 10-
kali, ef okkur skyldi vanlhaga
um aura.“
Liðsmenn minir eru afleitar skyttur.
Lárétt: 1 Mannsnafn 5 Spýja 7
Lofttegund 9 Grænmeti 11 Ónefnd
ur 12 Gyitu 13 Stefna 15 Norður
16 Tíma 18 Fliss.
Krossgáta
Nr. 54
Lóðrétt: 1 Verðmætið 2
Fugl 3 Fæði 4 Dreif 6 Bog
inn 8 Elska 10 Kærleikur
14 Verkfœri 15 Kennd 17
Tré.
Ráðning á gátu nr. 53.
Lárétt: 1 Dældir 5 Ári 7
Agn 9 111 11 UU 12 Áa 13
Glæ 15 Bið 16 Flá 18 Stól
ar.
Lóðrétt: 1 Drauga 2 Lán
3 DR 4 HI. 6 Glaður 8 Gul
10 Lái 14 Æft 15 Bál 17
Ló.
Barbara McCorquedale
15
ur langur dagur en þér ættuð að
vera komnar þangað um kvöld-
matarleytið.
— Ég ætti líklega að fara
lengra en til Tours og gista þar.
— Ég veit ékki hvar það ætti
vora, sagði hr. Calvert. í raun-
inni- ætlaði ég að biðja yður að
borða með mér í kvöld.
— Það er mjög vingjarnlegt af
yður, sagði Alloa. — En ég held
að ég verði að halda ferðinni á-
fram.
Hún ákvað um leið að ekkert
, mundi stoppa hana í að halda
áfram, ef hún þyrfti að borða
kvöldverð með hr. Calvert.
— Verið þér nú ekki of fljót-
ar á yður, sagði hann. — Þér haf-
ið allan daginn fyrir yður til að
hugsa um þetta. En mér datt í
hug að við gætum skemmt okkur
svolítið, fengið okkur góðan
kvöldverð — yður er óhætt að
treysta mér til að þekkja beztu
staðina — og síðan gætum við
farið á næturklúbb. Hvað segið
þér við því? Ég veit um góðan
stað, sem mundi gera þig alveg
furðulostna. Skemmtiatriðin eru
heldur af djarfara taginu en eins
og ég hef alltaf sagt: — Þegar
þú ert í Róm, hagaðu þér eins
og Rómverji.
— Það er mjög vingjarmlegt af
yður, sagði Alloa ákveðin. — En
ég er viss um að ég kemst lengra
en til Tours — það er að segja
ef við flýtum okkur.
Hr. Calvert virtist ekki taka
neitt mark á neitun hennar Hún
hafði það á tilfinningunni, að
hann væri þess fullviss, að hún
mundi borða kvöldverð með hon-
um.
— Vitið þér hvað er gallinn
við yður, sagði hann. — Þér eruð
allt of alvarleg. Á yðar aldri
ættuð þér að skemmta yður. Þeg
ar allt kemur til alls er maður
ekki ungur nema einu sinni.
— Þér gleymið því, að ég er
að vinna, sagði Allúa, því henni1
fannst ætlazt til að hún segði eitt-
hvað.
— Jæja, ég hefði ekkert á móti
því að vinna slíka vinnu, sagði;
hann. — Að hafa bíl á borð við
þennan alveg fyrir sjálfan mig1
og geta tekið upp í bflinn fallega
stúlku eins og yður. Jæja, takið
þér nú við og segið, að þér haf-
ið verið heppnar að hitta mig.
Allou byrjaði að líða illa. Það
var augljóst að hr. Calvert var að
reyna að fá hana til við sig, og
nú óskaði hún að hún hefði haft
kjark í sér til að segja honum,
að hún gæti ekki tekið hann með
sér í bflnum til Tours. Hún velti
því fyrir sér, hversvegna hún
hefði ekki farið fyrr á fætur og
laumast í burtu löngu fyrir klukk
an níu. En þótt hún hefði reynt
það, hefði hann komið að henm,
þar sem hún hefði átt í vandræð-
um með startarann.
Án þess að gera sér nokkra
grein fyrir, hvað henni leiddist
hann, var hr. Calvert nú farinn
að litast um.
— Nú þurfum við bara að
finna góðan og fallegan stað til
að borða á, stakk hann upp á.
— Ég vil ekki fara út af veg-
inum, sagði Alloa. — Bfllinn gæti
bilað aftur. — Við gætum geng-
ið inn ' skóginn, sagði hr. Cal-
vert.
— Það tekur allt of langan
tíma, sagði Alloa ákveðin. — Þar
að auki vil ég geta haft auga með
bflnum. Maður veit aldrei nema
einhver steli honium eða farangr-
inum.
— En bfllinn er læstur, sagði
hr. Calvert.
— Mér finnst, að ég þurfi að'
hafa auga með honum, sagði:
Alloa ákveðin.
— Jæja, þarna er staður rétt
fram undan okkur, sagði hr. Cal-
vert. — Þér getið beygt út í
kantinn og trén eru bæði skugg-
sæl og falleg hér.
Alloa dró úr hraðanum. Þarna
var rjóður í skóginum. Það var
ómögulegt að setja út á að stoppa
þarna og Alloa beygði yfir veg-
inn og upp í rjóðrið aðeins
nokkra metra frá veginum.
Hr. Calvert fór út og teygði úr
sér.
— Ilmurinn af barrtrjánum er
áfengur, sagði hann og dró að
sér andann. — Mér finnst ég
verða sterkur og kraftmikiJl.
Hvaða áhrif hefur það á yður?
— Ég vil flýta mér að borða,
sagði Alloa og lét sem hún heyrði
ek|(i spurninguna. — Mér finnst
svo leiðinlegt að hafa tafið yður
svona, að ég ætla að reyna að
koma yður eins fljótt og ég get
til Tours.
Hún tók stóra bréfpokann með
matnum út úr bflnum og settist
í grasið við hliðina á honum, þar
sem hún hafði fullt útsýni yfir
veginn. Hr. Calvert varð á svip-
inn eins og hann ætlaði að fara
að koma með mótbárur en fleygði
sér niður við hlið hennar.
— Hafið þér nú ekki áhyggjur
af mér, sagði hann. — Má ég
játa dálítið fyrir yður.
— Ég get gizkað á, hvað það
er, sagði Alloa hvasst. — Yður
liggur ekkert á til Tours.
— Þér hittuð í fyrstu tilraun,
sagði hr. Calvert glettnislega. —
Mér liggur ekkert á. Ég þarf ekki
að mæta þar fyrr en í fyrrmál-
ið. f raun og veru ætlaði ég að
taka langferðabflinn í kvöld.
— Þér ættuð ekki að Ijúga,
sagði Alloa þunglega.
— Allt er leyfilegt í ástum og
stríði, sagði hr. Calvert ánægður
með sjálfan sig.
Alloa stirnaði upp. Hún tók
matinn upp úr bréfpokanum og
setti vínflöskuna fyrir framan hr
Calvert, svo hann gæti opnað
hana. Maturinn var nýbakaðir,
stökkir brauðsnúðar með svína-
kjötsneiðum á milli, epli og ban-
ani handa hverju þeirra og tvö
vínglös.
Þetta var matur sem Alloa vissi
að henni geðjaðist að. Þó hún
hefði ákveðið að vera róleg og
láta sem hún tæki ekki eftir því,
hvað hr. Calvert gerði sig heima-
kominn, fann hún að hjartað barð
ist í brjósti hennar og hún var
þurr í munninum af hræðslu við
hvað hann kynni að segja næst.
— Ég ætla að njóta þessa,
sagði hann og horfði á matinn
og tók tappann úr flöskunni. —
Bíddu þangað til þú smakkar vín
ið. Það er sko rétt tegund get
ég sagt þér. Það rennur ljúflega
niður. Yður er óhætt að treysta
mér til að velja vín, þér eigið
eftir að sjá það sjálfar.
Hann rétti henni glas og hún
smakkaði á víninu. Það var frek-
ar sætt, en sérlega gott á bragð-
ið.
— Yður á eftir að þykja þetta
gott, sagði hann. — Það yljar
yður um hiartaræturnar og aerir
yður e.t.v dálítið vingjarnlegri
við þann heittelskaða. Sjáið þér
bara til.
Um leið og hann sagði þetta
lagði hann hönd sína á hönd
Allou. Hún kippti henni að sér
eins og vespa hefði bitið hana.
— Við skulum flýta okkur og
borða, sagði hún hvasst. — Þó
yður liggi ekki á til Tours, þá
þarf ég að flýta mér.
Hún tók upp brauðsnúðinn og
fékk sér bita. Hún hafði þá ó-
þægilegu tilfinningu -að hr. Cal-
vert liti ekki af henni. Hún leit
ekki á hann, heldur óskaði, að
það væri meiri umferð um veginn.
Hún bjóst við, að það væri vegna
þess, að það var sunnudagur og
allir flutningabflstjórar því í frii
og einmitt á þessum tíma væru
Frakkar að njóta hádegisverðar-
ins, en ekki að gleypa hann í
sig eins og Englendingar.
Hr. Calvert fyllti glasið henn-
ar.
— Drekktu þetta út, sagði
hann. Hann lyfti glasinu. — Skál,
sagði hann.
— Skál fyrir þeim fegurstu aug-
um, sem ég hef séð lengi.
Alloa svaraði honum ekki. Hún
hélt áfram að borða og vonaði að
hún liti út eins og heimskan upp
máluð, sem ekkert grunaði, þó
maturinn sæti fastur í hálsinum á
henni og hún dreypti á víninu
aðeins vegna þess, að hún var
þyrst.
— Svona, fáið þér góðan slurk,
ÚTVARPIÐ
Föstudagur 28. júní
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.15 Lesin dag
skrá næstu viku 13.30 Við vinn,
una: Tónleikar 14.40 Við, sem
heima sitjum. 15.00 Miðdegis-
útvarp 16.15
Veður- MMiTl
fregnir.
17.00 Fréttri. Klassísk tónlist
17.45 Lestrarstund fyrir litlu
börnin. 18 00 ÞjóðJös 18.45 Veð
urfregnir 19.00 Fréttir. 19.30
Efst á baugi Björn Jóihannsson
og Tómas Karlsson fjalla um
erlend málefni 2000 Strengir
og slaffharpa 20.30 Á undan for
setakjöri 20.55 Aríur eftir
Mascani og Leoncavalio 21.25
Konangur blómanna. Karl von
Linné 22.00 Fréttir og veður
fresnir 22.15 Kvöldsagan:
„Dómarinn og böðuli hans“
Jóhann PáJsson les 22.35 Kvöld
tónleikar 23.15 Fréttir i stuittu
máli. Dagskrárlok.
Laugardagur 29. júní
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Óskalög sjúlkl
inga Kristin Sveimbjörnsdóttir
kynnir. 15.00 Fréttir. 15.15 Á
grænu Ijósi
15.25 Laug-
ardagssyrpa
í umsjá Hallgríms Snorrasonar
17.15 Á nótum æskunnar. 17.
45 Lestrarstund fyrir litlu
börnin. 18.00 Söngvar í léttum
tón. 18.20 Tilkynningar 16.45
Veðurfregnir. 19 00 Fréttir TiJ
kynninear 19.30 Daglegt líf
Ármi Gunnarsson fréttamaður
sér um þáttinn 20.00 Vinsælda
listinn. Þorsteinn Helgason
kynnir vinsæiustu dægurl'ögin
í Hollandi. 20.35 Leikrit: íra-
fár“ eftir Bernard Shaw
Leifcstjóri Baldvin Halldórsson.
21.35 Samleikur í útvarpssal:
Gunnar EviJson og Rögn-
váldur S!<r”’"'ónsson, 'eifca
á klarinettu og píanó. 22.00
Fréttir og veðurfregnir. 22.15
DansJöa 23.55 Fréttir í stuttu
máli. DgaskrárXok.