Alþýðublaðið - 03.09.1993, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 03.09.1993, Blaðsíða 6
Föstudagur 3. september 1993 ALÞÝÐUBLAÐIÐ „VINSTRI HELMINGURINN SAMBAND UNGRA JAFNAÐARMANNA Frelsi gegn forréttindum Sigurður Pétursson, formaður Sambands ungra jafnaðarmanna, skrifar Frelsi er einn af hornsteinum jafnaðarstefnunnar. Frelsi til mannsæmandi lífs. Frelsi frá fátækt, menntunarskorti, öryggis- leysi og réttindamissi. Þessi hafa verið markmið jafnaðarmanna í heila öld, og einmitt á þeim sviðum hafa jafnaðarmenn náð mestum árangri. Uppbygging nútímaþjóðfélags er fyrst og fremst verk jafnaðarmanna í samstarfí við samtök vinnandi fólks. Jafnaðarstefnan hefur þannig verið tæki til að tryggja einstaklingum innan hvers þjóðfélags ákveðin mannleg verðmæti. Jafnaðarstefnan er mannréttindabarátta. Þó þjóðfélagið hafi tekið stakkaskiptum á okk- ar öld - möguleikum almennings fjölgað, réttindi bætt og öryggi aukið - eru verkefn- in enn næg til að bæta samfélagið og breyta því í átt til aukins velfamaðar og réttlætis. Jafnaðarstefnan krafa um afnám forréttinda Jafnaðarstefnan er krafa um afnám for- réttinda, misréttis og spillingar. Allir skulu lúta sömu reglum, án tillits til efnahags, kyns eða félagslegrar stöðu. Allir eiga að hafa sömu möguleika - sömu tækifæri. Þetta hafa jafnaðarmenn gert með upp- byggingu sameiginlegs menntakerfis, heil- brigðiskerfis og tryggingakerfis á vegum hins opinbera. Það er þvf engin tilviljun að þar sem áhrif jafnaðarmanna eru mest, er velmegun og lífsafkoma almennings ríku- legust á þessari jörð. Skerum upp herör gegn hagsmunaöflunum Afnám hverskyns forréttinda á mörgum sviðum þjóðlífsins hefur náð langt í okkar þjóðfélagi. Nú þegar kreppir að í þjóðfélag- inu er sótt að samfélagslegum ávinningum úr ýmsum áttum. Háværar raddir gera kröfu um að réttindi og áfangar í jafnréttisbarátt- unni séu skertir. Oftar en ekki eru þessar kröfur settar fram undir merkjum ffelsis. En frelsis fyrir hvem? Frelsis þeirra sem í skjóli efnahagslegra aðstæðna vilja skapa sér forréttindi á ný. Jafnaðarmenn hafa of lengi setið undir þessum áróðri, og reynt að veija sín vígi, án þess að ráðast gegn þeim hópum í þjóðfélaginu sem vilja komast undan samfélagslegri ábyrgð eða skyldum gagnvart almenningi. Þessu þurfa jafnaðarmenn að breyta og skera upp herör gegn hagsmunaöflum sem standa í vegi fyrír umbótum í íslensku þjóð- félagi. Afnám forréttinda til sjávar og sveita Efst á verkefnalistanum er afnám forrétt- inda í atvinnumálum landsmanna. Hér hef- ur Alþýðuflokkurinn verið í fararbroddi undanfarin ár með afnámi einokunarað- stöðu í ýmsum greinum sjávarútvegs. Af- nám aðstöðu sem tveir stærstu stjómmála- flokkar þjóðarinnar, Sjálfstæðið og Fram- sókn, höfðu komið upp fyrir umbjóðendur sína á síðustu áratugum. En þetta er bara byijunin. Afnám forréttinda í sjávarútvegi og land- búnaði, sem búið er á sfðustu árum að njör- va niður í kerfi kvóta og úthlutana, er eitt mikilvægasta réttlætismál almennings nú. Lokað framleiðslukerfi í landbúnaði og sjávarútvegi, byggt upp í kringum núver- andi „eigendur" þessara atvinnuvega, varið af hagsmunasamtökum þeirra og valdað af sérstökum „vemdurum" innan stjómmála- flokkanna, er versta dæmi um stjómmála- spillingu á okkar dögum. Bætum svo við þeim hópum samfélags- ins sem í gegnum götótt skattakerfi í ýms- um verslunar- og þjónustugreinum koma sér undan að axla þá ábyrgð sem þeim ber. Þá höfum við saman stærstu forréttinda- hópana í okkar samfélagi. Hópa sem beita fyrir sig pólitískum pótintátum til að verja sérhagsmuni sína. Umbætur innan stjórnkerfisins Gegn þessu „einokunarkerfi" verða jafn- aðarmenn að beijast, með því að afnema núverandi skipulag í sjávarútvegi og land- búnaði og koma lögum yfir þá hópa sem koma sér undan sameiginlegum álögum. Einnig með því að koma á umbótum innan stjómkerfisins; að allt landið verði eitt kjör- dæmi, að sveitarfélög stækki og taki til sín fleiri verkefni, að skattakerfið verði gert réttlátara. Allt þetta eru verkefni sem jafnaðarmenn þurfa að berjast fyrir nú þegar, til að frelsa almenning undan forræði fámenns sér- gæsluhóps aðalatvinnuvega landsmanna. Jafnaðarmenn geta aðeins treyst á stuðn- ing almennings til að koma umbótum sín- um í höfn, nú rétt eins og áður. Undir merkjum jafnaðarstefnunnar hafa ýmis for- réttindi verið afnumin og gerð að almenn- ingseign. Með hagsmuni almennings að leiðarljósi hefur jafnaðarstefnan sett mark sitt á nútím- ann. Með stuðningi ungs fólks munu jafnað- armenn halda áfram að byggja réttlátara og betra þjóðfélag til framtíðar. Byggjum upp þjóðfélag frelsis, án for- réttinda. Höfundur er sagnfræðingur Hvers vegna fj ölgar ungum jafnaðarmönnum? Magnús Árni Magnússon, varaformaður Sambands ungra jafnaðarmanna, skrifar Staðreynd sú að félög ungra jafnaðarmanna hafa aukið gífur- lega við félagafjölda sinn á undanförnum tveimur árum hefur vakið furðu margra. Alþýðuflokkurinn, móðurflokkur Sam- bands ungra jafnaðarmanna (SUJ), hefur verið þátttakandi í óvinsælli ríkisstjóm sem hefur þurft að takast á við gífurlega utanaðkomandi erfíðleika og óráðsíu fortíðar. Þar fyrir utan hef- ur Alþýðuflokkurinn staðið undir stöðugum árásum stjórnar- andstöðunnar og sannast þar kannski hið fornkveðna, að illt um- tal sé betra en ekkert. Eitt er víst, Samband ungra jafnaðar- manna hefur vaxið og dafnað á furðuverðan hátt á ótrúlega skömmum tíma. Fyrir þrem- ur ámm var sambandið á að giska 100 manna deyjandi klúbbur, sem eyddi orku sinni í að karpa um slitmr kalda stríðsins. Þá kom að tímamótunum: Sambandsþing var haldið 1990 í Hveragerði og í kringum það leyti var hafist handa um markvisst uppbyggingarstarf. Félög vom stofnuð eða endurreist, fundir opnaðir almenningi og Ijallað af hreinskilni um brýnustu málefni líðandi stundar, ekki síst það sem snéri að ríkisstjómarþátttöku jafnaðarmanna, hvað væri jákvætt í henni og hvað mætti betur fara. Það var á þessum tíma sem gælunafn- ið „SAMVISKA FLOKKSINS", fór að festast við hreyfingu ungra jafnaðarmanna. Göngum við of langt í gagnrýni? Þessi endurreisn SUJ skilaði árangri sem fór fram úr björtustu vonum. Nú em félagar í aðildarfélögum sambandsins ekki færri en áttahundruð að „raungildi" (að raungildi segi ég því það er tilhneiging stjómmála- hreyfinga að ýkja félagaskrár sínar fram úr öllu hófi). Enn fjölgar stöðugt í viku hverri. Síðasta árið höfum við haft fram- kvæmdastjóra í hálfu starfi og hefur það aukið gríðarlega skilvirkni félagastarfsins, þar sem tryggt er að ekkert sem við gemm týnist ofan í skúffu, eða uppá ísskáp ein- hvers nefndarfomnannsins, eins og áður vildi brenna við. Lýðræðið í framkvæmd Vitanlega höfum við verið harkalega gagnrýnd af ýmsum alþýðuflokksmönnum sem finnast við ganga of langt í afskiptum okkar af forystu flokksins. I því sambandi hefur jafnvel verið talað um persónulegt stríð formanns sambandsins við forystu- sveit flokksins. Þvílíkar vangaveltur em vitanlega út í hött, því starf ungra jafnaðarmanna byggist ekki, og má ekki byggjast, á einráðum for- ingja er leiðir her fótgönguliða sem marséra í takt. Ungir jafnaðarmenn stæra sig af sjálf- stæði sínu og umbera um leið skoðanir ann- arra. Við höfum fyrir margt löngu kastað „flokkslínunni" fyrir róða. Máttur fjöldaheyfinga nútímans byggist á að sem flestir komi nálægt ákvarðanatök- unni á mismunandi stigum hennar. Þetta er lýðræði í verki og við það kennum við okk- ur. í anda lýðræðis viljum við starfa innan hreyfingar jafnaðarmanna á íslandi, við viljum að tekið sé tillit til okkar og á okkur hlustað. Æðsta stjórn SUJ ekki iokuð klíka Lýðræðisins vegna höfum við meðal annars opnað framkvæmdastjómarfundi Sambands ungra jafnaðarmanna fyrir öllum félögum svo þeir fái setið fundina með mál- frelsi og tillögurétt. Málefnavinnan fer nú að mestu leyti fram í opnum málstofum þar sem allir geta tekið þátt, en ekki í lokuðum kjörnum nefndum eins og áður. Við höldum úti vikulegum hugflæðis- fundum, þar sem komið er saman og rætt óformlega um stjómmál, málefni ungs fólks; hvaða aðgerðir beri að fara í sem fyrst og hvaða aðgerðir skuli farið í til lengri tíma litið. Við ætlum okkur að hafa áhrif. í ungum jafnaðarmönnum býr sprengikraftur í Sambandi ungra jafnaðarmanna býr töluverður sprengikraftur. Kraftur sem leit- ast verður við að nýta til framtíðar við það ætlunarverk okkar að endurskapa það þjóð- félag sem íslendingar hafa hingað úl búið við; Þetta þjóðfélag þar sem forréttinda- stéttir hafa getað gengið að pólitískri vemd Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks vísri, langt útyfir allan þjófabálk; Þetta þjóðfélag sem þessir tveir flokkar hafa skipt bróður- lega á milli sín og nýtt sér aðstöðuna til að kaupa sér atkvæði fyrir peninga skattgreið- enda í skjóli óréttláts kosningafyrirkomu- lags; í skjóli þjóðfélags sem á köflum er virðist vart komið af frumstigi iðnvæðing- arinnar. Sjálfsvitund Islendinga hefur verið sund- urtætt milli fortíðar og nútíðar. I þetta þjóð- félag óréttlætis hafa jafnaðarmenn ævin- lega reynt að höggva skörð og vissulega talsvert orðið ágengt, en betur má ef duga skal. Vegna alls þessa er þörf á ungu jafnaðar- sinnuðu fólki til að halda áfram baráttunni gegn óréttlætinu og spillingu helminga- skipta forréttindaflokkanna. Alþýðuflokkurinn hefur tekið þá stefnu undanfarin ár að reyna að vinna að stefnu- málum sínum innan ríkisstjórna og hefur þar tekist vel til á mörgum sviðum og náð að afstýra stórslysum á öðmm. Við, ungir jafnaðarmenn, viljum veita Alþýðuflokkn- um eðlilegt aðhald. Stjórnarandstaðan er enginn valkostur Stjómarandstaðan hefur sýnt það glögg- lega í verki að hún er hugmyndalaus og vængbrotin. Það er ekki einkennilegt. Úr- ræði hennar em engin önnur en þau sem em nú á góðri leið með að setja þjóðarbúið á hausinn. Áframhaldandi einangrun þjóðarinnarog fjármögnun draumaheims með erlendum lánum, sem hún sér ekki fyrir sér að þurfi nokkum tímann að borga. Það er því ekki skrýtið að stjómarandstaðan gagnrýnir ekki Alþýðuflokkinn á málefnalegum gmnni heldur notar það vopn helst að níða niður persónur í forystu flokksins. Þama er stjómarandstaðan trú anda Stalíns sáluga og Jónasarfrá Hrifiu. íslendingar sjá í gegnum holan hljóm persónulegrar metorðagimdar atvinnu- stjómmálamannanna sem víla ekki fyrir sér að selja allt sem þeir hafa staðið íyrir til að komast í ráðherrastólana. I stólana halda þeir nástjarfri hendi svo þeir geti haldið áfram að kaupa atkvæði (með glórulausum framkvæmdum og fyrirgreiðslupoti) fyrir peningana þína. Höfundur stundar nám í heimspeki við Háskóia íslands.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.