Alþýðublaðið - 19.07.1996, Qupperneq 11

FÖSTUDAGUR 19. JÚLÍ1996
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
11
Trú yfir litlu
Það gæti varla verið styttra frá rit-
stjórnarskrifstofum Alþýðublaðsins
yfir á Sjónarhól þar sem Anna Líndal
sýnir um þessar mundir. Yfirskrift
sýningar hennar er „Kortlagning
hversdagsleikans" enda fjallar hún
mestmegnis um borðbúnað og
uppáhellingar. Enda þótt sýning Önnu
taki ekki opinskátt mið af baráttu
kvenna er hún engu að síður lúmsk
ádeila á þrælasiðina sem enn viðgang-
ast í íslensku heimilishaldi og gera
það engu öðru lfkt.
Menning & listir
Halldór Björn
Runólfsson
listfræðingur
skrifar
Nú má að sjálfsögðu taka sýningu
Önnu einbert fyrir það augnayndi sem
hún er með öllum sínum dekkuðu
borðum, útsaumi með „Drottinn blessi
heimilið" á fjölmörgum tungumálum
og ljósmyndum af henni sem
uppvartningsdömu að hella kaffi í
bolla. Samstillingin er einstaklega
fáguð og skilar sér hvað best í smá-
atriðum eins og vali Önnu á matar-
stelli. Diskamar sem hún prýðir með
munnþurrkum settum í strút eru
skreyttir þremur samliggjandi
litlínum.
Þessar línur endurspegla litríkan
tvinnann og girnið sem Anna vefur
um Frónkexfð og fyllir með
súpuskálamar. Engu er gleymt í þes-
sari annars flóknu samsetningu. Natni
Önnu gæti því verið æfing fyrir
jólaboðið í Fanný og Alexander eða
heimsókn til Babettu. Reyndar eru
litfagrar ljósmyndir Helga Braga af
Önnu í hlutverki þernunnar ekki
ósvipaðar atriðaskotum úr kvikmynd.
Það er ekki hvað síst fyrir það hvemig
athafnir hennar eru rammaðar í
nærmynd svo þær verða að taktföstum
sekvensum.
Fagurlega útsaumaðir dúkar Önnu á
hinum ýmsu tungum gera lúmska
ádeilu hennar vissulega fjölþjóðlega.
En í ljósi þeirrar stöðnunar sem elt
hefur íslenska kvennapólitík að
undanfömu hljótum við mörlandar að
taka sneiðina einkum og sér í lagi til
okkar. An þess að fara um of út í sjálf-
snupmr held ég að Anna hafi að sýnu
leyti hitt naglann á höfuðið. Við
sitjum fastir og föst í sérkennilega
óbifanlegum skorðum hvað atferli
varðar og siðvenjur.
Útlendingum verður t.a.m. enn
tíðrætt um það anorexíska atferli
sumra íslenskra kvenna að hanga fýrir
aftan gestaborðið eins og óbreittar
gengilbeinur og kroppa í afganginn
eins og fuglar eftir að búið er að taka
af borðum. Sömuleiðis verður þeim
starsýnt á formlega uppstokkun ís-
lenskra samkvæma í tvo kynbundna
helminga þar sem karlarnir lenda
saman í þrefi um stóm þjóðhagsmálin
en konurnar halda sig við hvers-
dagslegu smámálin.
Þessar mjög svo óvestrænu siðvenj-
ur minntu útlending einn á samkvæmi
í Marokkó þar sem konurnar sáust
ekki nema í mýflugumynd til að
hreinsa af borðum karlanna. Skyldi
Anna Líndal hafa rambað með
sýningu sinni á það sem Kristínunum
á þinginu hefur yfirsést allan tímann?
Ef Kees Visser - frarn borið „Keis
Fisser" - væri eins atferlisfræðilega
hneigður og Anna mundi hann ef til
vill gefa okkur innsýn í þau hjólför
sem skorða íslenska karlmenn. Kees
Kees Visser: Frá sýningunni í Ingólfsstræti 8.
sýnir nokkm ofar í Ingólfsstræti, eða í
gallerínu kenndu við númer 8. Talandi
um anorexíu eða lystarstol þá hefur
það oftsinnis hvarflað að mér hvort
„minimalisminn" margumtalaði eða
naumhyggjan sé ekki einfaldlega
anorexísk ofursjálfsvörn gagnvart
listrænu ofhlæði.
Það merkilega við Kees Visser er
einmitt það hve afslappaður hann er í unar.
minimalisma sínum og laus við allt
það lystarstol sem plagar svo margan
kollega hans. Það þýðir ekki að Kees
sé svo gímgur í tjáningu sinni heldur
hitt að hann nálgast vettvang sinn með
eðlislægri hægversku. Hann hefur
m.ö.o. engan áhuga á að stæra sig af
föstustíl sínum heldur nýta hann til
frekari athugunar á virkni lita og lög-
Ef til vill nýtur Kees hér hollensks
uppruna síns þar sem menn hafa í
margar aldir herst í glímunni við
myndrænar úrlausnir. Að minnsta
kosti kann hann þá frómu list að tak-
marka vettvang sinn til að skapa sér
meira olnbogarými. Úrlausnir hans í
Gallerí Ingólfsstræti 8 eru sáraein-
faldar. Tvær litaseríur, önnur hátt á
vegg en hin niður við gólf breyta
ásýnd salarins með lævísum hætti.
Með gefnum skekkjumörkum tekst
honum að mgla áhorfandann í ríminu
og fá hann til að trúa því að gólfið
halli um ákveðnar gráður.
Kees sannar með upphengi sínu að
það þarf ekki mikið til að koma okkuf
úr jafnvægi svo að skynjunin, þessu
lífsnauðsynlegi mælikvarði, raskist
og missi samband sitt við raun-
veruleikann. Segja má að hann leiki
sér með þau afstæðu gildi sem færa
okkur heim sanninn um sjónrænan
skeikulleik. En e.t.v. er ofsögum sagt
að hér sé um eintóman leik að ræða.
Það er nær að tala um könnun því
hver sýning listamannsins dvelur við
ákveðnar forsendur sem ekki verða
leiddar í ljós fyrr en sýningin hefur
verið sett upp.
Þótt Kees gefi sér ákveðnar for-
sendur í byrjun er útkoman aldrei
fyrirfram bókuð. Hvernig hlutirnir
virka þegar öll kurl koma til grafar er
empírísk upplifun sem ekki verður séð
fyrir. Með því að tefla fram sterkum
litum í þokkabót hleypir hann í verk
sín óræðum víddum sem hann kann
ekki fyllilega að skýra en nýtast
honum og okkur áhorfendum sem
sjálfstætt rannsóknarverkefni. Þannig
verður þessi litla og látlausa sýning
Kees Visser að sérkennilega ríkri upp-
sprettu alls kyns áreita og spekúla-
sjóna um það hvernig við nemum
tilveruna. ■
ÚLFALDINN '96 er um helgina
Sumarhátíð SÁÁ „ÚLFALDINN '96“ verður haldin
í Galtalækjarskógi nú um helgina (19.-21. júlí).
Þetta er útihátíð fjölskyldunnar og ALLIR sem
vilja skemmta sér með góðu fólki í vímuefnalausu
umhverfi eru hjartanlega velkomnir.
Staðurinn:
Aðstaðan í Galtalækjarskógi er frábær eins og flestir
vita. Meira að segja er skjól innanhúss ef þörf
krefur. Náttúrufegurð er einstök og hægt að komast
í veiði.
Dagskráin:
Kvöldvaka, útigrill fyrir alla, sérstök barnadagskrá
með Magnúsi Scheving, hestar og hestakerrur fyrir
börnin, íþróttamót, dansleikir bæði kvöldin með
KK og félögum, ásamt Bjarna Ara og Ruth
Reginalds, veitingasala, trúbadorinn Leo Gillespie,
happdrætti, hugvekja, opinn AA-fundur o.fl.
Aðgangur:
Fyrir fullorðna 2.500 kr. og ókeypis fyrir börn 13
ára og yngri. Rútuferðir frá SÁÁ á föstudag.
• • •
Upplýsingar í síma 581-2399
Samtök áhugafólks
um áfengis- og
vímuefnavandann
aVXS/f.y.