Alþýðublaðið - 03.07.1997, Side 7

FIMMTUDAGUR 3. JÚLÍ1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7
min ni n
Leikarinn Robert Mitchum er látinn, tœplega áttrœður. Á ferli sínum lék hann íyfir hundrað kvikmyndum
og var svo sannarlega karl í krapinu
Clr alfaraleið
rwi •• /»/* •
Tofjari
kveður
Með Jean Simmons í kvikmynd Otto Premingers Angel Face.
þegar málið bar á góma og sagði:
„Eini munurinn á mér og öðrum leik-
urum er sá að ég hef eytt meiri tíma í
fangelsi en þeir.“
Hann neitaði því að vera villingur
en viðurkenndi að sér þætti sopinn
góður. Eiginkona hans, Dorothy, sem
hann kynntist þegar hann var 16 ára
gamall, sýndi ómælda þolinmæði í
hjónabandi sem stundum reyndi á
vegna drykkjuskapar hans og inn-
byggðs rótleysis. “Stundum skilur
hún ekki flakkaraeðli mitt og löngun
mína til að umgangast fólk sem henni
finnst að ætti ekki að vera vinir mín-
ir,“ sagði hann. „En ég var ástfangin
af henni í mörg ár eftir að ég sá hana
fyrst. Það hefur aldrei verið neinn
nema Dorothy í lífi mínu.“ Þau eign-
fékk 200.000 dollara fyrir þriggja
vikna vinnu. Ég man ekki hvað hún
heitir.“
Hann var oft gagnrýndur fyrir að
taka að sér hlutverk sem væru honum
ekki samboðinn og hafna öðrum sem
greitt hefðu götu hans. Meðal hlut-
verka sem hann hafnaði voru aðal-
hlutverkin í Cat Ballou og Patton sem
Lee Marvin og George C. Scott
hrepptu Óskarinn fyrir. „Ég veit enga
betri ástæðu til að leika í kvikmynd
en góð laun, sagði hann. „En ég hlýt
að vera góður, annars væru framleið-
endur ekki að senda mig út um allan
heim á þessunt launum." Hann viður-
kenndi fúslega að hann tæki starf sitt
ekki alvarlega. „Ég hætti að taka
kvikmyndagerð alvarlega þegar ég
Charles Laughton lýsti þessum mikla
töffara sem blíðlyndum manni og
miklum heiðursmanni. Og hann átti
sína mjúku hlið sem einna best kom
fram í ljóðum sem hann hafði yndi af
að yrkja og lagasmíðum.
Hann var eitt sinn spurður af
hverju hann hefði aldrei skrifað ævi-
sögu sína. „Ég kann ekki stafrófið.
Auk þess hef ég átt í nægum vand-
ræðum fyrir,“ svaraði hann.
Hann lést af völdum lungnakrabba-
meins, 79 ára að aldri. Hann var eitt
sinn spurður hvert takmark hans í líf-
inu væri. Hann svaraði: “Ég ætla mér
að eyða hverjum eyri. Þegar ég drepst
og rukkaramir konta þjótandi að
skúffunni þá verður ekkert þar nema
miði sem á stendur: „Seinna“.
„Þú veist að þú getur ekki leikið,
og ef þú hefðir ekki útlitið með þér
hefðirðu aldrei fengið hlutverk. Ég er
orðin hundleið á því að leika á móti
fólki sem hefur ekkert að gefa,“ sagði
Katharine Hepbum ævareið við Ro-
bert Mitchum þegar þau léku saman í
kvikmyndinni Undercurrent árið
1946. Mitchum var þá að feta fyrstu
sporin á kvikmyndabrautinni en hann
átti eftir að sanna sig og afla sér virð-
ingar samstarfsfólks síns og kvik-
myndagesta um allan heim. Charles
Laughton, sem leikstýrði honum í
meistaraverkinu
Night of the Hunter,
taldi hann einn besta
leikara heims. Elísa-
bet Taylor tók í sama
streng og sagði hann í
hópi fimm bestu leik-
ara síns tíma. Þó sóp-
aði hann aldrei til sín
kvikmyndaverðlaun-
um og þegar gagn-
rýnendur í Los Angel-
es veittu honum heið-
ursverðlaun árið 1980
sagði hann verðlaun-
in vera þau fyrstu sem
sér hefði hlotnast á
ferlinum. En honum
stóð nokkuð á sama
því hann tók sjálfan
sig aldrei alvarlega og
heldur ekki starf sitt.
“Veistu hvemig hinn venjulegi Ro-
bert Mitchum aðdáandi er?“ spurði
hann blaðamann eitt sinn. „Hann er
bólugrafinn. með flösu og trúlega
einnig með kviðslit, en þegar hann
sér mig á hvíta tjaldinu hugsar hann
með sjálfum sér. „Ef þessi ónytjung-
ur getur slegið í gegn þá get ég orðið
forseti Bandaríkjanna“.
Mitchum var gallað ljúftnenni sem
bjó yfir töluverðum hæfileikum til að
koma sér í klandur. Hann fæddist í
Connecticut árið 1917 og ólst upp hjá
Hann hafði
öðlast þó nokkrar
vinsældir þegar
hann varð uppvís
að marijúana-
neyslu og var
dæmdur til
tveggja mánaða
fangelsisvistar.
Hneykslið varð
þó ekki til að
eyðileggja feril
hans. Sjálfur
yppti hann öxlum
Robert Mitchum: „Eini munurinn á mér og öðrum leikurum er sá að
ég hef eytt meiri tíma í fangelsi en þeir.“
uðust þrjú börn og Mitchum sagði að
einu ráðin sem hann gefið þeim væru
að missa aldrei stjóm á skapi sínu og
láta aldrei grípa sig við þjófnað.
A ferli sínum lék hann í um 125
kvikmyndum. Þegar hann var spurð-
ur hver þessara mynda væri eftirlæt-
ismynd hans var svarið: „Sú sem ég
lék í kvikmynd með Greer Garson og
það tók hana 125 upptökur að segja
nei þannig að hún yrði sátt við,“ sagði
hann.
Besta hlutverk hans var í kvik-
myndinni Night of the Hunter þar
sem hann var í hlutverki geðsjúks
kvennamorðingja. Leikstjórinn
móður sinni og stjúpföður. Hann var
unglingur þegar hann strauk að heim-
an, var fangelsaður fyrir flæking og
settur í fótajám sem hann bar ör eftir
alla ævi. Hann vann í kolanámum,
verksmiðjum og verslunum og gerð-
ist um tíma atvinnuboxari. A flakki
sínu lenti hann í Hollywood þar sem
hann fékk vinnu sem handritahöfund-
ur. Hann komst fljótlega að þeirri nið-
urstöðu að hann myndi græða betur á
því að gerast kvikmyndaleikari, en í
upphafi leikferilsins benti fátt til að
hann ætti eftir að komast í hóp ástsæl-
ustu kvikmyndaleikara. „Ég lék í
sömu fötunum í sex ár og fylgdi sama
handritinu. Það eina sem breyttist var
titill myndarinnar og nafn aðal-
leikkonunn:u',“ sagði hann.
Hann hafði tamið sér áreynslulaus-
an, viðkunnanlegan leikstfl sem var
fullkomlega laus við tilgerð. Þegar
best tókst til heillaði hann áhorfendur
upp úr skónum, en á vondum dögum
bar leikur hans vott um fullkomið
áhugaleysi þess sem nennir ekki að
vera í vinnunni.
Sómalískur innflytjandi í
Danmörku á þrjár konur
og nítján börn, saman-
lagt fá þau yfir milljón
krónur danskar í aðstoð
Extra blaðið segir frá því að
sómalískur flóttamaður í Kaup-
mannahöfn, Ahmeed Hassan Alis,
eigi þrjár konur og mtján böm í
landinu og þiggi milljón krónur
danskar í félagsmálaaðstoð.
Þriðja kona hans kom ólöglega
til landsins árið 1996, ásamt sjö
börnum, eftir að hafa búið um ára-
bil í Kenya og Eþíópíu. Hún sækir
nú um hæli sem pólitískur flótta-
maður ásamt átta bömum sínum.
Að auki fylgja þriðju konunni sem
nefnist Sarah tvö uppkomin böm
sem sækja um hæli á eigin vegum.
Þetta er ekki í fyrsta sinn sem
Extra blaðið skrifar um kvenna og
barnamál Ahmed Hassan Ali, því
blaðið greindi nákvæmlega frá
hinum tveimur konum hans og ell-
efu börnum, en sást yfir þriðju
konuna.