Alþýðublaðið - 18.07.1997, Síða 5

FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5
„Ég vissi ekki af því“
Þorsteinn Pálsson segist ekkert hafa vitað af fjárkröggum ríkissaksóknara. Á sínum tíma
tjáði þó aðstoðarmaður hans sig opinberlega um málið, og margsinnis var falast eftir við-
tölum við ráðherrann um það. Staða ríkissaksóknara er betri nú en þá. Spurt er: Hvers-
vegna lét ráðherrann ekki skoða fjármál embættismannsins þá, fyrst þess er nauðsyn
núna? Hversvegna hefur ráðherrann gleymt málinu?
Yfirlýsingar Þorsteins Pálssonar,
dómsmálaráðherra, um að hann
hafi ekkert vitað um fjárhagserfið-
leika Hallvarðs Einvarðssonar, ríkis-
saksóknara, hefur mætt furðu þeirra,
sem þekkja til málsins. Hæstaréttar-
lögmaður sagði í samtali við Alþýðu-
blaðið að það væri með ólíkindum að
„dómsmálaráðherrann hafi ekki vitað
af fjárkröggum Hallvarðs, því bæði
var staða hans til áberandi umfjöllun-
ar í íjölmiðlum fyrir nokkrum árum,
og á þeim tíma var talað um það
meðal manna í stéttinni að mál hans
væru til skoðunar í dómsmálaráðu-
neytinu.
I DV fyrir skömmu var ráðherrann
spurður hvort ráðuneytið væri þess
vart, að fjárhagsstaða embættis-
mannsins hefði verið slæm um ára-
bil. „Ég vissi ekki af því,“ sagði Þor-
steinn, „en þori ekki að segja um
aðra.“
Málið gamalt
Þessi yftrlýsing er merkileg í ljósi
þess, að eftir að Þorsteinn varð
dómsmálaráðherra var mjög áber-
andi umfjöllun um kröggur Hall-
varðs í Pressunni. Pressan leitaði þá
sérstaklega álits nafngreindra hæstar-
réttarlögmanna og siðfræðings um
hæfi Hallvarðs til að gegna embætt-
inu í ljósi erfiðleika hans. Mynd af
umfjölluninni er birt hér á síðunni.
A þessum tíma hafði Hallvarður
ekki lokið málum sínum gagnvart
bönkum einsog núna, og möguleik-
inn á gjaldþroti hans var hluti af um-
fjölluninni. Meðal annars var nm
hann fjallað í samtali við hæstaréttar-
lögmann í Pressunni.
í embættið er skipað af forseta ís-
lands samkvæmt tillögu dómsmála-
ráðherra, og eftirlitið er þvf alfarið á
hendi hans ráðuneytis. Lögum sam-
kvæmt verður ríkissaksóknari að
vera fjár síns ráðandi, og samstundis
og fjárþrot hans vofir yfir vaknar eft-
irlitsskylda dómsmálaráðherra.
Aðstoðarmaðurinn
vissi
Skortur ráðherrans á vitneskju um
málið er enn merkilegri í ljósi þess,
að aðstoðarmaður hans, Ari Edwald,
sem er lögfræðingur að mennt, vissi
af erfiðleikum Hallvarðs. Svar hans í
Pressunni á sínum tíma gefur tilefni
til að ætla, að málið hafi verið skoð-
að með óformlegum hætti í ráðuneyt-
inu. En eftir Ara var haft, að málið
hefði ekki verið til „formlegrar"
skoðunar, væntanlega hefði ekki ver-
ið talið tilefni til þess. Hvað sem
öðru líður staðfesta ummæli hans að
minnsta kosti, að aðstoðarmanni
dómsmálaráðherra var fullkunnugt
um fjármálavanda ríkissaksóknara,
og með tilliti til lagabókstafsins sem
vitnað er til að ofan, er með ólíkind-
um er ráðherranum hefur ekki verið
kunnugt um það líka. Alþýðublaðið
hefur einnig heimildir fyrir því, að
Pressan lagði fjölmörg skilaboð til
Þorsteins þar sem óskað var eftir við-
tali við hann vegna málsins.
Litlir kærleikar
Menn, sem gjörþekkja Hallvarð
Einvarðsson, sögðu að litlir kærleik-
ar væru með Hallvarði og Þorsteini
Pálssyni. Vinnubrögð þess gagnvart
honum væru vægast sagt ekki til fyr-
irmyndar, og því ekki undarlegt a
það reyndi að láta líta svo út sem það
kæmi hvergi að málum, og þættist
jafnvel ekki vita af fjárhagsvanda
hans.
Eftirtekt vakti, að svo ð segja sam-
stundis og ráðherrann hafði lýst yfir
að ekkert hefði komið fram sem
gæfi til kynna að meinbugir væru á
því að ríkissaksóknari rækti starf sitt
einsog lög bjóða, tilkynnti hann að
málið væri eigi að síður það alvar-
legt, að hann hefði falið ráðuneytis-
stjóra dómsmálaráðuneytisins að fara
yfir málefni Hallvarðs með honum
sjálfum. Þessi yfirlýsing veikti stöðu
ríkissaksóknara.
í ljósi ofangreinds getur enginn
vafi Ieikið á því að ráðuneytinu var
fullkunnugt um kröggur embættis-
mannsins. Varðandi stöðu Hallvarðs
er ljóst, að ekkert hefur breyst frá því
málið var síðast til skoðunar í ráðu-
neytinu, nema hvað þá virðist mögu-
leiki á gjaldþroti vera til staðar, en
fjölmiðlar hafa greint frá því að í dag
hefúr hann gengið frá málum sínum
gagnvart bönkunum. Staða hans, ef
eitthvað, er því betri.
Spurningar vakna
Þetta vekur óneitanlega spumingar
gagnvart ráðuneytinu og ráðherran-
um:
Hvers vegna var ekki þörf á því að
fara yfir málið á sínum tíma, þegar
staða embættismannsins var þó verri
en hún er í dag?
Hversvegna kveðst ráðherrann
ekki hafa vitað af kröggum Hall-
varðs, þegar fyrir liggur að á sínum
tíma var málið á vitorði ráðuneytis-
ins, og margsinnis var falast eftir
samtölum við hann um málið, - en án
árangurs?
Hefur ráðuneytið eitthvað að fela í
málinu?
VISSI
ekki6
14 PRESSAN
nm
Hallvarður Einvarðsson ríkissaksóknari í fjárhagsvandræðum
Leiðir til vanhæfni í einsti
um málum eða almennt
Lögmenn óttast stöðu þessa valdamikla embættis
Hallvarður Eítivarösson,
rlkissaksóknari hefur um
nokkurt skdð átt í umtals-
vctðum fjárhagsvamlraedum
licfur fchgið á *ig stcíhur af
þcini sökum. Nýverið sáu tvö
stórfyrirtickí sig tilneydd til
yþess að lita taka Qárnám i
A íbúð hans I Miðíciti 10 rítír að
hafa árangurslaust stríht hon-
utn fyrír héraðsdhm. Búmð-
yarbanktnn stcfridi honum í
irtars árið 1990, rúmu iri cftir
að lftgftscðingurinn unditrílar
stefnuna, vcgna 220 þúsund
kiúna skukl scm haíði wfnað
h sig dtáUarvðxlum ftí 1986.
jMÚhann Einvarösson, bróðir
Halivarðs, gaf vlxilinn út cn
Hallvarður samþykkti hatm nl
gteithlu stuttu ríðar. kját nim
bankans I Ibúð Hallvarðar cr
Uj>p á riflcga 1,1 ntilljún og et
dagsctt 28. aprfl aíðastííðínn.
Hin stcfnan scm leiddi lil ffh-
cr frá Vájiyggingafélagi
islands. HaHvaréur skuldaði
Samvjtmuuyggingum og gaf
út skultlabréf í árdiyrjun 1988
vrn skyldt gtcíða af miiuðar-
lcga. F.kk;cr« var grcitt af
skuldabréftnu og var HaH-
varöi slcfnk Ijámáintð cr dag-
sctt 27. mal siðastliðínn og
hfjóðar upp á 5Ó5 |>úsund
któnur.
Fvrirt*k»n fá kröfurta við-
M> lHiljrirtlki * aneiM » >í tíu ÍSnOm i W ta». Art*4«nui ™«
Ungraramfi é^oldnar sUáár og áraíípatíaasar tltfiwr fjnr héra«w«mt.
sókuara aft vcra nlgctlcga hlutí. hað vcíkir Hann scnt
flckklatts. helUt lúýJttr að vera enih.ritbmann þó að |>ao gcn
!4hygg)ucfni dómstnálaráðu- hann ckkí vanharfan almcnnL
Incytisinsogégvrít að |>cim cr En þctta gctur náttúrlcga
kunnugt um að hann cr i Iját • valdið vanhacíi I cmstökum
málavandr.rðura,*‘ sagðt málum. „
aðstóðu að vera skuldugir,**
sawtí aunar viriur h.'cstarétt-
arlögtnaður.
Víkur vlb gjaldþrot
„hctta cr hugsanlcgut
ntögufctkt I hvaða landi sem
er, ég tala nú ckki un» hina
sjnfitu Amcriku. En hérna cr
ég nú frckar i |>vi að það komi
slður ttl bess að nokkur imð-
ur mjTttli tcyna prcssu i sak-
sóknata landsinr,segtr öm
CUusen, hx.suréttatíögmað-
ur. J iitt cr annaö máí að ef
slík átás Íuctni ú bann og hanu
sicí cnga leið um hjálp með
aðstoð Ijðlskyldu cða vina að
fá lán scm dygðu hoitum j»á
g.x-li sú staða komíð upp að
\k\ö vatrri beðíð um daldprot á
hann. l»á varri ttúkga atvcg
útilokaö að hann garti veríð
áfram ,* sagði örn.
Hðöur slnuiti Iðna-
tírottnum
„Auðvíiað er |>að ÚJeskílegt
að dómarar séu » eínhvcrjum
jkuldavaiKlrarðum. I’O að |>.?ð
þurfl ekki að bitna á starUnu
cr |>að nú svona hrídur tU að
veikja traust. í*að er nú ein-
nútt réulaíling |>ess að dðntar ■
ar cru Wtt launaðir að þeir
séu óháðtt og mcnn gcti ckki
skýrskotað til Jwa vegna sér-
sJóðu {>cirra,“ sagðt iagapró-
Íessor scm ckki vfldi láia ruifn
sins gctið. „Fjimátn parf úi af
fyrít sig ekki að {týöa að mað-
ur sé orðítm fangi krðfvthafa
cn allt svona cr auðvitað
étxskílegt, haðcralltafluelta á
að mcnn liti svo i að {>ama sé
hann háður sírtum lána-
droitnum,* sagði satni laga-
prófessor.
Fátækllngar ekkl van-
hreflr
flíðtu hragði mundí ég
ekkt hahla að skuldir hcfðu
áhrif á almerma ha.*íni maima
tB *ö gcgtu opinlxntm cmb-
íeUum,“ scgir Gunnar Hclgi
Kristinssan, lektor l stjórn-
tnáíafiarðt. „bað geta aUir lcnt
í Jjárhagvórðuglcikum án þcss
að J'að ié enoilcga ásiaeda til
{«rss að gruna |>á utn citthvað
misjafm, vanwefí i siarft eða
ÖRK CIMJSOI Cjikfrrot «l&ka
álrínittídwtS retu hans I tn&tHi.
citthvað ólóglcgt atíixfi. hað
er hcldur ekkt J>anntg að íá-
tarklingar séu almeiml van-
h*flr til að gfgna cmbxttum.
Pað föctu komíð uj>p lUvik i
ctnstaka málum }>m sem
hugsanlegír láriaarottnar
ktrmu við sögu, þar sem
harfní þeirra gícli orkað tvi-
m*Hs, l*á væti }>aö þcirra
skykb sjálfra að vekja athygji á
Jón Magnússon, hæsíaréítarlögmaður
Hiilfliu (iniiknnMivfÍíU
Hluti af heilsíðugreir, Pressunnar 22. júlí, 1993, þar sem meðal annars var rætt við aðstoðarmann Þorsteins
Pálssonar um fjarhagsvandræði embættismannsins, sem Þorsteinn kveðst nú ekki hafa haft hugmynd um.
Velkomin um borð
arferjuna Baldur

Frá Stykkishólmi kl. 10.00 &16.30
Frá Brjánslæk kl. 13.00 & 19.30
Símar: 438-1120 Stykkishólmi
456-2020 Brjánslæk
Fax: 438-1093 Stykkishólmi