Vísir - 07.02.1976, Blaðsíða 14

14
Laugardagur 7. fcbrúar l!)7(i. visra
FACES HÆTTIR
Eftir
standa
Small
Faces
Eftir árs gamlan orð-
róm, er loks búið að
gefa út yfirlýsingu þess
efnis að hljómsveitin
FACES sé ekki lengur i
tölu starfandi hljóm-
sveita.
Ekki kemur þessi yf-
irlýsing þó á óvart, þvi
þeir Ron Wood og Rod
Steward hafa verið viðs
fjarri félögum sinum i
Faces alit siðasta ár.
Nægir i þvi efni að benda á
hljómleikaferðalag Wood’s um
Ameriku með Eolling Stones, og
einmenningsverk Stewards
„Atlantic Crossing” ásamt
ótemjandi ást hans i garð henn-
ar Ekland sem fræg er orðin.
Aðrir meðlimir Faces, þeir
Ian McLagan, Jesse Ed Davis,
Tetsu Yamauchi, og Kenny Jon-
es eru að vonum sárir vegna
þessara málaloka.
Þeir félagar skella allri skuld-
inni á þá Wood og Steward, og
segja að ef þeir félagar hefðu
gefið Faces tækifæri á þvi aö
spreyta sig á þvi efni sem þeir
fórnuðu i einmenningsverk sin
þá hefði þetta ekki farið svona.
„Þeir skrifuðu gott efni, en
hirtu það fyrir eigið nafn, létu
svo FACES vinna úr ruslinu”,
segir Jones.
Nú er þvi talið vist að Ron
Wood gangi opinberlega i Roll-
ing Stones, og að Rod Steward
geri alvöru úr þvi að stofna sina
eigin hljómsveit.
Má telja liklegt að hann velji
til liðs við sig flestalla þá er
unnu með honum á siðustu plötu
hans „Atlantic Crossing”, en
það voru m.a. Steve Cropper, og
Jesse Ed Davis (úr Faces) og
grúppurnar Meters og The
Memphis Horns.
Hljómsveitin Faces var stofn-
uð árið 1969 þegar að Steve
Mariott gekk úr The Small
Faces og stofnaði Humple Pie.
Þeir sem þá stóðu eftir I Small
Faces, Kenny Jones — Ian Mc-
Lagan — Ronnie Lane fengu til
liðs við sig þá Rod Steward
(áður Jeff Beck group og John
Baldry) og Ronnie Woood
(einnig með Jeff Beck group
áður), og stofnuðu FACES.
Orp.
Útvarpíð ykkar
er brandarí..."
— segir Stuart Austin plötusnúður
mánuði, og vonandi skemmta
okkur jafn vel og Stuart.
Tónhorniö náði tali af Stuart
nú i vikunni, og spurði hann
hvernig honum hefði likað dvöl-
in hérna.
Stuart sagðist vera harð-
ánægður með allt og alla hér-
lendis, en gaf jafnframt i skyn
að skemmtanalif okkar hefði
reynst sér full litilfjörlegt.
„Það kann að vera ástæðan
fyrir mikilli drykkju ykkar, hve
skemmtistaðirnir eru fáir og lit-
ill fjölbreytileiki i kringum þá,”
sagði Stuart.
„En að öðru leyti skemmtið
þið ykkur eins og annað fólk,
fyrir utan þessa hvimleiðu mál-
gleði sem sumir islendingar eru
gæddir.
Stuart kvaðst vera bæði undr-
andi og ánægður yfir gæðum is-
lenskra hljómsveita og nefndi
þar sérstaklega hljómsveitirnar
Paradis, Júdas og Ýr frá Isa-
firði, ásamt Gunnari Þórðar-
syni.
„Þessir aðilar myndu slá allt
út i löndum eins og Danmörku
t.d., en Stuart treysti sér ekki til
þess að rökstyðja þau ummæli
sin, að þessar hljómsveitir væru
ekki samkeppnishæfar i Eng-
landi.
Varðandi tónlistina hér al-
mennt hafði Stuart ýmislegt til
málanna að leggja, t.d. var
hann mjög undrandi og óánægð-
ur með frammistöðu Rikisút-
varpsins i þeim efnum.
Um útvarpið sagði hann, „it’s
only a joke”.
„Þessir menn sem þar stjórna
virðast vera algerlega blindir
fyrir þeirri staðreynd að megin-
hluti yngra fólksins hér á Suður-
landi, allavega, hlustar allan
daginn á Keflavikurútvarpið i
stað þess islenska, hvers
vegna?”
Það má geta þess að ekki alls
fyrir löngu stóð til að Stuart
fengi að spreyta sig i einu
„popphorninu”^ en á siðustu
stundu var áður veitt leyfi aftur-
kallað á þeirri forsendu að
maðurinn talaði ekki islensku.
Stuart vinnur sem kunnugt er
fyrir þekkt umboðsfyrirtæki i
Danmörku, og hefur unnið á
mörgum þekktum diskótekum i
Evrópu. Tónhornið spurði Stu-
art hvernig svona flakk legðist i
hann.
„Vel, mjög vel, frjálsari getur
maður varla verið.”
Stuart bætti þvi svo við að
hann ætti lögheimili i Dan-
mörku, og þar liði honum best,
„þar eru sætustu stúlkurnar,”
sagði hann.
Tónhornið spurði Stuart þá
hvort hann hefði eitthvað út á
islenskar stúlkur að setja, og
svaraði hann þvi þannig til:
„Fyrir mig er það ansi erfitt
að dæma, þú sérð, það er sama
hvar þú ert i heiminum, alls
staðar fyrirfinnast vitlausar
stúlkur sem finnst það ofsa töff
að vera með gæjanum i
diskótekinu, þetta eru „þvi mið-
ur” stúlkurnar sem ég kynntist
fyrst.”
„Þær eru sumsé hvorki verri
né betri hér en annars staðar”.
—Örp.
Plötusmiðurinn enski Stuart
Austin sem undanfarna fimm
mánuði hefur starfað á
diskótekinu óðal við góðan orð-
stir, er nú á förum.
Annar plötusnúður frá sama
umboðsfyrirtæki er þegar kom-
inn til landsins, og hóf störf i
óðal á fimmtudaginn var.
Sá heitir Chris Johnsen, þó að
liið raunverulega nafn hans sé
Narburas, og er tvitugur að
aldri.
Chris mun staldra hér við i tvo
HEYRST HEFUR. • • • •
Að: Hrafn Gunnlaugsson fram- kvæmdastjóri næstu listahátið- ar stefni að þvi að fá hingað til lands eitthvert stórt nafn, til þess að fullnægja kröfum popp- unnenda. 1 þvi sambandi hefur verið haft samband við aðila sem hafa á sinum böndum nöfn eins og WINGS, BOB DYLAN, og CHICAGO, hvað skyldi svo miðinn kosta? Að: Efni það sem verður á væntanlegri breiðskifu hljóm- sveitarinnar HAUKA, sé eftir Kristján Guðmundsson, óinar Óskarssonog Jóhann Helgason. Að: Magnús Magnússonútgerð- armaður og eigandi Hafskips h/f sé fyrrverandi fjárhagslegi bakhjarl hl jómsveitarinnar C’HANGE. Að: Einmana bláu drengingir séu orðnir svo einmana að þeir verði að gefa út sina plötuna hver? Að: Einhver bið verður á útgáfu „kreppu-plötu” Steinars h/f. Sennilegast hefur kreppan spil- að þar eitthvað inn i. örp.