Vísir - 07.02.1976, Blaðsíða 4

4
l.augaidagur 7. febrúar 1976. vism
BÍLAVARAHLUTIR
Notaðir varahlutir
í flestar gerðir eldri bíla
t.d.
Rambler Classic,
Chevrolet Biskvæn. Impala
og Nova árg. ’65.
Vauxhall Victor ’70.
BÍLAPARTASALAN
Höfðatún 10, simi 11397.
Opiö frá kl. 9-6.30, laugardaga kl. 1-3.
Nauðungoruppboð
sem auglýst var i 86. 88. og 89. tbl. Lögbirgingablaðs 1975 á
eigninni Sléttuhrauni 28, 3ju hæð tii vinstri, Hafnarfirði,
talin eign Sigurjóns Rikharðssonar, fer fram eftir kröfu
Tryggingastofnunar ríkisins á eigninni sjáifri miðvikud.
11. febrúar 1976 kl. 4.00 e.h.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á Hjaltabakka 20, talinni eign Guðnýjar
Tryggvadóttur o.fl. fer fram á eigninni sjálfri, miðviku-
dag 11. febrúar 1976 kl. 11.30.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 14. 16. og 17. tbl. Lögbirgingablaðs 1975 á
eigninni Lyngási 2, Garðakaupstað þingl. eign Ásgeirs
Long, fer fram eftir kröfu Jóns ólafssonar, hrl. á eigninni
sjálfri miðvikud. 11. febrúar 1976 kl. 4.45. e.h.
Bæjarfógetinn i Garðakaupstað.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 80., 82. og 84 tbl. Lögbirtingablaðs 1974 á
hluta i Ljósheimum 12 A, þingl. eign Runólfs Runólfsson-
ar, fer fram eftir kröfu Skúla J. Pálmasonar hrl. á eign-
inni sjálfri, miðvikudag 11. febrúar 1976 kl. 11.00.
Borgarfógetaembættiö i Reykjavik.
„ER
BÚINN
AÐ
TEIKNA
RAF-
LAGNIR
í RÚM-
LEGA
1500 HÚS
Haraldur Sæmundsson er elsti starfsmaður Rafmagnsveitu
Reykjavikur og segist hafa haft ánægju af starfi sinu enda sam-
starfsmennirnir eins og best verði á kosið.
í TÓMSTUNDUM"
,,Já, ég er búinn aö vinna hjá
Rafmagnsveitu Reykjavikur i
fimmtiu ár. Ég byrjaði 1. febrú-
ar árið 1926 og hef verið siðan.
Og er elsti starfsmaðurinn hér.”
Þetta segir Haraldur Sæ-
mundsson sem nú er yfireftir-
litsmaður hjá Rafmagnsveitu
Reykjavikur.
,,Ég varð strax hjálparmaður
hjá eftirlitsmanni. Þá vorum
við til húsa i Hafnarstræti 12 á
fjórðu hæð i Edinborgarhúsinu.
Nú það likaði vel við strák og ég
var beðinn um að fara i skóla og
læra mitt fag. Ég fór þá í Iðn-
skólann um haustið og út-
skrifaðist sem rafvirki árið
1930.
Þetta var áður en hitaveitan
kom og bærinn þurfti þá mjög á
þvi að halda að láta skoða raf-
lagnir i húsum. Það gerðist
nefnilega oft að það varð út-
leiðsla og þá var voðinn vis.
Strax i upphafi likaði mér
mjög vel við starf mitt. Vinnufé-
lagarnir hafa allir verið afar
alúðlegir, ráðamenn engu s.iður
en aðrir.
Þá þótti fint
að vinna hjá
Rafmagnsveitunni
— Um það leyti sem ég var að
Rœtt við Harald
Sœmundsson yfir
eftirlitsmann sem
unnið hefur hjá
Rafmagnsveitu
Reykjavíkur
í 50 ár
hefja störf hjá Rafmagnsveit-
unni þótti það afskaplega fint að
vera i fastri vinnu. Maður var
þvi afskaplega hreykinn af þvi
að geta sagt frá að nú starfaði
maður hjá Rafmagnsveitunum
og flikaði þvi i tima og ótima.
En timarnir breytast og
breytast. Nú er i raun og veru
meira að gera en var þegar ég
fyrst byrjaði hjá Rafmagnsveit-
unni. Það má segja að við séum
núna i mannahraki.
Áður gátum við farið og
skoðað raflagnir i húsum án
þess að eiginlega væri um það
beðið. Nú verður fólk að biðja
um að slikt sé gert.
Það er varla hægt að segja að
fagið eigi neitt skylt við það sem
það var i upphafi. Svo miklum
breytingum hefur allt tekið.”
Á margs konar
tómstundastörf
Hefur þér aldrei fundist það
fábreytilegt að starfa hjá sama
fyrirtækinu svo lengi?
„Það hefur verið gæfa min að
vera heilsuhraustur alla ævi. Ég
hef haft ánægju af starfi minu
og allir samstarfsmennirnir
eins og best verður á kósið.
Jú, svo á ég mér ýmislegt
tómstundagaman. Fyrir utan
vinnuna hef ég haft þá áráttu að
teikna raflagnir i hús. Nú er ég
búinn að teikna raflagnir i yfir
1500 hús.
Svo er ég einn þeirra sem hef
haft trjáræktardellu. Loks ég ég
eina trillu. Af henni hef ég haft
hina mestu ánægju.
Þú sérð að ég hef nóg að gera
og ýmislegt sem ég sýsla við.
Ég verð 65 ára i mai. 1. júli
ætla ég að hætta störfum.”
— EKG
Ekki skylda að
senda launamiða
— en launþeg
inn verður að
standa full skil
„Það kemur fyrir að launþeg-
ar bera þvi við að þeir hafi ekki
fengið launamiða senda, þegar
allar launagreiðslur hafa ekki
verið taldar fram. Sú mótbára
er hins vegar ekki tekin gild.
Launagreiðendur eru ekki
skyldir til að senda launþegum
afrit af launamiðum. Það er
launþeginn sem á að halda
saman tekjum sínum”.
Þessar upplýsingar veitti
Bergur Guðnason lögfræðingur
hjá Skattstofu Reykjavíkur.
Nokkuð hefur borið á þeim
misskilningi launþega, að fái
þeir ekki launamiða senda, þá
beri þeim ekki að telja viðkom-
andi tekjur fram til skatts. En
launagreiðendum ber alls ekki
skylda til að senda launþegan-
um afrit af launamiðum.
Bergur Guðnason sagði að
alltaf hefðu samt verið tiltölu-
lega góð skil á launamiðum til
launþega. Stór fyrirtæki hafa
yfirleitt öll þessi mál i góðu lagi.
Helst eru það smærri fyrirtæki
sem draga útsendingu launa-
miða til launþega, ef þau þá
senda nokkra. Sjaldnast trassa
þau þó að senda skattinum
launamiða. Ef þau gera það
ekki hefur skattstofan leyfi til
að telja launagreiðslur ekki með
til rekstrarútgjaida þótt þær séu
tilgreindar á rekstrarreikningi.
En hvað getur launþegi gert
sem fær afrit af launamiða sent
til sin löngu eftir að skilafrestur
framtals er útrunninn en hefur
gleymt að telja launin fram?
„Skattstofan tekur gild bréf
með óskum um að bætt sé inn á
tekjuhlið skattskýrslu”, sagði
Bergur. Hann sagði að skatt-
stofan gæti bætt tölunum inn á,
allt þar til gögn fara i tölvu-
vinnslu, sem er þá nokkrum
vikum áður en skattskráin
kemur út á miðju ári. — óH.