Vísir - 24.10.1976, Síða 7

vism
Sunnudagur 24. október 1976
andi þýðir þó fleira en að vera
orðinn meðlimur i hópi nemenda,
þvi að sannur dulspekingur gerir
sér allt far um að þjóna mannkyni
öllu. Hann notar ekki eingöngu i
slna eigin þágu það, sem hann
hefur lært af dulspekilegu við-
horfi til lifsins, heldur notar hann
það i þágu alis, sem i kringum
hann er. Hljóðlega og i leynum
beinir hann áhrifum sinum að
nánasta umhverfi sinu og veit, að
sannleikurinn, samúðin og ljósið
felur i sér orku, sem breiðir úr sér
vegna eigin eðlis.
Það er mikiö rætt og skrifað um
strið og frið. Fréttaskýrendur
endurspegla venjulega sjónarmið
hinna einstöku þjóöa frekar en
mannkynsins sem heildar. Viö
skulum ihuga þetta nánar frá al-
heimslegu en um leið persónulegu
sjónarmiði, og hugsa um hið tvö-
falda eðli mannsins — hinn ytri og
hinn innri mann.
Maður sá eða hópur, sem lifir
aðeinsi samhljómi við það, sem
hinn ytri hluti eðlis mannsins
býöur honum, lifir i heimi and-
stæöra ástriðna og hvata. Hann
eða þær eru i stríðivið innri hluta
sinn.
En sá einsaklingur, sem öðlast
þekkingu á sviði þessa innra
sjálfs finnur samhljóm og frið,
sem er djúpur, sem mestu djúp
hafsins. Friðurinn á þvi sina upp-
sprettu innan sérhvers okkar,
Strið á sér stað, þegar við höfum
ekki lært aö lifa með okkur sjálf-
um og getum þar af leiðandi ekki
lifað með öðrum.
Hagnýt dulspeki þarfnast aga,
þvi það að láta takmarkalaust
undan hverri hvöt eða löngun, úti-
lokun nokkurrar tilhneigingar til
siögæðis, er I raun að lifa hálf-
drættingslifi, þar sem aðeins
helmingur, eöa minna(af mögu-
leikum mannsins nýtur sin.
Rósarkrossmenn vita að vitund-
in er eins og straumur, sem
„rennur gegnum manninn” og
gæðir hann lifi. Mörg plön þessar-
ar vitundar hefur nútima sálar-
fræöi gert tiltölulega góð skil. En
starfsemi hinna hærri plana vit-
undarinnar og notkunarmögu-
leikar þeirra i daglegu lifi halda
áfram að vera, a.m.k. enn sem
komiö er, utan verksviðs nútima
visinda.
Hvernig skynjum við?
Nákvæmlega HVERNIG mað-
urinn öðlast þekkingu að innan,
án notkunar hinna venjulegu við-
tækja, — skilningarvita, — er enn
hulin ráðgáta, sem allar visinda-
greinar, nema dulsálarfræðin
(parapsychology), kjósa fremur
aö rannsaka ekki. Enda þótt trú-
arbrögðin játi að maðurinn geti
öðlast innblástur að innan, ásaka
þau alla viðleitni til að rannsaka á
hlutlægan og sanngjarnan hátt
nákvæmlega hvaö á sér stað og
alla sanna löngun til þess að
koma þvi undir valdsvið manns-
ins sem eitthvað illt, sem maöur-
inn eigi ekki að vera aö fikta með.
Vitundin er undarlegur og dá-
samlegur eiginleiki mannverunn-
ar, en hún krefst gaumgæfilegrar
athugunar. Hættu hér augnblik
lestrinum, og virtu gaumgæfilega
fyrir þér einhvern hlut i umhverfi
þinu. Þú sérð dýpt, lengd og
breidd hans. Hann hefur tilveru
fyrir þér, i gegnum túlkun þina á
honum viö viðtækja-skilningar-
vitum þinum, sem er eiginleiki
grunnhluta þeirrar vitundar er
gæðir okkur lifi. En hvaö er það
raunverulega sem gerist? Hvern-
ig skynjum við? Sérhver hlutur i
heimi okkar, sérhver efnisögn, er
gerðúr „múrsteinum” þeim, sem
alheimurinn er byggður úr: elek-
trónum, atómum, mólekúlum.
Sveiflusamtvinnanir þessara
grunnþátta lenda á einhverju við-
tækja skilningarvitanna' (til
dæmis auganu) og er breytt i
taugaboð, sem berst til heilans.
Þessar bylgjur fara aldreisjálfar
inn f limama okka
! Með taugaboðinu berast árhfi
þessara bylgja að heilanum og
hvetja ákveðna staði hans. Vitund
okkar varpar imynd út íumhverfi
okkar, og við gæðum það um-
hverfi vissum eiginleikum.
Tökum lit, sem dæmi: Sveiflur
frá „brúnum” vegg, berast til
augna okkar og stoppa þar.
Taugafrumur sjónunnar virkjast
og senda boð til heilans. En það er
iheilanum, sem liturinn er fram-
kallaður! Það er þar, sem þessi
taugaboð eru þýdd og meðvitund
um lit á sér stað. Raunverulega
hefur brúnn veggur engan lit, þvi
hann er aðeins uppbyggöur af
sveiflandi ögnum. Þar aö auki, er
hinn eiginlegi „litur” þess veggj-
ar, sem við skynjum allt annaðen
brúnn, þar sem það „ljós”, sem
hann hefur hafnað er brúnt.
Rósarkrossmenn hafa aldrei
mælt með þvi að bæla neinar
skynjanir viðtækja-skilningarvit-
anna, en þeir rannsaka vandlega
þær skynjanir, sem berast þeim
(hvort sem þær berast að utan
eða innan), svo að hægt sé aö
meta þær réttilega og hagnýta i
lifi þeirra.
Nú hefurðu smá-hugboð um
lifsviöhorf rósarkrossmanna og
eitthvað um lifsspeki þeirra. En
þvi hefuröu ekki heyrt meira um
þá ef það, sem þeir hafa fram að
færa er svona stórkostlegt og
hagnýtt?
Ein aðalástæðan er uppbygging
reglunnar. í umhverfi, þar sem
peningar og efnishyggja virðist
rikja, hafa einstaklingar ekki hirt
aö ráði um eðlilifsins fyrr en fyrir
mjög stuttu. Stór hluti jaröarbúa
miðar að þvi að fá sem mest út úr
lifinu meö þvi að gefa eins litið og
mögulegt er, af sjálfum sér til
þess. Þetta gengur ekki til lengd-
ar og af þvi leiðir vonleysið og
vanmáttarkenndin, sem við
stöndum andspænis I dag. Þótt
rósarkrossmenn hafi alltaf kennt
kerfi hagnýtrar dulspeki, sem
veitir einstaklingum möguleika á
að ná sem mestu út úr lífinu,
segja þeir einnig að þetta geti
aldrei átt sér stað, án þess að
fylgi töluverð sjálfsögun, stað-
festa, vilji til að breyta sér, og að
menn helgi sig mannkyni.
Ekki enn eitt
samsullið?
Önnur ástæða er að rósarkross-
menn, bæði sem einstaklingar og
sem félagsskapur, eiga ekki eða
alla vega ættu ekki að flaksast
með kunnáttu sina. Mannkyns-
sagan geymir fjölda nafna
manna, sem lagt hafa sinn skerf
til menningar, og voru annað
hvort sjálfir meðlimir eöa ná-
tengdir öörum, sem voru það. En
þetta fólk, — eins og nemendur
reglunnar i dag — voru ekki að
hugsa um hversu mikillar athygli
þau gætu orðið aðnjótandi, heldur
hversu miklu góöu þau gætu 'á-
orkað. Hver einstaklingur getur
unnið að útbreiðslu góðs og sann-
leika á mjög áhrifamikinn hátt,
sama hversu auðmjúk staða hans
i þjóðfélaginu er.
Hvaða fullvissu hefurðu fyrir
þvi, að það sem þessi regla hefur
fram að færa, sé ekki bara enn
eitt samsullið af persónulegum
hugmyndum eins einstaklings,
sem notað er til að fáir megi
hagnast á þvi?
I fyrsta lagi: Rósarkrossregl-
an, AMORC er viðurkennd af
rikisstjórnum um viða veröld,
sem menningar- og fræðslustofn-
un, sem ekki hefur gróðasjónar-
mið að markmiði (nonprofit).
Hún öðlastþessa tilnefningu i sér-
hverju þvi landi i heiminum, þar
sem hún er starfrækt. í aðal-
stöðvum reglunnar, heldur hún
uppisafniog „planetarium”, sem
eru öllum opin. Safnið, sem ó-
keypis aðgangur er að, hefur að
geyma stærsta safn egypskra og
babylonskra fornmuna i vestan-
verðum Bandarikjum Norð-
ur-Ameriku. t þvi er einnig að
finna listasafn, þar sem lista-
menn af öllum þjóðernum koma
list sinni á framfæri. I Rósar-
krossgarði, má einnig finna dá-
gott rannsóknarbókasafn, fyrir-
lestrarsali og tilraunastofur
Rose-Croix háskólans, sem opin
eru rósarkrossnemendum.
Rósarkrossreglan hefur við-
feðma undirstöðu bæði I alþjóð-
legri og mannkynssögulegri arf-
sögn, sem hún starfar á. Rósar-
krossmenn og -konur má finna i
flestum löndum þessa heims.
Saga Rósarkross-
reglunnar
Hinar sagnfræðilegu rætur
Rósarkrossreglunnar eru djúpar
og hafa ekki farið varhluta af um-
deilni. Flestar alfræðiorðabækur
viðurkenna að reglan var til i
Þýskalandi snemma á sautjándu
öld, en segja ranglega að þetta
hafi verið upphaf hennar. Rósar-
krossmenn hafa alltaf haft tvenns
konar timabil veru sinnar i
hverju umdæmi: Virkt, opið
timabil 108 ára, og siðan lokað
timabil að sömu lengd. Uppruni
þessarar erfðavenju er hulinn i
löngu liðnum timum. Þannig
hefur eitt umdæmi ávallt getað
verið virkt og opið meðan annað
er óvirkt og lokað. Þetta er það
sem gerðist i Þýskalandi þegar,
rétt eftir uppfinningu prentlistar-
innar, átti sér stað enduropnun i
virkt og opiö timabil reglunnar
þar og prentuðum flugritum var
dreift, sem gaf mörgum ranglega
það hugboð að reglan hafi ekki
haft neina fyrri tilveru. Höfundur
þessara flugrita var reyndar Sir
Francis Bacon. Heimildum ber
ekki saman um raunverulegan
aldur reglunnar. Arfsögn Rósar-
krossreglunnar segir að fyrsti
stórmeistari hennar hafi verið
Amenhotep IV. caraó. Hann hóf
fyrstur manna eingyðistrúarlega
heimspeki, þaö er aö segja, trú á
eina frumorsök — einn Guð, eöa
kosmiska heild. Það var i
Egyptalandi til forna, sem laun-
helgarnar fyrst upplýstu þá er
leituöu þekkingar, sem var niöur-
bæld af valdi ráðandi prestastétt-
ar.
Frá fornum uppruna hefur Rós-
arkrossreglan ávallt leitað sann-
leikans. Kenningar hennar hafa
að geyma samsafn hugsun dul-
spekinga (mystics) og heimspek-
inga frá upphafi tilveru hennar.
En rósarkrossismi er ekki ein-
göngu fágun og úrval þess besta
af hugsunum aidanna. Hann
hefur veriö, er, og mun alltaf
vera, hagnýting náttúrulegra og
alheimslegra lögmála, sem lærð
hafa verið i gegnum aldanna rás,
um vandamál og þrengingar
samtimans.
Rósarkrossreglan er ekki and-
trúarleg, andþjóðfélagsleg, and-
kirkjuleg eða gegn kjötáti. Regl-
an er ekki pólitisk, liöur ekki of-
stæki, iðkar hvorki né ábekir
stjörnuspeki, spiritisma, „cult-
isma” eða persónulega hollustu
við neinn einstakling eöa hóp!
Rósarkrossmenn selja hvorki
kenningar sinar opinberlega, né
bjóða þær til sölu I bókarformi.
Rósarkrossreg1an er
BRÆÐRAREGLA, hún er ekki
trúfélag, og er óháð trúárbrögð-
um, kynþáttum og stjórnmála-
skoðunum. Reglan er rekin I
stúkukerfi um allan heim. Með-
limir hennar nema i einrúmi inn-
an veggja heimilis sins og er i
sjálfs vald sett, hvort þeir taka
þátt i einhverri hinna mörg
hundruð stúkna AMORC, um all-
an heim. Nemandinn greiðir lágt
ársgjald, sem stendur straum af
prent- og póstkostnaði við náms-
bréf hans, mánaöarrit og hin tölu-
verðu bréfaskrif, sem eiga sér
stað milli reglunnar og meölima
hennar. Ekkert af þessu fé getur
fallið til persónulegrar velferðar
neins einstaklings eða embættis-
manns reglunnar, hvorki beint né
óbeint.
Rósarkrossreglan hefur ákveð-
ið hlutverk. Hún hefur lagt stóran
skerf til menningarinnar i gegn-
um aldirnar. Fyrir þjónustu sina i
garð mannkyns, hefur þessi göf-
uga regla vaxiö I viksu — visku
aldanna — og býður þessa þekK-
ingu sérhverjum einlægum leit-
anda sannleikans.
Rósarkrossnemandinn getur
ekki gert minna, i þessum heimi
hinna öru og ruglandi breytinga,
en reyna að geisla innan frá sjálf-
um sér, friði, kærleik, samhljómi,
góðmennsku og heilbrigöi, til
þeirra, sem hann kemst i snert-
ingu við. Þetta er markmiö Rós-
arkrossreglunnar, AMORC, og
tilgangur dulspekinnar i heimin-
um i dag.
Pax Vobiscum
Nestor
¥ m
BLYRUÐUR
:v
%

Útvegum blýrúður i glugga úti og inni i
skápa, eldhúsinnréttingar, alls konar
innréttingar. Margar tegundir i mörgum
litum.
Skaffað eftir máli.
r,\
I

1
;

Grensósvegi 12
Sími 32035
nusgogn