Vísir - 30.04.1977, Síða 10

10
VÍSIR
t’tgefandi .Keykjaprent hf
Framkvæmdastjóri:Davfö Guömundsson
Kitstjórar: Þorsteinn Pálsson ábm.
ólafur Kagnarsson
Kitstjórnarfulltrúi: Bragi Guömundsson. Fréltastjórl erlendra írétta: Guömundur Pétursson t'm-
sjón meö helgarblaöi: Arni Pórarinsson. Blaöamenn: Edda Andrésdóttir, Einar K. Guöfinnsson,
EHas Snæland Jónsson, Finnbogi Hermannsson, Guöjón Arngrlmsson, Kjartan L. Pálsson, óli
Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Saemundur Guövinsson. Iþróttir: Björn Blöndal, Gylfi Kristjánsson.
Akureyrarritstjórn: Anders Híínsen. ttlitsteiknun. Jón Oskar Hafsteinsson og Magnús Ólafsson.
Ljósmyndir: Jens Alexandersson, Loftur Asgeirsson.
Sölustjóri: Páll Stefánsson. AuglýsingastjSri. L*orsteinn Fr. Sigurösson Dreifingarstjóri: Siguröur
K. Pétursson.
Auglýsingar: Slöumúla 8. Slmar 11660, 86611. Askriftargjald kr. 1100 á mánuöi innanlands.
Afgreiösla: Hverfisgata 44. Sfmi 86611. Verö I lausasölu kr. 60 eintakiö.
Kitstjórn: Slöumúla 14. Slmi 86611, 7 línur. Prentun: Hlaöaprent hf.
Þingleiðtogar í eldhósi
Þingmenn stóðu í eldhúsi á fimmtudagskvöld og
deildu um stefnu ríkisstjórnarinnar eins og venja er í
þingiok. A margan hátt voru umræður þessar mál-
, efnalegri en menn eiga að venjast. Að því leyti vörp-
uðu þær ágætlega vel Ijósi á þær raunverulegu aðstæð-
ur, sem nú eru fyrir hendi i pólitíkinni.
Efnahagsmálin voru eðlilega þungamiðja umræðn-
anna. Höfuðágreiningurinn I þeim efnum kom einna
skýrast fram í ræðum þeirra Geirs Hallgrímssonar
forsætisráðherra og Lúðviks Jósepssonar. Afstaða
þeirra til vaxta lýsir einna gleggst þeim óliku sjónar-
miðum, er þeir tefldu fram i umræðunum.
Lúðviktaldi, að ríkisstjórnin hefði grafið undan at-
vinnufyrirtækjunum með of háum vöxtum. Þetta er
kórvilla. Vextir hafa þvert á móti verið of lágir og
mismununin fráleit. Með þessu móti hafa sparifjár-
eigendur raunverulega verið rændir í bankakerfinu.
Afleiðingin er sú að bankarnir hafa fengið minna
f jármagn til ráðstöfunar en áður og það er sú raun-
verulega hætta, sem atvinnu- og ef nahagslífið stendur
frammi fyrir að þessu leyti.
Segja má að það sé heldur gagnrýnisefni á ríkis-
stjórnina að hafa brugðist of seint við að tryggja
sparif járeigendum eðlilega ávöxtun á fé sínu. Ríkis-
sjóður hefur að vísu boðið sparif járeigendum eðlileg
vaxtakjör, og hefði verið full ástæða fyrir stjórnar-
andstöðuna að gagnrýna hana fyrir þá óheilbrigðu
samkeppni við lánastofnanirnar.
Forsætisráðherra og viðskiptaráðherra bentu rétti-
lega á, að staða þjóðarbúsins hefði batnað einkum
vegna hagstæðra viðskiptakjara. Það er rétt, sem for-
sætisráðherra sagði, að þetta svigrúm ætti að nota til
kjarabóta með þeim ákveðnu takmörkunum þó, að
ekki leiddi til aukinnar verðbólgu. Þetta er rétt stefna.
Spurningin snýst hins vegar um það, hvort unnt reyn-
ist að fylgja henni fram. i þvi sambandi verður að
hafa I huga, að jafnhliða er höfuðnauösyn að ná jöfn-
uði I utanríkisviðskiptum.
Eðlilegt er að talsmenn ríkisstjórnarinnar leggi I
eldhússumræðum höfuðáherslu á þau umskipti til
batnaðar, sem orðið hafa. Þannig hefur hraði verð-
bólgunnar minnkað, viðskiptahallinn er minni en áð-
ur, gjaldeyrisstaðan hefur batnað, þjóðartekjur hafa
aukist á ný og full atvinna hefur ríkt.
Þrátt fyrir þetta hafði stjórnarandstaðan ýmsar
réttmætar athugasemdir fram að færa. Beittust og
málefnalegustvar gagnrýni Magnúsar Torfa ólafs-
sonar. Hann benti réttilega á, að skattar hefðu hækkað
þrátt fyrir fyrirheit um skattalækkanir, verðbólgan
væri enn þreföld samanborið við helstu viðskiptalönd
og rikisumsvif hefðu aukist þó að kosningaloforð
hefðu hljóöað upp á hið gagnstæða.
Magnús Torfi sýndi einnig fram á, að ríkisstjörnin
hefði ekki komið fram með umbótalöggjöf af ýmsu
tagi í samræmi við stefnuyfirlýsingar sínar. Ný verð-
lagslöggjöf hefur t.a.m. ekki komrð fram, mjög fá af
fyrirhugðum umbótamálum félagsmálaráðuneytisins
hafa orðið að veruleika og fögru loforðin um stefnu-
mótun i orkumálum hafa reynst innantóm. I orku-
málunum hefur reyndar verið staðið að meiri glap-
ræðisfjárfestingu en unnt er að verja, ræður ríkis-
stjórnarmanna báru þess vott.
Geir Hallgrímsson forsætisráðherra hafði hins veg-
ar lög að mæla, þegar hann sagði, að við hefðum nú í
kjölfar ytri efnahagslegs bata tækifæri til þess að
koma aftur á jafnvægi og bæta raunveruleg lifskjör.
Og hann benti með réttu á, að við verðum að kunna
fótum okkar forráð, ef betri tíð á að nýtast til aukinn-
ar hagsældar.
:-vrV-0:
Hjónin Guðrún Lárusdóttir og séra Sigurbjörn Gíslason
AFKASTAMIKILL MANNVINUR
Aldarafmæli sr. Sigurbjörns
Astvaldar Gislasonar var á sl.
ári, f. á nýársdag 1876. Hann
náði háum aldri, hafði þrjú ár
um nirætt, er hann andaðist i
Reykjavik 2. ágúst 1969.
Um þenifan þjóðkunna mann
hefursr. Jón Kr. Isfeld nú tekið
saman bók, sem ber riafniö: Af-
kastamikill mannvinur.Og mun
vissulega af öllum, sem nokkuð
til þekkja, vera talið mikið rétt-
nefni. Þvi til stuðnings má lika
geta þess, að i Guðfræðingatali
tekurupptalningin á störfum sr.
Sigurbjörns, ritverkum hans,
útgáfu og annarri athafnasemi
yfir næstum tvær blaðsiður.
Sr. Jón hefur viðað að sér
Vor auðlegð sé
Nú, þegar er dagurinn orðinn
svo dásamlega langur saman-
borið við skimuna i skamm-
deginu og vorið tánum tyllir
tindana á,” þá fara annir lifsins
aö komast I hámark i náttúr-
unnar riki, og raunar s.a.s. á
öllum sviðum.
Hér hjá okkur Islendingum
standa mjög annamiklir timar
fyrir dyrum, enda þótt af öðrum
toga sé heldur en venjulegar og
eðlilegar vorannir. — Þetta
annríki er eins og allir vita — I
sambandi við þann mikla vanda
hvernig skipta eigi þeim riku-
legu gæðum, sem þessari þjóð
fellur i skaut af nægtaboröi
náttúrunnar og hún aflar sér I
miklum mæli með dugnaði og
verkkunnáttu. —
A vorin koma gjarnan upp i
hugann þessar linur úr alkunn-
um sálmi þar sem fjallaö er um
gjafir Guðs:
Blessaðar ástgjafir hans
drjúpa sem dögg til vor niöur.
Þetta minnir á vorið og hinn
mikilvæga þátt, sem himna-
döggin á I vexti gróðursins og
afrakstri jarðarinnar. Og þá
túlka þessar linur lika þann
sannleika, aö úr þvi að gæði
lífsins eru gjafir skaparans, þá
erum við mennirnir aðeins
ráðsmenn yfir þessum hlutum
öllum og hljótum að verja þeim
að vilja hans, sem hefur gefið
okkur þá, eða öllu heldur selt
okkur I hendur umráðin yfir
þeim um stundar sakir. —
Og hver og hvernig er sá vilji?
Hvers ætlast hann til af okkur I
ráðsmennskunni?
Guðs orö gefur okkur svar við
þvi. Þar segir: Vilji Guðs er hið
góða og fagra og fullkomna.
Æösta skylda mannsins er þvi
að einbeita sér aö þvi að
samræma vilja sinn þessu
markmiði og skipta lifsgæðun-
um I samræmi viö það.—-
Eins og nú horfir, þegar þetta
er ritað, er búist viö harðnandi
átökum um skiptingu llfs-
gæðanna — þjóðarteknanna.
Ekki er þaö þó af þvi, að nú
komi minna til skiptanna heldur
miklu efni I þessa bók og vitnar
óspart i heimildir máli sinu til
stuðnings. Þóttekki sé það lang-
ur lestur er þar ágætt yfirlit yfir
efnið i fáum en skýrum drátt-
um. Auk þess geymir bókin
grein um ætt og uppruna sr.
Sigurbjörns eftir sr. Agúst á
Mælifelli og greinar og ljóð i til-
efni af aldarminningu hans.
en áður. — Þvert á móti.
En sannast ekkihér það, sem
„höfundur og fullkomnari trúar
vorrar” segir: „Ekki verður llf
mannsins tryggt meö eigum
hans”. (Lúkas 12.13) Þetta má
llka heimfæra upp á heila þjóö.
Af þessu eigum við íslendingar,
eins og aðrar kristnar þjóðir, að
draga okkar lærdóma. Við eig-
um að nema þann sannleika, aö
rlk þjóð er I raun og veru ekki
betur á vegi stödd en sú efna-
minni, ef hún ber ekki gæfu til
að skipta auði slnum og afla-
feng réttilega með landsins
börnum og umgengst öll verð-
mæti meö kærleika, sanngirni
og fómfýsi, en ekki þeirri
heimtufrekju sem ekkert tillit
tekur til þess, sem heildinni er
fyrir bestu. —
Vor auðlegö sé aö eiga
himnarlki
vor upphefð, breytni sú er
Guði líki.
Vort yndi að feta I fótspor
lausnarans.