Vísir - 01.05.1977, Síða 7

Vísir - 01.05.1977, Síða 7
6 Sunnudagur 1. mai 1977 VÍSlR VÍSIR Sunnudagur 1. mai 1977 setning er mjög svo venjuleg þegar sjómenn eiga i hlut þegar þeir eru að leggja frá bryggju. En að fá þetta allt i einu yfir sig þegar maður er sestur upp i flugvél og er að leggja af stað i loftið er dálitið óvenjulegt. Það var þvi ekki nema von að farþegar i flugvél Flugfélags is- lands á leið til Kaupmannahafn- ar um árið hrykkju við er þeir heyrðu þessi orð kölluð er vélin var i flugtaki á Keflavikurflug- velli einn morguninn. Bjarna Gunnari fannst vélin eitthvað sein að komast i loftið, og þeim hugsunum sinum til áréttingar kallaði hann þessi orð yfir farþegasalinn. Menn urðu þó rólegir stuttu siðar, er vélin lyfti sér i loftið, þeir voru á flugi, en ekki komnir á sjó út. ,,Jú þau eru aö sjálfsögðu rik i huga manns á stundum ýmis orðatiltæki og setningar sem maður notaði á sjónum, en þó er ég ekki svo forstokkaður sjókarl að ég geti ekki haftstjórn á mér, þetta var nú meira svona til þess að lifga fólkið við”. En það var ekki allt búið enn. Þegar flugvélin var að undirbúa lendingu á Kastrup flugvelli og farþegar sátu spenntir á ,,út- kikki” eins og Bjarni kallar það, gall allt i einu við: „Gera klárt að framan”. Og aftur hrukku ■ allir við. „Hvernig væri að ræða viö einhvern iþróttamann, en blessaður góði talaðu við hann eins og mann!!"Þetta mælti rit- stjóri Helgarbl- þegar hann sendi undirritaðan af stað til að ræða við „einhvern iþrótta- mann”. Það er óþarfi að taka þessi orö bókstaflega, ég veit að „stjórinn” átti ekki við að það væri ekki hægt að ræða viö i- þróttamenn eins og menn, hann hafði fremur i huga að iþrótta- maðurinn svaraði einhverjum öðrum spurningum en þeim sem snúa beint að iþrótt hans, en ekki gaf hann þó neina „for- múlu” sem farið skyldi eftir i þessu viðtali. Fyrir valinu varð að þessu sinni Bjarni Gunnar Sveinsson, körfuknattleiksmaður úr Iþróttafélagi stúdenta og lands- liðsmaður, en hann er einnig kennari við Armúlaskóla i Reykjavik, auk þess sem hann starfar hjá Vélsmiöju Páls Helgasonar sem skrifstofu- stjóri. Eyjapeyji Bjarni Gunnar eins og hann er kallaður fæddist i Reykjavik en 5 ára fluttist hann til Eyja. Hug- ur hans hneigðist ekki mikið að iþróttum i æsku, en þó tók hann þátt i knattspyrnu með öðrum „peyjum” á sinu reki, svona til þess að vera ekki sér'á báti. Hann varð svo frægur aö leika knattspyrnu i 4. og 5. flokki, ,,en ég þótti ávallt lélegur mark- vörður” segir hann sjálfur. “Körfubolti. Jú eitthvað var hann stundaöur, en ég fór aldrei á æfingar, hafði ekki áhuga á þessari skrýtnu iþróttV Ungur til sjós Til sjós fór kappinn ungur, eins og siður er i Eyjum. Sjó-. mennskuna stundaði hann siðar grimmt á sumrin þegar hann átti fri frá námi, og þeir sem þekkja kappann hafa örugglega heyrt hans fyndnu tilsvör og athugasemdir sem settar eru fram á „mergjuðu” sjómanna- máli á stundum. ftJú, i 11 sumur var ég á sjó, en aldrei komstég þói hann krapp- ann. Ég hef verið við flestar teg- undir veiða, þó aldrei komið á togara, og i dragnót hef ég aldrei veitt eina einustu bröndu'.' Tilsvörin og setningarnar /#frægu" „Sleppa að aftan”. — Þessi Þýskaland . Leiðinlegasti staður sem ég hef komið til, jú, það er örugg- lega London. London er leiðin- leg borg, það er „skitalykt” þar, allt fullt at mengun og ólofti. Ég get hinsvegar ekki dæmt um London út frá menningarlegu sjónarmiði, ég hef ekki haft tima til þess að skoða söfn og þess háttar, en einn stóran kost sé ég við London. Hann er sá að það er svo stutt þaðan til Ir- lands. Á írlandi er besta fólkið sem ég hef heimsótt. Fólkið þar er svo persónulegt og ljúft i fram- t reikningstima. Bjarni Gunnar er ihuguil á svip, en nemendurnir grúfa sig yfir verkefni sin. komu og vill allt fyrir þig gera. Þú hefur það ekki á tilfinning- unni að það sé eingöngu tekið á móti þér þar af einhverri skyldu eins og sumstaðar hefur komið fyrir að við höfum fundið fyrir á landsliðsferðum okkar. Þeir eru elskulegir irarnir og viljá allt fyrir mann gera, sannkallað fyrirmyndarfólk heim að sækja. Fólkið i Hamilton i Kanada, þar sem við kepptum i for- keppni Ólympiuleikanna á siðasta ári var einnig sérlega gott fólk heim að sækja, þar var sko regla á hlutunum og margt gert til þess að láta manni liða sem best meðan maður var gestur þar. Eitt var það þó sem mér fannst mjög ónotalegt i þessari umræddu kanadaferð, en það var hversu litill ég var innan um miðherja þeirra liða sem við lékum við. Hér heima er maður vanur að vera stærstur — Bjarni er 2 metrar á hæð — T?n innan um þessa risa þarna úti sem flestir voru 2,05-2,13 metrar á hæð varð maður gripinn hálfgerðri ónota- tilfinningu”. Við báðum Bjarna að rifja upp fyrir okkur eftirminnileg- ustu landsleiki sina. „Ég veit varla hvað ég á að segja. Landsleikurinn gegn ir- um i Dublin 1974 verður ávallt minnisstæður, en það er örugg- lega einn af minum betri lands- leikjum. Þá var leikur gegn portúgölum sem var leikinn hér heima um vorið 1976 mjög góður af minni hálfu, og verður sér- staklega minnisstæður fyrir þá sök að ég kom út úr þeim leik með 100% nýtingu i skotum sem er vist mjög óvenjulegt. Fleiri leiki mætti nefna, t.d. leikinn gegn Luxemborg i Evrópukeipninni 1975 enhann fór fram i V-Þýskalandi og leik gegn Noregi hér heima i haust”. //No easy way" Bjarni nefndi leikinn gegn ir- um i Dublin 1974 sem mjög eftir- minnilegan landsleik, og undir- ritaður sem var viðstaddur þann leik getur ekki látið hjá liða að segja frá litlu skemmti- legu atviki sem gerðisb þar. Þannig var, að Bjarni var i miklu stuði, og leikmenn irska liðsins réðu ekkert við hann. Það var nóg fyrir islensku leik- mennina að gefa boltann á Bjarna, hann sá um að koma honum i körfuna. Nokkrir ungir piltar — 10-12 ára — sem sátu á næsta bekk fyrir aftan undirritaðan gátu ekki dulið hrifningu sina á frammistöðu Bjarna, og þegar hann hafði eitt sinn skilað boltanum i körfu iranna með miklum tilþrifum heyrðist einn þeirra segja við félaga sina: „0 boy, no easy way to stop him”. Þetta var sagt af svo mikilli tilfinningu, að það var ekki hægt annað en að hafa samúð með aumingja piltinum. Að hafa aga Haustið 1971 hóf Bjarni Gunn- ar störf sem kennari við Ármúlaskóla i Reykjavik, jafn- framt þvi sem hann stundaði nám við Háskólann. „Það er ekkert erfitt að eiga við unglingana, þótt ávallt séu innan um einhverjir sem eru erfiðari en aðrir. Þó er þetta að minu áliti þannig vinna að mað- ur ætti ekki að vera lengur i henni en svona 5-6 ár i einu, taka sér þá hvild. En mér hefur ávallt gengið vel að halda aga, og ef það tekst, þá er mikið fengið!1 r K >» ...og svo þýöir ekkert að slá slöku viö þetta, þiö verðiö aö einbeita ykkur að þvi aö komast til botns I þessu.... Ekki vitum viö hvort þetta var nákvæmlega það sem Bjarni Gunnar var að segja er myndin var tekin, en hann er greinilega aö segja eitthvaö merkilegt við nemendur sina. Hérna gnæfir Bjarnihátt yfir andstæðingi sinum, og fátt er til varnar þegar hann er kominn i þessa stöðu meö boltann. Myndin er úr leik landsliðsins gegn „pressuliöi” I vetur. Vissulega hefði það verið sóun á góðum krafti ef Bjarni Gunnar hefði ekki snúið sér að körfuboltanum. Framfarirnar létu ekki á sér standa, 1974 var hann valinn i landslið íslands, 27 ára að aldri, og hefur nú alls 32 landsleiki að baki. „Jú, maður hefur komið viða við með landsliðinu, og senni- lega á marga staði þar sem maður hefði ekki komið á ella. Ég hef tekið þátt i landsliðsferð- um til Finnlands, Danmerkur, Sviþjóðar, Kanada, Irlands, Skotlands, Englands og V- „Mér finnst vera skíta- lykt í London" — Rœtt við Bjarna Gunnar Sveinsson — körfuknattleiksmann, kennara, sjómann og skrifstofustjóra Byrjaöi allt i MA Þrátt fyrir orð Helgarblaðs- ritstjórans i upphafi þessarar greinar, er það ekki meiningin að ræða ekki um iþróttir, og vikjum okkur að körfuknatt- leiknum um stund. „Það var á skólaárum minum i Menntaskólanum á Akureyri að ég byrjaði i körfuboltanum. Fyrir einhverja tilviljun komst ég i b-lið 3. bekkjar, og það var nóg til þess að ég tók „bakteri- una”. Siðan lá leiðin i Háskólann, og þá lá beinast við að hefja æfing- ar með Iþróttafélagi stúdenta, sem ég og gerði. Um haustið 1967 fór ég á nokkrar æfingar hjá Benedikt Jakobssyni heitn- um, og eftir það var ekki aftur snúið, og ég^leik enn með liði stúdentanna!1 I landsliö 27 ára Hagstœtt varahlutaverð Góð viðgerðarþjónusta Hótt endursöluverð LADA 1200 Verð ca kr. 1145 þús. m. ryðvörn LADA 1200 STATION Verð ca kr. 1233 þús. m. ryðvörn •>; 'y ■ H. í - LADA 1500 S TOPAS Verð ca kr. 1357 þús. m. ryðvörn. Hagstœðir greiðsluskilmólar »...og gaf þeim upp málið á okkur báðum« »Þelr skera svampinn alveg eins og maður vill og sauma utan um hann líka, ef maður bara vill.«<^ »Já, Lystadún svampdýnur...< »Hættu nú aö tala, elskan mín« efni til að spá í LYSTADÚNVERKSMl-ÐJAN DUGGUVOGI 8 SÍMI 846 55 L VÍSIR smáar sem stórar!

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.