Tíminn - 01.11.1968, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 1. nóvember 1968.
TIMINN

DENNI
DÆMALAUSI
_ Þe+la er allt í lagi Vllll.
Þetta er bara vatnssnákur!
— HvaS er þetta Vllll? Hann
sr úr gúmmíi.
lítill, en ákaflega vel gerður tré-
hestur.
— Þú hefur þó ekki smíðað
hann lika? spurði Kristín og
starði stórhrifin á smíðisgripinn.
Hann kinkaði kolli.
— Jú, handa þér. Ég byrjaði á
honum þegar við fórum að temja
Vegu. Kristín leit til hans og síð-
an á hestinn aftur.
— En þú ert hreinasti listamað
ur, mælti hún með aðdáun. — Ég
skii ekki hvernig þú ferð að
þessu.
— Þetta liggur í ættinni, svar-
aði hann hlæjandi. — Pabbi var |
ágætur tréskeri og smíðaði alls
21. kafli.
Silfurkúlan háns frænda.
Aðalvi'ðburður aðfangadags-
kvöldsins var það vitaskuld er
jólagjafirnar voru opnaðar. En
áður en hafist væri handa um það,
fór allt heimafólk í kvöldgöngu
til skepnanna. — nema hænsn-
anna, sem talið var útilokað ,að
hefðu ánægju af slíku. Öllum
skepnunum gáfu þau brauð og fór
til þess stór aukapoki þetta kvöld.
Síðasti viðkomustaðúr var hest-
húsið, og þaðan hoppaði Agnes á
undan hópnum heim á leið. Hún
réði varla við sig lengur.
— Við höfum aldrei fengið
I eins marga böggla og núna, sagði
að minnsta kosti í tíunda
skipti.
— Þáð er dekrað svo mikið
kyns búsáhöld heima á kvöldin, j ________
meðan hann þoldi að vinna. Viltu:vig kr;“”anc; nú tU dagSi a8-þeim
lg nn' , ! þykir ekki varið í neitt, sagði Óli
— Hvort ég vil. Eg veit bara pétur.
ekki hvernig ég fæ fullþakkað þér
hann.
Lárétt: 1 Fljót 6 Eyja 10 Ó-
nefndur 11 Fæddi 12 Afleitt 15
Keyrari.
Krossgáta
Nr. 157
Lóðrétt: 2 Lærdómiu: 3
Mögulegt 4 Dýr 5 Sáta 7
Fersk 8 Máttur 9 Baktal 13
flát 14 Bpkstafur.
Ráðning á gátu nr. 156.
Lárétt: 1 Dagur 6 Vélinda
10 At 11 Ár 12 Launaði 15
Maska.
Lóðrétt:
2 Afl 3 Unn 4 Dvali 5 Bar
inn 7 Éta 8 Inn 9 Dáð 13
Una 14 Akk.
— Segðu nú ekki þetta, Óli
Pétur, gengdi amma. — Þú ætt-
— Það er svo sem ekkert að ir bara að líta á hana Agnesi.
þakka, sagði Eiríkur. — Þetta — Já, það er bara af því að
eru bara smámunir. hún veit að hún fær ósköpin öll
— Ekki í mínum augum, sagði af gagnslausu glingri. Hér fyrrum
Kristín. — Kærar þakkir fyrir gladdist maður yfir að fá gagn-
beztu jólagjöfina sem ég hefi lega hluti, enda ekki um annað
eignazt. Og allt í einu vafði hún a'ð ra;ða á þá daga, það veizt þú
handleggjunum um háls honum; vel sjálf. Nú finnst þeim það
og þrýsti vanga sínum snöggvast' °kki nokkurs virði, það fá allir
að kinn hans Eiríkur fékk ekki ■ hvort sem er, þó hvorki sé um
ráðrúm til að gera eitt né neitt j jól né afmælisdag að ræða.
fyrr en hún hafði sleppt tökun-1 — Lífskjör okkar eru betri
um aftur. Svo stéig hún eitt skrcf j núna, sagði Jón. — En helzt er
aftur á bak, roðnaði og hló ofur-
Mtið vandræðalega.
— Stundum er faðmlag það
eina sem dugar, mælti hún.
— Þar hefur þú rébt að mæla,
að heyra á afa sem éitthvað sé
athugavert við það.
— Já, það er það, staðhæfði afi
hans. — Það er orðið svoleiðis,
að krakkarnir bara heimta og
Tekið á móti
tilkynningum
í dagbókina
kl. 10—12
01
Föstudagur 1. nóvember
20.00 Fréttir.
20.35 Denni Dæmalausi.
íslenzkur texti: Jón Thor
Haraldsson.
21.00 Svaðilför í Suðurhöfum:
Heimskaútafarinn Emest
Shackleton lagði upp i leið
angu árið 1914 tii að kanna
Suðurskautslandið. Hann
komst aldrei alla leið og
lenti i ýmsum hrakningum.
Hér era sýndar myndir úr
ferð Shackletons svo og úr
ferð brezks jöklaleiðangurs,
sem fetaði í fótspor hans.
Þýðand? og þulur: Óskar
Ing’marsson.
21.25 „Svart og hvítt"
(The Black and Wbite
Minstrels Show) Skemmti-
þáttur með The Michell
Minstreis.
22.10 Erlend málefni.
22.30 Dagskrárlok.
svaraði hann, og fyrr en hana j heimta og verða svo aldrei ánægð,
varði, fann hún sterka arma hans Lótt þau fái allt sem þau vilja.
um sig og hann kyssti hana á- — Maður má vera ánægður yf-
kinnina. J ir að geta láti'ð þau fá það sem
— Gleðileg jól, Kristín. j Þau Luría °2 vilja mælti Anna.
Andartak snarsvimaði hana af: — Eigi að síður er nokkuð til
einhverri óstjórnlegri tilfinningu, j í því sem Óli Pétur segir, sagði
svo færðist hún undan og Eirík- j amma. — Aldrei gleymi ég hve
ur sleppti henni þegar í stað. j gilöð ég varð þegar ég fékk tré- i
— Eg vona að þú hafir ekki' hestinn klunnalega, sem pabbi
— Þetta er eins og að koma
inn í kirkju, sagði Hulda frá sér
numinn þegar Anna opnaði hurð-
ina.
— Eigum við að skoða þetta
stóra, fallega í horninu núna?
spurði Agnes uppveðruð
— Vertu nú róleg, svaraði Jó-
hann brosandi — Ætli við verð-
um ekki að taka hina bögglana
fyrst.
— Hans Árviðar frænda þá?
— Þá tökum við ævinlega síð-
ast, því hann finnur alltaf upp á
svo frumlegu, sagði Jón.
Þota þokaði sér nær jólatrénu
af varfærni, og Jón varð að halda
aftur af henni, því hún ætlaði að
smakka á þvi sem neðst hékk.
— Mamma, sagði Agnes í bæn-
arrómi, — má ekki Lúlla koma
líka inn, rétt allra snöggvast. Hún
hefur aldrei séð jólatré heldur.
— Ekki til að meina, svaraði
Anna. — Nú byrjum við a'ð' taka
upp gjafirnar.
Jóhann dró fram þvottasörf-
una — Eigum við að byrja méð
afa, kannski, því hann er elztur?
„Gleðileg jól frá Agnesi til afa“,
las hann.
Agnes tók böggulinn og rétti
Óla Pétri.
— Hafið þið engan jólasvein
hérna? spurði Hulda
— Uss, svaraði Agnes borgin-
mannlega. — Það eru bara smá-
börn sem trúa á jólasveina.
Jóhann hélt áfram að lesa upp
það sem skrifað var utan á böggl-
anna, en Agnes afhenti þá. Loks
var ekkert eftir í körfunni nema
gjafirnar frá Árviði frænda, en
heilir haugar af iólapappír lágu
reiðzt? sagði hann, en hvorki var
kvíði né iðrun að heyra í rödd
hans.
Hún hristi höfuðið en var svo-
lítið utan við sig enn. Síðan átt-
aði hún sig og dró andann djúpt.
keypti handa mér þegar hann fór;
á markaðinn, og tuskubrúðuna j
sem mamma saumaði handa mér.!
í þann tíð þótti stórkostlegt efj
brúða var með „aðkeyptan" haus
og þannig var Lovísa. Bæði Krist-
Nú verður þú vfst að fara út j ín og Agnes hafa haft gaman af
og spenna Vegu fyrir, mælti hún,! þessari brúðu.
— annars kem ég of seint heim! — Og tréhesturinn stendur á
til miðdegisverðar. j kommóðunni hennar ömmu enn
Eiríkur fór þegar út, athuga- j þann dag í dag, sagði Kristín.
semdalaust.
Amma hló við. — Já, en haus-
— Þú átt von á framúrskar- inn og fæturnir hafa verið marg-
•iKV
— Ef þetr hætta ekki að
blása hana upp, þá springur
hún, karl minn.
andi fallegri jólagjöf, sagði Krist-
ín þegar hún kom fram í eldhús-
ið til Maríu. — Og sjáðu hérna,
ég hefi líka fengið jólagjöf.
límdir á hann, því bæði Jóhann
og Jón hafa brotið þá af. Nú hló
Jóhann líka.
— Það er eitthvað sérstakt við
Marfa leit snöggvast á hestinn. þá hesta, sem maður hefir svo
— Einmitt, hann já. jú hann er j lengi lifað með, — eins og hest-
bara laglegur. Eiríkur er laginn! inn hennar mömmu og hann Bald
£ höndumum. En hann jafnast ekki ur, sagði hann.
á við föður sinn.
— Mér finnst hann ekki geta
verið betri.
— Þú skalt fá að sjá 'muninn
einhvern tíma þegar þér liggur
ekki svona mikið á, svaraði Mar
ía. — En Eiríki getur líka farið
fram, ef hann má gefa sér tíma
til að halda þessu áfram.
Þegar Kristín lagði af stað heim
leiðis, hafði hún litla hestinn í
brjóstvasanum á treyju sinni. vaf
inn í silkipappír, og kirsuberjaviú
Kristínu varð hugsað til tré-
hestsins síns. Hann var heimagerð
ur og hafði ekki kostað hana pen
inga, en myndi hún gleðjast
meira yfir annarri gjöf á þessum
jólum? Varla. Hvað svo sem fyrir
hana kæmi á lífsleiðinni, skyldi
hann líka standa á kommóðunni
hennar þegar hún væri sjötug, ef
hún yrði svo gömui.
Agnes rak á eftir þeim, en eng
um virtist liggja á Þetta var svo
fagurt jóla^völd. Ekki var snjó
1 flösku meðferðis. frá Maríu til þungt en alhvít iörð og loftið var
móður sinnar En það angraði ferskt þótt ekki væri beinlínis
hana ekki vitund þótt hún hefði kalt.
að þessu sinni fengið jólagjöl án| En loks rann þó stundin mikla
þess að gefa neitt í staðinn. Þvert j upp. Allir settust inn í eldhús og
á irm1 var hún glöð og ánægð
Og j einkennilega hamingju-
söm. Hvernig var þessu eiginlega
varið?
brann þar aðeins eitt kertaljós á
borði. En Anna gekk ein fram í
stofuna og kveikti á jólatrénu og
öll önnur ljós þar.
'Föstudagur 1. nóv.
7.00 Morgunútvarp
12.00 Hádegisútvarp
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.30 Við vinnuna: Tónleikar.
14.40 Við sem heima sitjum
15.00 Miðdeeisútvarp
16.15 Veðurfreenir
Inge Borkh Catarina Alda,
Hans Hopf kór og hljóm-
flytja atriði úr „Dalnum“
17.00 Fréttir
a. fsienzk þjóðlög i hljóm
sveit.arhúningi Karls O.
Runólfssonar.
17.40 Útvarnssaga barnanna: „Á
hættuslóðum í ísrael“ eftir
Káre Holt
Sigurður Giinnarsson les (2)
18-00 Tónleikar Tilkvnningar.
19.00 Fréttir. Tiikvnningar.
19.Í50 Efst á bsugi
Tómas Karlsson og Björn
Jóhannsson fjaila um erlend
málefni.
20.00 Rússnesk albvðutónlist. flutt
af barlendum einsöngvurum
útvarpskórnm og ríkiskórn-
um.
20.30 f-'en/k heimsþekking tyrrí
alda
Þorsteinn Guð'jónsson flytur
síðara erindi sitt.
20.50 Tónskáld mánaðarins. dr.
Hallfírímur Ilelgason.
21.30 „Útvarpssagan: „Jarteikn“
eftir Veru Henriksen.
Guðjón Guðjónsson les (G).
22.00 Fréttir
22.15 Veðnrfveirnir
Hevrl e<' -»ð
Pétui Snmi'iiðason flytur
ferðaminningar eftir Skúla
Guðjónsson ó Ljótunnarstöð
um (3).
22.35 Kvöldhljómleikar:
23.30 Fréttir í stuttu. máli.
Dagskrárlok.