Tíminn - 19.11.1968, Qupperneq 15

15
yiðbótarláni í samræmi við
júnísamkomulagið frá 1965.
Sumir gagnrýna það að Hús
næðismálastjóm hefur þurft að
greiða fjármagn til Breiðholts-
framkvæmdanna, en benda á,
að upphaflega hafi það verið
skilningur flestra, að afla ætti
fjármagns til þeirra fram-
kvæmda utan Húsnæðismála-
stjórnar, hvað rétt mun vera
— þótt það hafi ekki verið
tekið nægilega skýrt fram í
yfirlýsingunni í sambandi við
júnísamkomulagið.
f áðurnefndri skýrslu stjórn
ar Landssambands iðnaðar-
manna er rætt um þetta atriði,
og segir þar að farmkvæmdir
F.B. í Breiðholti hafi .dregið
til sín verulegan hluta af ráð-
stöfunarfé Húsnæðismála-
stjórnar eða 86.4 milljónir
króna á árinu 1967, en það
skerðir að sjálfsögðu lánsmögu
leika annarra lánsumsækjenda,
og hefur átt sinn þátt í því að
draga úr byggingarhraða hjá
einstökum byggingameisturu-m
þar sem þessi fjármagnsskort-
ur Húsnæðismálastjórnar hef-
ur óhjákvæmilega haft áhrif á
greiðslugetu kaupenda nýrra
íbúða.“
Því verður ekki Kitað, hvað
sem um þett? má deila, að
lánakerfið er ulls ófullnægj-
andi — tekjur Byggingarsjóðs
nægja ekki fyrir þeim útgjöld-
um, sem á h*nn eru lögð.
Nauðsyn róttækra breyt-
inga í lóSa- og lánamálum.
Ýmsir byggingameistarar
eru þeirrar skoðunar að nauð
synlegt sé að gera róttækar
breytingar á núverandi fyrir-
komulagi við lóðaútblutun og
fépjreitingar til íbúðfcfbygginga
j? kskka á byggingakostnað-
inn og auka framleiðni og hag-
kvæmni í iðnaðinum.
Þetta sjónarmið kom m.a.
fram í grein, en formaður
Meistarafélags húsasmiða í
Reykjavík, Gissur Sigurðsson,
ritar í „Tímarit iðnaðarmanna"
fyrr á árinu. í þeirri grein seg-
ir hann m.a. að til framleiðslu
húsa séu frumskilyrði að hafa
land til þess að byggja á og
fjármagn til þesis að starfa
með. En þessar forsendur hef
tP skort hér mjög tilfinnan-
íega, ýmist báðar eða aðra.
Hér í Reykjavík hefur lóða-
skortur og úthlutunarfyrir-
komulag verið þannig, að ó-
mögulegt hefur verið að hefja
neina ákveðna framleiðslu
húsa. Þeir aðilar, er hafa haft
hug á sl'íkri framleiðslu, hafa
á undanförnum árum ekki get-
að fengið lóðir svo að þeb
gætu rekið byggingarstarfsemi
án stöðvunar."
Hann bendir síðan á, að svo
virðist sem „lánafyrirkomulag
það, sem hér hefur verið
í framkvæmd, sé við það mið-
að að íbúðarbyggingar væru
hér heimilisiðnaður.“ Átelur
hann mjög, að íbúðarlán skuli
„ekki veitt út á heilar bygg-
ingar til framleiðenda, sem síð
an fylgdu eigninni og færðust
svo yfir á nöfn endanlegra
eigenda við lokaafgreiðslu. Það
fyrirkomulag, sem hér hefur
verið ríkjandi að lóðum hefur
verið úthlutað undir einstakar
íbúðir iafnvel til 20—30 ein-
staklinga í sömu byggingunni,
og svo lán veitt á nokkurn
hluta þeirra þetta árið og ann-
an hluta þeirra hitt árið. hef-
ur ekki verið til þess að auka
framleiðni og hagkvæmni
byggingariðnaðinum.“
Gissur telur, að ríkisvaldið
þurfi „að stuðla að því með
sínum hagstj órnartækj um að
hér verði til frjáls veðlána-
stofnun sem veiti byggingar-
fyrirtækjum lán til starfsemi
sinnar, og geri heilbrigðum 1
fyrirtækjum kleift að reka
starfsemi sína án stöðvunar.
Að sjálfsögðu yrði fyrir-
greiðsla sú að vera bundin því
skilyrði, að fyrir lægi fullkom-
in framkvæmdaáætlun, bæði
hvað verð og framkvæmdatíma
snerti, sem veðlánastofnunin
tæki gilda. Síðan væru lánin
veitt í samræmi við áætlunina
þegar fjársins væri þörf, en
ekki bara einu sinni eða tvis-
var á ári. Að sjálfsögðu yrði
að hafa eftirlit með því að
staðið væri við gerðar áætlan-
ir og krefjast nokkurra per-
sónulegra trygginga af forráða-
mönnum fyrirtækja þeirra,
sem fyrirgreiðsluna fengu, til
þess að útiloka alla ævintýra-
mennsku".
Ljóst er af þessu, að bygg-
ingarmeistarar eru óánægð-
ir með núverandi ástand í
lóða- og lánamálum, og telja
róttækra breytinga þörf. Jafn-
framt átelja sumir þeirra —
sem reyndar flestir — þá „stór
kostlegu óhagkvæmni og verð
mætasóun“ sem á sér stað í
íbúðahúsabyggingum vegna al
gjörrar vöntunar á stöðlun
svo einskorðuð við Breiðholts-
framkvæmdirnar, enda þar
einkaaðili með miklar fram-
ir í einu og nóg fjármagn.
En hversu mikið, sem um
þessi mál er rætt, þá virðist
erfitt að koma í framkvæmd
ráðstöfunum, sem leiða muni
til lækkunar á byggingarkostn
aði, og þannig auðvelda fólki
að komast yfir íbúð um leið
og þjóðin í heild sparar verð-
mæti sín.
E.J.
Gólfteppahreinsun vanir
menn með margra ára
reynslu. Einnig vélahrein-
gerning.
ÞRIF. Símar 82635 - 33049
Bjarni — Haukur.
Samvinnutryggingar bjóða víðtæka trygg-
ingu vegna slíkra framkvæmda, með hag-
kvæmustu kjörum. Tekjuafgangur hefur num-
ið 10% undanfarin ár.
Tryggið þar sem hagkvæmast er.
SAMVIIVNUTRYGGINGAR
*rmúla 3 Símí 38500
VELJUM fSLENZKT(tJ)rSJiNZKAN IÐNAÐ
ÖLL SMÍÐAVINNA UTANHÚSS
ÁSAMT NÝSMÍÐI HÚSA OG HÚSHLUTA
•
Á VERKSTÆÐI VORU HÖFUM VÉR FYRIRLIGGJANDI
ÚTIHURÐIR OG SVALAHURÐIR
AFGREIÐUM MEÐ STUTTUM FYRIRVARA
ALLA SÉRSMÍÐI
LEITIÐ UPPLÝSINGA
ÖNDVEGI H.F.
Lyngási 8, Garðahreppi
Símar 52374 og 51690