Tíminn - 03.12.1968, Síða 9

MUÐJUOAGUR S. desembor 1968.
TIMINN
21
DENNI
DÆMALAUSI
Bíddu læknir ég næ hon
um.
Lárétt: 1 Afbrotamaður 5 Bráð
lynda 7 Hreinn 9 Sðngmenn 11
Hreyfing 12 Jarm 13 Óþrif 15
Eldiviðttr 16 Dýr 18 Eldstæði.
Lesstoía og útlánsdeild fyrir börn:
Opið alla virka daga. nema iaugar
daga, kl. 14—19.
Landsbókasafn fslands Safnhúslnu
viS Hverfisgötu:
Lestrarsalir eru opnir alla virka daga
kl. 9 — 19 nema laugardaga 9 — 12
Útlánssalur kl. 13 — 15 nema laug
ardaga ki. 10—12.
Bóksafn Oagsbrúnar, Lindargötu
9, 4. bæð tii hægrl Safnið er opið é
tímabilinu 15. sept tU 15. mai sem
bér segir: Föstudaga kL 8—10 e. h
Laugardaga kl 4—7 e. b. Sunnu
daga kL 4—7 e. b.
SJÓNVARP
Þriðjudagur
20.00 Fréttir.
20.30 Setið fyrir svörum
21.00 Hollywood og stjörnurnar
— Bing Grosby. Sýnd eru
atriði úr gömlum og nýjum
kvikmyndum hans. fsl. texti
Kristmann Eiðsson.
21.25 Engum að treysta
Francis Durbridge.
Leitin að Hany, 3. þáttur.
Aðalhlutverk: Jack Hedley.
ísl. texti: Óskar Ingimarss.
21.55 Georges Browir
Einn litríkasti stjórnmála
maður, sem Bretar hafa átt
hin síðari ár, leysir frá
skjóðunni. fsl. texti: Ásgeir
Ingólfsson.
22.40 Dagskrárlok
Þriðjudagur 3. desemeber.
7.00 Morgunútvarp
12.00 Hrdegisútvarp
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
Krossgáta
183
Lóðrétt: 1 Mjólkurmat-
inn 2 Pípur 3 Korn 4
Dreif. 6 ísar 8 Ólmast 10
10 Þvottaefni 14 Skák-
meistari 15 Veiðisvæði 17
Fljót.
Báðning á gátu nr. 182.
Lárétt: 1 Nálhús 5 Már
7 Gin 9 Sál 11 LL 12 Ró
13 Alt 15 Lap 16 Ári 18
Glaður.
Lóðrétt: 1 Naglar 2
LMN 3 Há 4 Úrs 6 Glópur
8 111. 10 Ára 14 Tál 15 Lið
17 Ra.
14.40 Við, sem heima sitjum.
15.00 Miðdegisútvarp.
16.15 Veðurfregnir.
16.40 Framburðarkennsla í dönsku
og ensku.
17.00 Fréttir.
Nútímatónlist.
17.40 Útvarpssaga baruanna: „Á
hættuslóðum í fsrael“ eftir
Káre Holt. Sigurður Gunn
arsson les les eigin þýð-
ingu (11).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
1845 Veðurfregnir. Dagskrá kvölds
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Daglegt mál.
Baldur Jónsson lektor flyt-
Ur þáttinn.
19.35 Þáttur um atvinnumál.
Eggert Jónsson hagfræðing-
ur flytur.
20.00 Lög unga fólksins.
Gerður Guðmundsdóttir
Bjarklind kynnir.
20.45 Staldrað við í Dubrovnik
Dr. Gunnlaugur Þórðarson
flytur ferðaþátt frá Júgó-
slavíu.
21.05 Tónskáld desembennánaðar,
Jón Þórarinsson.
21.30 Útvarpssagan: „Jarteikn“ eft
ir Veru Henriksen.
Guðjón Guðjónsson les eigin
þýðingu (15).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
íþróttir.
Jón Ásgeirsson segir frá.
22.30 Djassþáttur.
Ólafur Stephensen kynnir.
23.00 Á hljóðbergi.
Sænska skáldkonan Maria
Wine les finim ljóð og einn
ig laust mál:
Parets parodi.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
24
kvíðafullar stundir vegna
hennar, en hún þurfti að vera
ein. Og þarna stóð hún og starði
áfjáð á umslagið, eins og hún
vildi geta lesið bréfið gegn um
það.
Þegar Maria var farin, reif
Lusia upp bréfið. Síðan hún kom
úr Arnarhreiðrinu, hafði hún
fengið mörg bréf frá Kasimir en
ávallt var hann stuttorður. Það
var hann eánnig núna.
.Rósirnar komu í morgun. Ég
býð mér sjálfur til kvöldverðar
með þér og ég vonast eftir að
sja þær þar.“
C..
— Ja, það verð ég að segja,
sagði Lusia, þó ekki svo hátt að
Maria heyrði. — Hann spyr ekki
einu sinni, hvort það henti mér!
Mig langar mest til að senda boð
til forsetalhallarinnar, um að ég
sé upptekin í kvöld. Hann getur
þó ekki búizt við að ég sitji bara
og bíði, tilbúin að hlýða hverri
hans bendingu. Ég er ekki hér í
Legin hans vegna og haldi hann
það, mun honum bregða í brún,
þegar Bill Ferguson kemur á
föstudaginn.
Hún las bréfið yfir aftur. C.„
hvað skyldi fyrra C-ið tákna? Þau
voru vinir, og hvað henni viðvék,
var það meira en það . . .samt
vissi hún enn ekki fornafn hans.
Hann kallaði hana Lusiu. Það
hafði hann gert síðan fyrsta dag-
inn í Arnarhreiðrinu, en hann
hafði ekki beðið hana að nota j
fornafn sitt. Nú jæja ef hann
vildi ekki að hún notaði fornafn
hans, hvaða máli skipti það þá?
En þá virtist sem vinskapurinn
væri bara frá öðrum aðilanum.
Hún leit aftur á fögru, dökkrauðu
rósirnar, og fann að hún var órétt
lát gagnvart honum. En ófor-
skammaður var hann. Hann hafði
ekki einu sinni sagt, hvenær hann
kæmi. Hún vissi, að hann var hlað-
inn störfum og væri hann ekki
laus allt kvöldið, hefði hann átt
að ákveða einhvern tíma, svo
hún þyrfti ekki að bíða í óvissu.
Hún gekk áð símaborðinu, og
hringdi í forsetahöllina. Hún
hafði aldrei gert það áður, og
kannske myndi honum mislíka
það, en henni var alveg sama.
Það tók smástund að fá samband,!
en að lokum fékk hún samband!
við einkaritara hans sem sagði, I
að forsetinn væri upptekinn á j
fundi, en hann yrði við eftir j
fimm mínútur, og þá myndi hann
strax fá að v;ta, að hún hefði
hringt.
Áður en fimm mínútur voruj
liðnar, hringdi síminn. Maria sem!
hafði komið úr baðherberginu, ■
ætlaði að svara, en Lusia varð á
undan. Mundi hann verða reiður?
Jaeja, þá það Hún vildi að hann
fyndi, að hún væri ekki ávallt til-
búin, hvenær sem honum þóknað-
ist. Hún lyfti símtólinu og er
hún heyrði rödd hans, örvaðist
hjartsláttur hennar á ný. — Ert
þ'að þú, Lusia? — Já, svaraði hún.
— Má ég þakka þér fyrir rósirn-
ar . . . og bréfið, og segja þér
frá, að ég hefi svikið þýðingar-
mikið stefnumót í kvöld þín
vegna. Ég vildi óska, að þú hefð-
ir látið mig vita fyrr.
— Mér þykir það leitt, mín
kæra, en ég hafði samband við
þig, jafnskjótt og ég gat. Ég hefi
reyndar líka sleppt þýðingarmiki-
um fundi í kvöld . . . .með sænska
sendiherranum. En ég varð að fá
að sjá þig í kvöld, og fannst að
við gætum borðað kvöldver'ð sam-
an. Það ættum við að gera oftar
og munum líka, strax og ástand-
ið fer að færast í eðlilegt horf. . .
. . .og ég ætla að koma þér á
óvart.
— Hvernig þá? spurði hún.
Hún heyrði hlátur hans í sím-
anum. — Bíddu og sjáðu, vinan.
Þú ert eins og aðrar konur..........
forvitin. Ég kem til þín rétt fyrir
átta, það er loforð, sem ég mun
ekki svíkja, jafnvel þótt innrás
hafi verið gerð í landið Og. .
. . .Lusia?
— Já.
— Vertu í fallega kjólnum sem
þú klæddist í óperettunni, fyrsta
kvöldið sem við sáumst.
6. kafli.
I.
Hún hafði ákveðið, að kvöld-
verðurinn skyldi framreiddur í
stofunni í íbúð hennar. Hún hafði
valið rétti og vín, sem hún vissi
að honum myndi líka. Hún fylgd-
ist sjálf með, er lagt var á borð,
og sá svo um að rósirnar, sem
hann hafði sent henni, væru sett-
ar á áberandi stað. Síðan baðaði
hún sig, og klæddi sig vandlega.
Hún var tilbúin að taka á móti
honum, þegar Maria kom inn í
svefnherbergið og sagði, að tveir
menn frá öryggisþjónustunni biðu
úti og vildu fá að tala við hana.
— Segðu þeim að koma inn. Ég
ver'ð tilbúin eftir augnablik svar-
aði hún.
Er hún kom inn í stofuna, sá
hún þá standa mitt í dauft upp-
lýstu herberginu. Annar mann-
anna var klæddur einkennisföt-
um, hinn á venjulega hátt.
— Frú, Kasimir marskájkur
mun bráðlega borða kvöldverð
með yður, er það ekki?
— Jú, svaraði hún.
— Lögreglustjórinn hefur fyr-
irskipað okkur að rannsaka íbú'ð-
ina og vera innan heyrnarmáls,
•r hann fer héðan.
— Nú, já. Hefjist þá handa.
Hún reyndi að hlæja, þótt þetta
ergði hana mjög. — Hvað búizt
þið við að finna . . . .annan laun-
morðingja, sem felur sig í fata-
skápnum eða undir rúminu?
— Okkur þykir þetta leitt, frú
en við höfum okkar skipanir.
— Sem þér verðið að fram-
fylgja. Ég skil það. Ég skal ekki
trugla yður.
Öll gleði og eftirvænting var
rokin í burtii. Ef þetta var vottur
um vinskap hans, að hann sendi
ieynilögreglu sína til að rann-
saka íbúð hennar, áður en hann
kæmi . . . .þá hlaut hann ennþá
að gruna hana um að vera með í
samsærinu gegn honum. Og þó!
Hún hafði hugboð um, að það
væri ekki hann, sem stæði að
baki þessu heldur hinn samvizku-
sami Werner lögreglufóxingi. Hiin
reyndi að hrista þetta úr huga
sér. Mennirnir unnu hratt, en af
Viö völdum íslenzkt
í jólapakkana.
Það veitir tvöfalda gleði, með því
gefum við bæði fallega og vandaða gjöf,
og aukum okkar eigin hag.