Vísir - 11.09.1977, Blaðsíða 4

4
Sunnudagur 11. september 1977 VISIR
plötvútgáfa
í dag er að
eyðHeggja
tónlistar-
smekkþjóð-
!____arinnar"
Núna nývcriö koin á markaöinn ný hljómpiata meö hijóm-
sveitinni Kik. Ber hún nafniö, Hrfslan og Straumurinn. Þar
sem útkoina nýrrar plötu markar alitaf tfmamót á ferli
hijómsveitar brá Helgarblaöiö sér á fund þeirra Kikarmanna
til þess að fræöast um plötuna og rabba við þá um lif þcirra og
starf.
Kik var stofnuð áriö 1972 og er ein eista starfandi hljóm-
sveit landsins. Hefur hún tekið nokkrum breytingum síöan
þá, en ekki verður fariö út i aö rckja þær hór. i Kik starfa
núna þeir Haraidur Þorsteinsson bassaleikari, Lárus Gríms-
son hijómborðs- og flautuieikari, Þorsteinn Magnússon gltar-
ieikari, Pélur Hjaltcsted hljómborösieikari, Tryggvi J.
Híibner gitarieikari og Magnús Finnur Jóhannsson söngvari.
Haustiö 1975 leit fyrsta platan dagsins ljós. Var þaö 45sn.
plata meölögunum Ilotel GarbageCan og Mr. Sadness. Fyrir
siðustu jól kom síöan 3:isn. platan Speglun. Nú er sú þriöja
komin út og viö erum ekkert aö orölengja þetta meira, en
berjum aö dyrum hjá Kik.
Spilamennska.
Eikarmeðlimir hafa nú um
langt skeið haft atvinnu af
hljóöfæraleik og fer þvi vel á að
byrja samtalið með þvi að
spyrja þá hvernig þeim liki at-
vinnumennskan og biðjum þá að
nefna kosti hennar og galla.
Haraldur: ,,Það gefur auga
leið, að eigi einhver árangur að
nást kemur ekkert annað til
greina en að helga starfinu allan
kraft sinn og tima. Atvinnu-
mennskan veitir manni tækifæri
til að gera ýmsar tilraunir,
finna sjálfan sig og þar með
vinna að sjálfstæðri tónlistar-
sköpun en ella. Hitt er svo annað
mál, að starf þetta er, og hefur
reyndar ávallt veriö, illa laun-
að.”
Pétur: „Island býður ekki upp á
marga möguleika fyrir hljóm-
sveit að lifa af þvi aö leika ein-
göngu þróaða tónlist. Til þess að
þjóöin of fámenn. Hér þurfa all-
ar hljómsveitir að miða lagaval
sitt við fjöldann, hvort þeim lík-
ar það betur eða verr. Samt sem
áður er þaö staðreynd, að þó
hljómsveit komist á toppinn
verður hUn ekki rik af þvi. ts-
land elur ekki auðuga hljóm-
listarmenn.”
— En hvernig er aðstaðan til
tónlistarflutnings á skemmti-
stöðunum?
Þorsteinn: „Engin, það er ekk-
ert til sem heitir aðstaða. Dans-
hUsin eru yfirhöfuð með eld-
gamlar innréttingar, sviðin
hönnuð fyrir trió og þar fram
eftir götunum.”
Lárus: „A sumum stöðum ligg-
ur við, að við þurfum að sitja
undir hver öðrum. Einnig má
nefna sem dæmi um aðstöðu-
leysi, að baksviðsaðstaða fyrir
hljómsveitarmeðlimi er nánast
óþekkt fyrirbæri á skemmti-
stööunum. fþróttafólk og leikar-
ar geta farið i sturtu til að skola
af sér svitann að starfi loknu, en
við verðum að láta okkur hafa
það að yfirgefa staðina svita-
stokknir, svo óhollt sem það nU
er i hinni íslensku kalsaveð-
ráttu.”
— Teljið þið að fyrir-
komulag skemmtihUsanna sem
slikt eigi sinn þátt i að skapa
hina slæmu vinmenningu sem
hér rikir?
Lárus: „Alveg hikstalaust,
ásamt hinni bjánalegu vinlög-
gjöf. Það miðast allt við að ná
sem mestum peningum af fólk-
inu á sem skemmstu tima. Yfir-
leitt er litið lagt upp Ur þægind-
um samkomugesta t.d er alltof
mörgu fólki pakkað i hUsin i
einu. Maður stendur i sifelldum
troðningi allt kvöldið, berst
bara með straumnum fram og
til baka um staðinn og hefur i
rauninni ekki hugmynd umhvað
er aö gerast, sér litið annað en
hnakkann á næsta manni.”
Pétur: „Einnig vantar til-
finnanlega staði til að taka við
fólki eftir böllin þ.e.a.s. nætur-
klUbba. Sumir eru kannski ekki
bUnir að fá nóg kl. 2, langar i
meira fjör en lenda bara á göt-
unni eða i partium i ibúðar-
hverfum sem valda oft á tiðum
miklum óþægindum þeim sem
ekki höfðu farið Ut. Ég er ekki i
nokkrum vafa að tilkoma næt-
urklUbba, ásamt blessuðum
bjórnum, myndi hafa mikil
áhrif til batnaðar.
Lárus: „Hinn gamli góði
draumur um litla huggulega
staði þar sem hægt væri að
komai miðri viku til afslöppunar
og hlustunar á góðri tónlist hef-
ur ekki ræst enn.”
— Hvernig lika ykkur is-
lenskir áheyrendur?
Þorsteinn: „Þeir eru ágætir
edrU eða örlitið i „kippnum”.
En það er oft hreint og beint
hræðilegt að leika á þessum
fylliriissamkomum sem þvi
miður eru algengastar.”
Pétur: „Misjafn sauður i mörgu
fé. Mér finnst þó áheyrendur
upp til hópa alveg ágætir og
ekkert verri Uti á landsbyggð-
inni en i Reykjavík, eins og svo
oft hefur verið haldið fram. Mér
er enn i fersku minni dansleikur
sem viö héldum i Stykkishólmi
fyrir nokkrum vikum. Þar rikti
frábær stemmning og áttu
áheyrendurnir ekki minnstan
þátt i henni.”
Lárus: „Verst er að spila á böll-
um þar sem ekkert samband er
á milli hljómsveitarinnar og
ballgesta, en þannig er það oft
ef um mikla ölvun er að ræða.
Þá læðist að manni sU tilfinning
að maður sé að gera eitthvað
sem er einskis virði.”
Plötuútgáfa.
NU taka samræðurnar að
beinast inn á aðra braut, sem er
islensk hljómplötuUtgáfa og hið
mikla plötuflóð sem staðið hefur
nU um nokkurt skeið.
Pétur: „fslensk plötuUtgáfa
takmarkast nær eingöngu af af-
þreyingartónlist. Það telst til
undantekningar ef Ut kemur
plata sem ekki er af þeim toga
spunnin. Þetta er þó i sjálfu sér
ekkert skritið, þvi eigi plata að
standa undir sér fjárhagslega,
verður hUn að ná til meginþorra
almennings. Hér kemur fólks-
fæöin enn til sögunnar.”
Lárus: „Það vantar tilfinnan-
lega frumleika. fslensku plöt-
urnar eru mjög flatar, og hrein-
lega leiðinlegar, ef á heildina er
litið. Fólk er lika að mestu hætt
að kaupa innlendar plötu, þvi
salan á þeim hefur dofnað stór-
lega upp á siðkastið. Aftur á
móti er mikil sala i erlendum
plötum. Segir þetta ekki sitt?”
Pétur: ,„Ég er mjög óhress yfir
hinni gifurlegu misnotkun sem
hér er á „Country and Western”
tdnlist. Mér finnst sjálfum hUn
mjög góð og þykir leiðinlegt, að
vegna þessarar misnotkunar er
þorri manna bUinn að stimpla
hana lélega og einskis virði.”
Þorsteinn: „tslensk plötuUt-
gáfa, eins og hUn er i dag, miðar
frekar að þvi að eyðileggja tón-
listarsmekk lándsmanna en
hitt. Sem betur fer koma þó
stundum Ut plötur sem risa upp
Ur moðinu, en alltof sjaldart.
Hlutfallið þyrfti að snUast við.”
Haraldur: „Sökin er kannski
hjá tónlistarmönnunum sjálfum
að láta hafa sig Ut i þennan
ósóma.”
— Hvaö með textana, eiga
þeir að vera á islensku eða
ensku?
Haraldur: „Mér finnst, að sá
sem semur lögin eigi að ráða
þessu. En það segir sig sjálft, aö
sé textunum ætlað að flytja ein-
hvern boðskap, þá verða þeir að
vera á islensku eigi þeir aö ná
eyrum almennings. Afturá móti
finnst mér, að lélegur texti sé þó
skömminni skárri á ensku en is-
lensku”.
Hrislan og
Straumurinn
Meðan við höfum verið að
spjalla saman hefur nýja platan
Eikarinnar Hrislan og Straum-
urinn, snúist á grammófónin-
um. Platan er tekin upp og
hljóðblönduð i Hljóðrita, á lið-
lega 150 timum. Útgefandi plöt-
unnar er hljómplötuUtgáfan
Steinar h.f. og er hUn jafnframt
sautjánda platan er það fyrir-
tæki gefur Ut. 011 lög plötunnar
eru eftir Eikarmeðlimi og allir
textar á islensku. Lengsta lag
hennar og jafnframt titillagið,
Hrislan og Straumurinn, er
samið af Lárusi Grimssyni, en
textinn eftir Halldór Gunnars-
son. Asgeir Óskarsson á tvö lög,
DiskósnUðinn og Atthaga, og
hefur Gunnar Gunnarsson (öðru
nafni Gunther, og er hirðskáld
Eikarinnar) samið texta við
þau. Þorsteinn MagnUsson legg-
ur til tvö lög, Eitthvað almenni-
legt og FUnk, sem eru •'oæði
„instrumental” þ.e. ekki sung-
in. Tryggvi J. Hubner á einnig
tvö lög, I dvala og Fjöll, textann
við f dvala gerði Gunnar
Gunnarsson og Halldór
Gunnarsson textann Fjöll. Plöt-
unni lýkur svo með litilli hug-
leiðslu Haraldar Þorsteinsson-
ar, I stuttu máli. Eik sér um all-
an hljóðfæraleik á plötunni og
var stjórn upptöku i höndum
þeirra og Sir Antony Malcolm
Cook upptökumanns Hljóðrita.
— Eruð þið ánægðir með plöt-
una?
Þorsteinn: „Við erum mjög
ánægðir með hana, með þeim
formála að sU næsta verði betri.
Maður má vist aldrei vera
ánægður með það'Sem maður
hefur gert, þvi það er talið
merki um stöðnun.”
Pétur: „Við viljum koma þvi
fram, að Sir Tony á mikinn þátt
i plötunni og vann ómetanlegt
starf i sambandi við Utsetningar
og fleira þess háttar. A hann
miklar þakkir skildar.
— Flytur platan einhvern
sérstakan boðskap?
Lárus: „HUn speglar viðhorf
okkar til ýmissa mála sem hafa
verið ofarlega á baugi i sam-
ræðum manna á milli, en ég
held að það sé best að láta hana
skýra sig sjálfa hvað þetta
snertir.”
Haraldur: „Við viljum einnig
eindregið hvetja fólk til þess að
gefa sér tima til að pæla i plöt-
unni, þvi við teljum, að hlusta
þurfi á hana nokkrum sinnum til
þess að skilja hana.”
— Hafið þið eitthvað hugleitt
að koma hljómsveitinni á fram-
færi erlendis?
Þorsteinn: „Við höfum i raun-
inni verið að biða eftir þessarri
plötu, þvi með henni og Spegl-
um höfum við eitthvað i höndun-
um. Við fylgjum allavega nýju
plötunni eftirhérna heima til að
byrja með. Hvaö siðan gerist,
mun timinn leiða i ljós.
—PP
Texti: J
Póli í
Pólsson