Tíminn - 17.07.1969, Blaðsíða 5

tÍiilliH
FMMTEBAGUlt H. jíaí 106!).
TIMINN
h'ano sé s'aklaus af þessari
TALAÐ ENN VIÐ HELGA
Beoiediikf ftaá Hofteiigi skirif-
aa*;
„Heffigi á HrafnifeelLsstöðiUim
nejsnár að svama fyrir sig í Tím-
toiuan 12. þ. m. Heligi vili lálta
sem íífið sé, að hann hefur
torið með fiTimtan og síkiejis, er
snientir úffltendia heiðurskio.nu,
er hér var á fsl'andi í fyirra, O'g
látiS mig fyrir verða, þar sem
svo giait lítið úlfc í skensi Heliga,
að ég hiefiði gefið hioairum tón-
iain, því sk'ensið ná@i til mín
með afh&kiuSci nafmi.
Ég hé$t sjááÉur ao þetitia vasri
litið, þegar ég lás þemnian sam-
seiíai'ing, end'a eikiki viltimu fyrir
að fiana, og snerilia eikki aðra en
mfe og mraindi ég það ve!L þolla.
Hg bara kivað vísu og ætlaði
að senda HeJga hama í umsliagi:
Þegar Gumnar gneyið d»
gnðflst hann slgiótit með
seppum.
líOÍksims, efitór lamga ró,
leffi hamin upp i Hreppum.
En btaátt mrð mér amnað í
efuL Nu Qppiýsir Hellgi að
giáfuiegu flimtan. þótt hamn
hafi skrifað undir, og kennir
blaðamia'nninum uun, sem eftir
liomum skrifiaði yíir kafifi-
borði. En Helgi gieymir að
kenma kaffimiu um, sem senni-
lega hetfur verið í sterfeara
lagi, og það sve, a® andimn
verður í veifcara laigi. Ég
Ökifiti mér ekki af því með
hverjum Helgi deilir sinni
frægð, en senmiilega niá segja
það, sem máltæki er, að öl’l
eru nú skæðim góð. Hetflgi seg-
ist ekki biðja afsökiun'ar á þvi,
að hér er logið í hams oafini svo
ég þarf að verja suima. Guom-
ari Lambasyni hefiði liklega far
ið eims. ef hanm hefiði hiaidið
kbl'limum eftir lóið.
Stórt er það fy.rir Heliga að
semija þessa ritsmíð eg Lamd-
fari befur senmilegia ætlað »3
forða bomum frá því að binta
hana og sailtaði hana lemgi.
>að hröikk ekkd tii. Helga lamg-
ar til að réttlæta sig á verk-
um sínuim og segir, að nú sé
Skarþhéðimm líklega reiðiui’, því
þeir hafi skensað hann, Jónas
og Iíamnes, stoáMim, o.g kaMað
hann Héðin, og það sé þó upp-
nefini á Sikiarphéðni. í Njlátfu
ste.ndur á blis. 276 (G.J.)
„Héðinn heiti ek,“ segir hanm
„em sumir menn kaMi mig
Skai'phé'ðinn öllu nafni.“ Senmi
lega hiefiur Héðinm vitað það
besst sjálfur, Iwað hamm hét,
svo Jónas og Hanmes er-u fríir
arf strákss'kaip í hans gerð, ef
hér á að not'a uppnefna mæii-
bvarða Helga. Em þetta heitir
að giata í Njá'iu, svo fyrir verðá
landsins fræ-gustu sagnir um að
di'óttanir. Það kunna vistsumir
ir ofurltftiðí Njálu. Ég á hér lít
ið erindli að svara Heliga, hamin
ákoitar á mig, efi ég sé hug mín
um ráðandi — það brast hajwi
við baftfiborðið — að samrna, að'
hiainn hafi ofitar em aðrir memn
leikið Múitiverk Gummars
Lamlbasonar (orðrótt) þ. e.
lijúga í finásögm. Ég veit ekkei’t
um það, hvað aðrjr menm baifa
otft verið í hlutvetaki G. L. og
mér leiðist að tatfá hér urn
hlutverk, sem Helgii gierir. En
ef Helgi affitar sér að réttlæt-
ast á bví, að hafa verið ofifiar í
Muitiverkinu em aðrir menn, þá
er hann enn við kafifiborðið. Eg
spyr Helga afitur á móti, hvað
bamn sjálfur telur, að hamm
'hiafi verið oft í hlutverkinu og
hivað hainn teliji að aðrir memm
hiatfi verið oft á semummi?
Þá fer Heligi í karla grobbið
— hann er þremur árum eldri
en ég — og segiist hafa tekið
hæri'.a prótf í Njálu, en ég, og
fiengið 2400 kr. á þvi prófi.
Hann heíur ekki verið spurður
að því, hvað Héðinn hét! Ég
spjailiaöi við heilam prófessor
um Njáiu og fékk 2500 kr. fyr-
ir. Eg er efitir þessu 100 krón-
um betu.r að mér í Njálu en
Helgi! „Hafðu það \’ítskur“!
sagði karl einn í V.f. Helga er
uppsigað við nafn mitt og kall-
ar rndig herra Benedikt í hverju
orði. Ég skoða þetta sem Helgi
sé að skjóta baunum á trýndð
á mér, sem hann segist vera
vanur að gera við lærða menn
og eðHitegt að ég sé einn af
þeim! Alvara máilsins virðist
vera sú, að blaðamaður af grá-
gierð, lætur gamlan, greindan
heiðums bónda sfcritfa undir aí-
rás sín-a við ofsterfct kaftfi. —
Nú skalt þú, Helgi vinur minn,
koma heim til min og fá þér
kaffisopa, eins og þú hefur svo
oft gert, mér til ánægju, held-
ur en fara , „telvann" að
reikna út þínar og annarra
Gunnars senur.
Lifium vel svo fengM
Benedikt Gíslason
frá Hofteigi.“
SÍMl
1-44-44
HVfRFISGÖTU 103
HÚSAÞJÓNUSTAN SF.
o WALNING ARVINN A
o ÚTI - INNI t ; HreingeTningar, lagfœrum ým-
o islegt ss góifdúka, flisaiögn.
© mösoik, bratnar rúður o. fl.
/o\ o béltum steinsteypl þök.
fKÍPT imnrl! Blndandi lilbDÖ ef óslcoð er
SlMAR: 4025:8 - 83327
gllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|[||||||||||||||||||||||||||||||||llllll[||||||l!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|||||[||||||||||is
Ég rráSi honum, Kiddi.
— Ég plataði þig samt, lögga.
Scinna . . .
— Játaöi bófinn?
— Ekki fyrtr lögreglunni. Hann vildi held.
ur segja frá öllu i blöðunum.
— Ritstjórinn segir okkur frá því.
Eins og þú sagðir, sá sem litur á andlit
Dreka, hann mun deyja, og ekki fijóilcga,
heldur hægt og þjáningartullt!
Með þjáningum? Ó, öllum er sama um
svona lygasögur, mér er að minnsta kosti
sama, en við erum naumir með timal
Dreki lætur sig falla undan högginu.
Nci!
MlllllllllllllllllllllllllllllllllUllllllllllllilllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllliim
-MD—HE
■ the
- WIIL
'L y-
"?IES
• IME
DREKI
5
A VÍÐAVANGl
Þjóðnyíjastarf
ungmennafélaganna
Samtök ungmcnnafélaganna
hafa tekið að sér að dreifa 75
tonnum af áburði og tæpiuu 6
tonnum af grasfræi á gróðiu-
vana Utndsvæði víðs vegar um
landið. Frá þessu skýrði hinn
nýi sambandsstjóri Ungmenna-
félags íslands Hafsteiiin Þor-
valdssor. á Selfossi fjrir
skömmu. Þessi störf uugmenna
félaganna eru iinuin í saiminnu
við Landgræðslu ríkisins og
undir hemiar eftirliti. Það er
l. andg'æðslaii, sem leggur til
áburðinn og fræið, en ung-
mennafélagarnir gefa sína
vinnu við dreifinguna. Er injög
alnienr.ur áhugi fjTÍr þessu
þjóðnytjastarl'i imian ungmenna
félaganna. Sums staðar svo mik
ill, að ábnrð og fræ vantar
vegna þess að svo margir sjálf
boðaliðar hafa boðið fram starf.
Unga fólkið
sýnir áhuga sinn
í verki
Dagur á Akureyri gerir þessa
starfsenú um umtalsefni í for
ystugrein j’rir sköinmu og segir
m. a.:
„Þessi starfsemi ungmennafé
lagaana hefur vakið þjóðarat-
byglj og er þess verð að henni
sé bó enn meii'i gaumur gef-
inn og hún studd dyggilega af
cinstamiiiguni og þjóðfélaginu
í heild.
Vísindalegai’ rannsófciúr þykja
sýna ,að í ýmsum landshlutum,
er uppblástur meiri en land-
græðsla, og á meðan svo er,
steiidur þjóðin illa í ístaðinu.
Hin almenna þátttaka ung-
memiafélaga í landgræ'ðslustarf
inu sýnir, að unga fólkið skilur
ekki aðeins vandamálið, heldur
sýnir i verki hvert stefna ber.
í bessu starfi síuu nálgast ung
mennafélögin á ný eitt af fyrstu
stefmiinálum sínum. en nú á
raunhæfari hátt. Þau hófu
snemma baráttu fyrir skógrækt
og ve! sé þeini fjrir það og
um það bera ýmsir skógarreit
ir vitni En svo ágæt sem skóg
rækt. er, og hennar merki ber
a'ð halda hátt á Iofti, er enn
þá nauðsyidegi'a að hefta gróð
urevðingnna og snúa vörn í
sókn og endurheimta sem mest
af fornu gróðurlendi, sem nú
er auðnin ein og örfoka land.“
Að stækka islanch
Ennfremur segir:
„Starf iingmennafélagamia
núðar að því að stækka ísland
og gera það byggilegra, því
þa'ð er gróður landsins, fyrst
og fremst. sem gerir land okk-
ar byggilegt Og það er gróður
inn og gróðurmoldin, sem er
dýrmætasti auður þjóðarinnar.
Á me'ðan ungir menn og nngar
konur vilja vernda og auka
þaiin þjóðarauð, og láta ekki
þar við sitja að rétta upp hönd
til simþykkis, en leggja fram
krafta sína í sjálfboðavinmi við
Iandgræðslustörfin, er ástæða
til bjartsýni um framtíð þess-
arar kynslóðar. Og þá er um
leið ástæða til aukinnar bjart-
sýui um framtíð landsins sjálfs,
gróður þess og gæði. Þökk og
heiðar þcim, sem slik verk
\iuna.“ TX