Tíminn - 17.07.1969, Blaðsíða 3

Tíminn - 17.07.1969, Blaðsíða 3
rMMTUDAGUR 17. júlí 1969. TIMINN Meö morgun kaffinu UoiS stúlka meyddist tit að •egja jiK.ilið við umnusta sinn, af því hann var forílallinin drykkjumaðiiir. í hefndarskynd hótaði hann henni, að sýna öll um bréf þau, er hún hafði skrifað homum. „Það mátitiu gjarnan,“ sagði hún. „Þar er ekkert, sem ég þarf að skammiast mfn fyrir, annað en utamáskri£itám.“ Norskur maður, Petersen að mafni, var eiltt sinn að vinna við byiggimgu síldarverksmiðj- unmar á Raufairhöfni. Einhver Sléttu-karlinn sýndi þá Peter- sen ruddaskap og áleitni í orð um, svo að samstarfsmönnum þeirra þótti úr hófi keyra. Sagði þá eimhver þeinra Peter- sen að gefa stráíkruddanum á kjaftinn. „Jag veit bara ekki, hvar jeg sfcat slá,“ sagði Pet- erson. „For hann er ju einn kjaftur allt samian.“ Tveir kommúmistar: A: Hvað er nú mierikilegast í Moggatetxinu í dag? B: (l'eggur biaðið frá sér). Dagsetningin. A: Ha? B: Hún er rétt. A. — Ertu enrnþá kunmingi Péturs? B. — Nei, enda kom það í ljós, að hann var falskur. Við vorum báðir skotnir í sömu stúlkumni og svo lét hann mig gifitast henni. Ungur maður, sem nýlega hafði kvænzt nokkuð aldraðri, en vel efnaðri ekkjufrú, hiltti kunninigja sinn á götu. Ungi maðurinn: — O, mimnstu ekki á það. Ég mó ekki reykja, etkki drekka og ekki fara eimn út á kvöldim. Kunminginn: — Svo þú ert þá líkilega í iMitl sfcapi, yfir að haf'a gift þiig. Ungi maðurinn: — Nei, bless aður vertu. Ég fæ ekki leyfi til þess beldur. DENNI DÆMALAUSI — Ég borga fimm kall fyrir dúfu, sem getur sungið! fp' ' Íl* r '., ** % i: " ............................. Það er reyndar ónauðsymleigt rétt vera. Brúðhjón nokkur að láta nokikurn texta fylgja héldu af stað í brúðkaupsferð þessari mynd. Við getum ein- hjólríðandi, og í ferðinmi urðu faldlega látið hana heita: þau fyrir óhappi sem lék annan „Brúðkaups£erð“. En það mun fiarkostinn þannig. Fraldkar standa ætfð framar rega í læknavísindum. Nýjasta fnamliag hdns opinibera þar er byiggimg eins heljiarstiór's há- sfcólasjúkrahúss í úthverfinu Oreteil, sem er í norðiaustur af Partís. Sjiúkralhús þetta verður búið litlum fluigiveMi, þaniniig að þyrl uim sem flytja slasaða verður mögudegt að ltenda þar. f spftakanum miumu verða 1.355 sjúkrarúm, þrettán upp- kburðarsýningarsalir, télf X- geisdaheriþergi og tvö humdruð tiilraíuinastofur oig kostnaður er áætlaður sextán miMjómir enskma p-umdia. Sjúkrahúsið mum takia tii stiaría þegar í haust tii að byrja með munu staría þar og nema rúmlegia 1200 lækmianemar. Himm hundrað oig níu (1091 (áir'a gamii José Porfilriio de Araujo frá Guiamatimigueta í Brasilírj. er faðir tuttuigu og þrigigija barrna. Oig hamo virðist elklki alveg vera hiættiur að huigsa um að gieta fleiri bönn, því hirnn fyr'sta júlí síðastlið- Lnn krvæmitist hamn fjöruifcíu og nálu áma gamiali komu, að nafmi Luiza Maria Camsceica. — Ég er enn sem ungiiamib, og fi.rnn. elkfei neim mierki hrörm- umar, eg fer ekki með mig sem J öidumg. Bf óg eigmast fíeiri | börn. þá álít ég það fullkom- | liega eðöilegan framigang nótt- J úrunnar. segir José, em hainn j hefir búið í þarpimu Guiarating- I ueta síðastliðin níutíu ár. José. ) sem er aif stofini Xavaint'es-Tnid íána. segist muma eflticr öllum brazilís'kum uippmeisnum og bylltiingium, em þær enu elkki svo mjög fá-ar. Faðir hams dó humdnað ára gamiáll. — Og pabbi hefði sko orðið mdkilu eddri, hefði ekiki eiturslamga bitið hann, segir José. — Ég hefi alidrei tdkið inm meðal, hef reymdiar aUtínei inn í apiótek komið. Ef miér fimnst ég vera eitthvað sLappur, þá dnefefe éig „uirtete", e n sem bet ur fer bemur það ekkd oft fyr ir. En þráfct fyrir fnábæra heilsu þá kvartar José samt yfir eimu: — Ég á í milklum erfiðleik um með að fá atvimnu, svo óg gteti firamfleytt komu mimni. Það segja allir að éig sé of gam aM. Og him hamimigáusama btrúð ur segir: — Bamo er bæði sterkur og góður maður, þetta er í fymsta simn sem ég giflti miig, en hamn hefir verið fjér- um sinnum bvæmtur. Ég hefi aMtaf óskað mér að giftast e&kijlumiammi eðla eldri pipar- sveiná. Og þegar José var spurður um áDLiit sitt á tungliflerð bamdar mísku geimfairanna með ApoMö 11, svaraði hamm: — Þeir koma aldrei aftur til jarðar. Það er ómögiulagt. Það er aMit of hivaisst þarna uppi á tumiglimu, það er svo hivasst, að þeim murn veitast ófiramlkvæmanleglt að niá sér upp aftur af yfirborð imiu. Nei — þessi mynd er ekiki frá Nauthólsvík, eða öðrum ísliemzkum baðstað, þótt svo gæti reyndar verið eims og rign ir hiér þessa dagana. Myudiin ex frá Bemgen, en Bergen er eins og bummugt er eitt mesta rignimgarbæilið í Nor egi, og því elkki að umdra þó maðurinm hafi reignihilíf.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.