Tíminn - 17.07.1969, Blaðsíða 6
6
TIMINN
FIMMTUDAGUK 17. júlí 1969.
__ *
87 ára gamall íslenzkur Astralíufari segir frn
íslendingar á öllum aldri
hafa að undanförnu flutzt til
Ástralíu. Elzti innflytjandinn
mun vera Jónas Björnsson frá
Dæli í Vestur-Húnavatnssýslu.
Hann fluttist til Ástralíu með
dóttur sinni, Heigu og tengda-
syni Ágúst Frankel. Jónas hef-
ur skrifað Tímanum bréf, dag-
sett 27. júní s.l., þar sem hann
segir frá ferðinni og fyrstu dög
unum í hinu nýja landi. Fer
það hér á eftir:
Flutniniguir Ágúsits Frankels
Jónassonar tdl Ástralíu hófst
11. júní 1969. Með honum flutt
ust þamgað kona hans, Helga
Jónasdóttir, og börn þeirra,
Kriistín Dagbjört 15 ára, Jónas
Imgi 14 ára, Unnur Svava 13
ára og Svala 11 ára, og ég
uodirritaður, Jómas Björmsson,
87 ára gamall.
Perð þessi hófst fró Kefla-
vík mefmdan dag M. 8 árdegis,
og var fynst flogið tdl Glasgow,
og eftir situtta viðdvöl þar,
áfiram til London, hvar við
dvöilidiumst í rúman sólarhring.
Legg ég eíMd í að iýsa London,
bæði af því að margir íslend-
imgar eru þar kunmugir og af
því, að ég hafði mig Utt í
framrni, og hætti mér ekki út
í þau umsvif, og þá mitolu
umferð, sem virðist þar rikja.
Þó skai þess aðeins getið, að
ég fúrðaði 'mig mikið á loft-
brúm, sem vagnar gemgu eftir
3JA ÁRA ÁBYRGÐ
Hvab er í sjónvarpinu i kvöld ?
Ætli það sé Lassí, eða Hrói Höttur, eða ^tundin okkar, eða, heyrðu, er Dýrlingnrinn ekki í
kvöld? — Dýrlingurinn, ekki mundum við fá að horfa á hann. Óg hvað þýðir annars fyrir
okkur að vera að tala um þetta, þú veizt, að við eigum ekkert sjónvarpstæki! — Heyrðu, eru
ekki til einhver KUBA sjónvarpstæki, sem eru ofboðsléga góð og þarf að borga lítinn pening
fyrir? — Lítinn pening? Veiztu ekki að sjónvarpstæki kosta marga þúsundkalla? — Já, en
manstu ekki, að mamma var áð tala við þabba um þessi KUBA sjónvarpstæki um daginn,
og hún sagði, að ekki þyrfti.að borga nema víst 20 prósent út og að það væri 3ja ára ábyrgð
á þeim og allt mögulegt.;—Tölum við mömíhu og pabba í hvelli um KUBA sjónvarpstækin!
EINKAUMBOÐ FYRIR KUBA SJÓNVARPS- OG ÚTVARPSTÆKI
Laugaveg 10 - Siml 19192 - Reykfavik
UMBOÐSMENN 1 RVÍK: TRÉSM. VlÐIR OG VERZL. RAFORKA.
UMBOÐSMENN ÚTI A LANDI: VERZL. ÞÓRSHAMAR, STYKK-
ISHÓLMI; MAGNÚS GlSLASON, STAÐARSKÁLA; GUÐJON
JÓNSSON, ÞINGEYRI; ODDUR FRIÐRIKSSON, ISAFIRÐI;
PÁLMI JÖNSSON, SAUÐÁRKRÓKI; HARALDUR GUÐMUNDS-
SON, DALVIK; ALFREÐ KONRÁÐSSON, HRlSEY; SJÓNVARPS-
HÚSIÐ HF., AKUREYRI; SIGURÐUR ÞÓRISSON, HLÉSKÓGUM
HÖFÐAHV.; ÞORST. AÐALSTEINSSON, STRÖND v/MÝVATN.
I
af efri hæðum hótels og út á
akbrautir.
Vegna aldurs féJck ég ekki
að ferðast fcii Astiralíu sem imn-
flytjandi, heldur sem ferðamað
ur. Af því leiddi, að ég fékk
ekki far með himum eiginlegu
innflytjiendafliugvélum, sem
fflytja innflytjendur gjaldfrítt
að mestu. En því var hagað
þa'nniig tii, að önnur flugvél fór
um sama leyti tii Astralíu, sem
ég gat farið með, þar sem ég
kunni ekkert í málinu, fór
Franfcei með mér, en fékk jafn
framt vilyrði fyrir endur-
greiðslu á farinu, minnsta kosti
að eimhverju leyti, enda kost-
aði það far 64 tii 65 þúsund
krónur. Skyidust því þarna
leiðir.
Flugvél sú, er við Frankel
fórum með, fór um Hoiland,
Beirut, Bankok og Simgapore,
og tók ferðin ca. 30 Mukku-
stundir. EkM hafði ég mikið
af landsýn að segja, því oftast
ffluigum við ofan skýja, sem
eru mjög merMlega breytileg,
oft sem stórfeldar ísborgir. Af
framamgreindum ástæðum var
landsýn rnjög takmörkuð. Þeg-
ar við hófum flug frá London
var tiikomumikið að sjá yfir
borgina. Þótti mér ednikenni-
legt, að gróðurland sýndist allt
sMpt niður í misstóra og mis-
liita reiti, og þá yfMeitt frem
ur simáa með glöggum merkj-
um. Þetta sama fyrirkomuilag
sýndist mér um gróðurilemdi í
Hol'landi.
Fluigvél sú, er við Frankel
fórum með, fór um M. 6 síð-
degis frá London, en ástrailska
fflugvélin, sem innflytjendurnir
fóru með, fór M. 9 eða þremur
Mukkustundum síðar af stað.
Kom hún þó aðeins fjórðung
stundar siðar á flugvölinn í
Astralíu, og hittumst við þar
aftur á svo tál sama ttrna.
Þarna á fkngvellinum í Astra
Mu var margt fólk, nýlega fflutt
þangað, sem tók á móti okkur.
Þar á meðal voru 4 eða 5 hjón,
sem gerðu sitt bezta til að
hjálpa okkur til að garnga frá
því, sem gera þurfti, enda sumt
af þessu fólM orðið gott í mál
inu, og því tl ómetanlegs
gagns við að ganga frá nauð-
synlegum skjölum.
Að því loknu fflutti það okk-
ur öll, ásamt farangri, fyrst
til Valentínusar Guðmundsson-
ar, sem við gistum öll hjá
fyrstu nóttina, og næsta dag
flutti það okkur í íbúð, sem
okkur hafði verið útveguð til
að búa í, þar til leigt eða
keypt væri íbúð til frambúðar.
Gekk áðurnefndur Valentínus
bezt fram í þessu öllu, og hef-
ur hann reynzt okkur sérstök
hjálparhella í hvívetna, síðan
vdð komum hingað.
Ibúð sú, sem við fengum til
bráðabirgða, er í þriggja hæða
húsi með 18 íbúðum, sem nof-
að er fyrir innflytjendur. mefj-
an þeir eru að koma sér fyrir
og eignast eða leisia sér hús-
næði, enda leigr. til takmarit-
aðs tíma. Leigan er 21 dollar
á viku. Þar er allrúmigóð stofa
og 2 svefnherbergi. Eru fjórar
kojur í öðru svefnherberginu,