Vísir - 26.08.1978, Blaðsíða 17

VISIR Laugardagur 26. ágúst 1978
17
tilkomu barnsins, en ég hef veriö
svo heppin að hann hefur verið i
sömu pössun frá 6 mánaða aldri.
Ég taldi mig hafa meiri mögu-
leika á þvi að sinna honum með
•þessu starfi en mörgu öðru. Ég
gat verið með honum fyrstu mán-
uðina fram undir kvöldmat. Það
verður hins vegar að játast, að
hljómlistarfólk hefur takmark-
aða möguleika á að lifa eðlilegu
heimilislifi. Makinn er ef til vill
að koma heim úr vinnunni þegar
hljómsveitarmeðlimurinn er að
leggja af stað heiman frá sér.
Ég er ekki viss um, aö það sé
svo mikið betra þegar báðir
makar eru i hljómsveitum. Það
rikir þá aö visu meiri skilningur á
þvi hvað hvor aöilinn er að gera.
A hinn bóginn tel ég, að það sé ó-
æskilegt að hjón eða sambýlisfólk
séu saman alla daga og allar næt-
ur.
Ég tel sjálf, að þýðing heimilis-
ins og fjölskyldunnar verði seint
oflofuð. Ég er sjálf ein af 6 syst
kinum. Ég vil helst eiga mörg
börn, þar sem aðeins 1 eða 2 eru
gerist litið, en það er lif og fjör
þar sem stór systkinahópur er
saman kominn. Raunverulega
dreymir mig um að geta sest i
helgan stein og átt min börn og
hugsað um þau”.
baumar allt sjálf
Þuriður er ákaflega mikið gefin
fyrir hvers kyns handavinnu og
málar auk þess dálitið.
„Þær eru orönar nokkuð háar
fúlgurnar sem ég hef sparað mér
i gegnum árin meö þvi að sauma
sem næst öll min föt sjálf. Þetta
starfsins vegna en á móti kemur,
að ég hef séð margt sem aðrir
upplifa aldrei. Það sem ég hef lát-
ið vera að gera vinnst vonandi
timi til að fást við þótt siöar verði.
Aöalatriðiö i lifinu er að fólk
hafi góða heilsu. Ég held að þetta
renni upp fyrir mönnum einhvern
tima ævinnar. Sjálf komst ég aö
raun um þetta eftir að ég haföi
fengið barnsfarasótt. Þá rann
ýmistlegt upp fyrir mér um lifið
og tilgang þess”.
Er ætlunin að leggja
sönginn til hliðar?
„Starfið er orðið hluti af mér.
Ég býst ekki við aö ég gæti hætt
svona i einum hvelli, en vildi hins
vegar gjarna draga úr þessu
þannig, að ég þyrfti ekki að
syngja á hverju kvöldi. I vetur
ætla ég alla vega að draga mig i
hlé”.
Um framtiðina sagöi Þuriður
að hún gældi mest við einn
draum, og það væri, að koma út
stórri sólóplötu. „Þetta er nú enn-
þá i kollinum á mér.
Ég hef sungið inn á fjórar stór-
ar plötur um ævina, en engin
þeirra hefur verið sólóplata. Þá
! komu einnig út tvær litlar plötur
með hljómsveit Magnúsar Ingi-
marssonar er Þuriður söng með
hljómsveitinni.
Um tónlistaráhuga sinn sagði
hún, að það kæmi sjálfsagt mörg-
um á óvart hvað hún hlustaði litið
á tónlist. „Ég á auðvitaö mina
uppáhaldssöngvara. Það eru
margar söngkonur sem ég ber
geysilega virðingu fyrir. Ég vil
nefna eina, Cleo Laine. Sú kona
„Ég hlusta ekki mjög mikiö á tónlist miðað við starf mitt.”
er hár útgjaldaliður hjá flestum
söngkonum, en ég spara mér ekki
aðeins með þessu heldur hef ég
einnig mikla ánægju af sauma-
skap. Ég er lika i saumaklúbb með
stelpum sem voru með sér i gagn-
fræðaskóla. Ég hafði orðið
áhyggjur af þvi hvað tengsl min
við annað fólk voru að minnka.
Það kom i ljós, að fleiri höfðu á-
hyggjur af þessu og við tókum
okkur til 8 stelpur. Annars er það
merkilegt hvað fólk hugsar. Það
gefur sér að maöur sé eitthvað
merkilegur með sig, fyrir það
eitt, að starfið krefst þess, að
maður komi fram fyrir fólk.
Ég er oröin ákaflega ómann-
glögg með árunum. Raunar man
ég miklu betur eftir andlitum
fólks, sem ég þekkti áöur en ég
byrjaði i söngnum, en þeirra, sem
ber ef til vill fyrir augu á dans-
gólfinu kvöld eftir kvöld.
Það kemur mér hins vegar allt-
af jafnmikið á óvart þegar fólk
þekkir andlit mitt eða nafnið.
Dagsdaglega kýs ég að vera bara
ein af fjöldanum, sem enginn
þekkir. „Ein af húsmæðrunum i
Breiðholtinu”.”
Sé ekki eftir neinu
Þuriður kvaöst ekki vera ein af
beim, sem væri aö sýta það sem
liðið væri. Hún sæi ekki eftir
neinu af þvi sem gerst
hefði. „011 vinna er þrosk-
andi. Ég hef orðið að sleppa ýmsu
notar rödd sina eins og hljóðfæri.
Ég dáist að tækni hennar án þess
að það hvarflaði nokkurn tima að
mér að reyna að stæla hana.
Sú tónlist sem ég nýt best að
hlusta á, er létt og melodisk. Ég
dauðadæmi ekki neina tegund
tónlistar nema helst' elektróniska
sem ég hef ekki lært að meta.
Þungan jass kann ég heldur ekki
að meta”.
Það var kominn timi til að
kveðja söngkonuna og gefa henni
smátima með syninum. Morgun-
inn eftir ætlaði hún að leggja upp i
ferð norður i land.
„Við förum með Sumargleði til
Hriseyjar, en þangað kom ég
fyrst i fyrra og hafði mjög gaman
af að skemmta eyjaskeggjum.
Þessar ferðir út á land eru mjög
skemmtilegar, þótt þær geti verið
mjög erfiðar. Stemmningin þar
er alltaf dálitið öðruvisi en i
Reykjavik og ég tel aö það sé
bráðnauðsynlegt fyrir hljóm-
sveitir hér sunnanlands, að losna
útafveitingahúsunum endrum og
eins.
Minir uppáhaldsáheyrendur er
fólk úti á landi og ég vil ekki taka
neinn einstakan stað út úr. Mér
finnst fólkið þar hlusta vel eftir
þvi sem við höfum fram að færa.
Sú tilfinning gripur mig hins veg-
ar stundum i Reykjavik, að fólk
veiti meiri athygli þeim fötum,
sem ég er i, en þvi, hvernig ég
syng!”
—BA—
rttl):
>>auotuunirmu‘ cru fomurtr
bmtoria
___SauganegilS
ER VERÐBOLGAN
ÓLEYSANLEGT VANDAMÁL?
- NEI EKKI FYRIR OKKUR
SPARIÐ 20% -
NOTIÐ AGFACOLOR FILMU
Austurstrœti 7
Sími 10966