Vísir - 14.10.1978, Blaðsíða 13

13
VISIR Laugardagur 14. október 1978
fERA LEIÐINLEGl_
„ÞETTA FÓIK FR
ÞAKKLÁTARA"
■■■
Nemendur i fyrsta tima á kvöldnámskeiði Myndiista>og handiða-
skólans.
,,Ég hef haft mjög gaman af
þvi að vinna með þessum hóp-
um. Það rikir öðruvisi
andrúmsloft en i dagskólanum.
Þetta fólk er þakklátara”, sagði
örn Þorsteinsson, kennari við
Myndlista- og handiðaskólann
þegar Visir spurði hann um
námskeiðin sem skólinn heldur
á kvöldin.
„Þarna eru margir sem hafa
haft i huga nám af þessu tagi en
hafa ekki haft sig i það. Enn-
fremur eru margir að undirbtia
sig undir dagskólann. Raunar er
þaö býsna stór hópur sem er
með þaði huga að reyna viðinn-
tökupróf. Það er á stefnuskrá
okkar að þetta verði eins konar
öldungaeild, þannigað fólk sem
sækir skólann á kvöldin öölist
réttindi.”
— Hvað kostarað sækja svona
námskeið og hvernig fólk er
þarna i meiri hluta?
,,Gjaldiðer26.000krónur fyrir
25-28kvöld. Konur eru yfirleitt i
meirihluta. Þær virðast eiga
auðveldara með að mæta.
Námskeiðin skiptast i byrj-
endanámskeið og framhalds-
námskeið. I byrjunarhópunum
er kennd undirstaða i teiknun og
málun, grunnform, hlutateikn-
ingar, og svo eru módeltimar.
Þá er teiknað eftir lifandi
módeli. Það er að meðaltali
þriðja hvern tima. Siöan er
kennd einföld litafræði, blöndun
lita, vinna i grafik og einföld
mótun úr leir eða pappa.
A framhaldsnámskeiðunum
er fariö hratt yfir undirstöðu-
atriði og kennslan er fjálsari —
örn Þorsteinsson, kennari i Myndlista» og handiðaskólanum.ieiðbeinir hér áhugasömum nemanda.
segir Örn Þorsteinsson um nemendur ó kvöldnómskeiði Myndlisto-
og hondiðoskólons
meiri einstaklingskennsla.
Seinni hluta námskeiðsins er
auðveldara að leyfa einstakl-
ingum að vinna frjálst, þá geta
þeir lika orðið unnið meira
sjálfstætt. Ég hef farið út i það
að gefa nemendum kost á vali
eftir þvi hverju þeir hafa
mestan áhuga á; málun, mótun
eða grafik. En þetta kallar á
miklu meiri vinnu fyrir timana
af hálfu kennarans.”
„Jæja, hvernig finnst þér?” gæti teiknarinn á myndinni veriö að
segja við örn Þorsteinsson.
— „Hafið þið ekki lika veriö
með unglinganámskeið við skól-
ann?”
„Jú, og ég hef alveg sérstak-
lega gaman af þvi að kenna
krökkum. Þeir eru afar áhuga-
samir og ekki eins gagnrýnir á
eigin verk. Maður þarf að beita
sér meira við krakkana til að ná
upp vinnugleði, en ef maður nær
sambandi við þau, þá er þetta
miklu skemmtilegra. Þau eru
áræðnari og ekki eins bundin af
rikjandi viðhorfúm, og það er
hægt að ná meiri stemningu
meö þeim ”, sagði örn Þor-
steinsson.
Helgi Tryggvason bókbindari leiðbeinir hér nemanda á vinnustofu
sinni sem er upp i kvisti I húsakynnum Myndlista-og handiðaskólans
Þegar ég kom heim byrjaði ég
að vinna sjálfstætt en komst
fljótlega til Gutenberg. Það var
mikið um það þá að menn ynnu
við bókband og þeir sem skör-
uöu fram úr höfðu nóg að gera.”
— Ég minnist þess aö hafa
lesiö grein eftir Snæbjörn Jóns-
son þar sem hann kvartar mjög
yfirþvihvaöbókbandi hafi farið
aftur og sé almennt illa unnið
hérlendis. Ert þú á sama máli?
„Já, þetta er alveg rétt hjá
Snæbirni, það er vélbandiö.
Eins meö prentarana, þeir
lögðusig fram hér áður fyrr. Nú
'ERA LEIÐINLEGZ
er ég hundóánægður með prent-
ara. Það er allt lagt upp úr flýti.
Við sjáum ekki eins fallega unn-
ar bækur nú orðið og þá”.
— Hvaðafólk er það helst sem
sækir þessi námskeið?
„Þetta eru dásamlegir hópar
sem ég er með. Þetta er fólk
sem hefur áhuga fyrir að safna
bókum og varöveita þær. Marg-
ir koma aftur ár eftir ár. Það er
sótt um þessi námskeið á vorin
og margir skipta þeim á milli
sin. Svo kemur fólk hingað
annaö slagið til að fá ráðlegg-
ingar við einhverjum vanda og
til að skera.
í fyrsta tímann koma menn
með fimm til tiu bækur san þeir
byrja á að rifa aftur örk fyrir
örk, sniða saurblað og binda
þær inn á ný. Menn byrja með
ódýrar bækur, siðan heldur
þetta áfram stig af stigi. Ég læt
fólk alltaf binda kápuna meö.
Bókband er svo skemmtilegt að
þvi leyti tíl, að þegar maður er
búinn aö ná tökumá þvi, er hægt
að fara út i allskonar afbrigöi”
— Hvaö standa þessi nám-
skeið lengi?
,,Frá 1. október og fram til 21.
janúar, þá byrjar annað nám-
skeið sem stendur fram á vor.
Verðið er 26.000 krónur og er
efni innifalið i þvi. Fólkið sem
sækir þau er á öllum aldri. Frá
tólf ára og upp úr. Konur eru i
meirihluta og ég hef nú veriö aö
segja þeim, aö þegar börnin séu
komin af hendi, vilji karlarnir
hafa sem mest upp úr þeim og
sendi þær þá hingað.
Annars er þetta samvaliö fólk
og gaman að vinna með þvi. Það
er svo ánægjulegt vegna þess að
allir koma meö brennandi
áhuga og allir eru svo ánægðir.
Þetta er skemmtileg iðn og svo
er húnlika arðvænleg, þvi þegar
bækur eru bundnar inn, er vinn-
an dýrust.
Þarna nýtist lika timi sem
annars færi i ekki neitt. Eldra
fólk sem er það gamalt að þvi er
bannað að vinna, fær þarna
eitthvað sem þaö hefur virki-
lega áhuga á og fer þá að hlúa
að bókunum sinum.”
— Þetta er orðinn langur
starfsdagur hjá þér. Ertu
ekkert tekinn að þreytast á
þessu?
„Nei, nei, nei, þetta er komið
inn í mig. Ég er alltaf jafn vel
upplagður. Besti nemandi sem
ég hef haft og sá afkastamesti
var kominn yfirsjötugt. Þaö var
Freysteinn Gunnarsson fyrrum
skólastjóri. Hann batt um það
bil hundrað bækur á ári.
Ég hef verið að leika mér við
það að binda inn i selskinn og
pergament upp á siðkastiö. Eins
hef ég bundið inn i sútað roð af
steinbit og hlfra, og hákarls-
skráp, en siðastnefnda efniö er
alsterkast af öllu. Næstum þvi
óslitandi. Þetta er sútað i Dan-
mörku þvi einhverra hluta
vegna hefur ekki tekist að gera
þaö nógu vel hér.
Þetta gengur allt mjög vel.
Nemendum minum þykir vænt
um mig, ég geri þaö sem ég get
fyrir þá og er afar ánægöur”
sagði Helgi Tryggvason.
Þessa árituðu mynd fékk Helgi senda frá þakklátum ÍKrisveini*
Framhald ó nœstu siðu