Morgunblaðið - 14.10.2001, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. OKTÓBER 2001 B 5
www.yogastudio.is
Auðbrekku 14, Kópavogi,
sími 544 5560 og 864 1445
Yoga Studio – Halur og sprund ehf., Umboðsaðili fyrir CustomCraftworks nuddbekki og
Oshadhi ilmkjarnaolíur o.fl.
Jóga gegn kvíða með Ásmundi Gunnlaugssyni
hefst 16. október – Þri. og fim. kl. 20.00
4ra vikna uppbyggjandi námskeið, m.a. byggt á eigin reynslu Ásmundar, fyrir þá sem eiga
við streitu, kvíða og fælni að stríða og/eða eru að ganga í gegnum miklar breytingar í lífinu.
Kenndar verða leiðir til þess að slaka á og öðlast aukið frelsi og lífsgleði. Engin reynsla eða
þekking á jóga nauðsynleg. Ásmundur tekur fyrir þætti eins og jógaleikfimi (asana), öndun,
slökun og andleg lögmál sem stuðla að velgengni, jafnvægi og heilsu.
Traust námskeið frá árinu 1994 — byggt á reynslu. (Sjá einnig www.yogastudio.is)
Ásmundur
Anna
Jóga – breyttur lífsstíll með Önnu Hermannsdóttur
hefst 23. október – Þri. og fim. kl. 19.00
4ra vikna grunnnámskeið fyrir þá sem eru að taka sín fyrstu spor í jóga. Anna mun leggja
áherslu á jógastöður (asana) og öndunaræfingar sem hjálpa og losa um spennu auk
slökunar. Námskeiðið hentar fólki á öllum aldri sem vill læra eitthvað nýtt. Reynsla af jóga
nauðsynleg.
Sjá stundaskrá opinna jógatíma á www.yogastudio.is
HINN glæsilegi árangur, sem Ís-
lendingar hafa náð í baráttunni
við áfengisbölvaldinn á undan-
förnum áratugum, hefir vakið
verðskuldaða athygli víða um
heim. Fjöldi þeirra landsmanna,
sem farið hefir í meðferð og snú-
ið til betri vegar, eykst stöðugt.
Slíkar persónur þykja oft betri
og ábyggilegri starfskraftur
heldur en hinar, sem Bakkus á
enn greiðan aðgang að.
Breytingin, sem orðið hefur á
síðasta aldarfjórðungi á því
hvernig þjóðin umgengst áfengi,
er ótrúlega mikil. Áður fyrr var
það Bakkus konungur, sem öllu
réð, en nú er hann í bezta falli
eins og kunningi eða félagi, sem
hægt er að hafa með eða ekki.
Fyllerístúra-menn eru orðnir af-
ar sjaldgæfir, kojufyllerí er
næsta óþekkt fyrirbæri og sögur
af þekktu fólki, sem opinberlega
verður ofurölvi, heyrast varla
lengur. Íslendingar í hópferðum
erlendis haga sér nú orðið bara
eins og annað ferðafólk.
Nýja kynslóðin, sem nú fyllir
áhrifa- og valdastöður landsins,
er sú fyrsta í margar aldir, sem
er laus úr viðjum Bakkusar.
Þetta er fólkið, sem talað getur
um áfengismenningu án þess að
roðna, fer í vínsmökkunarferðir
til Frakklands, drekkur bara
vissar tegundir af einmöltungi
(single malt Scotch) og á meira
en eina tegund af vodka inni í
skáp. Það kann að meta að geta
skotist inn í áfengisbúðina í
næstu verslunarmiðstöð og getur
varla beðið eftir því, að byrjað
verði að selja bjórinn í matvöru-
búðunum.
Þetta var dálítið öðru vísi hér
áður fyrr. Tvær áfengisútsölur
voru í Reykjavík og varð fólk að
fara í biðröð eða olnboga sig
áfram í þyrpingu til þess að ná
sér í flösku. Vínþekking flestra
var heldur frumstæð, en samt
þekktu margir rauðvín frá hvít-
víni á litnum. Fjöldi fólks átti
bágt með að greina ákavíti frá
brennivíni (svarta dauða), enda
fáir, sem höfðu efni á að kaupa
flösku af hvoru um sig á sama
tíma til að bera saman. Þeir efn-
aðri keyptu viskí og gin og kyn-
slóðin rann að mestu sitt skeið án
þess að fá að njóta góðs öls.
Áður en valdatími Bakkusar á
Íslandi fellur alveg í gleymsk-
unnar dá finnst mér, að þjóðinni
beri skylda til varðveita ýmsar
þær minjar og minningar, sem
tilheyra þessum tíma. Sumir and-
stæðingar áfengis verða eflaust á
móti þessari tillögu. En ég vil
minna á, að gyðingar hafa reist
mörg minjasöfn víðsvegar um
heim, hið síðasta og veglegasta í
Washington, til þess að minna
þjóðir veraldar á helförina, en
það kalla þeir tilraun Hitlers til
þess að útrýma þjóð þeirra í
seinni heimsstyrjöldinni.
Vissulega er það álit margra
bindindisfrömuða, að Bakkus
konungur hafi, á skipulagðan
hátt, reynt að útrýma Íslands-
mönnum.
Íslendingar ættu að reisa
áfengisminjasafn og koma þar
fyrir völdum hlutum, listaverkum
og bókum, sem mynd geta gefið
af hinum langa valdaferli Bakk-
usar á Fróni. Við eigum fjölda
sérfræðinga og listamanna, sem
gætu komið upp slíku safni með
myndarbrag. Auðvitað þarf að út-
vega fé til framkvæmdanna, en
það ætti ekki að verða allt of erf-
itt. Til dæmis væri ekki ósann-
gjarnt að biðja þá, sem frelsast
hafa úr klóm áfengisbölsins, að
gefa andvirði svo sem tveggja
brennivínsflaskna á ári til þessa
verðuga framtaks.
Fyrir mörgum árum þóttist ég
geta séð fyrir fall Bakkusar og
hvert myndi stefna í þessum mál-
um. Tók ég því til við að skrá lýs-
ingar á hinum helstu tegundum
íslenskra drykkjumanna. Ef til
vill mætti láta madame Tusseau
útbúa vaxmyndir af þessum
kostulegu fuglum og sýna þær á
minjasafninu. Hér eru svo teg-
undirnar:
Málgefni maðurinn: Þetta er
líklega fjölmennasti flokkurinn. Á
undraverðan hátt og næstum yf-
irnáttúrulegan fá hinir fámálug-
ustu menn mikla talhæfileika eftir
nokkur glös og hafa þeir frá
feiknum að segja. Lendi þeir í
vandræðum með að finna áheyr-
endur grípa þeir til símans og er
það þá oft á hvaða tíma sólar-
hrings sem er. Ekki er þessi
símanotkun bundin við innanbæj-
arsímtöl, heldur er hringt um
land allt og jafnvel milli landa.
Símafélögin munu eiga um mjög
sárt að binda, þegar þessi al-
genga tegund drykkjumanna líð-
ur endanlega undir lok.
Sterki maðurinn: Hún er ekki
ein af skemmtilegri tegundunum
þessi. Þeir, sem þennan flokk
fylla, verða fílefldir, að því er
þeim sjálfum finnst, þegar þeir
eru búnir að fá sér einn eða tvo
gráa. Finna þeir hjá sér mikla
hvöt til að efna til illdeilna með
alls kyns ásökunum og endar það
oft með barsmíðum. Þessir
flokksmenn komast oft undir
manna hendur á æviskeiðinu. Ró-
legri „sterku mennirnir“, sem
ekki fara oft út af heimilinu og
eru sjaldan með gesti, verða
stundum að láta sér nægja að
dangla í eiginkonur sínar.
Raunalegi maðurinn: Í þessum
flokki eru fjölmargir landar vor-
ir. Meðlimir hans verða mjög
angurværir og bljúgir, þegar þeir
eru undir áhrifum, og þarf ekki
mikið að gerast til að þeir beygi
af og vatni músum. Líka fyllast
margir þeirra minnimáttarkennd
og telja sjálfa sig einskis virði og
lítilmótlegustu persónu jarðar.
Mjög erfitt er að tala þá til, því
samfara svartsýninni er tor-
tryggni út í alla aðra, jafnvel ætt-
ingja og bestu vini. Sem sagt,
heldur dapurlegur hópur.
Kvensami maðurinn: Hér er
um að ræða nokkuð skemmtilega
fugla. Guðaveigarnar sýnast
manni hlaupa beint niður í þá,
eins og sagt er, og þangað virðist
líka hverfa öll hugsunin. Engin
kvenkyns persóna er óhult fyrir
þessum görpum. Þeir eru líka oft
fjörkálfar og það eru þeir með
hinni einstrengingslegu kvensemi
sinni, sem skapa flesta þá
hneykslis-atburði á árshátíðum
og öðrum samkundum, sem talað
er um í marga mánuði á eftir.
Stundum endist umtalið allt upp í
rúma níu mánuði, því afleiðing-
arnar eru ekki ósjaldan barns-
fæðingar, vandræði með feðranir
o.þ.h. Þegar þessir fuglar hverfa
af sjónarsviðinu mun örugglega
hægja á fjölgun þjóðarinnar.
Þessar fáu tegundir, sem hér
hafa verið upp taldar, eru bara
þær algengustu. Flokkarnir eru
fleiri, t.d. er montni maðurinn al-
gjör andstæða raunalega manns-
ins, en um þetta verður allt
fjallað miklu nánar, þegar áfeng-
isminjasafnið verður reist. Líka
skal tekið fram, að þótt talað sé
um þessa fugla í karlkyni er alls
ekki ætlunin að kasta neinni rýrð
á fósturlandsins freyjur og gilda
lýsingarnar jafnt um þær, því
elskurnar hafa líka staðið sig vel
í þessum málum.
Skylt er einnig að benda á, að
ekki er óalgengt, að sama per-
sóna geti fundið sér stað í fleiri
en einum flokki. Sumir halda því
stíft fram, að mismunandi teg-
undir áfengis hafi á þá mismun-
andi áhrif. Þannig segjast þeir til
dæmis verða kvensamir af gini,
daprir af skota en málgefnir af
vodka. Það er ekki dónalegt að
geta þannig farið í sinn hvern
flokkinn eftir því hvað drukkið
er. Tilbreytingin er krydd lífsins.
Áfengisminjasafnið
Þórir S. Gröndal
skrifar frá
Flórída