Vísir - 30.06.1980, Síða 4

4
vism
Mánudagur 30. júnl 1980.
I mmm mm mm mm m mm ■■ ■■ WM ■■ WM WM WM B ■■ ■■ II

Baráttan um
kjarnorkuveriö!
- Biaðamaður Vísis fylgdist með, er tii áiaka kom miili
kfarnorkuandstæðinga og Þjóðvarðliðs i seabrook
baö virtist allt vera friðsælt
þar sem ég ók aö hliöum kjarn-
orkuversins i Seabrook. Ein-
staka maður með kröfuskilti
gekk framhjá og nokkrir veröir
röbbuöu saman fyrir innan
hliöiö.
Undir niöri lá hins vegar
spenna i loftinu. Kjarnorkuand-
stæöingar höföu mælt sér þarna
mót, ákveönir i aö leggja ófull-
gert kjarnorkuveriö undir sig,
og nokkur hundruö þjóövarö-
liðar voru reiöubúnir aö taka á
móti mótmælendunum.
Mótmælendurnir höföu skipt
sér I hóp og skildi hver einasta
ákvörðun borin undir atkvæöi.
Hóparnir voru svo hver á sinum
staö inni í skógi, nálægt verinu.
Mér var boöið aö fylgjast meö
aögeröunum.
Hernaöaráætlunin var aö
klippa virnetiö, sem afgirti
kjarnorkuveriö.lóöréttniöur og
fletta þvi siöan upp eins og
sardinudós meö voldugum
keðjum.
Þjóövaröliöar höföu nú stillt
sér upp meöfram giröingunni i
þéttum rööum og mótmæl-
endurnir, sem voru um 500,
röðuöu sér upp fyrir framan
þjóövaröliöana.
Allt var rólegt og kyrrt, en allt
I einuheyröust hróp og köll inni i
skóginum: Þaö haföi tekist aö
klippa netiö.
Frekar fáir veröir voru fyrir,
cn þeir voru vopnaöir táragas-
brúsum og kylfum. Eftir
nokkrar árangurslausar til-
raunir mótmælendanna til aö
komast inn fyrir, æröist einn
þjóövaröliöinn. Hann hljóp allt i
einu af staö og lamdi hvern
þann, sem fyrir varö.
Ég var vel merktur sem
blaöamaöur, en þaöbreytti engu
og ég átti fótum mlnum fjör aö
launa, en einn ljósmyndarinn
var barinn i hausinn. Slikir
atburöir endurtóku sig nokkrum
sinnum og i einu útihlaupinu,
tóku kjarnorkuandstæöingar-
nir, sem höföu lýst þvi yfir, aö
þeir mynduekki beita ofbeldi, á
móti lögreglunni. Keðju var
slengt I þjóðvaröliöa, sem þegar
féll rotaöur til jaröar.
Nú komu þjóövaröliöarnir
meö stórar táragasvélar, en
mótmælendurnir höföu átt von á
þessu og voru meö gasgrimur.
Þegar ekki tókst aö svæla
kjarnorkuandstæöingana út
rneö gasi, sprautuöu þeir vatni
á mótmælendur meö háþrýstum
slöngum, og komst viö þaö
nokkurt los á hópinn.
Orustan var á enda og kjarn-
orkuandstæðingar höföu tapaö.
Eftir var aöeins aö þurrka tárin
úr augunum og nudda marblett-
ina eftir kylfuhöggin.
En var þetta allt til einskis
eöa haföi eitthvaö áunnist?
„Jú, vissulega hefur sitthvaö
áunnist”, sögöu blaöafulltrúar
hópsins. „Þetta sýnir hvað viö
erum reiöubúin aö gera til aö
stööva kjarnorkuna. Nú veit
fólk um allan heim, aö i Banda-
rikjunum er hópur manna, sem
sættir sig ekki viö oröinn hlut”.
Skyndilega og án sýnilegs tilefnis ærðist einn þjóövarðliöinn....
.... og fyrst hann náði ekki blaöamanni VIsis, réðist hann að næsta
manni.
... Þessi mynd var tekin á hlaupum, þjóðvarðiiðinn réðist á allt, sem
fyrir varð, þar á meðal blaðamennina....
Og hafðu það, heiviskur....! „Þjóövaröliðinn lemur einn kjarnorkuandstæðinginnn I bakið.
Þjóövaröliðinn, sem barinn var með keöju, er hér aö ranka viö sér
og var siðan borinn burt.
Hit me with yoru rythm stick”, söng Ian Dury. Hann hefur sjálfsagt ekki kynnst þessum þjóðvarðliöa.